Κ. Πιερρακάκης: “Μιλάμε για την ΕΛΙΑ. Το λάδι μετράει, το περιεχόμενο, η ουσία”
Σε ομιλία στο Γκάζι, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, υποψήφιος ευρωβουλευτής του κόμματος ΕΛΙΑ, αναφέρθηκε μπροστά σε φίλους του κόμματος, οπαδούς αλλά και παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στην πορεία που πρέπει να ακολουθήσει ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας
- 12 Μαΐου 2014 21:02
Χρησιμοποιώντας την ρήση του Λένιν, “υπάρχουν δεκαετίες που δε συμβαίνει τίποτα και εβδομάδες μέσα στις οποίες συμβαίνουν δεκατίες”, ξεκίνησε την ομιλία του στο αμφιθέατρο του σταθμού 9.84, ο υποψήφιος της ΕΛΙΑΣ και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.
Με μία προσεκτική αναφορά στο κραχ του 1929 στις ΗΠΑ και με μία σύγκριση ανάμεσα σε Χούβερ και Ρούσβελτ ο κ. Πιερρακάκης υπενθύμισε πως τότε, το 1929, δημιουργήθηκε ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας.
“Μιλάμε για την ΕΛΙΑ”, είπε. Και συνέχισε:
“Το λάδι μετράει. Το περιεχόμενο. Η ουσία”.
Η αναφορά όμως στην περίοδο του 1929 και η σύγκριση ανάμεσα στους δύο Αμερικανούς ηγέτες έγινε και για έναν άλλον λόγο. Για να καταδειχθούν οι δυσκολίες που αντιμετώπισε η Ελλάδα έχοντας απέναντι της αρχηγούς κρατών όπως η Μέρκελ.
“Όταν η Ελλάδα μπήκε στην κρίση το 2010 βρήκε απέναντι της πρόσωπα συντηρητικά. Με άλλα πρόσωπα και άλλους ηγέτες δεν θα είχαμε βυθιστεί έτσι στην ύφεση”, ενώ σημείωσε πως η Ευρώπη είναι μία γερασμένη ήπειρος με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κρατηθούν τα κεκτημένα.
Υπήρξε μεγάλη αναφορά και στο παρελθόν και δη στα λάθη που έγιναν.
“Η Ελλάδα έμαθε να εισάγει γερμανικές εντοιχισμένες κουζίνες και να μην εξάγει τα προϊόντα της”, υπογράμμισε. Μετά ο υποψήφιος ευρωβουλευτής αναγνώρισε όχι τόσο οικονομικό πρόβλημα όσο θεσμικά, όπως έλλειμμα δημοκρατίας και Δικαιοσύνης συμπληρώνοντας πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης.
Σημείωσε μάλιστα πως η ιστορική φράση, “ο μόνος θεσμός είναι ο λαός” είναι “απόλυτα λαθεμένη φράση”. Και μετά:
“Δεν έπρεπε να είχαμε αγκυλώσεις ούτε τόση ανοχή στην παρανομία και την παραβατικότητα”, για να μιλήσει ευθέως και στα σφάλματα του δικού του χώρου, του ΠΑΣΟΚ.
Όσο για τους στόχους της δημοκρατικής παράταξης, όπως χαρακτήρισε τον χώρο του, αυτοί είναι τρεις:
– Αλλαγή σελίδας στην Ευρώπη
– Αλλαγή σελίδας στην Ελλάδα
– Αναδιάρθρωση της δημοκρατικής παράταξης
“Πάντρεψε” επίσης την πιθανή πρωτιά της Σοσιαλδημοκρατίας με εκείνη της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη, υποστηρίζοντας πως διαρρέουν ψήφοι από τη δεξιά προς τα άκρα και έτσι εμφανίζεται να ανεβαίνει ο δικός του χώρος.
Κατέληξε λέγοντας πως υπήρχε και υπάρχει τεράστιο έλλειμμα ανάμεσα στις προεκλογικές υποσχέσεις και τη μετεκλογική πρακτική.
