Αφιέρωμα στο ραδιοφωνικό παραγωγό Κώστα Γιαννόπουλο στο Ραδιόφωνο 24/7

20 χρόνια τώρα και κάθε 17 Νοέμβρη, η παρουσία του, η απουσία του, γίνεται ακόμα πιο έντονη. Και τα λόγια στερεύουν καθώς περνούν οι ημέρες από εκείνη τη 17 Νοέμβρη του 1997 όταν έφυγε ξαφνικά από την οικογένεια της καλής μουσικής ο φίλος, ο δάσκαλός για πολλούς από εμάς και καλός συνεργάτης σε άλλες δημιουργικές μας στιγμές.

Αυτός, ο δημιουργός της εκπομπής ”Τα πρωϊνά όλου του κόσμου” στο Τρίτο Πρόγραμμα, ο εμπνευστής και διευθυντής μας στον JazzFm, ο δημοσιογράφος και καλός ραδιοφωνικός παραγωγός, το πρόσωπο πίσω από τα Φεστιβάλ «Praxis», o Κώστας Γιαννουλόπουλος με τον οποίο μαζί απολαμβάναμε τη μαγεία της Τέχνης του Αυτοσχεδιασμού σε κάθε ευκαιρία, δίσκο ή συναυλία. Μόνο που ο Κώστας, αυτήν του τη σχέση με τη μουσική, την είχε αναγάγει σε επιστήμη από πολύ νωρίς.

Oι ήχοι για τον Κώστα περιείχαν το κοινωνικό πλαίσιο της δημιουργίας τους, την προσωπικότητα του δημιουργού τους, αλλά και τη διείσδυση στον ψυχισμό του αποδέκτη τους. Tους προσέγγιζε ολιγόλογα, με ουσία, είτε στα γραπτά του, είτε στις μοναδικές ραδιοφωνικές εκπομπές του.

Στις 17 Νοεμβρίου 1997, ο Κώστας Γιαννουλόπουλος εξέπεμψε για τελευταία φορά από το Τρίτο “Τα Πρωινά Όλου του Κόσμου” – «ένα κύμα ηρεμίας πάνω από την πόλη, κι όποιος το εισπράξει», έλεγε. Λίγες ώρες αργότερα, η καρδιά του τον πρόδωσε. Σπούδασε οικονομικά και δούλεψε σε τράπεζα, αλλά η μουσική τον είχε κερδίσει από νωρίς. Άρχισε να γράφει στον «Ήχο» και το 1977 εξέδωσε το περιοδικό “Τζαζ”. Οργάνωσε τις πρώτες jazz συναυλίες στην Ελλάδα και καθιέρωσε το φεστιβάλ «Praxis», ανεβάζοντας στη σκηνή τις σύγχρονες μορφές της jazz. Διευθυντής του μουσικού τμήματος της ΕΤ2 και στέλεχος του Top Fm, έγραφε κάθε βδομάδα στα «Νέα». Μια πορεία ταγμένη, χωρίς κέρδη και διαφημίσεις. Ο Κώστας Γιαννουλόπουλος δήλωνε ακροατής, που κατάφερε να κάνει το χόμπυ του επάγγελμα. Τι ακροατής όμως.

Μεσάνυχτα και κάτι της Παρασκευής 17 Νοεμβρίου

τον θυμόμαστε στους 88,6fm στο Ραδιόφωνο 24/7!