Παραίτηση Σακελλαρίου: ηρωική έξοδος ή δικαστικός λαϊκισμός;

Όταν ένας από τους κορυφαίους λειτουργούς της Δικαιοσύνης αισθάνεται την ανάγκη να εγκαταλείψει την έδρα, έχει πρωτεύουσα σημασία ο λόγος για τον οποίο κατέληξε στην συγκεκριμένη απόφαση.

Ο παραιτηθείς Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Νίκος Σακελλαρίου, έθεσε τρία ζητήματα, μέσα από τη δήλωση της παραίτησής του:

Κάνει λόγο για “παραβίαση του απορρήτου της διασκέψεως του Δικαστηρίου σχετικά με το νέο ασφαλιστικό σύστημα και την εύλογη αναταραχή που προκάλεσε σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία”.

Διαπιστώνει “κλιμακούμενη επικυριαρχία του οικονομικού παράγοντος επί του θεσμικού”, δηλώνοντας ότι σκέφτεται τους απλούς πολίτες, που είναι θύματα των μνημονίων.

Προειδοποιεί ότι “είναι πλέον ή ορατός ο κίνδυνος περαιτέρω μειώσεως του ύψους των απονεμομένων συντάξεων, με τελικό αποτέλεσμα την πλήρη εξαθλίωση όλων των συνταξιούχων”.

Και τα τρία ζητήματα είναι πολύ σοβαρά. Η δημόσια επίκλησή τους στο αιτιολογικό μίας παραίτησης προκαλεί ισχυρότατη εντύπωση.

Ορισμένοι από τους δικαστές που τον γνωρίζουν εδώ και πολλά χρόνια, λένε ότι το έπραξε ανιδιοτελώς. Δηλαδή, ότι πρόκειται για ηρωική έξοδο, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στις τεράστιες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει και ο επόμενος Πρόεδρος του ΣτΕ. Και υπενθυμίζουν ότι στην διαδρομή του, συχνά συγκρούστηκε με κυβερνήσεις και υπουργούς, υπερασπιζόμενος την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.

Άλλοι όμως, σχολιάζουν την κίνηση της παραίτησης και την σχετική δήλωση του κυρίου Σακελλαρίου, με δύο λέξεις: “Δικαστικός λαϊκισμός”. Και εξηγούν αυτό το αυστηρό σχόλιο, τονίζοντας ότι με το δημόσιο ξέσπασμά του, ο απερχόμενος Πρόεδρος του ΣτΕ φέρνει σε δύσκολη θέση τους δικαστές που αφήνει πίσω του να λάβουν τις αποφάσεις για συγκεκριμένες υποθέσεις, όπως αυτή για τις περικοπές των συντάξεων με βάση το νόμο Κατρούγκαλου, αλλά και για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών. Αυτό που υπαινίσσονται είναι ότι, μετά τις δημόσιες αναφορές Σακελλαρίου στο θέμα των συντάξεων, οι δικαστές βρίσκονται προ ενός έμμεσου εκβιασμού:

– Eάν πουν “ναι” στις περικοπές συντάξεων θα σημαίνει ότι υποχώρησαν προ της πίεσης;

– Εάν πουν όχι, δεν θα βρεθεί κάποιος να τους κατηγορήσει, ότι “συμμορφώθηκαν” στις οδηγίες του πρώην Προέδρου του ΣτΕ;

Για την πληρότητα του ρεπορτάζ, υπενθυμίζουμε ότι τον Δεκέμβριο του 2017, ως Πρόεδρος του ΣτΕ, ο Νίκος Σακελλαρίου χαρακτήρισε “ωμή παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης από τον υπουργό” (Σταύρο Κοντονή) την προώθηση νόμου για το πόθεν έσχες των δικαστών, ενώ τον Οκτώβριο του 2016 είχε ανακοινώσει την απόφαση για αντισυνταγματικότητα του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες.

Καλοί γνώστες των παρασκηνίων της Δικαιοσύνης, σημειώνουν ότι οι σχέσεις του κυρίου Σακελλαρίου παραμένουν επιεικώς ψυχρές, με τον διάδοχό του και μέχρι χθες αρχαιότερο αντιπρόεδρο του ΣτΕ, Αθανάσιο Ράντο, ο οποίος καλείται να τον αναπληρώσει προσωρινά – αλλά σε εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία.