Μεξικό: Βία, εκβιασμοί, απαγωγές. Ο Πουλίδο και οι παράπλευρες απώλειες του οργανωμένου εγκλήματος

default image

Μεξικό, μία από τις χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά απαγωγών παγκοσμίως. Τα νούμερα είναι τρομακτικά, ωστόσο πολλοί υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα είναι έως και δέκα φορές πάνω (Pics+Vids)

Η απαγωγή του Μεξικανού διεθνούς και παίκτη του Ολυμπιακού Άλαν Πουλίδο, φέρνει ξανά στο φως της επικαιρότητας τα σοβαρά προβλήματα ασφάλειας στο Μεξικό και ιδιαίτερα στις βόρειες περιοχές της χώρας, που είναι άντρα βίας και εγκληματικών ενεργειών, όπως εκβιασμοί και απαγωγές.

Εγκληματολόγοι αναφέρουν, ότι το καρτέλ του Κόλπου και η άλλοτε οπλισμένη “πτέρυγά” του Los Zetas έχουν σπείρει τον τρόμο από το 2010 οπότε και διασπάστηκαν, με τα δύο νεοσυσταθέντα μέρη να μάχονται για την επικράτηση στην Ciudad Victoria, πρωτεύουσα της πολιτείας Tamaulipas.

Η Ciudad Victoria είναι πρώτη σε ποσοστά πυροβολισμών και εκρήξεων βίας καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας, με τους κατοίκους να κλείνονται στα σπίτια τους, από τη ώρα που αρχίζει να νυχτώνει. Είναι επίσης πρώτη στη λίστα με τις πόλεις του Μεξικού, όπου σημειώνονται οι περισσότερες απαγωγές πολιτών.

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή είναι, πως τα ποσοστά απαγωγών αυξήθηκαν κατά 360% μεταξύ 2010 και 2015.

Μεταξύ 2007 και 2014, στην Tamaulipas καταγράφηκαν περισσότερες από 5,200 απαγωγές, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία αγνοούμενων προσώπων. Μόνο το 2012, ο αριθμός ανήλθε στις 8,631.

Βίντεο από το BBC: Συνομιλώντας με έναν απαγωγέα

“Χρειάζονται χρήματα, για να πληρώνουν τα έξοδά τους και να συνεχίσουν να πολεμούν η μία πλευρά την άλλη. Οι απαγωγές είναι η εύκολη λύση”, αναφέρει πηγή από τις υπηρεσίες Ασφαλείας της χώρας.

Όπως δημοσιεύει ο Guardian, με αφορμή την απαγωγή του Πουλίδο, οι ποδοσφαιριστές στο Μεξικό απολαμβάνουν πολύ υψηλές αποδοχές, ωστόσο το οργανωμένο έγκλημα είθισται να δείχνει σεβασμό προς τους αθλητές, τους οποίους “δεν ενοχλεί”. “Εδώ στο Μεξικό, πολύ σπάνια θα συναντήσεις έναν ποδοσφαιριστή, να κυκλοφορεί με σωματοφύλακες”, λέει ο Héctor López Zatarain, που ασχολείται με το sports marketing.

Έξι απαγωγές κάθε μέρα στο Μεξικό

Από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο συντηρητικός πρόεδρος Enrique Peña Nieto, τον Δεκέμβριο του 2012, τα ποσοστά απαγωγών έχουν αυξηθεί κατά 19%, σύμφωνα με τη ΜΚΟ Stop Kidnapping.

Από τον Δεκέμβριο του 2012 μέχρι τον Απρίλιο του 2015, συνολικά 7,556 άνθρωποι στο Μεξικό έπεσαν θύματα απαγωγής, αριθμός που ισοδυναμεί σε περίπου 184 κάθε μήνα, 43 κάθε εβδομάδα ή 6 καθημερινά.

Δεν είναι δε λίγες οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που καταγγέλλουν, ότι οι δυνάμεις ασφαλείας εμπλέκονται στη “βιομηχανία” απαγωγών, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν όχι απλά υποψίες αλλά αποδείξεις για την εμπλοκή τοπικών και μη αστυνομικών σε εγκλήματα κάθε είδους.

Η περίπτωση απαγωγής των 43 φοιτητών είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις. Δέχθηκαν επίθεση τη νύχτα της 26ης προς την 27η Σεπτεμβρίου του 2014 από διεφθαρμένους αστυνομικούς της πολιτείας Guerrero πριν παραδοθούν σε μέλη της συμμορίας Guerreros Unidos υπό την υποκίνηση του δημάρχου της πόλης.

Δολοφονήθηκαν όλοι και τα πτώματα τους κάηκαν και πετάχθηκαν σε ένα ποτάμι, σύμφωνα με δηλώσεις πολλών συλληφθέντων, που φέρονται να συμμετείχαν στο μακελειό.

Έκτοτε, η σορός μόνο ενός από τους απαχθέντες φοιτητές αναγνωρίστηκε, ενώ η τύχη των υπόλοιπων 42 αγνοείται μέχρι σήμερα.

Εργάτες, οι “παράπλευρες απώλειες” του πολέμου

Οι εγκληματικές οργανώσεις στο Μεξικό φαίνεται, πως έχουν ακόμη έναν στόχο, τα συνδικάτα.

Στις 19 Φεβρουαρίου του 2006, διαρροή μεθανίου προκάλεσε έκρηξη στο ορυχείο Pasta de Conchos, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει τμήμα του, καταπλακώνοντας τους 65 ανθρώπους που εργάζονταν σε εκείνη τη βάρδια. Λίγες ώρες αργότερα, ανασύρθηκαν οι σοροί και των 65 εργατών.

Μήνες μετά την τραγωδία, ο 18χρονος γιος του προέδρου της Συνδικάτου Ανθρακωρύχων του Μεξικού,  Napoleon Gomez Urrutia, δέχτηκε έναν φάκελο με ξεκάθαρο μήνυμα. Μέσα περιείχε μία σφαίρα.

Ήταν η μακάβρια απειλή, το αποκορύφωμα των απειλών που δεχόταν ήδη ο πατέρας του και τον οδήγησε, στο να εγκαταλείψει τη χώρα. Το έγκλημά του ήταν ο χαρακτηρισμός του δυστυχήματος ως “βιομηχανικής ανθρωποκτονίας”, γεγονός που υποκίνησε την οργή της κυβέρνησης και των δυνατών επιχειρηματικών “παικτών”.

Όπως μάλιστα ο ίδιος δήλωσε παλιότερα, η κατάσταση έφτασε μέχρι την απαγωγή, εξαφάνιση, τον βασανισμό ή τη δολοφονία μελών του Συνδικάτου.

Βίντεο: Ντοκιμαντέρ του BBC για τις απαγωγές στο Μεξικό

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα