Η επιχείρηση συγκάλυψης αποτελεί σκάνδαλο. Ένα σκάνδαλο που αποδεικνύει την ενοχή της κυβέρνησης για τις υποκλοπές και δείχνει ότι επιταχύνεται η πορεία προς τον καθεστωτισμό.
Η αλλαγή πορείας της ευρωζώνης αναφορικά με τις εθνικοποιήσεις, οι αγορές που αντιμετωπίζονται πλέον ως κομμάτι του προβλήματος και όχι της λύσης και η επιμονή της ελληνικής κυβέρνησης σε μια κρατικοδίαιτη αγορά - ζόμπι που δεν ωφελεί κανέναν.
Το ποσοστό που πρέπει να συγκεντρώσει ένα κόμμα ή μια συμμαχία κομμάτων για πλειοψηφία από την πρώτη Κυριακή και τα σενάρια για κυβερνητική συνεργασία.
Η δαιμονοποίηση των πολιτικών αντιπάλων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κατάλυση της όποια δυνατότητας πολιτικού διαλόγου, καθώς και στην ακύρωση θεμελιωδών πολιτικών ελευθεριών.
Η δήλωση Συρίγου για το πρόβλημα στέγασης των εκπαιδευτικών που ουσιαστικά ακολουθεί εκείνη του Στέλιου Πέτσα περί "προσαρμογής" και οι πολίτες που πρέπει να βρουν μόνοι τους λύσεις στα προβλήματά τους.
Σε διάστημα τεσσάρων μηνών χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια μέσα για να διαπραχθεί η ίδια παράνομη πράξη. Δεδομένου του αριθμού ατόμων που απαιτούνται για τη διενέργεια των υποκλοπών, η υπόθεση εμπίπτει στο άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να συγκαλύψει το σκάνδαλο των υποκλοπών, ενώ αν ισχύει ότι έχουν καταστραφεί τα στοιχεία της ΕΥΠ για τις παρακολουθήσεις Ανδρουλάκη-Κουκάκη, πρόκειται για σκάνδαλο μέσα στο σκάνδαλο.
Παρά τις διακρίσεις, την εκμετάλλευση και τη βία, οι μετανάστες και τα παιδιά τους αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Ελλάδας του 21ου αιώνα. Ας σκεφτούμε μόνο ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι πρότυπο για χιλιάδες νέα παιδιά.
Οι αποκαλύψεις για τις απόρρητες συμβάσεις που έχει συνάψει η εταιρεία Krikel με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το σύστημα που "δωρίστηκε" και κοστίζει τελικά εκατομμύρια και η διάψευση Γεραπετρίτη.
Αν η κυβέρνηση δεν ήταν ένοχη, οι κύριοι Δημητριάδης και Κοντολέων θα έδιναν καθαρές απαντήσεις, αποστομώνοντας την αντιπολίτευση και δίνοντας τέλος στην πλέον σοβαρή κρίση που έχει αντιμετωπίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η προσέγγιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργικό συμβούλιο κατά την οποία όποιος-α δεν είναι υπέρ του είναι με με τον Πούτιν και τον Ερντογάν, φέρνει στον νου τον λόγο του μετεμφυλιακού κράτους που χώριζε τους πολίτες σε εθνικόφρονες και μιάσματα.
Μπορεί να μην έδωσε απαντήσεις για τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές, εντούτοις, ο κ. Μητσοτάκης μπόρεσε να χωρέσει στην πρωτολογία του τουλάχιστον τέσσερα fake news, τα οποία καταρρίφθηκαν στα επόμενα λεπτά.
Από τη μία, πώς να μη βάλεις τα γέλια όταν ο Οικονόμου στοχοποιεί μια από τις πιο έγκυρες δημοσιογράφους και πρόεδρο της ΕΑΞΤ; Και από την άλλη, πώς να μη σφίγγεται η καρδιά σου όταν εκτυλίσσεται μια προσπάθεια συγκάλυψης ενός από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων ετών;
Στη σπασμωδική και αυταρχική αντιμετώπιση της κριτικής των διεθνών ΜΜΕ διακρίνεται ο εκνευρισμός ενός συστήματος εξουσίας, που έχει πιστέψει ότι θα κυβερνά για πάντα. Όποιος εκφράζει αντίθετη άποψη, αντιμετωπίζεται ως "εχθρός του κράτους".
Στο σκάνδαλο των υποκλοπών στην Ελλάδα, όπως και στο Γουότεργκέιτ, αν πράγματι οι αρχές θέλουν να βρουν την αλήθεια, πρέπει για άλλη μια φορά να "ακολουθήσουν το χρήμα".
Η Γ' Ελληνική Δημοκρατία διέρχεται μια από τις βαθύτερες πολιτικές κρίσεις της σχεδόν πενηντάχρονης ιστορίας της. Κρίση που πυροδοτήθηκε από το σκάνδαλο των υποκλοπών, αλλά δεν περιορίζεται σε αυτό.
Από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι παραιτήσεις Δημητριάδη και Κοντολέοντα, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης προσπαθεί να βγάλει από το κάδρο των ευθυνών τον πρωθυπουργό.
Παρά τη συστηματική προσπάθεια του προπαγανδιστικου μηχανισμού της κυβέρνησης να κουκουλώσει το σκάνδαλο των υποκλοπών, νέες αποκαλύψεις έρχονται στο φως της δημοσιότητας.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν ενεργεί με ταχύτητα για να αποκαλυφθεί ποιοι κρύβονται πίσω από τις υποκλοπές σε βάρος του Νίκου Ανδρουλάκη και του Θανάση Κουκάκη, αλλά δεν πράττει καν τα στοιχειώδη.
Οι αποκαλύψεις για τις υποκλοπές θέτουν ένα μεγάλο θέμα δημοκρατίας. Είναι ζήτημα τιμής για τους πολίτες αυτής της χώρας να αποκαλυφθεί η αλήθεια για να περιφρουρηθεί η ελευθερία μας.
Η καταγγελία του Ν. Ανδρουλάκη για προσπάθεια παγίδευσης του κινητού του εγείρει εκ των πραγμάτων θέμα δημοκρατίας. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς κάποιο μη πολιτικό κίνητρο πίσω από την υπόθεση αυτή που θυμίζει τόσο έντονα το σκάνδαλο "Γουότεργκεΐτ".
Η λογική της "Πορφύρας" είναι το χειρότερο χαρακτηριστικό της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Είναι μεγάλο ζήτημα το να θεωρείς πως ό,τι και να γίνει, εσύ θα συνεχίσεις να κυβερνάς αφού γι’ αυτό είσαι "προορισμένος".
Οι διαμαρτυρίες για την αποφυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη φορτίστηκαν πολιτικά από τον τρόπο που τις αντιμετώπισε η κυβέρνηση. Η επιδεικτική αδιαφορία της κ. Μενδώνη εκφράζει ακραία την αλαζονεία της εξουσίας.
Η δίκη Λιγνάδη αποτελεί ένα κραυγαλέο παράδειγμα του πόσο προβληματική είναι η απονομή δικαιοσύνης για τους βιασμούς και τις κακοποιήσεις. Για μια ακόμα φορά είδαμε να "δικάζονται" οι καταγγέλλοντες.
Οι τρεις λόγοι που εξηγούν τη βεβαιότητα σχετικά με την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, οι παράγοντες πίσω από την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη και η επίκληση του ελληνοτουρκικών.
Αποτελεί μείζον πολιτικό ζήτημα το ότι ο πρωθυπουργός ένιωσε την ανάγκη να αποδείξει ότι οι εφημερίδες κυκλοφορούν ελεύθερα στην Ελλάδα. Αν η ελευθερία του Τύπου τίθεται υπό ερώτηση, εύλογα γεννιούνται σοβαρά ερωτήματα για την ποιότητα της δημοκρατίας στη χώρα.
Η κατάρρευση ενός αφηγήματος που είχε κάνει σημαία η ΝΔ, δηλαδή ότι πάνω στο τεράστιο σκάνδαλο της Novartis στήθηκε μια πολιτική σκευωρία, συνοδεύτηκε από fake news που πλήττουν βάναυσα το κύρος της Δικαιοσύνης.
Ο Κορκονέας είναι ένας από τους πολύ λίγους αστυνομικούς πού μπήκε τελικά φυλακή, όμως ελαφρυντικό και η πρόωρη αποφυλάκισή του ενισχύουν την πεποίθηση ότι η ατιμωρησία είναι ο κανόνας.
