ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ- ΜΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΕ ΑΛΚΙΝΟΟ ΚΑΙ “ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΙΚΟ”

Ένα μοναδικό αφιέρωμα στον σπουδαίο Μάνο Χατζιδάκι πλημμύρισε το Ηρώδειο το βράδυ της 2ας Σεπτεμβρίου, με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τη Μαρία Κωστράκη να δίνουν φωνή στη μουσική του, υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού και με τη συνοδεία της Χορωδίας του Δήμου Αθηναίων.

«Ο Μεγάλος Ερωτικός» και οι «Δεκαπέντε Εσπερινοί», δύο από τα μνημειώδη έργα του Μάνου Χατζιδάκι, παρουσιάστηκαν σε μια μοναδική βραδιά που έγινε sold out, σε παραγωγή της Panik Live Productions η οποία για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά υλοποιεί ξεχωριστά αφιερώματα στον μεγάλο μας συνθέτη

Δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να ακούσουμε όλα αυτά τα τραγούδια μαζί, κάτω από τα αστέρια, και κάθε τέτοιο ραντεβού γίνεται σχεδόν ιερό. Η βραδιά είχε μια επιπλέον δόση συγκίνησης, καθώς στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπήρχε η σκέψη ότι ήταν από τις τελευταίες φορές που βρισκόμαστε στο Ηρώδειο πριν κλείσει για ανακαίνιση.

Δεκαπέντε Εσπερινοί – “Συλλέγω τη σκορπισμένη ευαισθησία μου”

Η βραδιά ξεκίνησε με τους «Δεκαπέντε Εσπερινούς», υπό τη μουσική καθοδήγηση των Λευτέρη Μιχαλόπουλου (πιάνο), Γιώργου Τοσικιάν και Αριστείδη Χατζησταύρου (κιθάρες), Τάκη Καπογιάννη (κοντραμπάσο) και Γωγώ Ξαγαρά (άρπα). Σε μια εποχή γεμάτη θόρυβο, οθόνες και ερεθίσματα τεχνητής νοημοσύνης, η απλότητα και η καθαρότητα των ήχων μαζί με την απουσία στίχων ήταν σαν μικρός διαλογισμός· η μουσική «ανάσαινε» στον χώρο, και τα βλέμματα των μουσικών συντονίζονταν με την ομορφιά των κομματιών του Χατζιδάκι. Πίσω τους, πάνω στον βράχο, ξεπρόβαλε η εικόνα του νεαρού Χατζιδάκι μαζί με το εικαστικό έργο του Γιάννη Μόραλη, ‘Ο Μεγάλος Ερωτικός’.

Οι «Δεκαπέντε Εσπερινοί» του 1964 είχαν ως στόχο την προσωπική κάθαρση του συνθέτη, απαλλαγμένη από συμβιβασμούς, και η παράσταση στο Ηρώδειο συνέχισε αυτήν την παράδοση· η μουσική αγνή, καθαρή, γεμάτη συναίσθημα. Κάθε μελωδία, από «Τα παιδιά του Πειραιά» ως «Το τριαντάφυλλο», αποτύπωσε έρωτα, πόνο, γαλήνη, ευτυχία και αποχωρισμό. Κάποιες στιγμές, ο κόσμος μουρμούριζε αυθόρμητα τους στίχους – τα τραγούδια του Χατζιδάκι είναι τόσο οικεία που έβγαιναν φυσικά, χωρίς καν να το σκεφτεί κανείς.

Ο ίδιος ο Μάνος Χατζιδάκις είχε γράψει στο οπισθόφυλλο του δίσκου με τις 15 αυτές ορχηστρικές εκτελέσεις δικών του τραγουδιών, δίσκου που κυκλοφόρησε από την Columbia τον Δεκέμβρη του 1964: «Εσπερινός, σημαίνει ευλάβεια Ήλιου, καθώς γυρίζει ευαίσθητος μέσα στην πόλη, γεμάτος από τις αναμνήσεις των ετών, που τέλος γέρνει στο πλάι ν’ αποκοιμηθεί, αφήνοντας τριγύρω του ηχώ φωτός, αποκαλυπτικές διαθέσεις και μια λεπτότατη ευωδιά αγάπης. Με Δεκαπέντε Εσπερινούς συλλέγω την σκορπισμένη ευαισθησία μου και σας την παραδίδω έτσι όπως γεννήθηκε, στ’ αληθινό της βάθρο, εκεί που οι έμποροι δε θα μπορούν να της χαλάν την όψη. Όλοι οι «Εσπερινοί» χαρίζονται στον γυιό μου, που αρχίζει τώρα να μετράει τον κόσμο».

“Ο Μεγάλος Ερωτικός” με Αλκίνοο Ιωαννίδη και Μαρία Κωστράκη

Μετά το διάλειμμα, το σκηνικό άλλαξε και η ατμόσφαιρα γέμισε ένταση. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και η Μαρία Κωστράκη ανέβηκαν στη σκηνή με τη χορωδία του Δήμου Αθηναίων, υπό τη μουσική διεύθυνση του βετεράνου μαέστρου Λουκά Καρυτινού. «Ο Μεγάλος Ερωτικός» είναι ένας διάλογος με τον χρόνο και την ψυχή, ένας λαϊκός θεός που ζει μέσα μας από τη γέννηση ως το θάνατο.

Οι ερμηνείες του Αλκίνοου και της Μαρίας «άγγιξαν» το σήμερα, άλλοτε με γήινο, μεστό συναίσθημα, άλλοτε δημιουργώντας νέους, φανταστικούς κόσμους. Η χορωδία πρόσθεσε μια πνευματική διάσταση, ενώ η αλληλεπίδραση με το κοινό, με τα χειροκροτήματα και τους ψίθυρους, έκανε κάθε στιγμή προσωπική και συλλογική ταυτόχρονα.

Ο «Μεγάλος Ερωτικός» του Χατζιδάκι είναι μια λιτανεία, ένας αδιάσπαστος κύκλος τραγουδιών που συνδέει ποιητές, εραστές, αγγέλους και ανθρώπους σε μια λειτουργία ελληνική, ερωτική, αθάνατη. Κάθε στίχος, κάθε νότα, κάθε παύση ήταν απόλυτα μελετημένα, χωρίς περιττά στοιχεία – ένα έργο που τιμά τη ζωή και την ίδια τη μουσική. Στην πρώτη αξεπέραστη ηχογράφηση τα τραγούδια του δίσκου ερμήνευσαν η Φλέρυ Νταντωνάκη και ο Δημήτρης Ψαριανός. 

Αλκίνοος και Μαρία στάθηκαν στιβαρά στη σκηνή δίνοντας τις δικές τους ερμηνείες “ακουμπώντας” άλλοτε στη γη άλλοτε στο θυμικό, αφήνοντάς μας άλλοτε να αμφισβητούμε αν ταιριάζουν οι φωνές τους και άλλοτε να νιώθουμε ότι συναντήθηκαν την κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο ρεπερτόριο. Ο Αλκίνοος εισέπραξε όπως κάθε φορά την απόλυτη αγάπη του κοινού, ενώ η “οπερατική” Μαρία Κωστράκη καταχειροκροτήθηκε στην ερμηνεία του “Σ’ αγαπώ” (Μυρτιώτισσα) [Δικό μας αγαπημένο το “Ποιος ειν’τρελός από έρωτα”].

Η καλλιτεχνική επιμέλεια ήταν του Γιώργου Χατζιδάκι και οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ, ενώ στον Μεγάλο Ερωτικό συμμετείχαν οι μουσικοί: Σοφία Ταμβακοπούλου, Φρίξος Μόρτζος (πιάνο), Γιώργος Τοσικιάν (κιθάρα), Αριστείδης Χατζησταύρου (κιθάρα, λαούτο), Τάκης Καπογιάννης (κοντραμπάσο), Γωγώ Ξαγαρά (άρπα), Διονύσης Βερβιτσιώτης (βιολί), Αλέξανδρος Μποτίνης (τσέλο), Βιβή Γκέκα (μαντολίνο).