Smartphone, το τρίτο πρόσωπο στις σχέσεις μας

Ένα μικρό φως μιας οθόνης σε μια συσκευή κινητού μας αποσυντονίζει. Μπορεί φαινομενικά να είναι ασήμαντο, αλλά σταδιακά ενδέχεται να επηρεάσει τους δεσμούς μας με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Αυτό που περιγράφουμε αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο της ψηφιακής εποχής και «ακούει» στο όνομα Phubbing.

Ο όρος phubbing μπορεί να απουσιάζει από το λεξιλόγιό μας. Ωστόσο, ως πράξη είναι απίθανο να απουσιάζει από τη ζωή μας. To phubbing είναι η απόσπαση της προσοχής μας προς τον συνομιλητή μας προκειμένου να ασχοληθούμε με το κινητό μας τηλέφωνο. Προέρχεται από τη συνένωση των λέξεων phone & snubbing και σαν όρος πρώτο-χρησιμοποιήθηκε στην Αυστραλία το 2012.

Οι επιπτώσεις του Phubbing αποκαλύπτονταν σταδιακά καθώς στα κινητά ενσωμάτωναν ολοένα και περισσότερες λειτουργίες με αποτέλεσμα να αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της επικοινωνίας, της ενημέρωσης, της ψυχαγωγίας και απαραίτητο εργαλείο για την εργασία και τις καθημερινές υποχρεώσεις.

Ποια είναι τα σημάδια εθισμού στο κινητό μας;

Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική σχέση με το κινητό του τηλέφωνο. Όμως αν παρατηρήσουμε ότι εκδηλώνουμε κάποια από τα παρακάτω συμπτώματα, ίσως να έχει έρθει η ώρα να κινητοποιηθούμε.

• Η αίσθηση κενού όταν δεν έχουμε μαζί μας το κινητό, όταν είναι απενεργοποιημένο ή δεν έχει σήμα.

• Η λαχτάρα για ολοένα και περισσότερη χρήση του κινητού ακόμα και όταν δεν συντρέχει ιδιαίτερος λόγος.

• Η αναζήτηση ακόμα περισσότερων δυνατοτήτων της συσκευής μας.

• Η απώλεια της αίσθησης του χρόνου κατά τη χρήση του κινητού μας.

• Η προτίμησή μας προς το κινητό έναντι της φυσικής επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους.

• Η συχνή απόσπαση από την εργασία μας προκειμένου να ασχοληθείτε με το κινητό μας.

Μπορεί η υπερβολική χρήση του κινητού να επηρεάσει τις σχέσεις μας;

Τα κινητά τηλέφωνα έχουν εισχωρήσει τόσο πολύ στην καθημερινότητά μας που έχουμε αποκτήσει πια μια ιδιάζουσα σχέση μαζί τους. Τα έχουμε σχεδόν προσωποποιήσει προσδίδοντας τους ανθρώπινες ιδιότητες. Λογικό, ως έναν βαθμό αφού παίζουν τον ρόλο του βοηθού μας, του συντρόφου στη διασκέδαση και του δίαυλου επικοινωνίας μας με τον κόσμο. Ωστόσο, θα ήταν καλό να αναλογιστούμε αν χάνουμε πράγματα λόγω της υπερβολικής τους χρήσης και αν ναι, ποια είναι αυτά; Κάτι που μπορεί ενδεχομένως να χάνουμε είναι η στιγμή μας. Πόσες φορές έχετε βγει με την παρέα σας ή τον άνθρωπο σας και έχετε μαγνητιστεί από τη φωτεινή ένδειξη του κινητού σας; Ίσως πολλές. Με τη νέα ταινία της ΑΛΦΑταυτιζόμαστε και διαπιστώνουμε το τι πραγματικά κάνουμε.

Τί χάνετε από τις σχέσεις μας λόγω της απόσπασής στο κινητό;

Στην εποχή που τα κινητά δεν ήταν smartphone, τo γέλιο, ο ενθουσιασμός, η αγωνία, το δάκρυ, αποτελούσαν συστατικά ενός διαλόγου παραγωγικού και γόνιμου, όπου με ευκολία ο ένας μπορούσε να βρεθεί στη θέση του άλλου και να τον καταλάβει ουσιαστικά. Τότε οι συμμετέχοντες σε μια συζήτηση κοιτάζονταν στα μάτια, άκουγαν προσεκτικά τα λόγια του συνομιλητή τους, αντιλαμβάνονταν το ύφος, τους μορφασμούς και τον τόνο της φωνής του, τα συναισθήματά του και το πραγματικό νόημα των λεγομένων του.

Σήμερα η απόσπαση λόγω του κινητού μας τηλεφώνου στερεί από τις συζητήσεις μας ένα στοιχειώδες συστατικό. Την αμέριστη προσοχή απέναντι στον συνομιλητή μας. Ακούμε αλλά δεν συμμετέχουμε ουσιαστικά στη συζήτηση, γιατί το μυαλό μας ισορροπεί κάπου ανάμεσα στον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας και στο smartphone μας. Οι συζητήσεις μας αρχίζουν να χάνουν την αξία τους και οι σχέσεις μας γίνονται σταδιακά πιο ρηχές. Παρεμβάλλονται ανάμεσα στους συνομιλητές μας και άλλες προσωπικότητες που αναδύονται από το digital περιβάλλον, όπως ακριβώς αποτυπώνεται και στη νέα ταινία της μπύρας ΑΛΦΑ.

Άραγε το Phubbing ήρθε για να μείνει ή μήπως είναι στο χέρι μας ο περιορισμός του; Πάντως, σύμφωνα με την έρευνα το 60% του κοινού δείχνει διάθεση να μειώσει τη χρήση του κινητού του τηλεφώνου. Ίσως λοιπόν να ήρθε η ώρα της συνειδητοποίησης. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Ακολουθεί η απόφαση που τελικά δεν είναι κάτι περισσότερο από μια απλή κίνηση. Όταν βρισκόμαστε με τους ανθρώπους μας ας γυρνάμε το κινητό μας ανάποδα και ας κοιταζόμαστε στα μάτια για να είμαστε πραγματικά μαζί, όταν είμαστε μαζί.