Οι ‘καθαρές κουβέντες’ του πρωθυπουργού

Η αλήθεια για τον Λένιν ήταν μικροαστική εμμονή. Συνεπώς οι κυβερνώντες δεν έχουν κανέναν λόγο να αισθάνονται τύψεις για όσα υπόσχονταν και δεν έκαναν.

Αυτή είναι η “αλήθεια” για την αριστερή πλευρά της κυβέρνησης. Υπάρχει όμως και η “αλήθεια” της δεξιάς πλευράς της κυβέρνησης όπως την περιέγραψε ο Ρωμαίος συγγραφέας Γάϊος Πετρώνιος: “Ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, άστον λοιπόν να εξαπατηθεί”.

Εδώ που τα λέμε η κυβέρνηση Λένιν- Πετρώνιου, όπως λέμε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, κατάφερε να καταστήσει “συνεργούς” τους πολίτες που παρακολουθούν τις εξελίξεις.

Γιατί κακά τα ψέματα: Όταν εξαπατάσαι δύο φορές (κι ένα δημοψήφισμα) αυτομάτως καθίστασαι συνεργός στην απάτη. Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό του ο Βλαδίμηρος, ή σε ποιο αναγνωστικό κοινό απευθυνόταν ο Πετρώνιος, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος γνώριζαν τι έλεγαν και σε ποιους το έλεγαν.

Απόδειξη η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου την απάτη που διαπράχθηκε σε βάρος του. Πρωτίστως από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως από τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ. Ο Αλέξης Τσίπρας όταν ζητούσε “ισχυρή εντολή”, προκειμένου να προχωρήσει σε “σταδιακή αποκατάσταση των αδικιών” της κυβέρνησης Σαμαρά, υποσχόταν ότι θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ και θα επανέφερε το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ.

Ο πρωθυπουργός των “φτωχών”(εννοείται στο πνεύμα) εξηγούσε και πως θα στήριζε τους χαμηλοσυνταξιούχους. “Έχουμε ήδη δεσμευθεί για σταδιακή αποκατάσταση των χαμηλών συντάξεων” έλεγε στη ΔΕΘ, “και σήμερα δεσμευόμαστε για ένα μέτρο που στόχο δεν έχει μόνο την αποκατάσταση των πληγέντων από το μνημόνιο, αλλά και να προκαλέσει ένα θετικό σοκ για την ενίσχυση της ζήτησης.

Αποκαθιστούμε, αμέσως το δώρο των Χριστουγέννων, ως 13η σύνταξη, σε 1.262.920 συνταξιούχους που λαμβάνουν σύνταξη έως €700 ευρώ”.

Αυτά έλεγε τότε ο πρωθυπουργός και δεν κοκκινίζει τώρα που κάνει τα εντελώς αντίθετα. Εκτός κι εννοούσε τον κ. Μπαλαούρα και τον κ. Μυταφίδη, οι οποίοι μαζί με κάποιους άλλους πήραν τη 13η σύνταξη. Έλεγε, όμως, ότι θα μας… άλλαζε και τα πετρέλαια. Και όντως μας τα άλλαξε. Όπως και ότι θα καταργούσε την εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης επαναφέροντας τη λιανική τιμή εκκίνησης του πετρελαίου θέρμανσης στα €0,90 ανά λίτρο αντί για €1,20 που ίσχυε τότε.

“Να είστε βέβαιοι”, είχε πει, “ότι η επαναφορά του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο επίπεδο πριν από την εξίσωση με τον αντίστοιχο φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης, όχι μόνο δε θα έχει κόστος αλλά θα έχει και δημοσιονομικό όφελος, διότι θα αυξήσει σημαντικά την κατανάλωση. Γιατί οι άνθρωποι θα ξανανάψουν τα καλοριφέρ τους”.

Δεν θα ασχοληθώ με τον… Πετρώνιο της κυβέρνησης. Κατανοώ τους λόγους που τον οδήγησαν να συνεργασθεί με τον… Βλαδίμηρο. Βλέπετε η πατρίδα είναι υπεράνω κομμάτων και ως εκ τούτου όταν το επιβάλλει το εθνικό συμφέρον- όπως στην προκειμένη περίπτωση- τότε οι “μικροαστικές εμμονές” και η εμμονή του λαού να θέλει να εξαπατηθεί, ωθούν σε κυβερνητική συνεργασία. Προηγουμένως, όμως, χρειάζεται η απαξίωση του αντιπάλου.

Το κλείσιμο της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα αφιερώνεται εξαιρετικά στους… Ανεξάρτητους Έλληνες της πρώτης φοράς Αριστερά. Κυρίως σε όσους… πήραν τη 13η σύνταξη, ανάβουν καλοριφέρ καθημερινά, απαλλάχθηκαν από τον ΕΝΦΙΑ, έχουν αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, γεμίζουν τα ρεζερβουάρ των αυτοκινήτων τους με 0,90 το λίτρο, λαμβάνουν μισθό 751 ευρώ και βεβαίως αισθάνονται εθνικά υπερήφανοι που ο πρωθυπουργός έστειλε την κα Μέρκελ στο σπίτι της. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί εάν προηγουμένως ο κ. Καμμένος δεν είχε μεριμνήσει να τον μάθει να… γράφει με το δεξί.

“Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να συμπεριφέρεται ως υπεύθυνη ευρωπαϊκή δύναμη…”, τόνιζε σ’ εκείνη την ιστορική ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, ενώ το κοινό παραληρούσε στην κατάμεστη αίθουσα του Βελλίδειου. Και πως θα γινόταν η Ελλάδα “υπεύθυνη ευρωπαϊκή δύναμη”;  Μα, “Ξεφεύγοντας τόσο από το ρόλο του υπάκουου μαθητή όσο και του γραμματοκομιστή των γερμανικών συμφερόντων. Ρόλο που πρόθυμα έχουν αναλάβει οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος. Που έφτασαν μάλιστα στο σημείο να συναινέσουν άκριτα στις αδιέξοδες οικονομικές κυρώσεις ενάντια στη Ρωσία, αδιαφορώντας για το κόστος στην Ελληνική οικονομία”.

Και ο επικός επίλογος: “…ζητάμε εκλογές τώρα, το συντομότερο δυνατόν, πριν συνεχιστεί η καταστροφή. Δε ζητάμε εκλογές γιατί βιαζόμαστε να κυβερνήσουμε. Ζητάμε εκλογές γιατί δε μπορεί άλλο να περιμένει ο τόπος και να υπομένει ο λαός μας. Ζητάμε εκλογές γιατί το απαιτεί το συμφέρον του λαού και του τόπου. Ζητάμε ισχυρή εντολή αυτοδυναμίας και ακόμα πιο ισχυρή κοινωνική συμπόρευση και στήριξη για να διεκδικήσουμε τη καλύτερη δυνατή συμφωνία προς όφελος του λαού μας, στην Ευρώπη με στόχο:

– Τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο. Έγινε για τη Γερμανία το 1953. Να γίνει και για την Ελλάδα το 2014.

-«Ρήτρα ανάπτυξης» στην αποπληρωμή του υπόλοιπου, έτσι ώστε να εξυπηρετείται από την ανάπτυξη και όχι από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού.

– Περίοδο χάριτος, δηλαδή «moratorium», στην εξυπηρέτησή του, για την άμεση εξοικονόμηση πόρων για την ανάπτυξη.

– Εξαίρεση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων από τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

– Συμφωνία για «Ευρωπαϊκό New Deal», με δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

– Ποσοτική χαλάρωση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων.

Αυτές ήταν οι “Καθαρές κουβέντες” του Αλέξη Τσίπρα.

*O Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.

(Φωτογραφία: SOOC)