Όταν το Made in EU γίνεται Made in Turkey

Η ελληνική αγορά καταναλωτικών προϊόντων, στην οποία περιλαμβάνονται είδη προσωπικής υγιεινής, βρεφικές πάνες, απορρυπαντικά, καθαριστικά και άλλα καθημερινά είδη, βρίσκεται εδώ και καιρό πολύ στο επίκεντρο ενός μετασχηματισμού.

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές πολυεθνικές και μη εταιρείες έχουν μεταφέρει μεγάλο μέρος της παραγωγής τους στην Τουρκία, δηλαδή, εκτός ΕΕ και βέβαια εκτός του ρυθμιστικού πλαισίου, που δεσμεύει όσους και όσες παράγουν εντός των ευρωπαϊκών συνόρων.

Ουσιαστικά έχουν “βρει” στην Τουρκία μια “Κίνα σε εγγύτητα”, που διασφαλίζει και σημαντικά “πλεονεκτήματα” λόγω απουσίας πολλών βαρών κόστους.

Άλλωστε, όπως είναι γνωστό τοις πάσι, παραγωγή εκτός Ε.Ε. σημαίνει φθηνότερη εργασία, ειδικά φορολογικά κίνητρα και αποφυγή “πράσινων” κανόνων για όσους και όσες μπορούν να τα εκμεταλλευτούν, και δη τις μεγάλες πολυεθνικές.

Προϊόντα “Made in Turkey”

Το ενδιαφέρον, δε, σε όλη αυτήν την “ιστορία” της μεταφοράς παραγωγής είναι ότι παρά τη “μετακόμιση”, η πραγματική προέλευση του κάθε προϊόντος συχνά χάνεται μέσα στους “ευρωπαϊκούς δρόμους”. Είναι ενδεικτικό ότι, πολλά προϊόντα,  όχι μόνο απορρυπαντικά, αλλά και πολλά άλλα προϊόντα καθημερινής χρήσης φτάνουν μεν στην Ελλάδα με “ευρωπαϊκή σφραγίδα”, αλλά δεν είναι.

Κι αυτό γιατί λόγω εισόδου μέσω άλλης Ευρωπαϊκής χώρας, αποκτούν την ετικέτα “Made in EU” χάρη στη διακίνηση που γίνεται από μια χώρα της Ε.Ε. Έτσι, παρά τη νομιμότητα της διαδικασίας αυτής, όπως τονίζεται, τίθενται επιτακτικά ερωτήματα σχετικά με την πραγματική προέλευση.

Πώς άραγε, όπως σημειώνεται, οι εταιρείες αυτές, που κατέχουν μεγάλο μερίδιο αγοράς, επενδύουν σε παραγωγή εκτός Ευρώπης, ενώ συνεχίζουν να βασίζονται στην εμπιστοσύνη των Ελλήνων καταναλωτών. Έτσι, έχοντας το “Made in Greece” ή το “Made in EU” επιχειρούν να κερδίσουν τις προτιμήσεις των καταναλωτών, που συχνά είναι δύσκολο να καταλάβουν από την ετικέτα πού παράγεται ένα προϊόν.

Αβεβαιότητα για τον παραγωγικό ιστό

Χαρακτηριστικό των προαναφερθέντων τάσεων είναι ότι, με βάση αναφορές στελεχών της αγοράς, μία από τις πολυεθνικές, ήδη με απόφασή της, έχει μεταφέρει την παραγωγή των απορρυπαντικών της από χώρα της Ευρώπης στην Τουρκία. Ωστόσο διατηρεί ακόμα ορισμένα προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα, αν και η μείωση του ελληνικού προσωπικού κατά 40% και η στροφή προς την Τουρκία εγείρουν ανησυχίες για το αν η εναπομείνασα παραγωγή στην Ελλάδα θα διατηρηθεί μακροπρόθεσμα, καθώς δεν είναι ξεκάθαρο αν ολόκληρο το χαρτοφυλάκιο, που παράγεται στην Ελλάδα προορίζεται για εξαγωγή ή αν σταδιακά θα μεταφερθεί και αυτό στην Τουρκία.

Άρα μένει να διασαφηνιστεί “εν τοις πράγμασι” αν ισχύουν και για την επόμενη, δύσκολη και με πολλαπλές προκλήσεις, ημέρα, οι δεσμεύσεις των πολυεθνικών προς την τοπική οικονομία. Εναλλακτικά, μια κατίσχυση της τάσης μεταφοράς παραγωγής θα οδηγήσει την  Ελλάδα να χάσει ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας και να περιορίσει τη δυνατότητά της στη  βιομηχανία.

“Ανάχωμα” η καταναλωτική συμπεριφορά

Όπως πάντως τονίζεται, οι Έλληνες καταναλωτές έχουν τη δύναμη να διαμορφώσουν το μέλλον της αγοράς μέσω των επιλογών τους και να βάλουν “φρένα” στην “αποψίλωση της εθνικής παραγωγής.

Από την πλευρά τους παράλληλα, οι πολυεθνικές εταιρείες καλούνται να παρέχουν μεγαλύτερη διαφάνεια σχετικά με την παραγωγή τους ώστε οι καταναλωτές να κάνουν επιλογές έχοντας όλα τα δεδομένα.