(Φωτογραφία: Sooc.gr)
Όταν το 2012, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αποκάλυπτε ότι είχε ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει, είχε σωστά δεχθεί σφοδρότατη κριτική και είχε γελοιοποιηθεί όπως αρμόζει σε κάποιον που κάνει κάτι τέτοιο.
Από τότε ήρθαν πολλά μέτρα, πολλά κατ' επείγοντα νομοσχέδια, σύντομες διαδικασίες που άλλαζαν τις ζωές των ανθρώπων και φτάσαμε σήμερα να βλέπουμε όχι μόνο παρόμοιες πρακτικές, αλλά και πολιτική συζήτηση για την οποία δεν αξίζει ούτε ένα λεπτό να σπαταλήσεις.
Το πολυνομοσχέδιο του μεσονυχτίου, με τις αμέτρητες σελίδες, είναι φυσικά δύσκολο να διαβαστεί και να κατανοηθεί από αυτούς που θα το ψηφίσουν ή θα το καταψηφίσουν μέσα σε 4 μέρες από τη στιγμή που κατατέθηκε.
Γι' αυτό άλλωστε και οι συζητήσεις που γίνονται, περιορίζονται στις ύβρεις, τα συνθήματα και τα ουρλιαχτά. Τα “βγάλτε το σκασμό” του Α. Γεωργιάδη και ο “Τζον Γουέιν” του Τσακαλώτου, θα ήταν αστεία, αν δεν ήταν θλιβερά, λόγω της συγκυρίας.
Αλλά όταν για πολλούς λόγους δεν μπορείς να αντιπαρατεθείς στην ουσία ενός πολυνομοσχεδίου, το σόου, είναι το μόνο που σου μένει.
Το λυπηρό είναι, ότι φτάσαμε πια να θεωρούμε φυσικά και αναμενόμενα όλα τα παραπάνω. Ο κ. Χρυσοχοΐδης, ίσως πλέον δεν νιώθει τόσο άσχημα για την τότε “ομολογία” του.
*Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247
