Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ

Είναι πραγματικά πολύ ελπιδοφόρο και ευχάριστο να βλέπεις ότι όλο και περισσότεροι επαγγελματίες από τον χώρο της γαστρονομίας αποφασίζουν να γίνουν μία γροθιά για να αναδείξουν τις τοπικές κουζίνες της Ελλάδας. Άνθρωποι που ασχολούνται χρόνια με το ελληνικό προϊόν, που αναζητούν παλιές συνταγές και που επιμένουν στην ενίσχυση των μικρών παραγωγών, δημιουργούν τις συνθήκες ώστε να ανθίσει η κουζίνα του εκάστοτε τόπου και να τη γνωρίσουν καλύτερα οι επισκέπτες. Δανειζόμενο αρκετά στοιχεία από το Tinos Food Paths, το Delicious Milos a trip to taste, αποτελεί μία ιδέα που έχει ως σκοπό την προβολή και την ανάδειξη της κουζίνας της Μήλου τόσο εντός συνόρων όσο και στο εξωτερικό, μέσα από στοχευμένες δράσεις και εκδηλώσεις.

Η αναζήτηση του καλού φαγητού είναι ζήτημα υψίστης σημασίας για τις διακοπές μας και εξισώνεται με την εύρεση της πιο ψαγμένης παραλίας. Αν κάποτε φεύγαμε από τα νησιά με μαγνητάκια, καρτ ποσταλ και χειροποίητα αξεσουάρ, τώρα πριν από την επιβίβαση στο πλοίο φορτωνόμαστε με τυριά, κάπαρη και άλλα προϊόντα. “Το Delicious Milos a trip to taste δημιουργήθηκε πρωτίστως από την αγάπη για το νησί μας καθώς επίσης και για τη γαστρονομική κληρονομιά του. Με την αμέριστη στήριξη, βοήθεια και καθοδήγηση δύο πολύ σημαντικών προσώπων του χώρου της ευρύτερης γαστρονομίας της κ. Νανάς Δαρειώτη και του κ. Ανδρέα Ανδρουλιδάκη κάναμε τα πρώτα μας βήματα το 2017 και έκτοτε αδιαλείπτως κρατάμε στο “προσκήνιο” την γαστρονομική μας παράδοση και πλούτο” εξηγεί ο Βασίλης Παπικινός, chef και ιδιοκτήτης του εστιατορίου Αλευρόμηλος.

Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, η ομάδα του Delicious Milos έχει ζήσει πολύ δυνατές και σημαντικές γαστρονομικές στιγμές και συναντήσεις τόσο στη Μήλο, διοργανώνοντας τρεις ετήσιες εκδηλώσεις, αλλά και παρουσιάζοντας το μηλέικο πρωινό σε διάφορες γαστρονομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ιταλία. “Έχουν γραφτεί δεκάδες άρθρα για την γαστρονομία του νησιού, έχουν γίνει τηλεοπτικές προβολές και εκπομπές, συνεντεύξεις και διαδικτυακές ζωντανές παρουσιάσεις μαγειρικής. Βασικός στόχος μας παραμένει η καθιέρωση της γαστρονομικής κουλτούρας τόσο στη συνείδηση όσο και στη γεύση (πολύ περισσότερο) του κοινού” τονίζει ο chef.

Ποια είναι, λοιπόν, τα χαρακτηριστικά της κουζίνας της Μήλου;

“Θα περιέγραφα τη γαστρονομία του νησιού ως άκρως ενδιαφέρουσα και ελκυστική. Θα έλεγα ότι υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά με τις υπόλοιπες Κυκλάδες αλλά και μοναδικές γεύσεις και ιδιαίτερο χαρακτήρα λόγω του εδάφους της (ηφαιστειογενές και κατά κύριο λόγο άνυδρο). Χρησιμοποιείται ένα ευρύ φάσμα υλικών από τη γη και τη θάλασσα , η γαστρονομία έχει επιρροές από την κρητική κουζίνα αλλά κατά κύριο λόγο από την βενετσιάνικη, αφού υπήρξε το νησί κτήση των Ενετών για αιώνες. Εκμεταλλεύεται το παραμικρό βρώσιμο συστατικό που θα μπορούσε να παράγει και δεν είναι μονοδιάστατη σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία (λαχανικά, κρεατικά, κυνήγι ή θαλασσινά). Επίσης θα την χαρακτήριζα μοναδικά νόστιμη”.

Μπελτές (λιαστός τοματοπελτές) και κάππαρη είναι αναμφισβήτητα τα δύο πιο ξεχωριστά προϊόντα της Μήλου. Το νησί, ωστόσο, έχει κερδίσει σημαντικό έδαφος στα τυροκομικά προϊόντα τα τελευταία χρόνια. “Με τέσσερα πιστοποιημένα τυροκομεία, κάποιες πιστοποιημένες οικοτεχνίες αλλά και οικιακή παραγωγή θεωρώ ότι η Μήλος έχει εξέχουσα και πρωταγωνιστική θέση στον τυροκομικό χάρτη των Κυκλάδων. Προσωπικά είμαι πολύ υπερήφανος για τα τυροκομικά προϊόντα μας και χωρίς κανένα ίχνος τοπικισμού και έπαρσης τα θεωρώ κορυφαία στο νησιωτικό μας σύμπλεγμα. Σχεδόν αποκλειστικά από κατσικίσιο γάλα, ολοχρονίς υπάρχουν στα ράφια των τυροκομείων, των τοπικών εμπορικών καταστημάτων, των υπεραγορών αλλά και σε άλλες πόλεις, ενδεικτικά να πω την Αθήνα στο Miran και στα Καραμανλίδικα του Φάνη. Ξυνομυζήθρα, Ανθότυρος, Τουλουμοτύρι ή Σκοτύρι, Μανούρα και Ξερό Λαδοτύρι ωριμασμένο σε φυσικές σπηλιές είναι τα κορυφαία τυροκομικά προϊόντα του νησιού. Να μην ξεχάσω και το πραγματικά εξαιρετικό μέλι λόγω ύπαρξης φυτειών θυμαριού και ρείκι”.

“Όλα τα τυροκομικά, ο μπελτές, τα χειροποίητα ζυμαρικά, το μέλι, τα άνυδρα “μποστανικά”, το μηλέικο ελαιόλαδο, το κρασί από το τοπικό οινοποιείο έχουν ενταχθεί στους καταλόγους της συντριπτικής πλειοψηφίας των εστιατορίων της Μήλου από το απλό καφενείο με τα “σχιζάκια” (μπρουσκετακια) με μπελτέ, τις τυπικές ταβέρνες με τα “πιταράκια” Μήλου, τα εστιατόρια με το κατσικάκι με μέλι, θυμάρι και μπελτε, τα εστιατόρια θαλασσινών με το χταπόδι με λιαστό ντόπιο κρασί και θυμάρι όσο και σε αρκετά πρωινά ξενοδοχείων με τοπικά τυριά, ντόπιες ελιές και ελαιόλαδο, λυχναράκια και θυμαρίσιο μέλι, ντοματίνια και ατζούρια.

Θα έλεγα ότι υπάρχουν αρκετά ιδιαίτερα πιάτα, ξεκινώντας από τα περίφημα “Πιταράκια” τοπικά τυροπιτάκια με Μανούρα ή Ξερό Λαδοτύρι, την καρπουζόπιτα με τη σάρκα του φρούτου, αλεύρι και μέλι, τα λυχναράκια – ένα πασχαλινό κέρασμα, τα τηγανιτά “βουδόγλωσσα” τηγανιτό άγριο χόρτο ,τη μοναδική σε όλο τον ελληνικό χώρο “αλιάδα” -σκορδαλιά με βάση το αλεύρι και το νερό, τις λαδομακαρούνες – τοπικοί κουραμπιέδες με ελαιόλαδο και καρύδι, τα “σκορδολάζανα” – χειροποίητες ταλατιέλες με αλιάδα και μπελτέ, τα λιόκαυτα “τσιράκια” – μικρά λιαστά ψαράκια, τη Λαδένια, μια πίτσα χωρίς αλλαντικά και τυριά, μόνο με ντομάτα κρεμμύδι και κάπαρη, τις τηγανιτές μελιτζάνες συνδυαστικά με στραπατσάδα αυγών και ντομάτας, τα μοναδικά γλυκά “Ραφιόλια”, τα “σχιζάκια” με τον μπελτε, το συκώτι σαβόρο, το γλυκό “κουφέτο”, το παραδοσιακό γλυκό του γάμου με λευκή κολοκύθα, μέλι και αμύγδαλα, τις “καλασούνες” , τις “φλαούνες” με το σπανάκι και τις σταφίδες. Και έχει ακόμη και άλλα μοναδικά και ιδιαίτερα των οποίων ευτυχώς έχει γίνει η καταγραφή”.

Κλείνοντας αυτή την κουβέντα, δεν θα μπορούσα να μη ρωτήσω τον chef Βασίλη Παπικινός ‘πού τρώμε στη Μήλο’. “Θα ήταν πολλή ελάχιστη η αναφορά σε δύο – τρία μαγαζιά του νησιού, αφού είναι αρκετά εκείνα που αποτελούν μέρος της γαστρονομικής παράδοσης του νησιού. Θα πρότεινα στους επισκέπτες όσα εστιατόρια είναι ενταγμένα στο Aegean Cuisine ένα πολύ φιλόδοξο και “αυθεντικό” δίκτυο του επιμελητηρίου Κυκλάδων” καταλήγει ο chef.