Η ιστορία της Giulietta

Εκεί η Alfa Romeo παρουσίασε ένα μικρό, κομψό κουπέ 2+2 θέσεων, το οποίο προσέφερε για πρώτη φορά επιδόσεις στην μικρή κατηγορία. Το αυτοκίνητο ήταν σχεδιασμένο από τον Μπερτόνε και παρά το μικρό του μέγεθος (3980 χλστ. μήκος) είχε μια πολύ εντυπωσιακή εμφάνιση, κυρίως χάρη στις καθαρές, αεροδυναμικές γραμμές του αμαξώματός του.



Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί, πως ακόμα και σήμερα η Giulietta Sprint δεν θ’ αποτελούσε αναχρονισμό αν κυκλοφορούσε δίπλα στα σύγχρονα αυτοκίνητα.




Κινητήρας

Ο τετρακύλινδρος κινητήρας της, χωρητικότητας 1290 κ.εκ., ήταν επαναστατικός για την εποχή και για την κατηγορία. Απέδιδε 65 ίππους/6000 σ.α.λ. και εξασφάλιζε στη Giulietta Sprint τελική ταχύτητα 165 χλμ./ώρα.



Είχε γίνει ευρεία χρήση αλουμινίου στην κατασκευή του και ήταν σχεδιασμένος από τον χαρισματικό μηχανικό Τζιουζέπε Μπούσο, ο οποίος στο παρελθόν ήταν σχεδιαστής αεροπορικών κινητήρων.



Αυτός ο τετρακύλινδρος κινητήρας αποτέλεσε την βάση για όλους τους κινητήρες που χρησιμοποίησαν οι οπισθοκίνητες Alfa Romeo, μέχρι και στα τέλη της δεκαετίας του ’80!




Giulietta Sprint Veloce (1956)

Η Giulietta Sprint έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1962, αφού εξελίχθηκε αρκετά. Το 1956, η Alfa παρουσίασε την Giulietta Sprint Veloce η οποία δεν διέφερε τόσο οπτικά, όσο μηχανολογικά.



Ο κινητήρας της ήταν ισχυρότερος μετά την προσθήκη δύο καρμπιρατέρ Weber που βελτίωσαν την ισχύ του, η οποία έφτασε στους 80 ίππους. Παράλληλα, το βάρος του αυτοκινήτου μειώθηκε στα 780 κιλά, χάρη στην χρήση αλουμινένιων τμημάτων στο αμάξωμα, ενώ το πίσω παρμπρίζ και τα πλευρικά παράθυρα δεν ήταν πλέον γυάλινα, αλλά πλαστικά.



Η Giulietta Sprint Veloce ήταν φτιαγμένη για τους απαιτητικούς οδηγούς που θα ήθελαν να αγωνιστούν με αυτήν. Πραγματικά, η Giulietta Sprint Veloce έλαβε μέρος στους σημαντικότερους αγώνες της δεκαετίας του ’50 (όπως το Mille Miglia, το Targa Florio, το Tour de France) στους οποίους συχνά κατατρόπωνε αυτοκίνητα μεγαλύτερης κατηγορίας.




Τετράθυρη Giulietta (1955)

Τον Απρίλιο του 1955, εμφανίστηκε στην αγορά η τετράθυρη Giulietta και το αποτέλεσμα ήταν ν’ αποκτήσει την προσωνυμία «το οικογενειακό αυτοκίνητο που κερδίζει αγώνες». Μια νέα εποχή άρχιζε για την Alfa Romeo, η οποία ήταν ένας από τους πρώτους κατασκευαστές που προσέφεραν την οδηγική ευχαρίστηση σε ένα ευρύτερο κοινό.




Giulietta Spider (1955)

Η οικογένεια της Giulietta συμπληρώθηκε τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου με την έλευση της ανοιχτής Giulietta Spider. Το αυτοκίνητο βασιζόταν στο πάτωμα της Sprint, αλλά με λίγο κοντύτερο μεταξόνιο, και γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία στις Η.Π.Α.




Giulietta Sprint Speciale (1957)

Το 1957 παρουσιάστηκε μία ακόμα ενδιαφέρουσα έκδοση, η Giulietta Sprint Speciale. Επρόκειτο για ένα διαφορετικό κουπέ, με λίγο μεγαλύτερο μήκος (4120 χλστ.), σχεδιασμένο από τον Μπερτόνε μετά από εκτεταμένη αεροδυναμική έρευνα και με τον 1300άρη κινητήρα του αναβαθμισμένο ώστε να αποδίδει 100 ίππους/6500 σ.α.λ., με μέγιστη ταχύτητα 189 χλμ./ώρα.




Giulia 1600 Sprint (1962)

Η σύντομη ιστορία της Giulietta τελειώνει τον Ιούνιο του 1962, όταν η μικρομεσαία Alfa άλλαξε όνομα και απέκτησε μεγαλύτερο κινητήρα. Η πίστα της Μόντσα επελέγη για την παρουσίαση της νέας Alfa Romeo Giulia 1600 Sprint.



Ουσιαστικά επρόκειτο για μια έκδοση της Giulietta Sprint με κινητήρα 1570 κ.εκ./92 ίππων, η οποία έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1964. Ωστόσο, υπήρξε μια ακόμα έκδοση της Giulietta, η οποία παρήχθη ως το 1965. Παρουσιάστηκε στην Έκθεση της Γενεύης του 1964 με την ονομασία 1300 Sprint. Το όνομα Giulietta είχε παραλειφθεί, αλλά κατά τα άλλα το αυτοκίνητο ήταν το ίδιο αν και είχε δανειστεί από την Giulia 1600 τον πίνακα οργάνων, τα πλευρικά φλας και τα δισκόφρενα στον μπροστινό άξονα.




Alfa GT, ο κληρονόμος της Giulietta

Η πιο κομψή έκφραση της αμίμητης προσωπικότητας που χαρακτηρίζει τα αυτοκίνητα της Alfa Romeo είναι στις μέρες μας η Alfa GT. Το αυτοκίνητο αυτό καταφέρνει να συνδυάζει την ανώτερη μηχανολογική κληρονομιά της Alfa σε ένα αμάξωμα τόσο όμορφο, που μόνον ιταλικό θα μπορούσε να είναι.



H εμπνευσμένη εμφάνιση της Alfa GT προσφέρει νοσταλγία, αλλά σε σύγχρονη συσκευασία. Η αξιοποίηση του παρελθόντος δεν σημαίνει απλά να κλέβεις το σχήμα ενός παλαιότερου αυτοκινήτου και να το κατασκευάζεις σήμερα.



Σημαίνει τον επαναπροσδιορισμό των παραδοσιακών σχεδιαστικών μοτίβων της Alfa και την εκ νέου απόδοσή τους με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας και σύμφωνα με τις προτιμήσεις των σύγχρονων καταναλωτών.