Πόθεν αίσχος

Πόθεν αίσχος

Η απόφαση του ΣτΕ για το πόθεν έσχες των δικαστικών προσπαθεί να είναι σολομώντεια, ελάχιστη σχέση έχει όμως τελικά με Δικαιοσύνη

Το πόθεν έσχες είναι γενικώς μία πονεμένη ιστορία. Με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας όμως γίνεται ακόμη πιο πονεμένη.

Διότι η απόφαση προσπαθεί να είναι σολομώντεια, ελάχιστα όμως καταφέρνει να ικανοποιήσει το κοινό περί Δικαίου αίσθημα και την έννοια αυτή καθεαυτή της Δικαιοσύνης, σε αντίθεση με το βασιλιά του Ισραήλ. Για την ακρίβεια οι δικαστές του ΣτΕ κρίνοντας την προσφυγή των συναδέλφων τους, πήραν πολύ κυριολεκτικά την έννοια σολομώντεια: Ο Σολομών δεν είχε στα αλήθεια σκοπό να κόψει το παιδί στη μέση, καθώς έτσι θα πέθαινε, ήθελε να αποκαλύψει ποιος είχε πραγματικά δίκαιο.

Ουσιαστικά αυτό που αποφάσισε το ΣτΕ είναι ότι έαν κάποιος δικαστής ή πολιτικός ή δημοσιογράφος (η απόφαση “πιάνει” όλους τους υπόχρεους για πόθεν έσχες προφανώς, καθώς δεν μπορεί να υπάρξει ρύθμιση ξεχωριστή για μία κατηγορία υπόχρεων) πάρει κάποιο δωράκι (λέμε τώρα) και αντί να βάλει τα λεφτά στην τράπεζα, τα κρατήσει σπίτι του, δεν υποχρεούται να τα δηλώσει στο πόθεν έσχες του, διότι αυτό θα ήταν αντισυνταγματικό. Ούτε υποχρεούται να δηλώσει διαμαντικά ή έργα τέχνης, που μπορεί να αγόρασε με λεφτά που δε δικαιολογούνται.

Το πόθεν έσχες των δικαστικών δε, θα ελέγχεται από δικαστικούς. Ο σοφός λαός όμως λέει “κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει” ή τέλος πάντων νομικά και ηθικά δε γίνεται ο ελεγχόμενος να είναι και ελεγκτής. Τουλάχιστον έτσι είθισται.

Για να πάμε δε από το Σολομώντα στους Ρωμαίους, που ήταν και οι θεμελιωτές του Δικαίου με την έννοια της συστηματοποιημένης νομοθεσίας, η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει να είναι μόνο τίμια, αλλά και να φαίνεται. Με όλο το σεβασμό λοιπόν, θεωρούν οι δικαστικοί του ΣτΕ ότι η απόφαση αυτή κάνει το δικαστικό κλάδο να δείχνει τίμιος, που πιστεύουμε ακράδαντα ότι είναι, ή ότι κάνει τους πολίτες καχύποπτους και τους κάνει να χάνουν την πίστη τους στη Δικαιοσύνη;

Εάν όμως οι πολίτες σταματήσουν να πιστεύουν και στη Δικαιοσύνη, τότε τι άλλο έχει μείνει; Εάν ο πολίτης δε μπορεί να πει ακόμη και στον πιο ισχυρό “υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο” κατά την περίφημη ρήση, τότε έχουμε τελειώσει ως κοινωνία και ομολογούμε ότι είμαστε απλώς μία ζούγκλα.

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι αρχισυντάκτρια πολιτικού του News 24/7

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα