Δύο "πολιτικές" παραστάσεις επιστρέφουν στο Θέατρο ΔΙΠΥΛΟΝ

“Η Μέρα της Φούστας” της Ζωής Χατζηαντωνίου και “Τα Σκυλιά του Ανέστη Αζά” δεν αναπαύονται σε εύκολες αφηγήσεις και επιστρέφουν στο θέατρο ΔΙΠΥΛΟΝ.

NEWSROOM
23 Σεπτεμβρίου 2025 12:12

Μετά την περσινή τους επιτυχία, δύο παραστάσεις που σημάδεψαν το αθηναϊκό θέατρο επιστρέφουν στο Θέατρο ΔΙΠΥΛΟΝ, για να θέσουν ξανά τα δύσκολα ερωτήματα του παρόντος.

Η Μέρα της Φούστας της Ζωής Χατζηαντωνίου και Τα Σκυλιά του Ανέστη Αζά δεν αναπαύονται σε εύκολες αφηγήσεις· αποκαλύπτουν τις σκοτεινές πλευρές της κοινωνικής και πολιτικής μας πραγματικότητας, αναμετρώνται με την ωμή βία και τον διάχυτο φόβο, αλλά και με την ελπίδα που επιμένει.

Δύο παραστασιακοί κόσμοι που διασταυρώνονται σε κοινό τόπο: τη σκηνή ως χώρο αντίστασης και αντιλογίας.

Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΦΟΥΣΤΑΣ

Βασισμένο στο έργο του Ζ.Π. Λίλιενφελντ

Η μέρα της φούστας επιστρέφει για να διεκδικήσει ξανά τον χώρο της σκηνής ως χώρο αντιλογίας. Μετά τον ιδιαίτερα επιτυχημένο περσινό κύκλο, που συζητήθηκε έντονα από κοινό και κριτικούς, το έργο επανέρχεται ακόμη πιο επιτακτικό και αιχμηρό στη Μαύρη αίθουσα του θεάτρου ΔΙΠΥΛΟΝ.

Η Ζωή Χατζηαντωνίου δεν σκηνοθετεί μια παράσταση που καθησυχάζει· παραδίδει μια παράσταση-εμπειρία που λειτουργεί σαν κάτοπτρο αντανακλώντας τον αναβρασμό μιας εποχής που κοχλάζει υπόγεια. Ανατέμνει με ποιητική σκληρότητα το παρόν φέρνοντας στη σκηνή την καθημερινότητα μιας κοινωνίας σε οριακή κατάσταση. Θέτει ερωτήματα που καίνε γιατί παραμένουν αναπάντητα καλώντας το κοινό να αναμετρηθεί με το πραγματικό: την κοινωνική αδικία, την ανοχή, τη μισαλλοδοξία, την παρακμή των παραδεδομένων αξιών, την απώλεια της εμπιστοσύνης στην εκπαίδευση, στους θεσμούς και στις σύγχρονες δημοκρατίες.

Η Σόνια, καθηγήτρια λογοτεχνίας, στοχοποιείται γιατί προσέρχεται στο σχολείο φορώντας φούστα. Ένα πρωί ένα τυχαίο συμβάν μετατρέπει τη σχολική τάξη σε πεδίο μάχης. Καθηγήτρια και μαθητές εκρήγνυνται, συγκρούονται, καταρρέουν και ανασυντίθενται· ανακαλύπτουν τη δύναμη της βίας, κραυγάζουν για ελευθερία. Μπορεί χωρίς βία να εξευγενισθεί η βαναυσότητα του ανθρώπου; Μπορεί χωρίς βία να επιτευχθεί ό,τι θεωρείται «μορφωτικό»; Πού οδηγείται μια κοινότητα όταν αναζητά τον θύτη εντός της, τη στιγμή που όλοι είμαστε θύματα ενός έξωθεν βίαιου μηχανισμού που μας διαμορφώνει και μας εξαναγκάζει σε έναν καθημερινό πόλεμο μέχρι τελικής αλληλλοεξόντωσης;

Η συγκλονιστική Θεοδώρα Τζήμου στον ρόλο της καθηγήτριας καθοδηγεί και καθοδηγείται από μια ομάδα νέων και ταλαντούχων ηθοποιών. Καταθέτει μια σπάνιας έντασης ερμηνεία που διαπερνά τον θεατή με την ωμότητα που μόνο μια βεβιασμένη, καταπατημένη ευαισθησία μπορεί να φτάσει.

Με μότο τη σκέψη του Βάλτερ Μπένγιαμιν Κάθε μνημείο πολιτισμού είναι και ένα τεκμήριο βαρβαρότητας, η Ζωή Χατζηαντωνίου προτείνει ένα βίαιο και παράφορο έργο καταιγιστικών ρυθμών, συγκρούσεων και ανατροπών που εκκινεί από την απόγνωση μιας γυναίκας λίγο πριν χάσει ολοκληρωτικά την πίστη της στον Άνθρωπο και στην Ελευθερία, στη δύναμη του Λόγου και της Τέχνης, τους κληροδοτημένους από την ελληνική αρχαιότητα ακρογωνιαίους λίθους της Ευρώπης της Δημοκρατίας και της Χαράς.

Η κρίση του καπιταλισμού έχει μετατραπεί σε κρίση του ανθρώπινου πολιτισμού. Η ζωή των ανθρώπων είναι γεμάτη αντιφάσεις που γεννούν βία στο όνομα μιας διαστρεβλωμένης ευημερίας. Ο κόσμος είναι ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.

Η επιστροφή της Μέρας της φούστας στο θέατρο ΔΙΠΥΛΟΝ δεν είναι απλώς ένας νέος κύκλος παραστάσεων· είναι μια υπενθύμιση ότι η θεατρική αίθουσα μπορεί ακόμη να λειτουργεί ως τόπος σύγκρουσης, ερωτήσεων και αμφισβήτησης.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Ζωή Χατζηαντωνίου
Σκηνογραφία: Ελίνα Λούκου
Μουσική: Γιώργος Μιζήθρας
Φώτα Νίκος Βλασόπουλος
Κοστούμια: Ελμίνα Νέου (2ος χρόνος)
Φωνητική διδασκαλία: Γιώργος Ιατρού (2ος χρόνος)
Πιάνο: Μαρία Παπαπετροπούλου
Βοηθός σκηνοθέτιδας: Κωνσταντίνος Σακουλάς (2ος χρονος)
Φωτογραφίες: Alex Kat
Γραφίστας: Πασχάλης Ζέρβας

Στον ρόλο της καθηγήτριας η Θεοδώρα Τζήμου / Στους ρόλους των μαθητών οι Μαρία Αρζόγλου (Μαριάμ), Νατάσα Βλυσίδου (Νατάσα), Νικόλας Γραμματικόπουλος (Λουκάς), Πάνος Κλάδης (Μιχάλης), Θάνος Κόνιαρης (Χακίμ), Οδυσσέας Πετράκης (Φώτης), Πάνος Χατσατριάν (Γκορ)

Το κείμενο της παράστασης βασίζεται ελεύθερα στο έργο του Ζ. Π Λίλιενφελντ και τη διασκευή των Γ. Χίλιε και Ν. Ερπουλάτ. Τα αποσπάσματα των έργων που χρησιμοποιούνται στην παράσταση βασίζονται στις μεταφράσεις του Γιώργου Δεπάστα.

Info:

ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΠΥΛΟΝ – Μαύρη αίθουσα,
Σαμουήλ Καλογήρου 2, Αθήνα 105 53
more.com/

ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ του Ανέστη Αζά

Μια σκοτεινή φάρσα για τη βία, τον φόβο και την ελπίδα

Μια αγέλη σκύλων-ντετέκτιβ καταλαμβάνει τη σκηνή. Έχουν ταξιδέψει από τις τέσσερις γωνιές της γης με έναν κοινό σκοπό: να ερευνήσουν την υπόθεση της κακοποίησης και του θανάτου ενός χάσκι στην Αράχωβα, μιας ιστορίας που συντάραξε την ελληνική κοινωνία και άναψε μια ευρύτερη συζήτηση για τα όρια της ανθρώπινης βίας απέναντι στα ζώα.

Οι εκδοχές της υπόθεσης πολλές: ο δολοφόνος ήταν άνθρωπος, όπως ειπώθηκε αρχικά, ή το ζώο βρέθηκε αντιμέτωπο με αγέλη άγριων σκύλων, όπως όρισε το επίσημο πόρισμα; Στη θεατρική σκηνή, οι «σκύλοι-ντετέκτιβ» ξετυλίγουν το κουβάρι της έρευνας, παίζοντας με την αλήθεια και το ψέμα, με την πολιτική και την κωμωδία, με το ρεαλιστικό και το αλληγορικό.

Ο Ανέστης Αζάς, ένας από τους σημαντικότερους και πιο ανήσυχους σκηνοθέτες της γενιάς του, μετατρέπει το υλικό της επικαιρότητας σε μια σκηνική εμπειρία που ισορροπεί ανάμεσα στο σκοτεινό χιούμορ και τη στοχαστική πολιτική ματιά.

Με αφετηρία ένα πραγματικό περιστατικό από το αστυνομικό δελτίο, με τη μέθοδο του θεάτρου ντοκιμαντέρ, αλλά και με ευφυείς αναφορές στο φιλμ νουάρ και στις σατιρικές κωμωδίες του Αριστοφάνη, ο Αζάς και η ομάδα του πλάθουν μια πολιτική αλληγορία που φέρνει στο προσκήνιο την έννοια της κοινωνικής βίας και το πώς αυτή εκδηλώνεται – συχνά με τη μεγαλύτερη σκληρότητα – απέναντι στους πιο αδύναμους.

Η παράστασή Τα Σκυλιά έκανε αίσθηση με την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Αθηνών 2024, όπου χαιρετίστηκε από κοινό και κριτικούς ως μία από τις πιο τολμηρές και επιδραστικές παραγωγές της χρονιάς. Η καινοτόμα σκηνοθετική ματιά, οι εξαιρετικές ερμηνείες και η ανθρωπιστική διάσταση του έργου δημιούργησαν μια εμπειρία που ξεπέρασε τα όρια της θεατρικής αφήγησης και μετατράπηκε σε σχόλιο πάνω στην κοινωνία μας. Την άνοιξη του 2025, το έργο παρουσιάστηκε στο Θέατρο Κιβωτός, όπου σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία, συγκεντρώνοντας εκ νέου επαινετικά σχόλια και γεμίζοντας την αίθουσα. Τον Σεπτέβριο του 2025 το έργο ταξίδεψε στην Κων/πολη για 3 sold out παραστάσεις, με τη συμμετοχή του σπουδαίου Τούρκου ηθοποιού Cem Yigit Üzümoglu, που έπαιζε στην πρεμιέρα του έργου στο Φεστιβάλ Αθηνών, αλλά για πολιτικούς λόγους δεν μπορεί πια να ταξιδέψει στην Ελλάδα. Τώρα, έρχεται από τις 27 Οκτωβρίου, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Θέατρο ΔΙΠΥΛΟΝ.

Η παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε παραγωγή του Προγράμματος Grape και απέσπασε το Πρώτο Βραβείο Κοινού – Mastercard, επιβεβαιώνοντας ότι το θέατρο μπορεί να λειτουργήσει ως τόπος συνάντησης, έρευνας και διαλόγου.

Στο ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΠΥΛΟΝ από τις 27 Οκτωβρίου

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ