Η τελευταία συμφωνία του Σοστακόβιτς αποκτά νέα πνοή στο ΜΜΑ

Μια βραδιά αφιερωμένη στη ρωσική μουσική του 20ού αιώνα, όπου η τελευταία συμφωνία του Σοστακόβιτς αποκτά νέα πνοή μέσα από μια τολμηρή μεταγραφή για τρίο με πιάνο και κρουστά.

NEWSROOM
06 Οκτωβρίου 2025 16:23

Το Σάββατο 11 Οκτωβρίου, στις 20:30, στο Μέγαρο Μουσικής, σε μια ξεχωριστή συναυλία μουσικής δωματίου, Έλληνες σολίστ παρουσιάζουν ένα πρόγραμμα που ενώνει δύο σημαντικές μορφές της ρωσικής μουσικής του 20ού αιώνα: τον Ντμίτρι Σοστακόβιτς και τον Άλφρεντ Σνίτκε.

Στο επίκεντρο της βραδιάς, η 15η Συμφωνία του Σοστακόβιτς –το κύκνειο άσμα του συνθέτη στο συμφωνικό είδος– παρουσιάζεται σε μια μεταγραφή για τρίο με πιάνο και κρουστά, που φωτίζει με νέο τρόπο τη μοναδική γραφή του έργου. Πρόκειται για μια συμφωνία γεμάτη αμφισημία και υπαινιγμούς, με ηχητικές παραπομπές στον Ροσσίνι, τον Βάγκνερ αλλά και το ίδιο το συμφωνικό παρελθόν του δημιουργού της. Το έργο μοιάζει να είναι ταυτόχρονα απολογισμός και παιχνίδι, αποχαιρετισμός και ειρωνεία.

Η 15η Συμφωνία του Ντμίτρι Σοστακόβιτς είναι το τελευταίο του συμφωνικό έργο, γραμμένο το 1971, δύο χρόνια πριν τον θάνατό του. Θεωρείται το πιο αινιγματικό και προσωπικό του έργο — ένα είδος μουσικού απολογισμού της ζωής και της καλλιτεχνικής του πορείας.

Τη Συμφωνία πλαισιώνουν δύο έργα του Άλφρεντ Σνίτκε, ενός συνθέτη που όχι μόνο επηρεάστηκε βαθιά από τον Σοστακόβιτς, αλλά και διέσωσε με τον δικό του τρόπο το πνευματικό και ηθικό του στίγμα. Το Lebenslauf (Πορεία ζωής), για τέσσερις μετρονόμους, πιάνο και τρία κρουστά, συνδυάζει το σαρκαστικό στοιχείο με τη φιλοσοφική διάθεση· ενώ το σύντομο, συγκινητικό Praeludium “In memoriam DSCH”, για σόλο βιολί, αποτελεί έναν προσωπικό φόρο τιμής στη μνήμη του δασκάλου του.

Μια εσωτερική μουσική διαδρομή, γεμάτη ένταση και σιωπή, ειρωνεία και τρυφερότητα. Ένα πρόγραμμα που αναδεικνύει την επιρροή του Σοστακόβιτς στις επόμενες γενιές, και μας καλεί να αναλογιστούμε το ρόλο της μουσικής ως φορέα μνήμης, ερωτήσεων και νοημάτων.