Εθνική κρίση ή ακρισία;

Για να συνεννοηθούμε κάποτε σ’ αυτή τη χώρα, αντιλαμβάνονται τι σημαίνει «εθνική κρίση» όσοι την επικαλούνται; Ας το πάρουμε λοιπόν απ΄την αρχή. Πότε έχουμε εθνική κρίση ή πότε οδεύουμε προς τα εκεί; Πολύ απλά όταν η πολιτειακοί θεσμοί και οι κοινωνία αδυνατούν να διαχειριστούν ένα σοβαρό ζήτημα. Όπως στην προκειμένη περίπτωση είναι το προσφυγικό- μεταναστευτικό. Για να μην το κουράζουμε: Έχει κανείς κάποια ένδειξη ότι η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία αδυνατούν να διαχειριστούν αυτό το πράγματι σοβαρό ζήτημα; Επιπροσθέτως η κοινωνία, πέραν της δικαιολογημένης ενόχλησης, φαίνεται ότι έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια ανοχής;

Προφανώς και εκτός από τα όποια λάθη και τις παραλείψεις η διαχείριση του μεταναστευτικού δεν δημιουργεί την αίσθηση ότι οδεύουμε προς εθνική κρίση. Ασφαλώς το προσφυγικό- μεταναστευτικό αποτελεί μείζον πρόβλημα. Δεν αποτελεί όμως εθνικό πρόβλημα. Και όσοι θέλουν να του δώσουν τέτοιο χαρακτήρα μάλλον δημιουργούν εθνικό πρόβλημα. Όπως επίσης δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση όλη αυτή την ένταση με την Τουρκία. Απλούστατα γιατί το προσφυγικό- μεταναστευτικό δεν είναι διμερές θέμα ώστε να αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά κατ’ εξοχήν ευρωπαϊκό. Είναι ευρωτουρκικό και όχι ελληνοτουρκικό. Συνεπώς μπορεί κάποιοι να βολεύονται ώστε να παρουσιάζεται έτσι, αλλά δεν είναι έτσι.

Σε κάθε περίπτωση υπάρχει πρόβλημα. Αλλά εκτός από το ότι αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση, στο βαθμό βεβαίως που λειτουργεί η κοινή δήλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία, δεν είναι σωστό και δεν πρέπει να παρουσιάζεται ως «εθνικό» που μάλιστα θα οδηγήσει και σε «εθνική κρίση». Παρ’ όλα αυτά ορισμένοι επιχειρούν να σκορπίσουν το φόβο στη κοινωνία ότι επίκειται «εισβολή» προσφύγων και μεταναστών προκειμένου να στοιχειοθετήσουν κατ’ αυτό τον τρόπο την «εθνική κρίση». Ακόμα όμως και σ’ αυτή την περίπτωση η Ελλάδα δεν είναι στο 2015 και πρωθυπουργός στη χώρα δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Αφού δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε και το άλλο, γιατί αυτή η ξαφνική «αγωνία»; Υποθέτω για άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την άσκηση πίεσης προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά με αυτό καθαυτό το πρόβλημα.

Το προσφυγικό- μεταναστευτικό είναι ένα μείζον θέμα. Γι αυτό όμως υπάρχει κυβέρνηση και πρωθυπουργός που το διαχειρίζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και πάντως είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύει κανείς ότι η κυβέρνηση θα το έλυνε εντός τριμήνου, όταν μάλιστα οι προηγούμενοι τα έκαναν θάλασσα το 2015 και στη συνέχεια έριξαν την Ελλάδα στα βαθιά χωρίς σωσίβιο. Παρ’ όλα αυτά ουδείς τότε είχε μιλήσει για εθνική κρίση. Και αυτό λέει πολλά και εξηγεί ακόμα περισσότερα γιατί με κυβέρνηση Μητσοτάκη μπήκε στην ατζέντα η… «εθνική κρίση».