Ένα αντίο στον Άγγελο Ντάβο

Ένας Άγγελος Ντάβος ξεχωριστός. Και ήταν ξεχωριστός γιατί ήταν σπουδαίος.

Σπουδαίος με καρδιά, ψυχή, με προσωπικότητα. Γενναιόδωρος εσωτερικά και εξωτερικά. Ένας άψογος επαγγελματίας που λειτουργούσε με επαγγελματικούς κώδικες που περιελάμβαναν επικοινωνία και στήριξη των υπαλλήλων του.

Σε μια κοινωνία με ανελέητο ανταγωνισμό κατάφερνε να είναι πάντα στην κορυφή.

Η επιτυχία του αποτελούσε ιδιωτική κατάκτηση και δεν χαρίστηκε από κανένα.

Τα κατάφερνε έχοντας τέσσερις συμμάχους. Καλοσύνη, δύναμη, εξυπνάδα και μια γλυκύτατη σύζυγο, τη Δέσποινα.   

Είμαι η Τούλα Χρυσάφη Μαύρου, η δασκάλα της Μαιρούλας και που για πολλά χρόνια ο σύζυγος μου Νίκος, δούλεψε στην εταιρία του.     

Βρεθήκαμε στην Ελλάδα πρόσφυγες μετά από την εισβολή των Τούρκων στην πατρίδα μου την Κύπρο και δεν δίστασε να μας στηρίξει  και να ομορφύνει τη ζωή μας την οποία και σφράγισε με χρώμα που δεν ξεθώριασε ποτέ.     

Οι όποιες λέξεις είναι μικρές και αδύναμες για να σκιαγραφήσουν τον Άνθρωπο που μας χάρισε την ανυπόκριτη καλοσύνη του για πολλά χρόνια.   

Σε ευχαριστούμε φίλε Άγγελε.

Τέλος, θέλουμε να ξέρεις πως οι  άγγελοι δεν πεθαίνουν ποτέ, Άγγελε μας.