O David Byrne παντρεύεται. Έβγαλε κι ωραίο δίσκο;

Δυο βετεράνοι, περίπου μισό αιώνα στο κόλπο, ο ένας πασίγνωστος κι ο άλλος πιστός στην σκηνή που (τον) επέλεξε να (την) υπηρετεί. Έρχονται με δάφνες, ίσως απλησίαστες, από το παρελθόν αλλά δεν μπορούν να κάτσουν φρόνιμοι εν όψει του μέλλοντος. Το φθινόπωρο μπαίνει με τον David Byrne να μοιράζει θετικά vibes και τον Adrian Sherwood – όπως πάντα – dub στρατηγό, είναι τέτοιες και τόσες οι στιγμές που έχουμε περάσει μαζί τους που δε γίνεται να κοιτάξουμε αδιάφορα και να προσπεράσουμε…

Στα υπόλοιπα, διαβάστε κι ακούστε για «το dj set των dj sets», ένα διαφορετικό φιλμ για το dj όνειρο κι ο synth pop φόρος τιμής που πάντα θα συνδέει τους Pet Shop Boys με τον πρόσφατα εκλιπόντα, Giorgio Armani…

A SIDE

David Byrne, Who Is The Sky?
(Matador)

 

O David Byrne είναι σε πολύ καλή διάθεση, κι ας πάει ο κόσμος κατά διαόλου. Κι ας έχει γίνει η αποφυγή των ειδήσεων η τελευταία μέθοδος των ανθρώπων του ύστερου καπιταλισμού, προκειμένου να μη θυσιάσουν κι άλλη από την ψυχική τους υγεία. Όμως εκείνος δεν πτοείται. 

Στα 73 του, όχι απλά δεν το βάζει κάτω αλλά, μόλις κυκλοφόρησε νέο άλμπουμ. Στο οποίο αναρωτιέται «ποιος είναι ο ουρανός;», καλύπτεται από ψυχεδελικά fractals στο εξώφυλλο, ποζάρει με ένα τυπικά-David-Byrne ροζ κοστούμι για τις ανάγκες των promo φωτογραφιών, τιτλοφορεί το εναρκτήριο κομμάτι (και μάλλον κορυφαίο το δίσκου) “Everybody Laughs”. 

Μιλάμε για τέτοια κέφια που ανάμεσα στα υπόλοιπα κομμάτια βρίσκουμε μια -στιχουργικά ιδιοφυή- ερωτική επιστολή προς το ίδιο το διαμέρισμά του (“My Apartment Is My Friend”), αλλά και μια ιστορία για την «ενυδατική κρέμα που του έδωσε η αγάπη του» και τον έχει μετατρέψει σε νήπιο 3 ετών που του ζητάνε ταυτότητα στα μπαρ (“Moisturizing Thing”). Βασικά δε μιλάμε απλά για κέφια, ο τύπος με το ασημένια μαλλιά φλερτάρει με την τοξική θετικότητα – να καταλάβετε, σε περισσότερες από μία στιγμές του άλμπουμ συλλαμβάνεται να νιαουρίζει. Στα 73 του, διάολε, αν έχει επιβεβαιώσει τις δικές του δηλώσεις, τώρα που διαβάζετε, θα έχει παντρευτεί για δεύτερη φορά με την επιχειρηματία Mala Gaonkar όπως πρόσφατα ανακοίνωσε στον τύπο. (Στην οποία προφανώς αφιερώνει το “She Explains Things To Me” για το πώς τον βοηθά να καταλάβει τα βιβλία, τις ταινίες, την ίδια την ανθρώπινη φύση με την παρουσία της.)

Κι όλα αυτά γίνονται πάνω σε απόλυτα εξωστρεφείς μελωδίες, στις οποίες συνεργάζεται με την δωδεκαμελή avant-jazz Ghost Train Orchestra από το Μπρούκλιν. Σε παραγωγή του Kid Harpoon, με τα επίσης εξωστρεφή διαπιστευτήρια, μεταξύ πολλών άλλων, σε άλμπουμ των Harry Styles και Miley Cyrus. Με μια σειρα από επιφανείς guests όπως η St. Vincent, σχεδόν alter ego του εδώ και μια δεκαετία, η Hayley Williams των Paramore ή ο Tom Skinner (ντράμερ των Smile δίπλα στον Thom και τον Jonny, τους τύπους που σας έχουν στο «διαβάστηκε» αυτήν την εβδομάδα). 

Είναι προφανές ότι αυτός ο θρύλος που κάποτε ενσάρκωσε τη νεοϋρκέζικη νεύρωση ως ο δικτάτορας-ηγέτης των Talking Heads, αργότερα χάθηκε στις «μουσικές του κόσμου», επανεφηύρε 2-3 φορές τον εαυτό του, έκανε μερικά guest που ενέπνευσαν και συζητήθηκαν (από τους X-Press 2 ως τους Thievery Corporation), αποτέλεσε σημείο αναφοράς κι επιρροής για τόσους και τόσους μεταγενέστερους κι επέστρεψε τα τελευταία χρόνια θριαμβευτικά με την live παράσταση του American Utopia –  είναι προφανές ότι αυτός ο τύπος δεν έχει να αποδείξει τίποτα. 

Κάνει δίσκους για το, απολύτως zero fucks given, κέφι του. Είναι ο θείος που δεν τον ενδιαφέρει και πολύ να κάτσει με τη νεολαία, αλλά αν τύχει και συμβεί θέλει να της ξεκαθαρίσει ότι δε χρειάζεται να τα παίρνει όλα και πολύ στα σοβαρά. Γι΄αυτό κι έβγαλε έναν δίσκο που μάλλον δε θα μείνει αξέχαστος αλλά είναι ιδανικό σάουντρακ για εκείνες τις Κυριακές που σηκώνεστε ξεκούραστοι, έτοιμοι να πιάσετε τη μέρα από τα μαλλιά γιατί πιστεύετε ότι δεν έχει 24 αλλά 400 ώρες…

Ακούστε το Who Is The Sky? που κυκλοφορεί με την υποστήριξη της The Hubsters

 

B SIDE

Adrian Sherwood, The Collapse of Everything
(On-U Sound)

O Adrian Sherwood είναι επίσης legend. Για λίγους, όμως. Με το όνομά του, εδώ και περίπου 50 χρόνια, να έχει μπει στα credits σχεδόν 350 κυκλοφοριών, με το On-U Sound label που ίδρυσε το 1980 (τυπικό προϊόν της post punk κοσμογονίας που συνέβη τότε στο Νησί) να έχει υπάρξει καθοριστικό για την εξέλιξη του dub/reggae ήχου, με τις υπηρεσίες του ως παραγωγού να έχουν ζητηθεί για ένα ολόκληρο άλμπουμ ή ένα b-side remix από ονόματα τόσο ετερόκλητα όσο οι Fall, οι Nine Inch Nails οι Depeche Mode, ο Roots Manuva και ο Lee “Scratch” Perry. Στα 67 του απολαμβάνει τον απεριόριστο σεβασμό ενός τύπου που κάποτε ήταν «το μόνο λευκό αγόρι στο δωμάτιο» κι εξελίχθηκε σε κάτι σαν «Brian Eno των αουτσάιντερ», όπως γράφτηκε κάποτε.

Για αυτούς τους «διευθυντάδες των δίσκων» που μοιάζουν να είναι εκεί από πάντα, να τα έχουν δει και να τα έχουν κάνει όλα, βασικά οργανώνοντας και δίνοντας σχήμα στον ήχο των άλλων, είναι πάντα ενδιαφέρον τι έχουν να πουν όταν αναλαμβάνουν οι ίδιοι το βάρος της υπογραφής. O Sherwood, με διάφορα ονόματα, έχει κυκλοφορήσει αρκετούς σόλο δίσκους, αλλά κυρίως ήταν ο άνθρωπος στο παρασκήνιο, καθισμένος στην καρέκλα του παραγωγού πάνω από την κονσόλα (άσχετα αν από ένα σημείο φήμης και μετά, το “feat. Adrian Sherwood” ήταν περιζήτητη ένδειξη κύρους).

Σε αντίθεση με τον Byrne, στον Sherwood δεν περισσεύει η αισιοδοξία – ο δίσκος έχει τίτλο «Η Κατάρρευση των Πάντων», ηχογραφήθηκε και στην σκιά της απώλειας τωn δύο παλιών συνοδοιπόρων του, Mark Stewart και Keith LeBlanc. Είναι ένας περίτεχνος 40λεπτος dub διαλογισμός που αξίζει να τον ακούσετε από την αρχή ως το τέλος. Συνδυάζει το reverb με τα σαξόφωνα, afro τύμπανα και ανατολίτικες μελωδίες με Μορικονικές φράσεις που μουδιάζουν την σπονδυλική στήλη, θες να αποφύγεις το κλισέ «εγκεφαλικό» μέχρι που εμφανίζεται κάπου και ο ίδιος ο Brian Eno ως συνεργάτης και του δίνει νόημα. 

Είναι ένα άλμπουμ ενός βετεράνου τεχνίτη που όπως ο ίδιος λέει, όχι ιδιαίτερα πρωτότυπα αλλά δυστυχώς εύστοχα, λειτουργεί ως «σάουντρακ των δύσκολων καιρών που ζούμε». Κάποιον που πριν 22 χρόνια ονόμασε το πρώτο άλμπουμ που υπέγραψε με το ονοματεπώνυμό του Never Trust Α Hippie, να τον ακούτε…

Ακούστε το The Collapse of Everything