Η πίστα του Χερέθ

Το σιρκουί του Χερέθ, στο οποίο θα διεξαχθεί το 6ο και τελευταίο γκραν πρι της φετινής – παρθενικής – διοργάνωσης της Superleague Formula, έχει σταθεί πολύ τυχερό. Αν και κατασκευάστηκε μόλις το 1986, έχει προλάβει να ζήσει μερικές μαγικές στιγμές στην Formula 1 και πολλές περισσότερες στο Moto GP. Βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης, στην περιοχή Μοντεκαστίγιο και σχεδιάστηκε από τον Ιταλό Αλεσάντρο Ρόκι – υπεύθυνο και για τη δημιουργία της πίστας Χαράμα στη Μαδρίτη. Η επίσημη ονομασία του είναι «Circuito Permanente de Alta Velocidad de Jerez» (μόνιμη πίστα υψηλής ταχύτητας) και πρόκειται για έναν αυτοκινητόδρομο μήκους 4,428 χιλιομέτρων με 13 στροφές, ενώ οι κερκίδες του έχουν χωρητικότητα 125.000 θεατών.




Gran Premio de España



Η πίστα του Χερέθ δημιουργήθηκε αρχικά για να φιλοξενήσει το ισπανικό γκραν πρι της Formula 1. Ο πρώτος αγώνας που διεξήχθη πρόσφερε στους θεατές ένα απίστευτο φίνις. Ήταν 13 Απριλίου του 1986 όταν τα μονοθέσια πήραν θέση εκκίνησης για τα επίσημα εγκαίνια του σιρκουί. Το γκραν πρι εξελίχθηκε σε μια φοβερή μονομαχία ανάμεσα στον Άιρτον Σένα και τον Νάιτζελ Μάνσελ. Στην τελευταία στροφή πριν τον τερματισμό, ο Βρετανός κόλλησε πίσω από την Λότους του Βραζιλιάνου και εκμεταλλευόμενος το κενό του αέρα που δημιούργησε το μονοθέσιο του Σένα (slip stream), πετάχτηκε από τα αριστερά στην τελική ευθεία και βρέθηκε ακριβώς δίπλα του τη στιγμή που έπεφτε η καρό σημαία. Η ετυμηγορία του φωτοφίνις υπέδειξε νικητή τον Βραζιλιάνο για μόλις 14 χιλιοστά του δευτερολέπτου, τρίτη μικρότερη διαφορά στην ιστορία της Formula 1.




Βίντεο 1: Τα τελευταία μέτρα του ισπανικού γκραν πρι το 1986









Οι νικητές στα γκραν πρι της Formula 1



Στα 7 γκραν πρι της Formula 1 που έχουν διεξαχθεί συνολικά στην πίστα του Χερέθ, η καρό σημαία έχει πέσει μόνο για παγκόσμιους πρωταθλητές. Πέντε από τους κορυφαίους οδηγούς όλων των εποχών μοιράστηκαν τις νίκες. Τη μερίδα του λέοντος έχουν ο Άιρτον Σένα (1986, 1989) και ο Αλέν Προστ (1988, 1990), που ανέβηκαν δυο φορές στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Οι Νάιτζελ Μάνσελ (1987), Μίχαελ Σουμάχερ (1994) και Μίκα Χάκινεν (1997) συμπληρώνουν τον κατάλογο των νικητών. Αναλυτικά:




1986, 13 Απριλίου:
Άιρτον Σένα – Lotus Renault


1987, 27 Σεπτεμβρίου:
Νάιτζελ Μάνσελ – Williams Honda


1988, 2 Οκτωβρίου:
Αλέν Προστ – McLaren Honda


1989, 1 Οκτωβρίου:
Άιρτον Σένα – McLaren Honda


1990, 30 Σεπτεμβρίου:
Αλέν Προστ – Ferrari


1994, 16 Οκτωβρίου:
Μίχαελ Σουμάχερ – Benetton Ford


1997, 26 Οκτωβρίου:
Μίκα Χάκινεν – McLaren Mercedes



Η απομακρυσμένη γεωγραφική θέση της πόλης του Χερέθ με άμεσο αποτέλεσμα τη δύσκολη πρόσβαση των επισκεπτών, αλλά και η έλλειψη τουριστικών υποδομών για τη φιλοξενία τους, ήταν ο βασικός λόγος που το ισπανικό γκραν πρι δεν συνοδεύτηκε από επιτυχία. Το φοβερό ατύχημα του Ιρλανδού Μάρτιν Ντόνελι – με πάνω από 200 χιλιόμετρα την ώρα – στα δοκιμαστικά του 1990 ήταν η αφορμή που έψαχναν οι άνθρωποι της F1 για να μεταφέρουν τον αγώνα στην καινούργια πίστα του Μοντμελό στη Βαρκελώνη. Το μονοθέσιο του Ντόνελι στραπατσαρίστηκε λίγο πριν τη στροφή «Enzo Ferrari», ενώ ο ίδιος εκτινάχτηκε μαζί με το κάθισμα έξω από την κατεστραμμένη Lotus και υπέστη πολλαπλά κατάγματα με αποτέλεσμα να μείνει ανάπηρος.




Βίντεο 2: 28 Σεπτεμβρίου 1990. Το ατύχημα του Ντόνελι στην πίστα του Χερέθ









European Grand Prix



Το 1994 έγιναν σημαντικά έργα στην πίστα του Χερέθ με σκοπό να βελτιωθεί η ασφάλεια των οδηγών και δημιουργήθηκε η σικέιν «Ayrton Senna» πολύ κοντά στο σημείο του ατυχήματος του Ντόνελι. Έτσι οι διοργανωτές τη συμπεριέλαβαν και πάλι στο αγωνιστικό πρόγραμμα της χρονιάς με την ονομασία «European Grand Prix». Νικητής αναδείχθηκε ο Μίχαελ Σουμάχερ, ο οποίος τρία χρόνια αργότερα έμελλε να πρωταγωνιστήσει – αρνητικά – σε ένα από τα πλέον συζητημένα φινάλε παγκοσμίου πρωταθλήματος των τελευταίων χρόνων. Το 1997 η πίστα του Χερέθ φιλοξένησε για 7η και τελευταία φορά γκραν πρι της Formula 1. Ένα γκραν πρι που έγραψε ιστορία.




«Άτιμος Καμικάζι»



Το πρωτάθλημα της Formula 1 για το 1997 θα ολοκληρωνόταν με τον 17ο αγώνα της χρονιάς, το «European Grand Prix», στην πίστα του Χερέθ. Η μάχη για τον τίτλο είχε φτάσει στην απόλυτη κορύφωσή της. Πρωταγωνιστές ο Μίχαελ Σουμάχερ της Ferrari και ο Ζακ Βιλνέβ της Williams Renault. Η διαφορά τους στην κατάταξη των οδηγών ήταν μόλις ένας βαθμός: 1ος ο Γερμανός με 78 βαθμούς, δεύτερος ο Καναδός με 77. Ο Σουμάχερ έπρεπε να τερματίσει μπροστά από τον Βιλνέβ ή να μη βαθμολογηθεί ο αντίπαλός του. Αντίθετα, ο Βιλνέβ έπρεπε να βαθμολογηθεί και να τερματίσει μπροστά από τον Γερμανό. Ο Σουμάχερ είχε το μικρό πλεονέκτημα του ενός πόντου, αλλά και ο Καναδός είχε υπέρ του την – πιθανή – ισοβαθμία, αφού μετρούσε περισσότερες πρωτιές στη διάρκεια της σεζόν.



Από τα δοκιμαστικά κιόλας φάνηκε ότι η μάχη θα ήταν τρομερή: για πρώτη φορά στην ιστορία της Formula 1, τρία μονοθέσια μοιράστηκαν τον ίδιο – καλύτερο – χρόνο. Πρώτα ο Βιλνέβ, ύστερα ο Σουμάχερ και τέλος ο Φρέντσεν χρονομετρήθηκαν στο 1:21.072 ακριβώς. Σύμφωνα με τον κανονισμό, σε τέτοια περίπτωση την pole position παίρνει ο οδηγός που η επίδοσή του προηγήθηκε χρονικά των άλλων δυο. Έτσι, την επόμενη μέρα, 26 Οκτωβρίου 1997, τα μονοθέσια τοποθετήθηκαν για τον αγώνα ως εξής: 1ος ο Βιλνέβ, 2ος δίπλα του ο Σουμάχερ, 3ος ο Φρέντσεν και 4ος ο Ντέιμον Χιλ. Μετά από μια καταστροφική εκκίνηση του Καναδού, ο Σουμάχερ πέρασε στην πρώτη θέση την οποία και διατήρησε μέχρι τον 48ο γύρο, ενώ οι οδηγοί είχαν ήδη κάνει δυο pit stop.




Πλησιάζοντας στη στροφή «Dry Sac» ο Βιλνέβ προσπάθησε – επιτυχημένα – να προσπεράσει τη Ferrari του αντιπάλου του. Φρέναρε πιο μετά από τον Γερμανό, κράτησε την εσωτερική γραμμή και πέρασε μπροστά. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο Σουμάχερ έστρεψε το μονοθέσιό του εναντίον της Williams Renault και τα δυο αυτοκίνητα ήρθαν σε επαφή.



Ήταν προφανές πως επρόκειτο για εσκεμμένο χτύπημα. Ο δεξιά μπροστινός τροχός της Ferrari βρήκε πάνω στον αριστερό αεραγωγό του Βιλνέβ. Ο Σουμάχερ βγήκε έξω από την πίστα και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει. Αντίθετα ο Βιλνέβ στάθηκε πολύ τυχερός, αφού η ζημιά που έπαθε δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει.




Βίντεο 3: Ένα τρακάρισμα, ένας τίτλος. Schumacher vs Villeneuve








Απέμεναν 22 γύροι για την ολοκλήρωση του αγώνα. Οι δυο McLaren Mercedes των Χάκινεν και Κούλχαρτ επωφελήθηκαν από το συμβάν και κόλλησαν πίσω από τον Καναδό. Την κατάσταση ξεκαθάρισε η συμφωνία που επήλθε ανάμεσα στους διευθυντές των δυο ομάδων, τον Πάτρικ Χεντ της Williams και τον Ρον Ντένις της McLaren, κάτι βέβαια που αμφότεροι δεν παραδέχτηκαν ποτέ: Ο Βιλνέβ θα άφηνε και τις δυο McLaren να τον προσπεράσουν προσεκτικά, χωρίς να ενοχλήσουν το ήδη «τραυματισμένο» του μονοθέσιο. Το γκραν πρι ολοκληρώθηκε με την καρό σημαία να πέφτει για τον Μίκα Χάκινεν στην πρώτη νίκη της καριέρας του στη Formula 1. Ακριβώς πίσω του ακολούθησε ο Κούλχαρτ, πραγματοποιώντας έτσι για πρώτη φορά το 1-2 για την ομάδα της McLaren Mercedes. Ο Βιλνέβ πέρασε τελικά τη γραμμή του τερματισμού στην τρίτη θέση, κατακτώντας τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή με 3 βαθμούς διαφορά από τον Σουμάχερ.



Αμέσως μετά το τέλος του γκραν πρι, οι διοργανωτές εξέδωσαν μια ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία «δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι η σύγκρουση Σουμάχερ – Βιλνέβ ήταν απλώς ένα ατύχημα και δεν συνέτρεχε λόγος για διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας». Η Παγκόσμια Ομοσπονδία δεν πείστηκε βέβαια και κάλεσε ως κατηγορούμενο τον οδηγό της Ferrari. Λίγες μέρες αργότερα η FIA ανακοίνωσε την ετυμηγορία της για το συμβάν. Ο Σουμάχερ θεωρήθηκε ένοχος και ακυρώθηκε η βαθμολογία του στο πρωτάθλημα του 1997. Ο Γερμανός γλίτωσε τα χειρότερα (πρόστιμο και αφαίρεση βαθμών από το επόμενο πρωτάθλημα) επειδή η πειθαρχική επιτροπή της FIA θεώρησε την ενέργειά του «εσκεμμένη αλλά όχι προσχεδιασμένη».



Την επόμενη μέρα σύσσωμος ο παγκόσμιος Τύπος «ξεφώνισε» τον Σούμι, με πρώτους και καλύτερους τους
συμπατριώτες του. Οι τίτλοι μιλάνε από μόνοι τους. Η «Bild» έγραψε: «Ο Σούμι έπαιξε και τα έχασε όλα. Το πρωτάθλημα και τη φήμη που είχε στο fair play. Δεν χωράει αμφιβολία ότι έπεσε πάνω στον Βιλνέβ επίτηδες». Η «Frankfurter Allgemeine» τον αποκάλεσε «άτιμο καμικάζι» και συμπλήρωσε ότι «το μνημείο αρχίζει να καταρρέει γιατί έχει σαθρά θεμέλια». Στην Ιταλία τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα. Η «Unita» κάλεσε τη Ferrari να τον απολύσει και να προσλάβει στη θέση του ένα οδηγό πιο έξυπνο και ηθικό, ενώ η «Gazzetta dello Sport» μίλησε για τίτλο που αν είχε κατακτηθεί από τον Σουμάχερ, θα έπρεπε η Ferrari να τον κρύψει και να μην τον πανηγυρίσει. Η «La Repubblica» έγραψε για ντροπή, ενώ ακόμα και η «La Stampa», ιδιοκτησίας των Ανιέλι, δε δίστασε να πει ότι «η εικόνα του πρωταθλητή έγινε θρύψαλα, σα γυαλί που σπάει από πέτρα». Στη Βρετανία η «Daily Mail» κινήθηκε σε ανάλογη γραμμή, γράφοντας ότι «ο Σουμάχερ έχασε το τελευταίο ίχνος του σπόρτσμαν» και οι «The Times» συμπλήρωσαν πως «ο Γερμανός θυσίασε τη φήμη του με μια ενέργεια απίστευτου κυνισμού».



Δυο μέρες μετά το γκραν πρι του Χερέθ, η Ferrari υποχρέωσε τον οδηγό της να δώσει συνέντευξη Τύπου. Εκεί ο Σουμάχερ παραδέχτηκε ότι έκανε λάθος, αλλά ξεκαθάρισε ότι επρόκειτο για κακό υπολογισμό και όχι για προμελετημένη κίνηση. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε το τελικό χτύπημα για την πίστα του Χερέθ. Στη διάρκεια της απονομής μετά το τέλος του αγώνα, τοπικοί παράγοντες παρέκαμψαν το πρωτόκολλο, με αποτέλεσμα να δοθεί το βραβείο από τον δήμαρχο της πόλης Πέδρο Πατσέκο αντί του προέδρου της Daimler Benz, Γιούργκεν Σρεμπ. Η FIA έγινε έξαλλη, χαρακτήρισε το περιστατικό ως «διάρρηξη» και ανακοίνωσε τον δια παντός αποκλεισμό της πίστας του Χερέθ από τους αγώνες της Formula 1 στο μέλλον. Παρ’ όλα αυτά, το σιρκουί συνεχίζει να παραμένει ένα από τα πλέον πολυσύχναστα κέντρα της Formula 1 παγκοσμίως, αφού αποτελεί τον αγαπημένο τόπο προετοιμασίας και δοκιμών για τις περισσότερες ομάδες την περίοδο του χειμώνα, λόγω του ήπιου μεσογειακού κλίματος της περιοχής.




Moto GP – Ισπανικό Γκραν Πρι



Εκτός από τους αγώνες των αυτοκινήτων, η πίστα του Χερέθ στεγάζει και το ισπανικό Γκραν Πρι στις μοτοσικλέτες ταχύτητας. Για πρώτη φορά φιλοξένησε τη διοργάνωση το 1987 και συνεχόμενα από το 1989 μέχρι σήμερα. Η διεξαγωγή του αγώνα τοποθετείται πάντοτε την άνοιξη, γεγονός που προσελκύει δεκάδες χιλιάδες «μηχανόβιων» επισκεπτών από όλη την Ευρώπη, μετατρέποντας την περιοχή σε ένα ιδιότυπο φεστιβάλ με πολλές παράλληλες εκδηλώσεις και φυσικά άπειρη διασκέδαση, κυρίως νυχτερινή.



Στα 21 Γκραν Πρι που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, ξεχωρίζουν οι 5 νίκες του Βαλεντίνο Ρόσι, οι 4 του Μάικλ Ντούχαν, και οι 3 συνεχόμενες του Άλεξ Κριβιγιέ, όλες στη μεγάλη κατηγορία (παλαιότερα 500cc, πλέον Moto GP). Στον φετινό αγώνα νικητής στα Moto GP αναδείχθηκε ο Ισπανός Ντάνι Πεντρόσα. Ο Ιταλός Βαλεντίνο Ρόσι είναι ο μοναδικός που έχει κατακτήσει την πρώτη θέση στο Γκραν Πρι του Χερέθ και στις τρεις κατηγορίες: το 1997 στα 125cc, το 1999 στα 250cc και από το 2001 μέχρι σήμερα 5 φορές στα 500cc και τα Moto GP.




Βίντεο 4: Ο εκπληκτικός τελευταίος γύρος του MotoGP 2005 στο Χερέθ, μια φοβερή μονομαχία ανάμεσα στον Βαλεντίνο Ρόσι και τον Σέτε Zιμπερνάου









Πηγές: circuitodejerez.com, fia.com, f1complete.com, allf1.info, wikipedia.org, formula1.net, eurosport.com, andaluciacar.com, motogp.com, flickr.com, youtube.com, αρχείο εφημερίδας «As».