Δέκα καθηλωτικά ντοκιμαντέρ που μπορείς να δεις αυτή τη στιγμή στο ονλάιν φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Άλλη μια διοργάνωση του φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης οδεύει προς τη λήξη του αυτό το Σαββατοκύριακο, όμως εκτός από τις τελευταίες αυτές μέρες, ανακοινώθηκε και ολιγοήμερη επέκταση των ονλάιν προβολών για ορισμένα τμήματα του φεστιβάλ.

Που σημαίνει πως για αυτό το ΣΚ αλλά και τις επόμενες μέρες, έχετε την ευκαιρία ακόμα κι αν δεν βρίσκεστε στους φυσικούς χώρους του φεστιβάλ, να παρακολουθήσετε μερικά από τα κορυφαία ντοκιμαντέρ της φετινής παγκόσμιας σοδειάς, με άκρως επίκαιρες θεματικές, με μερικά από τα πιο συναρπαστικά πορτρέτα που θα συναντήσετε, ή με κάποια κομμάτια έρευνας που θα αλλάξουν τον τρόπο που βλέπετε τον κόσμο.

Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε πως το συγκεκριμένο φεστιβάλ είναι ένα από εκείνα τα λίγα παγκοσμίως που δίνουν «πρόκριση» για τα Όσκαρ. Αν δηλαδή κάποια ταινία πάρει το μεγάλο βραβείο στο διαγωνιστικό της Θεσσαλονίκης, κερδίζει αυτομάτως μια θέση στην προεπιλογή της μακράς λίστας της κατηγορίας στα επόμενα Όσκαρ– όπως συνέβη πέρυσι με το καθηλωτικό House Made of Splinters, που έφτασε μέχρι και την οσκαρική υποψηφιότητα στην απονομή αυτής της Κυριακής.

Από το πλούσιο για μια ακόμη φορά πρόγραμμα του φεστιβάλ, ξεχωρίζουμε 10 τίτλους που αξίζει να αναζητήσεις στο ονλάιν τμήμα:

Τα κοράκια είναι λευκά (Crows are White)

Γυρισμένο σε διάρκεια πέντε ετών σε τρεις ηπείρους, αυτό το απρόσμενο έργο αφοσίωσης και ανυπακοής εξερευνά την ιδέα της πίστης και της αφοσίωσης μέσα από πρίσμα της επιθυμίας, και διαμέσου παράλληλων ιστοριών που αφορούν από το προσωπικό (ένας άντρας που δε μπορεί να φέρει τον εαυτό του στο σημείο να πει στην συντηρητική οικογένειά του την αλήθεια για την γυναίκα που αγαπά) μέχρι το υπαρξιακό (ένας βουδιστής μοναχός που προσπαθεί να φτάσει στη θεία φώτιση).

Καταμεσής ενός απόκρυφου τοπίου στην ενδοχώρα της Ιαπωνίας, βρίσκεται ένα απομονωμένο μοναστήρι όπου λειτουργεί εδώ και μια χιλιετία μια μυστική βουδιστική αίρεση. Τα μέλη της υποβάλλονται μανιωδώς σε δοκιμασίες που ωθούν στα άκρα τις αντοχές του ανθρώπινου σώματος. Ο σκηνοθέτης που πασχίζει να συμφιλιώσει τις επιθυμίες με την πίστη του, αναχωρεί για αυτό το καταφύγιο αναζητώντας απαντήσεις. Αν και νιώθει ανεπιθύμητος από τη στιγμή που πατάει το πόδι του στον τόπο, θα βρει έναν απρόσμενο σύμμαχο και οδηγό στο πρόσωπο ενός αποσυνάγωγου μοναχού που προτιμά το παγωτό και το χέβι μέταλ αντί για τον διαλογισμό και την προσευχή. Αστείο, στοχαστικό, συγκινητικό και αναπάντεχο, ένα από τα ντοκιμαντέρ της χρονιάς. Must-see!

Η Βασίλισσα της Νέας Υόρκης (Queen of the Deuce)

Από την Ελλάδα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τα πορνοσινεμά της Times Square τη δεκαετία του ‘70, Η Βασίλισσα της Νέας Υόρκης αφηγείται την πολυτάραχη και συναρπαστική ζωή της Τσέλι Γουίλσον. Μια χαρισματική και πρωτοπόρα Ελληνοεβραία από τη Θεσσαλονίκη, η Τσέλι γλίτωσε τελευταία στιγμή από το Ολοκαύτωμα, για να χτίσει τη δική της αυτοκρατορία πάθους, επαναπροσδιορίζοντας τι πάει να πει ελληνική οικογένεια και Αμερικανικό Όνειρο.

Ο Τελευταίος Γλάρος (The Last Seagull)

Ο 58χρονος Ιβάν είναι ένας «γλάρος» – με άλλα λόγια ένας Bούλγαρος γυναικάς που «ψαρεύει» τουρίστριες σε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο εδώ και 40 χρόνια. Ο Ιβάν θέλει να νοικοκυρευτεί, αλλά δεν έχει βάλει τίποτα στην άκρη, ενώ και η πανδημία έχει κάνει τα πράγματα ακόμη δυσκολότερα, κρατώντας μακριά τους τουρίστες. Πλευρίζει γυναίκες από τη Ρωσία, βοηθώντας τους να βγάλουν βίζα για την ΕΕ και να αγοράσουν ακίνητα στη Βουλγαρία. Σταδιακά θα αντιληφθεί πως δεν αποτελεί ακριβώς κελεπούρι για οποιαδήποτε γυναίκα. Η αγιάτρευτη πληγή μέσα του δεν είναι άλλη από τον ενήλικα γιο του, ο οποίος ζει στην Ουκρανία και αρνείται να έχει οποιαδήποτε επαφή με τον Ιβάν. Ίσως τώρα, την άνοιξη του 2022, να έχει έρθει η ώρα για μια επανασύνδεση.

Το Μονοπάτι για την Ευτυχία (The Narrow Path to Happiness)

O Γκέργκο και ο Λέναρντ είναι ένα νεαρό ζευγάρι που ζει σε μια απομονωμένη κοινότητα Ρομά, στην πιο φτωχή περιοχή της Ουγγαρίας, σ’ έναν τόπο όπου η ομοφυλοφιλία θεωρείται ασυγχώρητη αμαρτία. Αν και μαθημένοι να ζουν σε αυτό το εχθρικό περιβάλλον, παίρνουν την απόφαση να μετακομίσουν στη Βουδαπέστη για να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους: να γυρίσουν ένα κινηματογραφικό μιούζικαλ. Αλλά το τραγικό γεγονός του αιφνίδιου θανάτου της μητέρας του Γκέργκο θα τους αναγκάσει να επιστρέψουν, προσπαθώντας να πείσουν μια οικογένεια που τους είχε αποκηρύξει να αποδεχτεί τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.

Αγέλαστος Πέτρα

Το κλασικό φιλμ του Φίλιππου Κουτσάφτη προβάλλεται ξανά στη φετινή διοργάνωση σε μια καθολικά προσβάσιμη προβολή, στο πλαίσιο της Ελευσίνας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας

Η Ελευσίνα είναι μια μικρή βιομηχανική πόλη 20 χιλιόμετρα δυτικά της Αθήνας. Με την πόλη αυτή δέθηκε από τα προϊστορικά ακόμη χρόνια ο αγαπημένος μύθος των αρχαίων, ο μύθος της θεάς Δήμητρας, θεάς της Γεωργίας και της ευφορίας της γης και της κόρης της Περσεφόνης. Τα Ελευσίνια μυστήρια που τελούνταν εδώ και δύο χιλιετίες σχετιζόταν με τον κύκλο της ίδιας της ζωής και χάριζαν στους μύστες ελπίδα και μακαριότητα για να αντιμετωπίσουν το θάνατο. Εδώ, που σύμφωνα με το μύθο πρωτοκαλλιεργήθηκαν τα δώρα της θεάς, τα δημητριακά, εδώ αναπτύχθηκαν οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ελλάδας, με καταστροφικές συνέπειες για την περιοχή και το ιερό. Η Ελευσίνα είναι δυτικά, χώρος ιερός σημείο και όριο για να δει κανείς τον κόσμο γύρω του όσο και τον εαυτό του.

Ξεριζωμένοι

Από τον Ελληνικό Εμφύλιο ως τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, από τα χρόνια του Φράνκο μέχρι τα χρόνια του Covid-19, από τον Ινδικό Ωκεανό ως τη Σιβηρία, πολλά παιδιά ξεριζώθηκαν βίαια από το φυσικό τους περιβάλλον για πολιτικούς λόγους. Μέσα από τις μαρτυρίες τους αναδύονται τρομερές και συχνά άγνωστες πτυχές της Ιστορίας.

Ζωή σε δόσεις (Blue Bag Life)

Μια τολμηρή και βαθιά προσωπική οδύσσεια, και ταυτόχρονα σαρωτικό κινηματογραφικό πορτρέτο μιας ζωής που καθορίζει ο εθισμός. Η καλλιτέχνις και καθηγήτρια Λίζα Σέλμπι ανέκαθεν κατέγραφε τη ζωή με εργαλεία όπως οι μπογιές, οι λέξεις, η φωτογραφία και το φιλμ. Ενώ προσπαθεί να καταλάβει γιατί η μητέρα της, η Χέλεν, δεν ήταν κοντά της για να τη μεγαλώσει, η Χέλεν πεθαίνει. Η Χέλεν ήταν χαρισματική, ευπροσήγορη, όμορφη – και εθισμένη στην ηρωίνη. Σήμερα, πολλά χρόνια αργότερα, η Λίζα αρχίζει να γνωρίζει αυτή τη γυναίκα που ποτέ δεν αποκάλεσε Μητέρα, εξερευνώντας όσα άφησε πίσω της και σκαλίζοντας τις αναμνήσεις των ανθρώπων που την γνώριζαν.

Γελώντας στο Αφγανιστάν

Ο Καρίμ Ασίρ, ο Αφγανός Τσάρλι Τσάπλιν, δίνει παραστάσεις με μoναδικό όπλο το γέλιο σ’ ένα ρημαγμένο Αφγανιστάν. Όταν οι Ταλιμπάν εισβάλουν στην Καμπούλ, ο Καρίμ απειλείται με θάνατο. Προσπαθώντας να σωθεί, φτάνει στην Ελλάδα. Παρακολουθούμε την περιπέτεια της ζωής του και εξερευνούμε το θέμα του γέλιου. Μπορεί το γέλιο να αλλάξει τον κόσμο;

Μαθήματα Χορού

Η εφηβική ομάδα χορού του Αθλητικού Συλλόγου του Νέου Βουτζά συνεχίζει τα μαθήματα μέσω διαδικτύου κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Μετατρέπουν τα δωμάτια τους σε αίθουσες χορού και παράλληλα προετοιμάζονται για τις εξετάσεις, προσπαθώντας να ξεπεράσουν το τραύμα μιας πυρκαγιάς που έπληξε την περιοχή και σημάδεψε την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας.

Έμμονες Ώρες στον Τόπο της Πραγματικότητας

Μια μυστική εξομολόγηση της πρωτοπόρου φεμινίστριας σκηνοθέτριας Αντουανέττας Αγγελίδη στην κόρη της Ρέα Βαλντέν – και στον κόσμο. Για το βλέμμα, τη ζωή, τα οράματα και τις ταινίες της, και τη συγκλονιστική εμπειρία της τύφλωσης. Φτιαγμένη σε ένα διαμέρισμα, στην καραντίνα, μια ταινία για τον εσωτερικό κόσμο, το μυστικό τόπο όπου βρίσκεις το Άλλο. Μια αγνά καθηλωτική εμπειρία πρώτου προσώπου.

*Οι ταινίες είναι διαθέσιμες μέχρι και τη Δευτέρα στις 11.59μμ, ενώ οι ταινίες των τμημάτων Πλατφόρμα και Από Οθόνη Σε Οθόνη θα παραμείνουν ονλάιν μέχρι τις 17 Μαρτίου. Εισιτήρια και προβολές στο https://online.filmfestival.gr.