67η επέτειος της ανατίναξης της γέφυρας στο Γοργοπόταμο

Τα 67 χρόνια από την ανατίναξη της γέφυρας γιορτάστηκαν χθες στο Γοργοπόταμο στο χώρο των εκδηλώσεων δίπλα στην ομώνυμη γέφυρα. Τα ιδιαίτερα στοιχεία της συντονισμένης και κοινής προσπάθειας των αντάρτικων δυνάμεων του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ το 1942 τονίστηκαν τόσο από τους εκπροσώπους των αντιστασιακών οργανώσεων που μετείχαν στην εκδήλωση όσο και από εκπροσώπους των κομμάτων και της κυβέρνησης.

«Η λάμψη από την έκρηξη στο Γοργοπόταμο φέρνει μηνύματα μέχρι τις μέρες μας», υπογράμμισε η υπουργός αγροτικής ανάπτυξης Κατερίνα Μπατζελή, ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, στις εορταστικές εκδηλώσεις. Η ίδια σημείωσε ότι ο Γοργοπόταμος « έχει όλα τα στοιχεία για να χαρακτηριστεί μνημείο υπό την εποπτεία της ΟΥΝΕΣΚΟ»,και προσανατολίζονται στις επόμενες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση.

Στα στοιχεία της ενότητας και της κοινής προσπάθειας αναφέρθηκαν τόσο ο Νίκος Λέγκας, ως εκπρόσωπος της Ν.Δ. όσο και η Τόνια Αντωνίου, ως εκπρόσωπος της Βουλής των Ελλήνων, αλλά και ο Νίκος Τσώνης, ως εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο κ. Οικονόμου ως εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ και ο Βρετανός Πρέσβης.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρης Ψαριανός έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις ταλαιπωρίες των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης, τις φυλακίσεις και τις εξορίες, υπενθυμίζοντας ότι ο Γοργοπόταμος γιορτάζονταν αρκετά χρόνια στην παρανομία.

Στην κεντρική ομιλία από την πλευρά των αντιστασιακών οργανώσεων, ο Βασίλης Πριόβολος (καπετάν Ερμής) αναφέρθηκε ιδιαίτερα στα ιστορικά στοιχεία από την ανατίναξη της γέφυρας φωτίζοντας ακόμη και λεπτομέρειες από τα σχέδια της επιχείρησης μέχρι και τους ρόλους τόσο του Άρη Βελουχιώτη όσο και του Ναπολέοντα Ζέρβα. Ζήτησε την πλήρη ικανοποίησή όλων των αιτημάτων των αντιστασιακών που, όπως είπε, «περιμένουν τόσα χρόνια».

Ιστορικό

Τη νύχτα της 25ης προς 26η Νοέμβρη του 1942, οι αντάρτικες δυνάμεις του ΕΛΑΣ, μαζί με δυνάμεις του ΕΔΕΣ και μια ομάδα Αγγλων σαμποτέρ, ανατίναξαν τη σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοπόταμου. Η επιτυχία του εγχειρήματος ήταν ως πράξη μια μεγάλη ηρωική, για τις τότε δυνάμεις του αντάρτικου, ενέργεια που φλόγισε το νου και τις καρδιές του ελληνικού λαού, δίνοντας ώθηση στην ένταση της απελευθερωτικής πάλης. Μα έκανε εντύπωση και σ’ όλους τους υπόδουλους λαούς της Ευρώπης.

Πώς πραγματοποιήθηκε η επιχείρηση

Τέλος Σεπτέμβρη αρχές Οκτώβρη του 1942, βρετανικά αεροπλάνα μετέφεραν ομάδες σαμποτέρ στην Ελλάδα. Οι ομάδες έπεσαν στην περιοχή της Γκιώνας και μια ομάδα στην περιοχή του Καρπενησίου.

Οι ομάδες των Βρετανών Σαμποτέρ είχαν έρθει στην Ελλάδα ύστερα από απόφαση του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής, με άμεσο στόχο να εκτελέσουν μια αποστολή με την κωδική ονομασία “HARLING”, να ανατινάξουν, δηλαδή, μία από τις τρεις γέφυρες της Παπαδιάς, του Ασωπού ή του Γοργοπόταμου. Αλλά δεν ήταν αυτή η μοναδική αποστολή τους. Στόχος τους βασικά ήταν να ανοίξουν το δρόμο της εδραίωσης της στρατιωτικής παρουσίας των Αγγλων στην Ελλάδα. Αλλωστε τα συμφέροντά τους διαπλέκονταν άμεσα μ’ αυτά της άρχουσας τάξης και ενδιαφέρονταν οι Αγγλοι για το μεταπελευθερωτικό καθεστώς, με δεδομένο μάλιστα ότι την ηγεσία του λαϊκού απελευθερωτικού κινήματος είχε αναλάβει η εργατική τάξη με το Κόμμα της, και η συμμαχία της, το ΕΑΜ, ήταν πραγματικά η μόνη δύναμη αντίστασης που είχε ως στόχο μια άλλη Ελλάδα, του λαού της.

Αρχηγοί των Αγγλων σαμποτέρ ήταν οι Ε. Μάγιερς και Κρις Γουντχάουζ, δύο καθόλου τυχαίοι άνθρωποι, που διατέλεσαν αρχηγοί της αγγλικής στρατιωτικής αποστολής στο ελληνικό αντάρτικο, κάνοντας ό,τι ήταν δυνατό για την εδραίωση της βρετανικής κυριαρχίας πάνω στις ελληνικές υποθέσεις.

Οι Αγγλοι σαμποτέρ -και κυρίως οι αρχηγοί τους- από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στην Ελλάδα, έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να έρθουν σε επαφή με τον δικό τους άνθρωπο, τον Ναπ. Ζέρβα, έχοντας την πεποίθηση ότι αυτός και οι ανταρτικές του δυνάμεις ήταν αρκετές για να την εκτέλεση της αποστολής Harling. Για το ΕΑΜ, όπως και τον ΕΛΑΣ, όχι μόνο δεν ήθελαν να έχουν ανάμειξη στην επιχείρηση ανατίναξης, αλλά αυτές τις λαϊκές οργανώσεις τις θεωρούσαν αντιπάλους των απώτερων σκοπών τους. Αναγκάστηκαν όμως να συνεργαστούν μαζί τους όταν διαπίστωσαν ότι ο Ζέρβας όχι μόνο δε διέθετε της απαραίτητες δυνάμεις για την ανατίναξη της γέφυρας, άρα δεν μπορούσε να αναλάβει το όλο εγχείρημα, αλλά και οι δυνάμεις του ήταν πολύ μικρότερες απ’ αυτές που διέθετε ο ΕΛΑΣ.

Η οργάνωση και εκτέλεση της επιχείρησης

Η γέφυρα που τελικά επιλέχθηκε να ανατιναχτεί ήταν αυτή του Γοργοπόταμου. Την επιχείρηση εκτέλεσαν εκατόν πενήντα αντάρτες του ΕΛΑΣ, με επικεφαλής τον Αρη Βελουχιώτη, εξήντα αντάρτες του ΕΔΕΣ με επικεφαλής τον Ναπολέοντα Ζέρβα και δώδεκα Αγγλοι σαμποτέρ, με επικεφαλής το συνταγματάρχη Εντι Μάγιερς και υπαρχηγό τον ταγματάρχη Κρις Γουντχάουζ. Το σχέδιο ανατίναξης ήταν των Εγγλέζων και συγκεκριμένα του Ε. Μάγιερς, που ήταν ειδικός σ’ αυτού του είδους τα σαμποτάζ. Το σχέδιο όμως της επίθεσης για την κατάληψη της γέφυρας – έτσι ώστε να είναι δυνατή η ανατίναξή της – διατυπώθηκε από τον Αρη, που ο ίδιος υπαγόρευσε στον Κωστούλα Αγραφιώτη (Κώστα Καβρέτζο), στις 25 Νοέμβρηυ, λίγες ώρες πριν αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, αφού προηγούμενα είχε απορριφθεί σχέδιο του Ζέρβα.

Στη διαταγή – όπως διασώθηκε από ιστορικές μαρτυρίες – προβλέπονταν τα εξής:

Το νότιο βάθρο της γέφυρας με φρουρά 80 Ιταλών και πλήρη οχύρωση ανέλαβε να καταλάβει τμήμα 60 ανταρτών του ΕΛΑΣ, με αρχηγό τον Κωστούλα.

Το βόρειο βάθρο της γέφυρας που φυλασσόταν από 30 Ιταλούς και είχε εγκαταστημένα δύο δίκαννα αντιαεροπορικά, ικανά να χρησιμοποιηθούν και κατά επίγειων στόχων, ανέλαβε τμήμα 20 ανταρτών του ΕΔΕΣ με επικεφαλής τους ανθυπολοχαγούς Παπαχρήστου και Πετροπουλάκη.

Την υπονόμευση και ανατίναξη της γέφυρας ανέλαβαν οι ειδικευμένοι Βρετανοί σαμποτέρ στους οποίους δόθηκε βοήθεια λίγων εκπαιδευμένων ανδρών του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ. Επίσης, δυο ομάδες του ΕΛΑΣ, με 15 άνδρες η κάθε μία και ένα Βρετανό σαμποτέρ, ανέλαβαν να υπονομεύσουν τη σιδηροδρομική γραμμή ένα χιλιόμετρο περίπου προς το νότο κι ένα χιλιόμετρο προς το βορρά, έτσι ώστε να αποκλειστεί η δυνατότητα αποστολής ενισχύσεων στον εχθρό με τρένο. Αρχηγός της μίας ομάδας τέθηκε ο Διαμαντής (Γιάννης Αλεξάνδρου) και της άλλης ο Ηρακλής (Κώστας Σκαρμούτσος). Μια ακόμη ομάδα 15 ΕΛΑΣιτών, με αρχηγό το Χρυσιώτη, ανέλαβε να καταστρέψει με βενζίνη την ξύλινη οδική γέφυρα του ποταμού για την περίπτωση που θα έκαναν την εμφάνισή τους από κει εχθρικές ενισχύσεις.

Μια ομάδα από οκτώ άνδρες του ΕΔΕΣ, με επικεφαλής τον υπασπιστή του Ζέρβα Μ. Μυριδάκη, ανέλαβε να εξουδετερώσει το πολυβολείο, που πιθανόν να υπήρχε. Στην περίπτωση που δεν υπήρχε πολυβολείο αποστολή της ήταν να ενισχύσει την ομάδα Κωστούλα. Επίσης, μια ακόμη ομάδα από δέκα άνδρες του ΕΔΕΣ ανέλαβε να πλευροκοπήσει τους Ιταλούς νοτιότερα της άμυνας του νότιου βάθρου.

Τέλος, γενική εφεδρεία ορίστηκε ομάδα 30 ανδρών του ΕΛΑΣ με αρχηγό το Δ. Δημητρίου – Νικηφόρο. Χρόνος έναρξης της επιχείρησης καθορίστηκε η 11η βραδινή και η γενική αρχηγία ανατέθηκε στο Ναπ. Ζέρβα.

Δυο μέρες μετά την ανατίναξη της γέφυρας οι Ιταλοί, σε αντίποινα, παίρνουν από τις φυλακές της Λαμίας 14 πατριώτες από τους οποίους 7 θα εκτελέσουν μπροστά στην γκρεμισμένη γέφυρα. Τους υπόλοιπους θα τους εκτελέσουν στα Καστέλλια της Παρνασίδας, μαζί με άλλους 10 κατοίκους.