Ζαχαριάδης σε Πλεύρη: Δεν θα επιτρέψουμε τον ιστορικό αναθεωρητισμό
Διαβάζεται σε 3'
Η απάντηση του Κώστα Ζαχαριάδη στην “ανάγνωση” της Σύμβασης της Γενεύης από τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνο Πλεύρη.
- 14 Ιουλίου 2025 09:26
Ιστορικά ανακριβή και σκοπίμως παραπλανητική χαρακτήρισε ο Κώστας Ζαχαριάδης την αποστροφή του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνου Πλεύρη ως προς τη φύση και τον σκοπό της Σύμβασης της Γενεύης, η οποία όπως ανέφερε ο ίδιος από το βήμα της Βουλής δημιουργήθηκε “για να προστατεύει τον κόσμο που ήταν στη Σοβιετική Ένωση και έφευγε”.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία άσκησε δριμεία κριτική στην κυβέρνηση, παραθέτοντας συγκεκριμένα σημεία της Σύμβασης και υπογραμμίζοντας πως αυτό που παραλείπει ο υπουργός είναι το ευρύτερο ιστορικό και ανθρωπιστικό πλαίσιο της Σύμβασης, επιχειρώντας “μία αναχρονιστική ανάγνωση βολική για τις πολιτικές των κλειστών δομών, των pushbacks και της στέρησης δικαιωμάτων“.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Κ. Ζαχαριάδη:
Η Σύμβαση της Γενεύης ήταν η απάντηση τις Διεθνούς Κοινότητας στον ΒΠΠ και τα προσφυγικά ρεύματα που δημιούργησε κ. Πλεύρη.
O κ. Πλεύρης μας δασκάλεψε με περισπούδαστο ύφος από το βήμα του κοινοβουλίου πως η Σύμβαση του 1951 σχετικά με το Καθεστώς των Προσφύγων δημιουργήθηκε “για να προστατεύει τον κόσμο που ήταν στη Σοβιετική Ένωση και έφευγε”. Είναι όμως έτσι;
Είναι σαφές πως το Δίκαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δε θα ήταν και το αγαπημένο μάθημα του κ. Πλεύρη καθώς είναι νομικός αλλά αποκλείεται να αγνοεί πως η Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων ήταν η απάντηση τις Διεθνούς Κοινότητας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα προσφυγικά ρεύματα που δημιούργησε και την ανάγκη διεθνούς προστασίας. Προφανώς, στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, δυτικές χώρες υποδέχονταν με ευνοϊκό τρόπο άτομα προερχόμενα από το ανατολικό μπλόκ— αλλά αυτό δεν ήταν ο σκοπός της Σύμβασης.
Επίσης αποκλείεται να αγνοεί ο κ. Υπουργός το άρθρο 33 της εν λόγω σύμβασης το οποίο ορίζει ότι: “Κανένα Συμβαλλόμενο Κράτος δεν θα απελάσει ή επαναπροωθήσει (refouler) με οποιονδήποτε τρόπο έναν πρόσφυγα στα σύνορα περιοχών όπου η ζωή ή η ελευθερία του απειλούνται λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξης ή πολιτικών πεποιθήσεων” ή πως μια σειρά άλλων άρθρων εξασφαλίζουν βασικά δικαιώματα σε όσους χαρακτηριστούν πρόσφυγες (Πρόσβαση στη δικαιοσύνη (Άρθρο 16), Δικαίωμα εργασίας (Άρθρα 17-19), Δικαίωμα στέγασης και εκπαίδευσης (Άρθρα 21-22), Δικαιώματα ιδιοκτησίας (Άρθρο 13), Ελευθερία μετακίνησης (Άρθρο 26), Έγγραφα ταυτότητας και ταξιδιωτικά έγγραφα (Άρθρα 27-28).
Η ιστορικά ανακριβής και σκοπίμως παραπλανητική αποστροφή του κ. Υπουργού ως προς τη φύση και σκοπό της Σύμβασης, αντανακλά την ιδεολογική εργαλειοποίηση που επιχειρεί να κάνει η άκρα δεξιά στο μεταπολεμικό νομικό πλαίσιο προστασίας. Παραλείπει το ευρύτερο ιστορικό και ανθρωπιστικό πλαίσιο και επιχειρεί μια αναχρονιστική ανάγνωση βολική για τις πολιτικές των κλειστών δομών, των pushbacks και της στέρησης δικαιωμάτων.
Δεν θα επιτρέψουμε τον ιστορικό αναθεωρητισμό, τίποτα δεν θα μένει αναπάντητο από εδώ και πέρα, όλα θα απαντώνται.
Η ανάρτησή του:
