Plaudite, amici, comedia finita est

Plaudite, amici, comedia finita est
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε προεκλογική ομιλία του στο Σύνταγμα Eurokinissi

Όταν κλείσουν οι κάλπες θα μάθουμε το κόστος μιας αλαζονικής στάσης που έφθασε στο αποκορύφωμα της την προεκλογική περίοδο. Έχει, αυτή η στάση, την υπογραφή του πρωθυπουργού κι αυτό καθιστά την διαφαινόμενη ήττα περισσότερο επώδυνη.

Στη Κίνα οι αυτοκράτορες όταν πλησίαζαν να τελευτήσουν το βίο τους, εξέδιδαν νόμους με το κιλό. Δεν το είπε έτσι ο Καμύ, αλλά κάπως έτσι, αν και είναι βέβαιο ότι αν ζούσε θα έφερνε ως παράδειγμα κάποιους Έλληνες «αυτοκράτορες» της πολιτικής, όπως στην προκειμένη περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας. Προφανώς δεν είναι ο μοναδικός στην νεώτερη πολιτική ιστορία της χώρας που κάνει τον «Κινέζο», αλλά αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση αφού μοιράζει υποσχέσεις και χρήμα από την προηγούμενη εβδομάδα μέχρι και πριν ανοίξουν οι κάλπες. Αυτό ως μια μικρή εισαγωγή του επιλόγου που αναμένεται το βράδυ της Κυριακής να κλείσει έναν στροβιλισμό πολιτικής αυταπάτης.

Σε λίγες ώρες ανοίγουν οι κάλπες. Και όταν κλείσουν θα μάθουμε το κόστος μιας αλαζονικής στάσης που έφθασε στο αποκορύφωμα της την προεκλογική περίοδο. Έχει, αυτή η στάση, την υπογραφή του πρωθυπουργού κι αυτό καθιστά την διαφαινόμενη ήττα περισσότερο επώδυνη. Διότι, παρά την ύβρι με την οποία πολιτεύτηκε η πλειονότητα των υπουργών, είχε πολλές ευκαιρίες να υπερβεί συμπεριφορές που αδικούν τον ίδιο, τον θεσμικό του ρόλο, αλλά και τις ιδέες που υποτίθεται ότι εκφράζει ο πολιτικός χώρος που εκπροσωπεί. Δεν το έκανε. Και δεν το έκανε συνειδητά, κι αυτό είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να το δει σοβαρά εφόσον θα θέλει ακόμα να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ και της λεγόμενης «Προοδευτικής Συμμαχίας».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πιθανότητες να επιτύχει η Νέα Δημοκρατία τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές 26ης Μαΐου, είναι κατά πολύ αυξημένες. Κι αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται αφενός στον στρατηγικό σχέδιο που ακολούθησε παγιδεύοντας το Μαξίμου, αλλά και στον Αλέξη Τσίπρα που υποτίμησε τη συλλογική κρίση και τον αντίπαλο του. Ωστόσο για να φθάσει στη στρατηγική νίκη η Νέα Δημοκρατία, χρειάζεται να δώσει προτεραιότητα στους νέους ψηφοφόρους και στην «αναποφάσιστη» ψήφο. Γι αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητάει «καθαρή» και «ισχυρή» εντολή. Και ορθά δεν την ζητάει για τη Νέα Δημοκρατία τόσο, όσο για την «Μεγάλη Πολιτική Αλλαγή» που εννοείται ότι θα χρειαστεί εθνική προσπάθεια ώστε να επιτευχθεί.

Αυτό το μήνυμα που στέλνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, οφείλουν να το εκτιμήσουν και να το αξιολογήσουν οι ψηφοφόροι αγνοώντας τα κόμματα «μιας χρήσης» και κάποια άλλα «ειδικού σκοπού», αλλά κι έναν «μικρομεγαλισμό» που επί της ουσίας λειτουργεί σε βάρος της πραγματικότητας και κυρίως της δυνατότητας να κυβερνηθεί η χώρα. Θα πεί κανείς, ευρωεκλογές έχουμε οπότε ψηφίζουμε με άνεση. Στις παρούσες συνθήκες αυτό είναι λάθος. Και είναι λάθος, μια και το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα αποτελέσει το πρόκριμα για τις εθνικές εκλογές.

Εν ολίγοις μια στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, μια καταδίκη της τετραετούς διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και μια μεγάλη διαφορά στο αποτέλεσμα, προοιωνίζεται την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας στις εθνικές εκλογές, είτε αυτές διεξαχθούν στον συνταγματικό τους χρόνο είτε τον Ιούνιο. Αυτές, και μόνο αυτές, είναι οι ασφαλείς προϋποθέσεις για την υλοποίηση της Μεγάλης Πολιτικής Αλλαγής που έχει ανάγκη η Ελλάδα και χρειάζεται το πολιτικό σύστημα προκειμένου να εκσυγχρονιστεί. Αλλά κι αυτό που χρειάζεται η Δημοκρατία προκειμένου να μπει ένα φινάλε στη μεγαλύτερη πολιτική κωμωδία της Μεταπολίτευσης.

*Χειροκροτήστε, φίλοι, η κωμωδία τελείωσε!

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα