“Όλα είναι μπροστά”: Η ήρεμη δύναμη του νέου δίσκου Μποφίλιου – Φάμελλου

Δύο καλλιτέχνες που μοιράζονται παρόμοιες “θερμοκρασίες” και μια λεπταίσθητη ματιά στη ζωή – η Νατάσσα Μποφίλιου και ο Μανώλης Φάμελλος – μας κάλεσαν στον Μπλε Παπαγάλο για να παρουσιάσουν τον νέο τους δίσκο “Όλα είναι μπροστά”. Η βραδιά δεν θύμιζε σε τίποτα επίσημη πρεμιέρα. Έμοιαζε περισσότερο με τρυφερή συνάντηση δύο ανθρώπων, που έχουν ανταλλάξει αληθινές σκέψεις και συναισθήματα, τα οποία γέννησαν τραγούδια. Και τώρα το κοινό νιώθει μέρος της ίδιας ιστορίας.

Ο χώρος, στολισμένος χριστουγεννιάτικα, γέμισε από νωρίς, με κόσμο που δεν ήρθε απλώς να παρακολουθήσει, αλλά να συμμετάσχει. Η unplugged ατμόσφαιρα δημιούργησε μια αίσθηση κοινής ανάσας, τραγούδι το τραγούδι. Μποφίλιου-Φάμελλος εμφανίστηκαν σε απόλυτο συντονισμό, με εκείνη τη χημεία που δείχνει πως έχει προηγηθεί μακρά ζύμωση – φιλική, δημιουργική, υπαρξιακή. Ο δίσκος δεν γεννήθηκε σαν ένα project, αλλά από μια ανάγκη για έναν διάλογο που θα εξελίσσεται διαρκώς.

Το ομώνυμο κομμάτι “Όλα είναι μπροστά” είχε ήδη αγαπηθεί μέσα στο καλοκαίρι. Στη μικρή αίθουσα του Μπλε Παπαγάλου, όμως, έδειξε να αποκτά άλλη διάσταση. Μπροστά στην αυτοσχέδια σκηνή, καθισμένα στο πάτωμα νεαρά κορίτσια και αγόρια τραγουδούσαν τους στίχους, αναγνωρίζοντας μέσα στο τραγούδι, κάτι δικό τους. Μια γέφυρα ανάμεσα σε ανθρώπους που βρίσκονται σε διαφορετικές φάσεις της ζωής τους, αλλά επικοινωνούν.

Η Ν. Μποφίλιου έκανε την αρχή λέγοντας ότι το άλμπουμ φτιάχτηκε με αγάπη σε μια παράξενη εποχή, αλλά με μια υπόσχεση ότι όλα είναι μπροστά. Ο Μ. Φάμελλος χαμογελώντας έσκυψε στην κιθάρα του και έδωσε το λάκτισμα: “Ξεκινώντας θα ήθελα να παίξουμε το τραγούδι απ’ όπου άρχισαν όλα. Εδώ, στον χώρο που το ηχογραφήσαμε. Χαίρομαι πάρα πολύ που είμαστε όλοι μαζί». Και εννοούσε το “Ένα φιλί από δυόσμο“.

“Όλα τ’ άστρα σου είπαν ψέματα”, “Μολυβένια Καρδιά”, “Δεν είδα μάτια”, “Άνθρωπος νησί”, “Το σπασμένο παράθυρο”, “Πολύ μετά από εμάς”… Καθώς τα κομμάτια ξετυλίγονταν με τη χαρακτηριστική εκφραστικότητα της Νατάσσας, έγινε ξεκάθαρο πως ο πυρήνας του δίσκου είναι ένας: η στιγμή όπου κάποιος κοιτάζει το “σκοτεινό ποτάμι” που φουντώνει γύρω του και επιλέγει παρ’ όλα αυτά να πιαστεί από τη μέρα που τον εξακοντίζει. Μια αφήγηση για το πείσμα απέναντι στην αβεβαιότητα, για τα χιλιοστά που χωρίζουν το “παραλίγο” από το “συνεχίζω”. Για εκείνη την εσωτερική αντοχή που σώζει.

Η Νατάσσα μοιράστηκε πώς γεννήθηκε το “Όλα τ’ άστρα σου είπαν ψέματα“. Παραδέχτηκε ότι κολλά εύκολα με τραγούδια και πως τότε είχε πάθει εμμονή με το πιο ποπ “Boom Boom” της Σαμπρίνας. Ήθελε, όπως είπε, “κάτι αμερικάνικο, κάντρι, για μεγάλους δρόμους και αυτοκίνητα”, και ο Φάμελλος της έπαιξε το κομμάτι που είχε στο συρτάρι του. Εκείνη δεν πείστηκε αμέσως, ακόμη και στο στούντιο θεωρούσε πως δεν της ταιριάζει. Εκείνος της ζήτησε απλώς να ξεκινήσει να το λέει – και τελικά έγινε το αγαπημένο της τραγούδι.

Στο “Δεν είδα μάτια” η Νατάσσα φαντάζεται ανθρώπους ξυπόλητους στην άμμο να ερωτεύονται. Ο Φάμελλος αποκάλυψε ότι είναι ένα τραγούδι που συνομιλεί με το υπέροχα λυρικό “Είδα Μάτια” που έγραψε πριν από 110 χρόνια ο Αττίκ.

Μια αόρατη κλωστή ενώνει τα τραγούδια

Στον δίσκο αυτό, ο Μανώλης Φάμελλος βλέπει μια αόρατη κλωστή που ενώνει όλα τα τραγούδια. Έχει αναφέρει πως η Μποφίλιου είναι από τους ανθρώπους που εξακολουθούν να πιστεύουν στο μέλλον και, με έναν τρόπο δικό της, μυστηριώδη, παρασύρει και τους πιο δύσπιστους στο όραμά της – ακόμη και τον ίδιο. Το εγχείρημα ξεκίνησε για εκείνον διστακτικά, σαν υπόθεση. Εκείνη το μετέτρεψε σχεδόν αμέσως σε αναγκαιότητα. Ο ίδιος πιστεύει πως δεν υπάρχει λόγος να λυπάσαι για ό,τι χάθηκε· ό,τι άξιζε να σωθεί υπάρχει ήδη μέσα μας. Και πως το πείσμα –σαν μικρό θαύμα– αρκεί πολλές φορές να μας τραβήξει μακριά από την καταστροφή.

Η Μποφίλιου, από την πλευρά της, βλέπει τη σχέση τους σαν μια διαδρομή χρόνων. Επτά τραγούδια που τραγούδησε με μια ανάσα. Που τα χρωστούσε στον ανήλικο εαυτό της και ο Φάμελλος τα πρόσφερε απλόχερα στον ενήλικο εαυτό της. Τον θυμάται στα ακουστικά του walkman όταν ήταν έφηβη, αργότερα στους δρόμους της πόλης όταν έγινε ενήλικη, αλλά και σε ένα νησί που θεωρεί το ομορφότερο στον κόσμο. Οργανωμένα σχέδια, αναπάντεχες ματαιώσεις – αυτή ήταν η τροχιά τους. Μια σειρά συγκυριών που τους οδηγεί τελικά πάντα προς τα μπροστά. Όπως και τα τραγούδια που γράφτηκαν για να τους ενώσουν στο μέλλον.

Στο φινάλε ακούσαμε το τραγούδι «Μισή Καρδιά», ένα παλιότερο πόνημα του Φάμελλου που είχε ερμηνεύσει η υπέροχη Χαρούλα Αλεξίου. «Ήταν 2008. Ο τότε σύντροφός μου το έβαζε κάθε βράδυ στο ραδιόφωνο. Δεν το γνώριζα μέχρι τότε. Θυμάμαι τον εαυτό μου να ψάχνει ποιο είναι, σε ποιον δίσκο βρίσκεται, να το αγοράζω και να το ακούω ξανά και ξανά» είπε η Νατάσσα που φύλαξε την καλύτερη ερμηνεία για τον επίλογο της βραδιάς.

Φεύγοντας μας ακολούθησε η φράση “Όλα είναι μπροστά”, που έμεινε να αιωρείται στον χώρο σαν υπενθύμιση πως όσα ζήσαμε δεν εξαντλούν τη διαδρομή. Υπάρχει ακόμη δρόμος… και κάπου, πίσω από την επόμενη στροφή, ίσως μια νέα αρχή. Και εκείνο που μας χρωστά η τύχη, θα έρθει στην ώρα του.

Ο δίσκος είναι τώρα διαθέσιμος σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα. Ακούστε τον ΕΔΩ

Συντελεστές

Ερμηνεία: Νατάσσα Μποφίλιου
Στίχοι | Μουσική: Μανώλης Φάμελλος
Ενορχήστρωση: Μανώλης Φάμελλος, Στέφανος Δανιηλίδης
Τύμπανα: Μανώλης Γιαννίκιος
Μπάσο: Γιώργος Μπουλντής
Κιθάρες: Αλέκος Βουλγαράκης, Μανώλης Φάμελλος
Βιολί | Βιόλα: Φώτης Σιώτας
Φωνητικά: Lou Is
Πλήκτρα | Πιάνο: Στέφανος Δανιηλίδης

Το EP του Μανώλη Φάμελλου και της Νατάσσας Μποφίλιου κυκλοφορεί από την Anima και τη Stay Independent.

Mastering: Γιώργος Δεληγιάννης
Προγραμματισμός | Ηχοληψία | Ηχογράφηση | Μίξη: Στέφανος Δανιηλίδης
Ηχογράφηση τύμπανων: Studio Δισκεξ με μηχανικό ήχου τον Σταύρο Γεωργιόπουλο
Ηχογράφηση φωνής: Studio Subway Γιάννης Παξεβάνης
Φωτογραφία εξωφύλλου: Κώστας Αυγούλης
Promo video: Χρήστος Γκίνης, Μάνος Καρανικόλας
Marketing | Επικοινωνία στα Μέσα: MyUkiyo