Τα καρό, τα μονόχρωμα, τα κλασσικά και τα μοδάτα. Λογικά ξεκινάς από το #1 για να μη χάσεις χρόνο. Αλλά περισσότερα θα σε διδάξει το γιατί πρέπει να αποφύγεις το #10.
Σύμφωνα με τα ειωθότα, δεν είναι πουκάμισο για ποδοσφαιρόφιλο αυτό. Είναι κυρίως για μόδα. Αλλά, ξέρεις, περί ορέξεως.
Εγώ δεν το συνιστώ. Αν το πάρεις κράτα το για κοστούμι ή για καλοκαίρι στο νησί.
Από εδώ ξεκινάς. Το πουκάμισο βάσης που λένε. Αυτό που φοράς όταν δεν ξέρεις τι να φορέσεις, αυτό που αγοράζεις όταν δεν ξέρεις τι να αγοράσεις.
Είναι επιλογή 90s, αν καταλαβαίνεις το υπονοούμενο αλλά μπορείς να το περάσεις τύπου κλασσική επιλογή: Φαρδιά γραμμή, σηματάκι, μπλε χρώμα, ψιλό καρό. Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες.
Ένα καρό, ένα καρό, να το 'χω για εφεδρικό.
Ένα ωραίο καρό πουκάμισο. Σε ουδέτερα χρώματα αλλά αρκετά μοντέρνο για να μην φαίνεσαι παρωχημένος. Φοριέται μέχρι να αλλάξει ο καιρός.
Ναι το ξέρω, κόκκινο και μαύρο αλλά μπορούμε σε παρακαλώ να τα ξεπεράσουμε αυτά. Ο συμβολισμός είναι 60s, california, garage, surf, punk. Γουστάρεις;
Αυτό ας είναι το καλό σου. Σκούρα χρώματα, αναγνωρίσιμο σηματάκι, το φορά για δουλειά και λοιπές υποχρεώσεις.
Το στανταράκι. Τζιν, ζεστό, μοδάτο, χωρίς πολλά πολλά. Φοριέται παντού.
Η μετρημένη επιλογή, το preppy. Αυτό που βάζεις και είναι όλοι ευχαριστημένοι. Οι μοδάτοι βλέπουν το καρό, τα αφεντικά σε βλέπουν μαζεμένο, η μαμά σου χαίρεται και το κορίτσι γουστάρει. Win, win, win.
