Σύγκρουση τρένων στα Τέμπη: “Με έσωσε ο Μιχάλης, είχα συντρίμμια στο στόμα μου και δάγκωνα γυαλιά”

Η μοιραία σύγκρουση του Intercity το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου δεν θα ξεχαστεί ποτέ από τους επιβάτες του τρένου που κατάφεραν να επιβιώσουν.

Ανέδειξε επίσης τον ανθρωπισμό που οι περισσότεροι από μας κουβαλάμε μέσα μας και ο οποίος βγαίνει στην επιφάνεια σε οριακές στιγμές όπως αυτές των Τεμπών.

Ιδού πως περιγράφει η Ευγενία τον τρόπο με τον οποίο την έσωσε ο Μιχάλης λίγα λεπτά μετά τη σύγκρουση. Η αφήγηση από το Mega.

“Ήμουν στο τρίτο βαγόνι, καθόμουν δίπλα στον Μιχάλη. Στην αρχή ένιωσα ένα απότομο φρενάρισμα, μετά ακολούθησε ένας δυνατός θόρυβος και μέσα σε δευτερόλεπτα έσπασαν τα τζάμια, τα πλαστικά κι όλα πετάχτηκαν στα πρόσωπά μας. Είχα πολλά συντρίμμια μέσα στο στόμα μου, θυμάμαι ότι δάγκωνα γυαλιά από το τζάμι και τα χέρια μου είχαν γεμίσει αίματα που μετά κατάλαβα ότι δεν ήταν δικά μου. Η θερμοκρασία που είχε αναπτυχθεί από την σύγκρουση ήταν τόσο μεγάλη που ακόμα και στις μικρές γρατζουνιές το αίμα έτρεχε ποτάμι.

Ο Μιχάλης θυμάμαι ήταν πολύ ψύχραιμος. Αμέσως σηκώθηκε και ρώτησε τους άλλους κι εμένα αν είμαι καλά. Μία κοπέλα είχε φύγει όλη εκτός βαγονιού και το αγόρι της την κράταγε και φώναζε ”Ιφιγένεια”. Μία γυναίκα φώναζε ”το μωρό μου, το μωρό μου.

Είπα στον Μιχάλη ότι φοβάμαι να πατήσω οπουδήποτε και τότε μου είπε ” πάτα πάνω μου για να βγεις”. Το παιδί με πήρε κυριολεκτικά αγκαλιά καθώς έχανα την ισορροπία πηδώντας από το παράθυρο.

Μόλις πάτησα στην άσφαλτο ηρέμησα. Εκεί επιτέλους είχε φώτα, είδα πως όλοι ήταν μέσα στα αίματα. Εκεί ξαναβρήκα τον Μιχάλη. Τον ρώτησα πώς τον λένε και στον ευχαρίστησα. Ευτυχώς ήμασταν και οι δύο καλά. Μετά μίλαγα συνέχεια με τους δικούς μου να δούμε τι θα κάνω.

Μας μετέφεραν στο νοσοκομείο στην Θεσσαλονίκη. Δεν ξαναείδα τον Μιχάλη μέσα στον χαμό. Θα ήθελα να ευχαριστήσω και πάλι τον Μιχάλη”.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις