Βελγικό GP

Στον ελληνικό Τύπο τη μάθαμε ως πίστα-δυναμόμετρο. Οι πραγματικοί οδηγοί τη λατρεύουν και οι πιο θαρραλέοι επιχειρούν να διασχίσουν φλατ άουτ τη διασημότερη στροφή του πρωταθλήματος, την Eau Rouge.




Τα «αφεντικά» του Σπα



Λίγοι οδηγοί έχουν καταφέρει να ξεκλειδώσουν τα μυστικά της πίστας. Ο Κίμι Ράικονεν είναι ο τωρινός αφέντης της. Ο Φινλανδός οδηγός της Ferrari έχει νικήσει τρεις φορές και θα μπορούσε να είχε κατακτήσει και μία 4η το 2008, εάν η βροχή-μόνιμος επισκέπτης στο Βέλγιο, δεν του ανέτρεπε τα σχέδια στους τελευταίους γύρους.



Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής «έπιασε» στη Βαλένθια το Νέλσον Πικέ στην 6η θέση της λίστας των οδηγών που έχουν ανέβει περισσότερες φορές στο βάθρο (συνολικά 60). Ο Ράικονεν μοιάζει αναζωογονημένος και τα γραφεία στοιχημάτων αναφέρουν ότι στο Βέλγιο η Ferrari μπορεί να διεκδικήσει με τον Φινλανδό την πρώτη φετινή νίκη της.



Η παράδοση είναι με το μέρος της Ferrari και της McLaren Mercedes (στη Βαλένθια γιόρτασαν τους 250 αγώνες της συνεργασίας τους). Από το 1999 έως το 2008 μονάχα τα μονοθέσια των δύο ομάδων έχουν αντικρίσει πρώτα την καρό σημαία.



Ο τελευταίος νικητής που οδηγούσε διαφορετικό μονοθέσιο ήταν ο Ντέιμον Χιλ. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής το 1996 πήρε για λογαριασμό της Jordan μία επεισοδιακή νίκη το 1998. Έκτοτε κανένας Βρετανός οδηγός δεν έχει τερματίσει πρώτος. Ακούτε Λιούις Χάμιλτον και Τζένσον Μπάτον;




Η κατάρα της πολ ποζίσιον



Το Σπα φέρθηκε καλά στον αείμνηστο Άιρτον Σένα ίσως γιατί ο Θεός της πίστας συνειδητοποίησε ότι είχε να κάνει με ένα μύθο. Ο Βραζιλιάνος οδηγός κατέκτησε τέσσερις συνεχόμενες πρωτιές από το 1988 έως το 1991, ξεκινώντας με τη McLaren από την 1η θέση της εκκίνησης.



Από τότε όποιος οδηγός έχει τερματίσει πρώτος στις επίσημες κατατακτήριες δοκιμές, κρατά μικρό καλάθι για τον αγώνα! Βλέπετε, μόνο ΤΡΕΙΣ φορές τα τελευταία 15 χρόνια έχει αναδειχθεί νικητής, ο κάτοχος της πολ ποζίσιον: Ο Φινλανδός Μίκα Χάκινεν με McLaren Mercedes το 2000, ο Μίκαελ Σουμάχερ με Ferrari το 2002 και ο Κίμι Ράικονεν επίσης με Ferrari το 2007.




«Σούμι» ο πολυνίκης!



Το Σπα έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Γερμανό. Εκεί πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στη Φόρμουλα 1 (1991 με τη Jordan), εκεί νίκησε για πρώτη φορά (1992 με Benetton Renault). Πήρε ακόμα πέντε νίκες η μία καλύτερη από την άλλη έως το 2002. Θα ήταν επτά οι πρωτιές του στη βελγική πίστα εάν δεν αποκλείονταν το 1994.



Το 1998 μάλιστα λίγο έλειψε να πιαστεί στα χέρια με τον Ντέιβιντ Κούλθαρντ. Στην προσπάθεια του να ρίξει γύρο στον Σκωτσέζο, ο τελευταίος εξαιτίας της χαμηλής ορατότητας τον εμβόλισε από την πίστα. Όρμησε στο γκαράζ της McLaren κατηγορώντας τον Κούλθαρντ ότι προσπάθησε να τον σκοτώσει. Πέντε χρόνια αργότερα ο τελευταίος αναγνώρισε το λάθος του.




Γιορτές και πανηγύρια



Ο Φλάβιο Μπριατόρε δεν θα χάσει την ευκαιρία για λίγη δημοσιότητα ακόμα και αν ο Φερνάντο Αλόνσο δεν έχει καλή διάθεση, αφού δήλωσε ότι δεν βλέπει να πετυχαίνει νίκη φέτος.



Όπως και να έχει ο δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής θα συμπληρώσει 100 εκκινήσεις με τη Renault στο Βέλγιο. Ο Αλόνσο αναμένεται να εγκαταλείψει την ομάδα για τρίτη φορά στο τέλος της σεζόν ή το 2010 και έτσι δεν θα έχει τη δυνατότητα να καταρρίψει το ρεκόρ τριών παλιών αντιπάλων του.



Ο Μίκαελ Σουμάχερ έχει συμμετάσχει τις περισσότερες φορές σε αγώνες με την ίδια ομάδα. Μετράει 179 για τη Ferrari, αριθμός που πιθανότατα θα μεγαλώσει. Ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ έχει 150 και ο Μίκα Χάκινεν 131 για τη McLaren.



Ο Λιούις Χάμιλτον χάρισε το 2008 στη Μεγάλη Βρετανία την 200η νίκη οδηγού της στη Φόρμουλα 1 και είναι υποψήφιος για να της δώσει την 200η πολ ποζίσιον.



Όπως είναι εύκολο να κατανοηθεί η Μεγάλη Βρετανία καμαρώνει στην κορυφή της σχετικής λίστας με 199 πολ ποζίσιον μπροστά από τη Βραζιλία (124) και τη Γερμανία (82).




Η περίπτωση Μπαρικέλο



Ο νικητής στη Βαλένθια κατέκτησε την πρώτη πολ ποζίσιον στην καριέρα του πριν από 15 χρόνια στο Σπα. Ωστόσο ποτέ δεν τερμάτισε πρώτος, έχει δύο δεύτερες θέσεις το 2002 και το 2003 πίσω από τον (τότε) τιμέιτ του στη Ferrari, Μίκαελ Σουμάχερ.




Ο χορός της βροχής



Αναφέραμε και παραπάνω ότι στο Σπα βρέχει σχεδόν πάντα. Από τους 41 αγώνε που έχουν γίνει στην πίστα, στους 14 έχουν ανοίξει οι ουρανοί (ποσοστό 34%). Όταν ο αγώνας γίνεται τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο το ποσοστό ανεβαίνει στο 45% δηλαδή εννέα φορές στους τελευταίους 20 αγώνες!




Τα σημαντικότερα κομμάτια της πίστας



Στο Βέλγιο και στο Σπα θα διεξαχθεί το 12ο φετινό grand prix. Σε μια ιδιαίτερη και προκλητική πίστα, οι πιλότοι καλούνται σε αυτό το κομβικό σημείο του πρωταθλήματος να διατηρήσουν το ενδιαφέρον… ζεστό.



Το Σπα αποτελεί ένα από τα πιο ιστορικά σιρκουί και χαρακτηρίζεται κυρίως για τις μεγάλες ευθείες και τις απαιτητικές στροφές.



Η Eau Rouge, μία από τις πιο φημισμένες στροφές ανεβάζει τον δείκτη δυσκολίας αισθητά μιας και οι πιλότοι θα πρέπει να συνηθίζουν αμέσως την διαφορά υψομέτρου.



Απρόβλεπτη, τρομακτική, προκλητική και θεαματική. Με αυτά τα επίθετα αποκρυπτογραφείται η πίστα του Σπα.




Αναλυτικά οι σημαντικότερες στροφές στροφές:

Το σημείο εκκίνησης των μονοθεσίων	La Source: Η πρώτη στροφή της πίστας είναι δεξιά, κλειστή και απαιτεί πολύ καλή πέδηση από τους πιλότους
Raidillon: Είναι η τέτρτη στροφή, την χαρακτηρίζουν τα 297 χλμ./ώ. τελικής ταχύτητας που πιάνουν τα μονοθέσια	Les Combes: Ακόμα ένα γρήγορο πέρασμα. Οι πιλότοι δέχονται δυνάμεις 3.2 G την στιγμή που η ταχύτητα αγγίζει τα 140 χλμ./ώ.
Rivage: Μεγάλη δεξιά στροφή, μοιάζει με πέταλο. Απαιτείται αυτοσυγκέντρωση και εγρήγορση από τους οδηγούς	Pouhon: Απαιτείαται ταχύτητα και θάρρος από τους πιλότους αν θέλουν να περάσουν με επιτυχία από αυτό το κομμάτι της πίστας. Το όριο ταχύτητας κυμαίνεται στα 290 χλμ./ώ
Fagnes: 13η και… προσεκτική στροφή! Τα 140 χλμ./ώ που πάνε τα μονοθέσια αποτελεί τον προθάλαμο των επόμενων υψηλών ταχυτήτων, καθώς φτάνουμε στο τελευταίο και σημαντικότερο τμήμα του σιρκουί	Blanchimont: Το “πόδι” τέρμα στο γκάζι, αφού υπάρχει η δυνατότητα οι πιλότοι να φτάσουν μέχρι και 297 χλμ./ώ.
Curve Paul Frere: Ακόμα μια ανοιχτή, δεξιά στροφή, η οποία μαρτυρά το κύριο χαρακτηριστικό της πίστας… της διαβολική ταχύτητα. Τα 245 χλμ./ώ. κρατάνε την αδρεναλίνη σε υψηλά επίπεδα	Chicane: Η τελευταία στροφή της πίστας πριν την αφετερία αφήνει την ταυτότητα του αγώνα στους θεατές. Ρίσκο και μεσαίου επιπέδου ταχύτες την μαρτυρούν τις απαιτήσεις της