Walking Dead: Μια επιστροφή, που θα τη θυμάσαι για πάντα

Στην πυγμαχία λένε πως δεν πρέπει μόνο να ξέρεις να χτυπάς. Ξεκινάς μαθαίνοντας να δέχεσαι χτυπήματα. Αντέχεις, δυναμώνεις και προχωράς.

Η ζωή είναι μια σειρά γύρων, ο ένας μετά τον άλλον. Τρως γροθιές, δίνεις, ξανά και ξανά. Συνεχίζεις μόνο αν δεν λυγίζεις. Κάνεις βήματα μπρος αν βγαίνεις εσύ μπροστά, αν παίρνεις θέση, έχοντας κάποιον στο πλάι σου, κάποιον πίσω σου, κάποιον στα νώτα σου, κάποιον μαζί. Ποτέ τελείως μόνος. Και κάπως έτσι, καταφέρνεις να εμπνεύσεις τον σεβασμό, δεν τον απαιτείς.

Ο Rick ζει σε έναν κόσμο βίαιης φθοράς και αγωνιώδους επιβίωσης. Προσπάθησε να γίνει ηγέτης εκ των συνθηκών και τελικά έγινε με πράξεις. Όχι με λόγια. Ο πρώτος που καλεί σε αλληλεγγύη μέσα από τον προσωπικό αγώνα. Μένει όρθιος για να τον δουν να παλεύει για όλους, για να τους βγάλει από τα σπίτια τους. Παλεύει για τον τραυματισμένο γιο του αλλά και για όσους ζουν ακόμα. Και πιστεύει ακόμα.

No Way Out – SPOILERS παρακάτω

Η πίστη χωρίς πράξεις είναι μια χαμένη πίστη. Μια επιγραφή στην εκκλησία και μια συνειδητοποίηση: Ο Θεός υπάρχει μόνο μέσα σου. Τα ζόμπι σταματούν σταδιακά να είναι ο φόβος της Alexandria, γιατί ενώνουν. Οι στόχοι πλέον είναι δύο. Να νικήσεις τα ζόμπι, αλλά και να προετοιμαστείς για τον βασικότερο των εχθρών. Τον Negan.

Η πρώτη “γνωριμία” μαζί του έγινε μέσα από τη φήμη του. Τα πρωτοπαλίκαρα του στριμώχνουν με το ξεκίνημα τον Daryl, τον Abraham και τη Sasha, αλλά εξαϋλώνονται σχεδόν με μια ρουκέτα του Daryl.

Ακολουθεί το απόλυτο μακελειό. Μέτωπα παντού. Η Jessie, ο γιος της Sam Ron μας αφήνουν χρόνους μιας και τρώγονται από τα ζόμπι την ώρα που περπατούν μεταξύ τους, καλυμμένοι με αίμα. Το κόλπο δεν πιάνει γιατί και πάλι, οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να συνεργαστούν μεταξύ τους. Ο αγώνας του Rick πρέπει να κλιμακωθεί, θέλοντας και μη. Ο γιος του, ο Carl, είναι τραυματίας και πρέπει να τον μεταφέρει στο ιατρείο. Εκεί όπου έχουν μαζευτεί και άλλοι “άμαθοι” κάτοικοι της Alexandria. Δεν ήξεραν να πολεμούν μέχρι τώρα. Ήρθε η στιγμή να μάθουν.

Η Carol παίρνει αποφάσεις. Ό,τι έγινε στο παρελθόν, έγινε. Ο δρόμος, ενώνει τους πάντες. “Κανείς δεν κρύβεται σήμερα”, “η μέρα αυτή θα γραφτεί στην ιστορία”.

Η μέρα που οι άτολμοι έγιναν τολμηροί, η μέρα που οι προσωπικές αντιθέσεις έμειναν στην άκρη, η μέρα που όλοι αποφάσισαν να μην μείνουν πίσω από τις μισόκλειστες τους γρίλιες, η μέρα που όλοι αναγνώρισαν τον ίδιο ηγέτη, ή έστω τον ίδιο εμπνευστή, η μέρα που όλοι στάθηκαν ο ένας δίπλα στον άλλο και μετά το πέρασμα της νύχτας, αισθάνθηκαν πως μπορούν να χτίσουν κάτι νέο. Μπορούν; Κανείς δεν ξέρει. Ακόμα κι αν υπάρχει η πρόθεση, το παρελθόν αλλά και το μέλλον, είναι δυσοίωνα.  Όπως και να’ χει, τα τελευταία δεκαπέντε λεπτά του νέου επεισοδίου, είναι σκέτη ανατριχίλα.

Μετά το ένατο επεισόδιο της έκτης σεζόν, πολλοί θα πουν πως το Walking Dead “έπαθε” Game of Thrones. Κανείς βασικός χαρακτήρας δεν είναι σίγουρος, ουδείς είναι ασφαλής. Με μία διαφορά. Εδώ το στοίχημα, είναι να ενωθούν όλοι γιατί ο εχθρός είναι εκτός των τειχών, ακόμη κι αν τα ζόμπι περιφέρονται και μέσα στην πόλη. Στο Game of Thrones, ο εχθρός είναι η φιλοδοξία, η τρέλα για τον θρόνο. Στη δυστοπία του Walking Dead, δεν υπάρχει ακόμη θρόνος. Υπάρχει θέληση για επιβίωση. Υπάρχει όμως και εκμετάλλευση της αγωνίας, υπάρχει και σαδισμός. Όσοι έχουν διαβάσει τα κόμικ άλλωστε, ξέρουν.

Στο πρώτο μέρος του 6ου κύκλου, ο Rick (Andrew Lincoln) και η ομάδα του προσπάθησαν να αφομοιωθούν στη νέα πραγματικότητα της Alexandria. Πλέον φτιάχνουν οι ίδιοι την νέα πραγματικότητα. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουν οι επιζώντες τις νέες απειλές είναι να γίνουν οι ίδιοι, πιο επικίνδυνοι από αυτές. Μαθαίνουν μέσα από τα λάθη τους. Άλλωστε η αποτυχημένη ιδέα να χρησιμοποιήσουν εσωτερικά μέρη από walkers, για να καλύψουν την ανθρώπινη μυρωδιά τους, ώστε να δραπετεύσουν περνώντας απαρατήρητοι, ήταν του Rick. Και πλήρωσε το τίμημα.

Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν περίμενε το μακελειό που είδαμε στην έναρξη του δεύτερου μέρους της έκτης σεζόν. Παρόλα αυτά, όπως είπαμε και παραπάνω, είδαμε και θετικές εκπλήξεις. Για παράδειγμα, η Maggie σώθηκε εξ αιτίας της αυταπάρνησης του Glenn. Και στο τέλος του επεισοδίου, όλοι στάθηκαν με την πλάτη στο τείχος, με πρόσωπο στα ζόμπι, χτυπώντας μαζί. Α ναι. Και ο Glenn καταφέρνει να τον σώζουν πάντα.

Εν κατακλείδι, η σχεδόν απόπειρα αυτοκτονίας του Rick, ήταν η σπίθα που πυροδότησε, μεταφορικά, την ψυχική φωτιά και κυριολεκτικά, ήταν το έναυσμα για να στείλει τα ζόμπι στην αληθινή πυρά της Alexandria.

Θες και ηθικά διδάγματα μετά από όλα αυτά; Ο μονόλογος του Rick, με τον οποίο μας αφήνει το επεισόδιο, αρκεί. Είναι η συνειδητοποίηση. Και η πίστη για την οποία μιλούσαμε νωρίτερα.

“I was wrong. I thought after living behind these walls for so long that maybe they couldn’t learn. But today I saw what they could do. What we could do, if we work together. We’ll rebuild the walls. We’ll expand the walls. There will be more. There’s gotta be more. Everything Deanna was talking about is possible. It’s all possible. I see that now. When I was out there with them, when it was over, when I knew we had this place again, I had this feeling. It took me a while to remember what it was because I haven’t felt it since before I woke up in that hospital. I wanna show you the new world, Carl. I want to make it a reality for you. Please, Carl. Let me show you. Please.”

Το “The Walking Dead” επέστρεψε λοιπόν από το χειμερινό του διάλειμμα, με την midseason πρεμιέρα του να προβάλλεται στο AMC την Κυριακή 14/02, ενώ το ελληνικό FOX έφερε το επεισόδιο σε λιγότερο από 24 ώρες μετά, την Δευτέρα 15/02. Και η αλήθεια είναι πως επέστρεψε αφήνοντας μας με τα σαγόνια στο πάτωμα, ή αλλιώς, με το καλύτερο του επεισόδιο μέχρι σήμερα.

Η έκτη σεζόν του The Walking Dead προβάλλεται αποκλειστικά από το FOX κάθε Δευτέρα βράδυ στις 22:45, λιγότερο από 24 ώρες μετά την Αμερική.

Για περισσότερα επισκεφθείτε το  www.fox-greece.gr/the-walking-dead τη σελίδα της σειράς στο FOX Play  www.foxplay.gr/series/the-walking-dead ή ακολουθήστε τη σελίδα του FOX στο Facebook στο  www.facebook.com/GREECEFOXCHANNEL