Patrick Brown/FX

ALIEN EARTH: “Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΙ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ”

Ο δημιουργός του τηλεοπτικού “Alien: Earth”, Νόα Χόλεϊ, αναλύει τον τρόμο, τις φιλόδοξες ιδέες και την Πίτερ Παν αναλογία πίσω από την επιτυχημένη νέα σειρά του.

Πώς μοιάζει μια ιστορία Alien αλλά α) στην Γη και β) στην τηλεόραση;

Το Alien: Earth, η νέα σειρά που προβάλλεται μέσα από το Disney+ και επεκτείνει τον κόσμο του Alien, έρχεται να φανταστεί πώς μια τέτοια ιστορία επιβίωσης και τρόμου (σαν αυτές που είναι όλες οι ταινίες του franchise) μπορεί να μετασχηματιστεί στο τηλεοπτικό φορμάτ.

Στη σειρά, που διαδραματίζεται 2 χρόνια πριν τα γεγονότα του πρωτότυπου Alien του Ρίντλεϊ Σκοτ, ένα διαστημόπλοιο κρασάρει στη Γη και μια νεαρή γυναίκα μαζί με ένα γκρουπ στρατιωτών θα το προσεγγίσουν, κάνοντας μια φρικτή ανακάλυψη – εν μέρει μπορείτε να την φανταστείτε ποια θα είναι, εν μέρει όχι.

Διότι ο Νόα Χόλεϊ, δημιουργός της σειράς, επιχειρεί να εμπλουτίσει την ιστορία και πέρα από τα στοιχειώδη και αναγνωρίσιμα στοιχεία που ανέκαθεν συνδέαμε με αυτές τις ταινίες. Ναι, η σειρά ανοίγει σε γνώριμο περιβάλλον, με γνώριμη δυναμική, καθώς τα πάντα είναι φτιαγμένα ώστε να ταιριάζουν με την αισθητική και το vibe του πρωτότυπο Alien. Όταν όμως το διαστημόπλοιο γκρεμιστεί στη Γη, όλα αλλάζουν.

Για την ακρίβεια, το Alien: Earth μοιάζει να ενδιαφέρεται λιγότερο για τα ίδια τα κλασικά Xenomorphs, και περισσότερο με ιδέες που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη ύπαρξη και την φύση της εξέλιξής μας – ιδέες που εξερεύνησε κι ο Ρίντλεϊ Σκοτ στον Προμηθέα και το Alien: Covenant εξάλλου. Έχουμε λοιπόν εδώ όχι μόνο ανδροειδή, αλλά και συνθετικά όντα – προσωπικότητες ‘κατεβασμένες’ σε κατασκευασμένα σώματα – σε μια προσπάθεια τεράστιων corporations να κυριαρχήσουν όχι μόνο στον πλανήτη μας, αλλά και στο ίδιο του το μέλλον.

Υπάρχουν έντονες αναλογίες που κάνει ο Χόλεϊ με την ιστορία του Πίτερ Παν, τη Γουέντι, τα Χαμένα Παιδιά, καθώς κάποια νεαρά, πιο αγνά όντα βρίσκονται στο επίκεντρο μιας πολυεπίπεδης μάχης – και φυσικά με μια σκληρή και εξαναγκαστική ενηλικίωση.

Ο Χόλεϊ έχει προϋπηρεσία στις ενδιαφέρουσες τηλεοπτικές διασκευές προϋπάρχοντος υλικού, έχοντας δημιουργήσει το τηλεοπτικό Fargo, αλλά και το φοβερά ευρηματικό Legion, που παραμένει ένα από τα κορυφαία ‘υπερηρωικά’ στόρι που έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια. Τώρα δοκιμάζεται σε κάτι που αναμφίβολα μοιάζει πολύ πιο περιορισμένο στο τι μπορείς να κάνεις με αυτό, και τι είδους ιστορίες μπορείς να πεις.

Ή μήπως όχι;

Σε μια κλειστή διαδικτυακή συνέντευξη τύπου για τους ψηφοφόρους των Χρυσών Σφαιρών, όπου και παρευρέθηκα, ο Νόα Χόλεϊ ανέλυσε κάποιες από τις βασικές του ιδέες για το πώς προσέγγισε το Alien: Earth, και μίλησε από τον Πίτερ Παν ως τον Ρίντλεϊ Σκοτ, κι από τον φόβο για το μέλλον μέχρι τα τέρατα του παρελθόντος που κυνηγούν την ανθρωπότητα. Παρακολουθήσαμε και μεταφέρουμε όσα είπε.

Ο Πίτερ Παν, οι φόβοι του μέλλοντος και τα τέρατα του παρελθόντος

Όλα ξεκίνησαν από το γεγονός ότι μεγαλώνω παιδιά, και τα μεγαλώνω σε έναν κόσμο στον οποίο αρχίζει να στρέφεται εναντίον μας η φύση, ενώ και η τεχνολογία που έχουμε δημιουργήσει δεν είναι ακόμα σίγουρο αν θα στρέφεται εναντίον μας. Όταν με ρώτησαν αν είχα καμία ιδέα για το Alien, σκέφτηκα ότι αυτό είναι το θέμα του Alien! Πρόκειται για αυτά τα αρχέγονα τέρατα του παρελθόντος μας που προσπαθούν να σκοτώσουν τη Σιγκούρνι. Και μετά συνειδητοποιούμε ότι και το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης προσπαθεί επίσης να τη σκοτώσει.

Έτσι, η ανθρωπότητα είναι παγιδευμένη ανάμεσα στο μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης και τα τέρατα του παρελθόντος. Μόλις άρχισα με αυτή την ιδέα να φέρνω παιδιά σε αυτή την ιστορία — τα ανθρώπινα μυαλά μεταφερμένα σε συνθετικά σώματα — τότε η αναλογία με τον Πίτερ Παν ήρθε πολύ γρήγορα μετά από αυτό.

Η βασική διαφορά του Alien: Earth από τις ταινίες Alien

Μια ταινία Alien είναι μια ιστορία επιβίωσης δύο ωρών, ενώ μια τηλεοπτική σειρά είναι ένα μακροσκελές έργο στο οποίο πρέπει να επενδύσεις σε πολλούς χαρακτήρες που δεν πεθαίνουν και να εξερευνήσεις αυτούς τους χαρακτήρες και τα θέματα που εισήχθησαν. Οι προκλήσεις για μένα είναι το να αφήσουμε τα τέρατα στην άκρη για λίγο και να σκεφτούμε τι είναι η σειρά. Πού είναι το δράμα στο οποίο επενδύουμε κάθε εβδομάδα;

Δεν ανησυχώ για τα τέρατα. Έπρεπε να δημιουργήσουμε αυτό το ανθρώπινο δράμα στο οποίο υπάρχουν επίσης πολλά ανθρώπινα τέρατα και να εξερευνήσουμε πολλά ζητήματα σχετικά με τον κόσμο στον οποίο ζούμε, απλώς προβαλλόμενα στο μέλλον.

FX

Ο ρόλος του καπιταλισμού σε αυτές τις ιστορίες

Μεγάλο μέρος αυτού που ορίζει το Alien και το Aliens είναι αυτή η ιδέα ότι υπάρχει αυτή η απρόσωπη εταιρεία Weyland-Yutani και αυτά τα άτομα — οι διαστημικοί φορτηγατζήδες ή οι στρατιώτες — που είναι πραγματικά στο έλεος αυτής της εταιρείας. Στην εποχή μας, οι εταιρείες μας έχουν πρόσωπα και τα πρόσωπα αυτών των νέων τεχνοκρατών είναι διάσημοι δισεκατομμυριούχοι CEO. Αν λοιπόν είχα αποτυπώσει στη σειρά την εκδοχή του καπιταλισμού της δεκαετίας του 1970, δεν θα ταίριαζε με τον κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα.

Μόλις εμφανίστηκε η αναλογία με τον Πίτερ Παν στην αφήγηση, έγινε σαφές ότι ο διευθύνων σύμβουλος που εφευρίσκει αυτή την υβριδική τεχνολογία θα έπρεπε να είναι ο ίδιος ο χαρακτήρας του Πίτερ Παν. Στην πρωτότυπη ταινία, οι χαρακτήρες του Γιάφετ Κότο και του Χάρι Ντιν Στάντον πάντα ένιωθαν ότι ήταν στο έλεος αυτής της μεγαλύτερης εταιρείας αλλά εδώ νομίζω ότι πραγματικά νιώθουμε ότι όλα έχουν να κάνουν με το καπρίτσιο του Boy Kavalier [σσ. το ‘πρόσωπο’ αυτής της εταιρείας], με το πώς νιώθει από στιγμή σε στιγμή.

Σήμερα βρισκόμαστε λοιπόν σε μια διαφορετική κατάσταση, όπου το άτομο είναι τώρα στο έλεος όχι μόνο αυτής της απρόσωπης εταιρείας, αλλά και αυτών των παιδιών-ιδιοφυιών.

Η επιρροή της επιστημονικής φαντασίας και οι τάσεις

Αν ρωτούσαμε τους ανθρώπους που δημιούργησαν την τεχνολογία που χρησιμοποιούμε τώρα, θα μας έλεγαν ότι όλοι επηρεάστηκαν από την επιστημονική φαντασία στο σχολείο. Είναι δουλειά των συγγραφέων φαντασίας και των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας να προβάλλουν ένα μέλλον που μπορούμε να επιτύχουμε με την πάροδο του χρόνου. Νομίζω ότι περνάμε από φάσεις, όπου οι ιστορίες είναι δυστοπικές ή είναι ελπιδοφόρες.

Έχουμε το 2001: Οδύσσεια του Διαστήματος, έπειτα έχουμε το Star Wars, σωστά; Και έπειτα έχουμε το Alien. Στο Star Wars τα πράγματα φαίνονται να πηγαίνουν καλά, στο Alien τα πράγματα φαίνονται να πηγαίνουν άσχημα. Η ευθύνη μου στο να φέρω το Alien στη μικρή οθόνη είναι πραγματικά να προσπαθήσω να δημιουργήσω ένα όραμα του μέλλοντος με έναν τρόπο που οι χαρακτήρες της σειράς να επεξεργάζονται αυτό το ερώτημα του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και αν η ανθρωπότητα μπορεί να επιβιώσει από τις δικές της αμαρτίες. Κάτι που ίσως φέρνει κάποιο αισιοδοξία στον κόσμο.

Patrick Brown/FX

Ο λόγος που στο Alien: Earth συστήνονται νέοι τερατώδεις οργανισμοί εκτός από το Xenomorph

Υπάρχει αυτή η διαδικασία ανακάλυψης που μετά από επτά ταινίες δεν μπορούμε να ανακτήσουμε. Αλλά αν παρουσιάσω νέα πλάσματα και δεν ξέρεις πώς αναπαράγονται ή τι τρώνε, τότε νιώθεις αυτόν τον τρόμο κάθε φορά που εμφανίζονται στην οθόνη. Ή δεν είναι ορατά, αλλά ξέρεις ότι είναι εκεί έξω, επειδή δεν είσαι σίγουρος τι θα συμβεί στη συνέχεια. Και για μένα, αυτό είχε να κάνει με λειτουργικότητα πάνω από τη φόρμα. Ποια λειτουργία πρέπει να παρέχουν στην ιστορία;

Μετά προσπάθησα να αηδιάσω τον εαυτό μου όσο το δυνατόν περισσότερο καθώς προχωρούσα στη διαδικασία. Και ύστερα ήρθε η διαδικασία σχεδιασμού που περάσαμε με την Wētā για το σχεδιασμό των πλασμάτων. Αυτό για το οποίο είμαι πιο περήφανος είναι ότι μπόρεσα να δώσω στους ηθοποιούς την πραγματική εμπειρία να ξέρουν τι υποδύονταν. Ήξεραν τι ήταν αυτά τα πλάσματα. Και νομίζω ότι για το κοινό, σας δίνουμε πραγματικά την αίσθηση που είχατε όταν πρωτοβλέπατε το Alien.

Τα συνθετικά όντα στο Alien και η (μη) σύνδεση με το Blade Runner

Ήταν ο Ρίντλεϊ Σκοτ που έκανε το Alien και μετά πήγε κι έκανε το Blade Runner. Εισήγαγε την ιδέα των συνθετικών όντων και στη συνέχεια την εξερεύνησε πιο βαθιά στο Blade Runner. Αυτό που θα έλεγα είναι ότι, εξερευνώντας τα συνθετικά όντα στο Alien: Earth, σίγουρα δεν προσπαθώ να φτιάξω το Blade Runner, αλλά καταλαβαίνω πώς μπορούν να γίνουν οι συγκρίσεις. Σίγουρα από αισθητική άποψη, μπορείς να δεις το Blade Runner και να σκεφτείς ότι κάπως έτσι πρέπει να είναι η Γη στο Alien. Βρέχει συνέχεια, κ.λπ.

Αλλά αυτό που έλεγα στους επικεφαλής των τμημάτων ήταν: Αν βρείτε τον εαυτό σας να φτιάχνει το Blade Runner, τότε φτιάχνετε λάθος ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ.

FX

Η συνεργασία με τον Ρίντλεϊ Σκοτ στη διάρκεια του Alien: Earth

Άρχισα να μιλάω με τον Σερ Ρίντλεϊ νωρίς στη διαδικασία. Είχα κάνει την απαραίτητη έρευνα για να σκεφτώ μια ιδέα που ήθελα να εξερευνήσω μέσα στη σειρά, αλλά πρώτα ήθελα να μιλήσω μαζί του και να δω τόσο τις εμπειρίες του από την πρώτη ταινία όσο και τι είχε στο μυαλό του όταν ξεκίνησε το Prometheus και το Covenant, και να αρχίσω να του αποκαλύπτω μερικές από τις ιδέες που είχα για τη σειρά.

Κάθε φορά που του μιλούσα, έφτιαχνε storyboard για μια διαφορετική ταινία. Νομίζω ότι κατά τη διάρκεια των συζητήσεών μας, ήταν αρχικά το The Last Duel. Μετά ήταν το House of Gucci. Ήταν ο Ναπολέων. Οπότε κατά τη διάρκεια της παραγωγής μιας μόνο τηλεοπτικής σεζόν, αυτός ο 87χρονος γύρισε 3-4 τεράστιες ταινίες. Εμείς χαλαρώναμε και αυτός δούλευε!

Νομίζω πάντως ότι η δουλειά μου ως σκηνοθέτης είναι στην πραγματικότητα να παίρνω αποφάσεις, και η δουλειά του Ρίντλεϊ είναι η ίδια. Νομίζω ότι μόλις συνειδητοποίησε ότι δεν είχε αυτές τις ευθύνες σε αυτή τη σειρά, ήθελε να προχωρήσει στο επόμενο πράγμα. Έχει ένα γεμάτο πρόγραμμα. Έτσι, μιλούσαμε από καιρό σε καιρό, αλλά κατά βάση καθένας από την δική του πίστα.

Ο σημαντικός ρόλος των χαρακτήρων-παιδιών στην σειρά

Το ερώτημα που πάντα προκύπτει σε μια ταινία Alien, είναι αν αυτοί οι δύο ή τρεις ήρωες μπορούν να επιβιώσουν. Στη σειρά, το ερώτημα είναι αν η ίδια η ανθρωπότητα μπορεί να επιβιώσει, το οποίο οδηγεί στο φυσικό επόμενο ερώτημα: αξίζουμε να επιβιώσουμε; Μπορούμε να εξελιχθούμε ως είδος;

Ο καλύτερος τρόπος για να το διερευνήσουμε αυτό είναι να δούμε τον κόσμο των ενηλίκων ανθρώπων μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Γιατί τα παιδιά, φυσικά, δεν ξέρουν να λένε ψέματα. Δεν ξέρουν να προσποιούνται ότι δεν φοβούνται. Και όταν οδηγείς και σου λένε: «Μπαμπά, γιατί αυτός ο άνθρωπος ζει στο δρόμο;». Και εσύ απαντάς: «Θα πρέπει να το συνηθίσεις». Και εκείνα απαντούν: «Δεν νομίζω ότι πρέπει να το συνηθίσουμε». Σωστά; Δεν θεωρούν δεδομένα κάποια πράγματα που οι ενήλικες θεωρούν δεδομένα.

FX

Η ευθύνη της επιστημονικής φαντασίας και η ελπίδα του για την σειρά

Αυτό που με τράβηξε σε αυτή τη σειρά και αυτό που θέλω να πάρει το κοινό είναι πραγματικά η φιλοδοξία μου για αυτό το είδος να είναι κάτι μεγαλύτερο από απλή ψυχαγωγία. Να προσφέρει ψυχαγωγία, να είναι μια διασκεδαστική σειρά, με όλη την δράση και τον τρόμο που περιέχει. Αλλά νομίζω ότι η επιστημονική φαντασία έχει την ευθύνη να εξετάσει πραγματικά τα ζητήματα με τα οποία παλεύουμε σε αυτόν τον πλανήτη και να προσπαθήσει να οραματιστεί ένα μέλλον στο οποίο θα μπορούμε να τα λύσουμε.

Η ελπίδα μου είναι ότι οι άνθρωποι θα περάσουν από το ένα επεισόδιο στο άλλο σαν σε τρενάκι του λούνα παρκ, αλλά θα βγουν από αυτό συνεχίζοντας να σκέφτονται τη σειρά και να μιλάνε για αυτήν.

Σχετικό Άρθρο
Σχετικό Άρθρο
Info:

Η σειρά Alien: Earth προβάλλεται στο Disney+.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα