ΧΑΠΙΑ, ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ ΚΑΙ UFC: O NICK DIAZ ΕΧΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει εκ των σημαντικότερων αθλητών του UFC. Τον νίκησε όμως, ο εαυτός του. Ο Nick Diaz δεν άφησε ποτέ πραγματικά πίσω το παρελθόν του και τώρα κινδυνεύει να γυρίσει στα σκατά, Αυτή ήταν η χειρότερη φοβία του. Ο αδελφός του, Nate φαίνεται να γλιτώνει

Από την Ανδρονίκη Μπάκουλη

Όπως έλεγε από την πρώτη στιγμή που συστήθηκε στις mixed martial arts “σε όλη μου τη ζωή με έριχναν στο έδαφος, αλλά πάντα σηκωνόμουν”. Ήταν η… ψυχή των συνεντεύξεων Τύπου, αυτός που όριζε την εξέλιξη και το ενδιαφέρον τους. Όταν εμφανιζόταν. Το απρόβλεπτο του χαρακτήρα και των αντιδράσεων του ήταν που ενθουσίαζε τον κόσμο του UFC. Μαζί φυσικά με όσα μπορούσε να κάνει στο οκτάγωνο. Ο Nick Diaz είχε χαρακτηριστεί ως “ο πιο επικίνδυνος fighter στην κατηγορία welterweight”.

Ήταν εξπέρ στο jiu jitsu που νοιαζόταν μόνο για τον αγώνα (όχι την προώθηση του), διέθετε πλούσια γκάμα με πολύ γρήγορα και εξόχως δυνατά χτυπήματα, μαζί με ανεξάντλητη ενέργεια. Το πιο δυνατό του σημείο ήταν άλλο: “Τα χρήματα για να ταΐσω την οικογένεια μου. Για να μη ξαναγυρίσω στα σκατά. Στα μέρη μου ο κόσμος δεν βγάζει 100.000 δολάρια το χρόνο. Για εμένα πάντα όλα ήταν τζόγος”. Αποδείχθηκε ικανός να νικήσει τους πάντες εκτός ενός: του εαυτού του.

Το Stockton της California είναι η περιοχή που είχε αναδειχθεί ως “η πιο μίζερη πόλη των ΗΠΑ”, σε σχετική έρευνα που είχε κάνει το Forbes το 2009. Είχε δημιουργήσει εννέα κατηγορίες αξιολόγησης (μέσα μαζικής μεταφοράς και χρόνοι, φόροι εσόδων, φόροι εξόδων, ανεργία, εγκληματικότητα, διαφθορά, επαγγελματικές αθλητικές ομάδες, καιρός) και η γενέτειρα των Nick και Nate Diaz ήταν στις επτά χειρότερες θέσεις στις τέσσερις. Σε άλλη έρευνα, του finance.yahoo.com η ίδια πόλη -των 684.406 κατοίκων- είχε χαρακτηριστεί ως η πέμπτη πιο βίαιη της Αμερικής. Η μικρή απόσταση (500 μιλίων) από την Tijuana ευνοούσε την εγκληματικότητα, σε επίπεδο συμμοριών και διακίνησης ανθρώπων και ναρκωτικών. Είχε εκτιμηθεί πως σε κάθε 100.000 παραβάσεις, οι 885 ήταν βίαια εγκλήματα. Για την ιστορία, στο Νο1 ήταν το Detroit.

Πίσω στο Stockton και την οικογένεια Diaz, ο πρωτότοκος Nicholas Robert γεννήθηκε στις 2/8 του 1983 και είχε ρίζες στο Μεξικό. Η ζωή του ήταν ελαφρώς προβληματική. Αλλά ας σας τα πει ο ίδιος, όποιος τα αφηγήθηκε στην ιστοσελίδα MMAfighting.com, την ημέρα που αποβλήθηκε για πέντε χρόνια από το UFC. Δηλαδή πέρυσι με το “πέντε χρόνια” να είναι στην περίπτωση του “εφ’ όρου ζωής”. Το αδίκημα του ήταν η τρίτη “σύλληψη” με μεταβολίτες μαριχουάνας σε δείγμα. Δες όμως, πρώτα πώς έχει περιγράψει ο ίδιος τη ζωή του.  “Είμαι ο μόνος που έχει επενδύσει τη ζωή του στη ζωή του πυγμάχου. Για αυτό και κανένας από αυτούς τους τύπους δεν μπορεί να πει λέξη. Όλοι ανησυχούν κάθε φορά που μιλούν, για το τι θα πιστέψει η οικογένεια τους, οι γυναίκες τους και ο κόσμος που ‘χουν γύρω τους. Φοβούνται πολύ να πουν τη γνώμη τους. Και για αυτό επένδυσα τα πάντα σε αυτή τη ζωή. Για αυτό κάνω ό,τι κάνω, κάνω ό,τι έκανα πάντα”.

 

Έχω κουραστεί να ακούω πως είμαι ένας αλήτης, ένας βλάκας

Στη γειτονιά του έκλεβαν αυτοκίνητα κάθε μέρα. “Διάφοροι τύποι ψάχνουν στα πεζοδρόμια για γόπες τσιγάρων. Είναι γελοίο. Ο αδελφός μου μετακόμισε και… Θεέ μου. Τι να σου λέω. Είναι μεγάλη ιστορία, αλλά αν μπορούσατε να δείτε τι είχα στη διάθεση μου για να κάνω τη δουλειά μου από τα 15 που ξεκίνησα το jiu jitsu θα γελούσατε. Ήμουν θαυμαστής του Jean Claude Van Damme. Ήθελα να του μοιάσω. Αυτό το πλάνο ήταν η μόνη διέξοδος που είχα και έδωσα το 100% γιατί ήξερα πως μπορώ να τους δείρω όλους, γιατί αυτό έπρεπε να κάνω. Δεν με στήριξε κανείς. Οι γονείς μου δεν έδιναν την παραμικρή σημασία. Εγώ από μικρός ήξερα ότι θα γίνω κάτι περίεργο. Δεν ξέρω πώς, αλλά το ήξερα. Πολλοί φίλοι μου έμπλεξαν με συμμορίες ναρκωτικών. Αυτό ήταν κάτι που δεν με ενδιέφερε. Δεν μου αρέσουν οι χημικές ουσίες, τα συνθετικά ναρκωτικά και πλέον τρώω κυρίως λαχανικά.

Έχω κουραστεί να ακούω πως είμαι ένας αλήτης, ένας βλάκας γιατί δεν πήγα σχολείο, γιατί δεν ξέρω να μιλάω, γιατί βρίζω πολύ. Αν δεν το αντέχετε, να μη με ακούτε. I don’t give a fuck. Είμαι εδώ για να αγωνίζομαι. Δεν είμαι αστέρας του κινηματογράφου. Μαζεύω λεφτά για να πάρω μαριχουάνα, να βελτιώσω την ποιότητα της ζωής μου και κάνω ό,τι χρειάζεται για αυτό. Δείτε σε τι κόσμο ζω, ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε τον πραγματικό κόσμο.

Όλοι οι άλλοι έχουν μια άλλη ζωή, παράλληλα με εκείνη του αθλητή. Εγώ δεν είχα ποτέ άλλη δουλειά. Από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού πλακωνόμουν με παιδιά από το Μεξικό, την Ασία, με μαύρους. Αυτή είναι η καθημερινότητα στην περιοχή μου -όταν δεν πας σε ιδιωτικό σχολείο. Δεν αποφοίτησα από το γυμνάσιο. Θα μπορούσα, αλλά είχα μπλέξει σε πολλούς καβγάδες. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου δεν μου δίδαξαν κάτι περισσότερο από τα βασικά. Με μετέφεραν από σχολείο σε σχολείο, έπαιρνα φάρμακα και άκουγα τους συμμαθητές μου να με κοροϊδεύουν, κάθε φορά που γινόταν κάτι. Οι δάσκαλοι έλεγαν στα άλλα παιδιά πως έπαιρνα χάπια και ότι ξεσπούσα όταν δεν τα έπαιρνα. Αυτή ήταν μια γαμ… κατάσταση. Δεν έχετε ιδέα τι μπορεί να προκαλέσει σε κάποιον. Ήθελα να δείρω όλους όσοι ήταν στην αίθουσα. Ακόμα και τα κορίτσια, που κάποιες φορές μου έλεγαν φράσεις όπως ‘τι έχεις; Μήπως δεν πήρες τα χάπια σου;’ “

Τι χάπια έπαιρνε; Από μικρός είχε διαγνωστεί με διαταραχή υπερκινητικότητας και ελλειμματικής προσοχής και οι γιατροί του συνταγογράφησαν ουσίες που αλλάζουν τη διάθεση. “Χρειάστηκε να εξασφαλίσω άδειες της περιφέρειας για να μείνω στο ίδιο σχολείο, αφότου η μητέρα μου ‘έχασε’ το σπίτι της και έπρεπε να πάω να ζήσω με τους παππούδες μου, στο Lodi. Ξέρεις τι είναι να πηγαίνεις σε ένας καθώς πρέπει σχολείο, αφού έχεις ζήσει στο γκέτο του Stockton; Όλες αυτές οι αλλαγές μου δημιουργούσαν άγχος. Προσπάθησαν να με διώξουν και από το Lodi, να με υποχρεώσουν να πάρω χάπια. Όπου και αν ήμουν, ένιωθα πως δεν ανήκω. Δεν υπήρχε άλλος σαν και εμένα, όταν πήγα στο γυμνάσιο. Ήμουν καλός κολυμβητής, αλλά δεν ασχολήθηκα γιατί δεν ήταν cool η κολύμβηση στα μέρη μου. Τσακωνόμουν συνέχεια, με έδιωχναν συνέχεια” και για αυτό αποφάσισε να εγκαταλείψει. Έγινε και κάτι άλλο που έπαιξε τεράστιο ρόλο.

Η αυτοκτονία της πρώτης του αγάπης

“Είχα μια πραγματικά ‘καυτή’ κοπέλα, ήταν cheerleader και άρχισε να με ενδιαφέρει τι φορώ και πώς φέρομαι, αλλά δεν είχα χρήματα να αγοράσω όμορφα πράγματα. Άρχισα να τσακώνομαι γιατί ο πρώην της ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος και μασκότ στην ομάδα του football. Οι προπονητές αυτής της ομάδας, έλεγαν στους παίκτες πως ήμουν κακή περίπτωση και εκείνοι άρχισαν να με βρίζουν. Πολλοί έπαιρναν στεροειδή, πολλοί άνηκαν σε συμμορίες Μεξικανών, οι οποίες διαχειρίζονταν τη μεθαμφεταμίνη και έμπλεκαν και καβγάδες και έβγαζαν μαχαίρια.

Δεν αποφοίτησα από το γυμνάσιο, γιατί είχα με είχαν βάλει σε ειδικό πρόγραμμα, για μαθητές που χρειάζονταν βοήθεια. Ένιωθα σαν ηλίθιος. Με έδιωξαν και από εκεί. Γύρισα στην κανονική τάξη και όλοι με ρωτούσαν ‘εσύ δεν ήσουν στην τάξη για τους καθυστερημένους;’. Σε αυτή γνώρισα τον Bart. Γίναμε φίλοι την ημέρα που τον προκάλεσε ένας δάσκαλος. Δεν μας ήθελαν στο σχολείο. Μετά, έκανα τα μαθήματα στο σπίτι, αλλά ούτε αυτό ήταν η λύση στο πρόβλημα, γιατί είχα πολλά κενά. Είχα τεράστια ενέργεια που δεν διοχετευόταν πουθενά. Έτσι ξεκίνησα τις προπονήσεις για να γίνω επαγγελματίας πυγμάχος. Η κοπέλα μου το ήξερε, αλλά αποφάσισε να αρχίσει τα ραντεβού με τον Bart για να με κάνει να ζηλέψω. Εκείνος είχε όπλο και κανείς μας δεν ήθελε να τον εκνευρίσει”.

Πριν καν δώσω τον πρώτο μου αγώνα, ως επαγγελματίας (σ.σ. αυτό έγινε όταν ήταν 18 και δυο χρόνια μετά μπήκε στο UFC), στις 5 Ιουλίου του 2000, ο Bart έκανε ένα πάρτι στο σπίτι του. Την παραμονή, η Stephanie μου είχε πει πως με αγαπάει. Μετά το πάρτι, επρόκειτο να επιστρέψω μαζί της και με τον αδελφό της στο σπίτι της. Ο αδελφός της ήταν ο καλύτερος μου φίλος. Κάποιοι φίλοι όμως, δεν ήταν καλά και με ρώτησαν αν μπορούν να έλθουν σπίτι μου. Έπρεπε να πάω μαζί τους.

Μια ώρα αργότερα, μου τηλεφώνησε η μητέρα της Stephanie και με ρώτησε αν ήμουν μαζί της. Όταν της είπα πως δεν ήμασταν μαζί, ήλθε, με πήρε από το σπίτι και με πήγε κοντά στο σπίτι της γιαγιάς μου, εκεί όπου ήταν το πάρκο για τα τροχόσπιτα. Στον αυτοκινητόδρομο, είχε γίνει ένα τρακάρισμα. Πήδηξα ένα φράχτη και είδα μόνο ένα αυτοκίνητο και ασθενοφόρα. Η Stephanie είχε αυτοκτονήσει. Η κοπέλα που αγαπούσα περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο, είχε προσπαθήσει ξανά να αυτοκτονήσει. Στην τρίτη απόπειρα τα κατάφερε. Θα πήγαινε στο κολέγιο, ήταν πολύ καλή μαθήτρια. Έκανε ό,τι εγώ δεν κατάφερα να κάνω ποτέ, ενώ ζούσε σε τροχόσπιτο, όπου όλοι έπαιρναν ναρκωτικά. Εγώ είχα αφιερώσει όλα μου τα χρόνια στο γυμνάσιο στο τι σκέφτονται εκείνοι και οι φίλοι της, αν χάσω έναν αγώνα από τον πρώην της ή τους φίλους του. Τα έκανα όλα λάθος.

Μετά το θάνατο της, δεν υπήρχε περίπτωση να επιστρέψω στο σχολείο. Δεν είχα χρήματα, δεν είχα αυτοκίνητο, αλλιώς θα είχα πάει μαζί της, δεν θα την άφηνα να πεθάνει. Αυτό το συμβάν με ωρίμασε πολύ. Εκείνη την ημέρα, έπαψα να είμαι παιδί. Κέρδισε τον πρώτο μου αγώνα, στον πρώτο γύρο με choke και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν εκείνη. Έκανα ό,τι έκανα και στο σχολείο. Έτρεχα επτά μίλια και μετά στο νεκροταφείο για να της υποσχεθώ ότι θα τα καταφέρω ως πυγμάχος, κάτι που εκείνη πάντα πίστευε πως θα κάνω. Μια φορά μάλιστα, μου είχε πει ότι είναι υπερήφανη για εμένα”.

 

Ο McGregor δεν θα υπήρχε, αν δεν ήμουν εγώ

Αυτό που έκανε λοιπόν, η επιτροπή είναι να με σταματήσει από το να βρεθώ εκεί όπου ανήκω. Με τιμώρησαν για τρίτη φορά. Για πέντε γαμ… χρόνια, για κάτι που κάνει τον κόσμο να δείχνει καλύτερος. Δεν θα ξεκινήσω τώρα να είμαι κάποιος που δεν είμαι. Ειλικρινά, ήθελα να σηκωθώ και να φύγω στην τρίτη ερώτηση. Αλλά δεν το έκανα. Τώρα, πρέπει να ζήσω με τις συνέπειες. Είμαι ο original Conor McGregor. Είμαι το αυθεντικό μοντέλο του Conor McGregor. Δεν θα ήταν αυτός που είναι, αν δεν υπήρχα εγώ. Δεν έχω κάτι εναντίον του. Αλλά εγώ είμαι το αυθεντικό deal. Δεν πήρα ποτέ στεροειδή, χρειάστηκε να μάθω πώς να μάχομαι με τον πραγματικό τρόπο. Και για αυτό είμαι ο καλύτερος στον κόσμο.

Τύποι σαν τον Gonor, οι οποίοι θα βγάλουν περισσότερα χρήματα από εμένα, μπορούν να δουν πώς να το κάνουν αυτό. Να διαπραγματεύονται για όσα θέλουν στο συμβόλαιο τους, να χρησιμοποιούν ολόκληρη ομάδα, πρακτορείο και δικηγόρους και όχι έναν διεφθαρμένο προπονητή jiu-jitsu με έναν κόουτς, που ήταν και ο μάνατζερ μου για το μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας μου, εξαιρουμένου του τελευταίου αγώνα. Τότε είχα βρει μόνος μου ένα πρακτορείο και υπέγραψα μαζί του. Δεν είχα καν αποφοιτήσει από το γαμ… το γυμνάσιο.

Στο τέλος της ημέρας, είμαι εκνευρισμένος που δεν μπορώ να είμαι κοντά στον αδελφό μου -θα δώσει σύντομα τον πρώτο του αγώνα. Είναι δικό μου λάθος που ασχολήθηκε με αυτό το σπορ και τον κλωτσάνε στο πρόσωπο, χωρίς καν να τον πληρώνουν. Εγώ μας έβαλα σε αυτήν την κατάσταση και αν δεν βγάλω λεφτά, δεν θα έχω και έναν τρόπο να μας βγάλω από τα σκατά”. Ο αδελφός του Nathan Donald Diaz (γνωστός ως Nate Diaz) τον ακολούθησε, από όταν ήταν 14 και ο Nick 16. Στα 18 έγινε χορτοφάγος -σήμερα δεν είναι- και το 2004 έγινε μέλος του UFC. Δεν κατάφερε όμως, να αποφύγει το παράδειγμα του αδελφού του σε επίπεδο… ταμπεραμέντου.

Στις 27 Απριλίου του 2010 βρέθηκαν μαζί στο Strikeforce: Nashville ως θεατές. Εξελίχθηκαν σε πρωταγωνιστές. Το κακό ξεκίνησε όταν ο Jason Miller μπήκε στο οκτάγωνο, διέκοψε τη συνέντευξη του Jake Shield και απαιτούσε ρεβάνς αγώνα τους. O Gilbert Melendez έτρεξε να βοηθήσει τον Miller, πριν μπει στη μέση ο Nick Diaz και αρχίσει τις μπουνιές. Όλα τα μέλη του Cesar Gracie Jiu Jitsu (συμπεριλαμβανομένων των Melendez και αδελφών Diaz) επιτέθηκαν στον Miller σε αυτό που έγινε γενική σύρραξη που έληξε με την παρέμβαση ανθρώπων της ασφάλειας. Λίγες ώρες μετά, ζήτησαν όλοι συγγνώμη. Ο Nick επίσης κάνει χρήση ιατρικής μαριχουάνας, αφού έχει διαγνωστεί με τη διαταραχή του αδελφού του.

Από τους κοινούς τους λογαριασμούς στα social media ( @diazbrothers209 στο Twitter) συχνά πυκνά ζητούν από τον κόσμο να συμπαρασταθεί στην ανάγκη των αθλητών για ιατρική μαριχουάνα. Εν πάση περιπτώσει, ο νεότερος Diaz επελέγη για αντικαταστάτης του τραυματία  Rafael dos Anjos, στο παιχνίδι της 5ης Μαρτίου (UFC 196) με τον Conor McGregor. Σημείωση: και ο McGregor και ο Nick Diaz ήθελαν να βρεθούν στο ίδιο “κλουβί”, αλλά η τιμωρία του τελευταίου έκανε αδύνατη αυτή τη μάχη. Ο μεγάλος αδελφός παρέστη στη συνέντευξη Τύπου και ενημέρωσε τον Nate ότι αν ο Ιρλανδός τον ενοχλούσε με τον οποιονδήποτε τρόπο… ήταν έτοιμος να πλακωθεί μαζί του.

Ο μικρός Diaz ειδοποιήθηκε έντεκα ημέρες πριν το παιχνίδι και επειδή δεν είχε χρόνο να “πέσει” στην lightweight, ζήτησε να αγωνιστεί στην welterweight. Ο McGregor, πρωταθλητής στην featherweight δεν είχε πρόβλημα που θα ανέβαινε δυο κατηγορίες. Συμφώνησε και… παραδόθηκε στο 4’12” του δεύτερου γύρου. Ο νικητής δήλωσε “ήταν αναμενόμενο”.

Το 2006, όταν ο αγώνας μεταξύ του Georges St.-Pierre και του Diego Sanchez κυκλοφορούσε ως “ο μεγαλύτερος στην ιστορία του σπορ”, ο Diaz έστελνε απειλητικά emails στον Sanchez, προκαλώντας τον να τον αντιμετωπίσει. Σε κάθε αποστολή ανέβαζε και τον συντελεστή ασέβειας και ύβρεων, προς την οικογένεια του “Nightmare”. “Το έκανε πολύ προσωπικό και τελικά του γύρισε μπούμερανγκ, γιατί με ώθησε στο να προπονηθώ περισσότερο από ποτέ”, για τον αγώνα της 5ης Σεπτεμβρίου του 2005 στο Hard Rock που κρίθηκε στους τρεις γύρους. Υπέρ του Sanchez. Όταν επέστρεψαν στα αποδυτήρια, ο Diaz του πέταξε ένα παπούτσι στο κεφάλι, εκτοξεύοντας και ύβρεις.

Στις 4 Φεβρουαρίου του 2006, αντιμετώπισε τον Joe Riggs στο UFC 57. Ο Riggs ήταν ο νικητής, σύμφωνα με την απόφαση των κριτών. Οι δυο τους διακομίσθηκαν στο ίδιο νοσοκομείο, για τις πρώτες βοήθειες και εκεί… έδωσαν έναν ακόμα αγώνα. Ο Sanchez ήταν με τον ορό στο χέρι, όταν τον πλησίασε ο Diaz και άρχισε να τον βρίζει, πριν του ρίξει γροθιά και ξεσπάσει συμπλοκή. Τέτοια που κάλεσαν αστυνομικούς να τους χωρίσουν. Θεατές ήταν οι νοσηλευτές και οι γιατροί, με τον Diaz να εξηγεί σε ραδιοφωνικό σταθμό πως “δεν είμαι η σκύλα κανενός, για αυτό και του είπα “θα παλεύω μαζί σου όλο το βράδυ. Όταν μπήκαν οι αστυνομικοί στη μέση σταμάτησα γιατί ήταν έτοιμοι να μας κάνουν ηλεκτροσόκ. Σκέφτηκα πως θα μας συλλάβουν, αλλά τελικά αποδείχθηκαν φαν μου. Ένας μου ζήτησε και αυτόγραφο”. Ο Riggs φώναζε την περισσότερη ώρα στον Nate Diaz “πάρε τον αδελφό σου από εδώ, είναι τρελός”.

Είμαι πιο συνεπής σε όλα, όταν κάνω χρήση μαριχουάνας

Το βράδυ που βρήκε απέναντι του τον πρώην πρωταθλητή μεσαίων βαρών (31/1/2015) , Anderson Silva, στο UFC 183 έδωσε τρία δείγματα για τεστ, στις αρμόδιες -και αναγνωρισμένες από τη WADA- αρχές. Εξετάστηκαν από δυο διαφορετικά εργαστήρια. Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεις, κάθε fighter συμπληρώνει ένα έγγραφο πριν κάθε αγώνα, όπου υπάρχει και η δυνατότητα να γράψει ό,τι φάρμακο ή ουσία πήρε πριν τη συνάντηση. Εκείνος δεν είχε σημειώσει κάποια. Το πρώτο και το τρίτο ήταν αρνητικά. Το δεύτερο εμφάνισε μεταβολίτες μαριχουάνας, με το φάκελο του να κατατίθεται στην αθλητική επιτροπή της Nevada. Ήταν βλέπεις, η τρίτη παράβαση του ίδιου κανονισμού. Η πρώτη ήταν το Φεβρουάριο του 2007, όταν νίκησε τον πρωταθλητή ελαφρών βαρών, Takanori Gomi με gogoplata, στο Thomas & Mack Center του Las Vegas.

Από αυτόν τον αγώνα, που ήταν για το PRIDE 33 Fighting Championship “έβγαλε” 15.000 δολάρια. Έδωσε τα 3.000 δολ. στο πρόστιμο, ενώ του επιβλήθηκε και τιμωρία έξι μηνών, συν η διαγραφή της νίκης από το ρεκόρ του. Τα ΜΜΕ είχαν χαρακτηρίσει την απόφαση της Nevada State Athletic Commission ως “αυστηρή”. Η NSAC απάντησε πως “ο αθλητής αγωνίστηκε υπό την επήρεια της ουσίας που τον βοήθησε να είναι μουδιασμένος στον πόνο, αύξησε τις αντοχές του στον συγκεκριμένο τομέα και τελικά να νικήσει”. Eκείνος σχολίασε ότι “είναι μια λυπηρή προσπάθεια της επιτροπής να με κάνει παράδειγμα προς αποφυγή”.

Σε συνέντευξη που έδωσε στους LA Times, στις 9 Απριλίου του 2009, είχε ξεκαθαρίσει ότι “είμαι πιο συνεπής σε όλα, όταν κάνω χρήση μαριχουάνας. Είμαι χαρούμενος όταν “φτιάχνομαι’, όταν ακούω καλή μουσική. Με βοηθά να είμαι καλά γενικότερα. Και έχω τον τρόπο μου να διαχειρίζομαι τα τεστ. Μπορώ να τα περάσω σε οκτώ ημέρες με τη βοήθεια βοτάνων. Πίνω 5 λίτρα νερό, ιδρώνω… και όλα καλά”. Στο μυαλό του το πρόβλημα του UFC ήταν άλλο: τα στεροειδή. “Έχουν κυριεύσει το χώρο. Τι να πω; Ας τα παίρνουν. Εκείνοι θα ζήσουν λιγότερο από εμένα. Εκείνοι κινδυνεύουν. Κάνουν κακό στον εαυτό τους”. Είχε δώσει και ένα όνομα… χρήστη: του Georges St-Pierre, πριν καταγγείλει ότι “δεν πρέπει να ελέγχονται από τη διοργανώτρια αρχή”.

Τον ρώτησαν αν είναι υπό την επήρεια την ώρα της συνέντευξης. “Δεν εγγυώμαι τίποτα. Αν με ξαναπιάσετε θα κάνω άλλον ένα χρόνο διακοπές. Δεν λατρεύω να δέχομαι γροθιές στο πρόσωπο. Το κάνω για να ταΐσω την οικογένεια μου. Τώρα που έχω χρήματα, κάνω κάποιες επενδύσεις. Και ξέρετε κάτι; Δεν έχω πληρώσει ποτέ φόρους. Ναι, ξέρω ότι είναι πιθανό να καταλήξω στη φυλακή για αυτό. Αλλά κανείς δεν θέλει να ακούει για αυτά ή για όσα έχω περάσει. Όλη μου η ζωή ήταν ένας αγώνας. Δεν θα καταλάβετε ποτέ τι προκαλεί αυτό σε ένα παιδί που δεν τελείωσε καν το σχολείο”.

Ατυχώς για εκείνον, οι έλεγχοι που κάνει το UFC τιμωρούν και τη μαριχουάνα “γιατί σε κάνει ληθαργικό, μειώνει τα αντανακλαστικά σου και αυτό μπορεί να γίνει επικίνδυνο όταν έχεις να κάνεις με μαχητικό σπορ” είχε εξηγήσει εκπρόσωπος της Nevada State Athletic Commission. “Κάνω χρήση από όταν ήμουν παιδί και με έχει βοηθήσει να αντιμετωπίσω τη διαταραχή μου”, θύμισε. Το 2007 πήρε μαύρη ζώνη στο βραζιλιάνικο jujitsu και πρόσθεσε στις προπονήσεις του το τρίαθλο. Κατάφερε… και εκεί να προσφέρει συγκινητικές στιγμές. Όπως αυτή.

Στις 4 Φεβρουαρίου του 2012 αγωνίστηκε στο UFC 143 εναντίον του Carlos Condit, στην κατηγορία welterweight (63.5-67 κιλά) και στο δείγμα που έδωσε εμφανίστηκε και πάλι η μαριχουάνα. Αυτή τη φορά η NSAC τον τιμώρησε με 60.000 δολάρια, δηλαδή με το 30% των 200.000 δολαρίων που πήρε για το event. Η ομόφωνη απόφαση αφορούσε και την αφαίρεση της άδειας του -στην πολιτεία της Nevada- για ένα χρόνο, με τη σημείωση ότι για να την πάρει πίσω, έπρεπε να δώσει “καθαρό” τεστ. Ο John Hiatt, ιατρικός εμπειρογνώμονας κατέθεσε ότι η ποσότητα των μεταβολιτών που είχε βρεθεί στο δείγμα του Diaz ήταν σύμφωνες με την ένορκη κατάθεση του fighter που τον ήθελε να ‘χει κάνει χρήση οκτώ ημέρες πριν τον αγώνα.

Το κράτος κάλεσε τον Dr. Timothy Trainor, ο οποίος κατέθεσε ότι “η ποσότητα ήταν τέτοια που θα μπορούσε να ‘χει κάνει χρήση και 24 ώρες νωρίτερα του αγώνα”. Για την ιστορία, γιατρός του είχε επιτρέπει να κάνει ιατρική χρήση μαριχουάνας, στο πλαίσιο θεραπείας για τη διαταραχή υπερκινητικότητας και ελλειμματικής προσοχής. Ο ίδιος είχε σημειώσει το THC (Tetrahydrocannabinol) στο ερωτηματολόγιο που υπέγραψε, πριν τον αγώνα του 2011 στην California, στην ερώτηση “έχετε κάνει χρήση ουσίας τις 30 τελευταίες ημέρες;”. Δεν το έκανε πριν παίξει με τον Condit και μετά την ήττα του ανακοίνωσε πως αποσύρεται. Το ρεκόρ του ήταν 26-9. Αλλά… τελικά επέστρεψε γιατί είχε να λύσει ένα θέμα.

Επί δύο χρόνια είχε διατυπώσει με όλους τους πιθανούς τρόπους την ανάγκη του να παίξει με τον Georges St-Pierre. Μέχρι που τον είχε κυνηγήσει στους διαδρόμους ενός ξενοδοχείου, ουρλιάζοντας διάφορα. Ο St-Pierre είχε ενημερώσει τους ιθύνοντες του UFC πως “θέλω να τον κάνω να αποσυρθεί”. Η επιθυμία του Diaz εισακούστηκε και έγινε… το UFC 158, στις 6 Μαρτίου του 2013, στο Bell Center του Montreal. Έχασε στον πέμπτο γύρο και μετά εξήγησε ότι “δεν πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις. Για κάποιο λόγο μπήκα άνευρος στο ματς. Δεν είχα κάνει καλή προθέρμανση. Δεν ένιωθα καλά”. Μετά είπε πάλι πως αποχωρεί από την ενεργό δράση. Ο πρόεδρος του UFC, Dana White δεν τον πίστεψε και του έκανε πρόταση να επιστρέψει στο οκτάγωνο τον Νοέμβριο. Εκείνος την αρνήθηκε μέσω του ατζέντη του που επανέλαβε ότι “ο αθλητής έχει αποσυρθεί”.

Τον Φεβρουάριο του 2014, σε συνέντευξη του στο Fox Sports ενημέρωσε πως “ο κόσμος θέλει να πληρώσει για να με δει να παλεύω, θέλουν να δουν κάποιον να βγαίνει knock out ή να υποτάσσεται. Ίσως να θέλουν και να δουν κάποιον να μου κόβει τον κώλο. Αλλά δεν θα το δουν. Παλεύω 11 χρόνια και έχω δώσει ό,τι ανταγωνιστικό αγώνα είχα να δώσω. Δεν με ενδιαφέρει… η προθέρμανση. Αν έχει κάποιος να μου προτείνει ματς για τίτλο, θα είμαι εδώ. Και ο κόσμος θα είναι εδώ, γιατί θα θέλει να με δει να χάνω”. Κάπως έτσι, επέστρεψε ξανά. Πάλι δεν ήταν για πολύ.

 

Είστε εκτός κάθε γαμ… ελέγχου, είστε απατεώνες

Τον Γενάρη του 2015 και μετά το τρίτο θετικό δείγμα, σε κάνναβη, κλήθηκε για κατάθεση, πριν του ανακοινώσει την ποινή του. Δεν απάντησε ούτε σε μια από τις 30 ερωτήσεις που του έθεσαν τα μέλη της επιτροπής, ώσπου ο κομισάριος Pat Lundvall τον ώθησε να επικαλεστεί την πέμπτη τροποποίηση του Συντάγματoς (η φράση που ενδεχομένως να ‘χετε ακούσει είναι “i plead the fifth”) που ουσιαστικά επιτρέπει σε έναν μάρτυρα να αρνηθεί να απαντήσει στην όποια ερώτηση, όταν υπάρχει το ενδεχόμενο αυτά που θα πει να τον ενοχοποιήσουν. Ο εναγόμενος δηλαδή, δεν μπορεί να αναγκαστεί να γίνει μάρτυρας στη δική του δίκη. Για μία ακόμη φορά, είχε αυτοκαταστραφεί και ήταν κάτι το λυπηρό, δεδομένου ότι είχε ό,τι χρειαζόταν για να γίνει πρωταθλητής.

Ο πρόεδρος της NSAC, Francisco Aguilar είχε εξηγήσει πως “το θέμα δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με τη μαριχουάνα, αλλά με την αδυναμία του να είναι ειλικρινής (γιατί πάλι δεν είχε σημειώσει στο ερωτηματολόγιο την ουσία), την αδυναμία του να συνεργαστεί στην προσπάθεια που κάνουμε όλοι να γίνει το άθλημα καλύτερο. Δεν σέβεται τους κανονισμούς και αυτό είναι κάτι που κάνει κακό σε όλους τους αθλητές”. Για αυτό και του επέβαλαν τη δεύτερη μεγαλύτερη ποινή που είχε επιβληθεί ποτέ. Η πρώτη ήταν στον Wanderlei Silva, τον Σεπτέμβριο του 2014 και ήταν εφ όρου ζωής, για χρήση ναρκωτικών ουσιών. Τον Μάιο του 2015 δικαστής την ακύρωσε και έπειτα από τη συγγνώμη του αθλητή, τον Ιανουάριο του 2016 απέκτησε το δικαίωμα να κάνει ό,τι ήθελε με την καριέρα του.

Κατά την έξοδο του από το κτίριο, δήλωσε εκνευρισμένος, εξηγώντας ότι “αυτή η επιτροπή έκανε ό,τι μπορούσε για να μη φτάσω στην κορυφή (ήταν δυο φορές πρωταθλητής). Εκεί όπου έπρεπε να είμαι. Έκανε ό,τι μπορούσε για να μην καταφέρω να αποδείξω στον κόσμο πως είμαι ο καλύτερος fighter. Ήθελα να τους πω ότι είναι ένα μάτσο ηλίθιοι. Όσοι τους βλέπουν ή τους ξέρουν πρέπει να τους πουν ότι είναι ηλίθιοι. Θα το έκανα εγώ, αν δεν με συμβούλευε ο δικηγόρος μου να μην ανοίξω το στόμα μου. Ήθελα να σηκωθώ και να τους πω “κοιτάξτε, είστε εκτός κάθε γαμ… ελέγχου”. Αλλά δεν το έκανα. Τα μέλη της επιτροπής ήταν κάθιδρα, όπως και ο δικηγόρος μου γιατί πίστευαν ότι θα μου γυρίσει το μυαλό και θα ξεσπάσω. Η αλήθεια είναι πως έφτασαν πολύ κοντά στο ξέσπασμα, αλλά δεν το έκανα.

Τα ΜΜΑ δεν είναι σπορ. Είναι πόλεμος: παλεύεις για τη ζωή σου

Είμαι διατεθειμένος να παλέψω με όλους και να είστε σίγουροι ότι θα τους νικήσω όλους. Έχω ήδη νικήσει τύπους που είναι στην κορυφή τώρα. Θέλετε να δείτε πραγματικούς αγώνες, πραγματικά knock out, αλλά αυτοί οι τύποι είναι απατεώνες. Πρώτον δεν είναι άθλημα και για αυτό ασχολήθηκα με αυτό. Είναι πόλεμος. Παλεύεις για τη ζωή σου. Ο κύριος λόγος που έγινα fighter είναι ότι δεν θα ετίθετο θέμα παράβασης του νόμου. Πως δεν θα έπρεπε να κλέβω από τον κόσμο και τώρα με κλέβουν αυτοί οι απατεώνες. Το συναίσθημα που με έχει κυριεύσει τώρα, αυτό που ένιωθα όπως έβγαινα από την αίθουσα είναι ο λόγος που έγινε fighter, που παράτησα το σχολείο. Κάποιοι έρχονται και μου λένε πως θα μπορούσα να πάω στο κολέγιο; Σοβαρά; Με άλλαξαν 3-4 σχολεία, προσπάθησαν να με γεμίσουν με ουσίες, γινόμουν στόχος επιθέσεων. Μπορώ να μιλάω δέκα ώρες για τους λόγους που έγινα fighter. Δεν είμαι εγκληματίας. Παλεύω από τα 18. Αυτό που βλέπετε είναι αυτό που θέλω εγώ από εμένα, να μην τα παρατάω, να τα βάζω με τους πιο δυνατούς αντίπαλους”.

Δεν κατάφερε να νικήσει τον μεγαλύτερο αντίπαλο που είχε: τον εαυτό του. Και από ό,τι φαίνεται, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Βλέπεις, η  Nevada State Athletic Commission μείωσε την ποινή του σε 19 μήνες (και 100.000 δολ.), πράγμα που σημαίνει πως τον Ιούλιο του 2016 θα μπορεί να παρουσιαστεί ξανά σε αγώνα. Mε συνέντευξη του στο HighTimes.com ενημέρωσε ότι “στην παρούσα φάση είμαι στο σπίτι μου και προπονούμαι. Κάνω τα ίδια πράγματα κάθε μέρα και ναι, χρησιμοποιώ και κάνναβη. Προσπαθώ να μείνω συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνω. Προπονούμαι όλη μέρα και όταν τελειώνω, θέλω να καπνίσω”.

Και δεν τον νοιάζει αν αυτό του στοιχίσει άλλη μια αποβολή. Την τελευταία. Πώς βλέπει τη ζωή του μακριά από τις mixed martial arts; “Δεν θα σου έλεγα ότι είμαι πολύ αισιόδοξος. Θα μπορούσα να διδάξω, να ανοίξω ένα γυμναστήριο. Θα ήμουν πιο ευτυχισμένος από το να υπόκειμαι σε συντριπτικές ήττες. Είναι κατάρα που δεν μπορεί να γλιτώσει κανείς μας. Ένα θα σου πω: την ημέρα που δεν θα πάρω τα ίδια χρήματα με τον τελευταίο μου αγώνα, θα αποχωρήσω”. Και μάλλον αυτή τη φορά θα είναι για πάντα.

Ακολουθήστε το News24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα