Άγνωστε δράστη και φονιά…

“Φασίστες ήρθαμε” φέρεται να φώναξε ο δράστης πριν ανοίξει πυρ κατά των νεαρών οπαδών της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο και πριν σκοτώσει δύο εξ αυτών και τραυματίσει έναν ακόμα πολύ σοβαρά.

Μία φράση που πρέπει να πλήττει κάθε λογικό και σκεπτόμενο άνθρωπο. “Φασίστες ήρθαμε”… και αυτός που το λέει ποιος είναι; Τι είναι και τι ακριβώς εκπροσωπεί;

Μήπως τη μητέρα του Παύλου Φύσσα; Πόνεσε και πονά περισσότερο η μάνα αυτού του παιδιού απ ότι πονάνε οι μητέρες, οι γονείς και οι συγγενείς των Φουντούλη και Καπελώνη; Βιώνουν περισσότερο την λύπη και την απόγνωση οι… μεν από τους δε; Υπάρχει κάποιος… μετρητής πόνου ο οποίος μπορεί να διακρίνει και να διαχωρίζει τον πόνο σε κατηγορίες;

Εκτός εάν ο δολοφόνος θεωρεί εαυτόν τόσο ευαίσθητο ώστε να πονά γενικώς ως “αντιφασίστας”.
Ώπα, σε αυτή την περίπτωση του έχω νέα. Δεν είναι αντιφασίστας, είναι φασίστας! Και θα αποδείξω και το γιατί.

Διότι ο πραγματικός δημοκράτης ξέρει:

– Να ακούει

– Να συζητά – να κάνει διάλογο

– Να σέβεται τη γνώμη του άλλου

Τι από όλα αυτά έκανε ο άγνωστος δράστης; Άκουσε την άλλη πλευρά; Έκανε διάλογο; Μπήκε σε συζήτηση μαζί τους; Το ακριβώς αντίθετο! Με μία κίνηση, τους έκλεισε το στόμα… για πάντα… δεν τους έδωσε καν την ευκαιρία να ακολουθήσουν (ίσως) μία άλλη πορεία. Ήταν 27 και 23 ετών. Μόνο. Και τους αφαίρεσε το δικαίωμα να ζήσουν, να μεγαλώσουν, να νιώσουν και να καταλάβουν τη ζωή…

Α. ναι, ξέχασα. Πολύ πιθανόν να πιστεύει ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος για την καταπολέμηση του νεοναζισμού – φασισμού.

Πόσο οικτρά λάθος κάνει. Μα πόσο όμως. Με δύο ψυχές που “έσβησε” αυτός ο άνθρωπος τελείωσε η Χρυσή Αυγή; Χάθηκε από τον πολιτικό χάρτη της χώρας ο φασισμός; Η κοινωνία μας σώθηκε από τη μάστιγα αυτή; Μάλλον πάσχει από ψευδαισθήσεις και νομίζει ότι έξαφνα οι Έλληνες πολίτες, όλοι σύσσωμοι θα γυρίσουν την πλάτη στη Χρυσή Αυγή… Πλανάται πλάνην οικτράν!

Το χειρότερο όμως όλων είναι το εξής:

Πως τα ξέρει όλα αυτά, τα γνώριζε από την πρώτη στιγμή. Είχε και έχει την απόλυτη γνώση πως ο φασισμός δεν πολεμιέται με “άλλον” φασισμό! Ο φασισμός δεν ξεκινά από ένα σύμβολο, μία σημαία, ένα ντύσιμο και στιλ. Ξεκινά από την κουλτούρα μας, από τα πιστεύω μας από τη στάση ζωής μας! Το ένα “λάθος” δεν διορθώνεται με άλλο “λάθος”. Και αυτό το ξέρει!
Σε τι διαφέρει λοιπόν αυτός, που δεν δέχεται τον οπαδό της Χρυσής Αυγής από τον ρατσιστή που δεν θέλει δίπλα του το μαύρο, τον κίτρινο και τον… μπεζ; Σε τι διαφέρει αυτός, που δολοφόνησε δύο ανθρώπους από εκείνον που μαχαιρώνει μετανάστες;

Διότι ο άγνωστος δράστης και φονιάς, αλλά και ο συνεργός και συνδολοφόνος, καμία σημασία δεν έχει που δεν πυροβόλησε ο ίδιος κάποιον, ο φασισμός ξεκινά από το “απλοϊκό”, “μην κάνεις παρέα με το Γιαννάκη, είναι ομοφυλόφιλος”! “Μην κάνεις παρέα με το Βαγγέλη είναι κομμουνιστής… είναι τσιγγάνος… είναι εκδιδόμενη… είναι εβραίος…” και τώρα, μετά τα τελευταία γεγονότα, “είναι φασίστας”.

θα τολμήσω να κάνω μία… εικασία… Δεν έχεις, πιθανότατα δεν θα έχεις ποτέ, τη δύναμη να τους αντιμετωπίσεις με διάλογο. Δεν θα μπορέσεις ποτέ να σταθείς απέναντι τους με επιχειρήματα και τη δύναμη της πειθούς. Μάλλον, δεν το σκέφτηκες καν. Δεν τόλμησες! Ακολούθησες τον εύκολο δρόμο, κρυμμένος πίσω από μία ανωνυμία, ένα κράνος, μία κουκούλα.

Ταυτόχρονα λοιπόν ο φονιάς υπέπεσε στο μεγαλύτερο ατόπημα έναντι της κοινωνίας. Με πλήρη αναισθησία έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του, τους φόβους, τις ανησυχίες, την ανασφάλεια και την ανησυχία ενός ολάκερου λαού. Δεν τον ένοιαξε στιγμή, για το πως νιώθει ο σημερινός πολίτης, τι θέλει. Και αυτό είναι ο υπέρτατος φασισμός!

Ελπίζω και πιστεύω πως όλοι μας θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων ή τουλάχιστον θα επιλέξουμε τι θέλουμε ως κοινωνία και χώρα. Εάν θέλουμε να οδηγηθούμε σε μία βίαιη αναμέτρηση και εσωτερικό ξεκαθάρισμα, ας το σκεφτούμε πολύ σοβαρά πριν κινηθούμε προς μία τέτοια κατεύθυνση. Το αίμα και ο θάνατος δεν είναι παιχνίδι στο διαδίκτυο, δεν είναι “καβγάς” στο φέισμπουκ ή σε σχολιασμούς σε ιστοσελίδες. Και ας αναλάβουμε την ευθύνη μας. Όλοι! Εάν πάλι δεν θέλουμε αυτό, ας κινηθούμε αναλόγως και ας πάψουν τα αισχρά πολιτικάντικα παιχνίδια. Δεν ρεφάρουμε πάνω σε πτώματα. Ουδείς έχει αυτό το δικαίωμα.

Τελειώνοντας να ξεκαθαρίσω κάτι. Κατ’ εμέ η Χρυσή Αυγή είναι ένα νεοναζιστικό μόρφωμα που δημιουργεί μίσος και φόβο. Αλλά δεν τους θέλω νεκρούς ούτε δολοφονημένους. Τους θέλω εκεί, να τους πολεμώ πολιτικά, με επιχειρήματα και λόγο.
Η Αριστερά, η πραγματική Αριστερά, είναι αυτή που δεν κρύφτηκε ποτέ! Σε όλες τις στιγμές. Είναι αυτή που πολέμησε πάντα ανοιχτά χωρίς να κρύβεται. Ο Βάρναλης δεν κρύφτηκε… ο Λουντέμης δεν αλλαξοπίστησε ούτε στο δικαστήριο… ο Κατράκης δεν λύγισε στην εξορία… ο Μπελογιάννης και ο Πλουμπίδης δε γονάτισαν ούτε στο απόσπασμα. Παρέμειναν πιστοί στα ιδανικά και τις αρχές τους, είτε συμφωνούμε με αυτές είτε όχι.

Ο φονιάς όμως κρύφτηκε! Και λάκισε! Δεν άκουσε το “γεια χαρά” του Μπελογιάννη τη μέρα της εκτέλεσης… δεν άκουσε “το όχι ρε παιδιά δεν γονατίζω” του Κατράκη… δεν ένιωσε την απολογία Λουντέμη… αλλά τι λέω τώρακι εγώ… τι ψάχνω;
Μιλάω για ανθρώπους ποιητές, λογοτέχνες, ιδεολόγους. και αυτός “μιλά” με 9ρια και Ζάσταβα…

Άξιος “μεγάλε αγωνιστή” άξιος…

* Ο Στέλιος Μπαμιατζής είναι δημοσιογράφος. Έχει εργαστεί στην εφημερίδα Αδέσμευτος Τύπος, σε περιοδικά του κλαδικού χώρου (εμπορικά έντυπα), ενώ για χρόνια ήταν αστυνομικός και ελεύθερος συντάκτης στην ΝΕΤ. Επίσης εργάστηκε ως αστυνομικός συντάκτης σε εκπομπή στο STAR και από το 2010 γράφει και κάνει ελεύθερο ρεπορτάζ στο News247.gr