Χρειάζονται κι άλλα βήματα για το Σκοπιανό

Θα υπάρξει επόμενη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Ζόραν Ζάεφ; Πιθανότατα ναι, στις αρχές του Ιουνίου. Το υπαινίχθηκε ο Αλέξης Τσίπρας κατά τις δηλώσεις του στην Σόφια, όμως η κυβέρνηση δείχνει πως δεν επιθυμεί να συντηρεί υψηλές προσδοκίες για επίλυση του Σκοπιανού. Όχι γιατί δεν θέλει την λύση του προβλήματος αλλά γιατί περιμένει περισσότερες κινήσεις από την πλευρά της ΠΓΔΜ αναφέρουν κυβερνητικές πηγές.

Οι συναντήσεις των δύο πρωθυπουργών στην βουλγαρική πρωτεύουσα – και μάλιστα η μία ως τις πρώτες πρωινές ώρες- πήγαν όπως αρχικώς είχε εκτιμήσει το Μέγαρο Μαξίμου. Πολύ καλά, με καταγεγραμμένη πρόοδο, αλλά χωρίς κατάληξη. Κάτι που σημαίνει ότι το αμέσως επόμενο διάστημα οι υπουργοί εξωτερικών των δύο χωρών θα πρέπει να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις για επίλυση του ονοματολογικού πάνω στην βάση που θέτει η ελληνική κυβέρνηση και δεν είναι άλλη από το erga omnes με αλλαγή του Συντάγματος της γειτονικής χώρας.

Ως προς τον χρόνο επίτευξης συμφωνίας ο Αλέξης Τσίπρας υπαινίχθηκε χθες πως αυτό είναι στοιχείο που εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την σκοπιανή ηγεσία. Ο πρωθυπουργός άφησε να εννοηθεί ότι η ΠΓΔΜ είναι αυτή που βιάζεται για την πρόοδο στις διαπραγματεύσεις και την κατάληξη πάνω σε μία ενιαία συμφωνία καθώς έχει μπροστά τις πολλές προκλήσεις.

Με πρώτη πρόκληση την έναρξη της συζήτησης για την ενταξιακή διαδικασία των χωρών των δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Σύνοδος της ΕΕ θα πραγματοποιηθεί περί τα τέλη Ιουνίου στις Βρυξέλλες και θα έχει προηγηθεί και Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών για το θέμα. Από την πρόοδο των συνομιλιών μεταξύ των δύο χωρών, Ελλάδας και ΠΓΔΜ θα κριθεί και η στάση της χώρας απέναντι στην προοπτική έναρξης της ενταξιακής διαδικασίας του γειτονικού κράτους, θέμα που φαίνεται πως “καίει” την κυβέρνηση Ζάεφ.

Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για μία πολύπλευρη και πολύπλοκη διαδικασία σε ό,τι αφορά την κατάληξη σε μία συμφωνία επαναλαμβάνοντας καθόλου τυχαία πως “ή συμφωνείς σε όλα ή δεν συμφωνείς σε τίποτα”. Μ’ αυτόν τον τρόπο απέκρουσε και τις αιτιάσεις πως η ελληνική κυβέρνηση ενδεχομένως και να οδηγούνταν σε μία εκδοχή “σαλαμοποίησης” της όποιας λύσης.