Οι λέξεις του Αλέξη και το νερό που (και καλά) δεν έχουμε

 Οι λέξεις

O στίχος «πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης» έχει χρησιμοποιηθεί πολύ τελευταία. Λογικό μια και ο πρώην πρωθυπουργός έχει εισβάλλει κάτι παραπάνω από δυναμικά στην επικαιρότητα.

Όμως μετά την ομιλία του στο «Παλλάς» όπου ανακοίνωσε την ίδρυση κόμματος ο στίχος αποκτά νέα σημασία. Γιατί «πίσω από τις λέξεις» κρύβονται πολλά. Είτε αυτό αφορά λέξεις που ειπώθηκαν είτε λέξεις που δεν ειπώθηκαν. Όπως π.χ το όνομα «Κυριάκος Μητσοτακης».

Ούτε μια φορά δεν αναφέρθηκε ο Αλέξης Τσίπρας στον πρωθυπουργό. Ρητορικό δείγμα μιας οπτικής που ξεπερνά την τρέχουσα συγκυρία.

Ας δούμε όμως και τις λέξεις που χρησιμοποίησε: «Αναγένηση», «Νέος Πατριωτισμός», «Νέα Μεταπολίτευση», «Επανίδρυση», «Αυτοοργάνωση». Επιλογές καθόλου τυχαίες.

Όπως λένε αυτοί που ξέρουν κάθε μια αντιστοιχεί και δημιουργεί ταυτίσεις με ένα συγκεκριμένο πολιτικό κοινό. Είτε βρίσκεται στα αριστερά, είτε σε άλλα σημεία του πολιτικού φάσματος. Είτε ανήκει στην νεώτερη γενιά, είτε στους παλιότερους. Είτε προσεγγίζει την πολιτική θεωρητικά, είτε βιωματικά. Είτε μέχρι τώρα προσδοκούσε την κίνηση του Αλέξη Τσίπρα, είτε την κίνηση άλλων παραγόντων του πολιτικού βίου.

Δεν θέλει φαντασία

Δεν θέλει και πολύ φαντασία για να καταλάβουμε πως… κάτι ετοιμάζει με το νερό το Μέγαρο Μαξίμου. Παρά τις έντονες βροχοπτώσεις που έχουν δημιουργήσει έως και πλημμύρες η Αττική εμφανίζεται να κινδυνεύει από λειψυδρία. Ο Μόρνος να στερεύει, το ίδιο και η Υλίκη.

Όσο για τους κατοίκους της πρωτεύουσας αποκτούν σιγά-σιγά (με την συνδρομή πρόθυμων ΜΜΕ αλλά και της ΕΡΤ) νέο προφίλ: Ανεύθυνοί που σπαταλάνε τα υδάτινα αποθέματα, βάζουν πλυντήρια και ποτίζουν γλάστρες. Άσε που κάθε Κυριακή πλένουν σχολαστικά και το αυτοκίνητο.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι απλό: Πίσω από την όλη ιστορία θα εμφανιστεί το γνωστό «πακέτο» των αυξήσεων στην ΕΥΔΑΠ και την ιδιωτικοποίηση της διάθεσης νερού ή μήπως κάποια μαγική λύση περί αφαλάτωσης ή έργων μεταφοράς νερού που θα ανατεθούν με σύμβαση (λόγω του κατεπείγοντος με απευθείας ανάθεση;) σε κάποια εταιρία;

Μπορεί πάλι να είναι και τα δύο…

Το Γεφύρι της Άρτας

Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, η ανέγερση προσπαθεί να προχωρήσει μέσα από άδειες, χρονοδιαγράμματα και ατελείωτες διαδικασίες, ενώ ένας ιδιαίτερα απαιτητικός γείτονας καταφέρνει συνεχώς να αναστατώνει την ομαλή πορεία του έργου.

Κάθε μέρα μοιάζει με νέο επεισόδιο από σαπουνόπερα, με απρόβλεπτες εξελίξεις και παράλογες παρεμβάσεις. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα δεν το βάζει κάτω• η προσπάθεια συνεχίζεται, γιατί καμία ιδιοτροπία δεν είναι αρκετή για να σταματήσει μια αποφασισμένη επιχειρηματική προσπάθεια. Ίσως ο τρίτος χρόνος να φέρει επιτέλους την πολυπόθητη ολοκλήρωση.

Ο Χρονοκόφτης

Στις αναμετρήσεις ποδοσφαίρου ή μπάσκετ λένε πως ο καλός ο διαιτητής φαίνεται αν στο τέλος κανείς δεν ασχολείται μαζί του. Κάπως έτσι πάει το πράγμα και με τον Πρόεδρο της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη και τις περίφημες αλλαγές στον Κανονισμό της Βουλής για τον περιορισμό των ομιλιών.

Το περίφημο σύστημα του «κόφτη» λειτουργεί ήδη από τις 12 Νοεμβρίου και όπως φαίνεται έχει γίνει ευρέως αποδεκτό. Θυμίζουμε ότι με βάση το σύστημα αν κάποιος βουλευτής (και κυρίως υπουργός ή κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος) υπερβεί τον χρόνο κλείνει το μικρόφωνο και μετά η κάμερα εστιάζει σε σημείο της αίθουσας που δεν υπάρχει δραστηριότητα.

Έως στιγμής η μόνη απώλεια που έχει προκύψει για τον κοινοβουλευτικό διάλογο είναι κάποιες …τελευταίες φράσεις από βουλευτές που ξεπερνούν τον προκαθορισμένο χρόνο γι κάποια δευτερόλεπτα. Αντιθέτως φαίνεται να έχει μπει μια σχετική τάξη στους χρόνους ομιλίας.

Όπως φαίνεται μπήκαμε για τα καλά στην «Εποχή του Χρονοκόφτη». Μάλλον γι αυτό και το μηνιαίο περιοδικό της Βουλής «Επι του Περιστυλίου», έχει αυτόν ακριβώς τον τίτλο στο πρωτοσέλιδό του.