Ο δολοφόνος που έγινε συγγραφέας και έγραψε για τα εγκλήματα του

Στις 29 Νοεμβρίου του 1995, δυο άνδρες έκλεισαν ένα δωμάτιο, σε hostel, στην πόλη Huzhou, βόρεια στην επαρχία Zheijiang της Κίνας και νότια της λίμνης Tai -της τρίτης μεγαλύτερης της χώρας, με γλυκό νερό. Ένας ένοικος τους έπιασε να κλέβουν πράγματα από άλλα δωμάτια, εκείνοι γύρισαν και τον χτύπησαν, με ρόπαλα, μέχρι θανάτου.

Ο θόρυβος ανησύχησε τους ιδιοκτήτες του hostel (ένα ηλικιωμένο ζευγάρι) πήγαν να δουν τι συμβαίνει. Οι Liu και Wang τους σκότωσαν και αυτούς, όπως και τον 13χρονο εγγονό τους που έσπευσε σε βοήθεια, γιατί δεν ήθελαν να αφήσουν ίχνη.

Τα ονόματα έγιναν γνωστά δεκαετίες αργότερα. Για την ακρίβεια, το 2017 όταν ο Liu Yongbiao συνελήφθη στο σπίτι του, στην επαρχία Nanling.

Μόλις είδε τους αστυνομικούς, τους άνοιξε την πόρτα και τους είπε “σας περίμενα πάρα πολλά χρόνια”. Πριν λίγες ημέρες καταδικάστηκε σε θάνατο.

Πίσω στο 1995 δεν υπήρχαν κάμερες ασφαλείας, ούτε κάποιος αυτόπτης μάρτυρας που να αναπνέει ακόμα. Επίσης, στο hostel δεν κρατούσαν αρχείο με τους επισκέπτες. Οι αρχές δηλαδή, δεν είχαν έστω ένα στοιχείο να προχωρήσουν τη δουλειά τους.

Ένας εκ των ερευνητών, ο Xu Zhicheng εξήγησε, στην ιστοσελίδα “The Paper” ότι “η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν πως οι ύποπτοι και τα θύματα δεν είχαν την παραμικρή σχέση μεταξύ τους. Ήταν πολύ δύσκολο για εμάς, να βρούμε έστω την άκρη του νήματος”.

Είχαν φύγει από την έρευνα, με κάποιες χρησιμοποιημένες πετσέτες, δαχτυλικά αποτυπώματα, αποτυπώματα παπουτσιών και δυο πορτραίτα ανδρών. Για μήνες πάλευαν να βρουν τους ιδιοκτήτες τους. Δεν τα κατάφεραν και “έκλεισαν” την υπόθεση.

Δεν εγκαταλείψαμε ποτέ. Σε 22 χρόνια ανακρίναμε περισσότερους από 2000 ανθρώπους

Ο 45χρονος -σήμερα- Chen Hongyue, που άνηκε στο πρώτο τιμ των ερευνητών δεν εγκατέλειψε ποτέ την προσπάθεια (ήταν στο 2ο χρόνο του, στην αστυνομία). Είπε στο fawan.com πως “ανοίγαμε” το φάκελο μια στο τόσο, αλλά δεν σημειώναμε πρόοδο. Σε 22 χρόνια επισκεφτήκαμε τουλάχιστον 10 γειτονικές πόλεις, για να συγκεντρώσουμε στοιχεία, ψάξαμε περισσότερα από 600 σπίτια και ανακρίναμε περισσότερους από 2.000 ανθρώπους. Έως ότου χρησιμοποιήσαμε νέα τεχνολογία DNA”.

Τον Ιούνιο του 2017 οι αρχές αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το νέο μέσο που είχαν στη διάθεση τους και ξαναέπιασαν την άλυτη υπόθεση. Μεταξύ των όσων είχαν βρει, στο σημείο του εγκλήματος ήταν ένα αποτσίγαρο. Το έλεγξαν και βρήκαν γενετικό υλικό του 53χρονου -πια- Liu. Για την ακρίβεια, το ταυτοποίησαν, αφότου επισκέφτηκαν 15 επαρχίες της χώρας και έκαναν σχετικές έρευνες σε φακέλους με 60.000 δαχτυλικά αποτυπώματα.

Μυστικοί αστυνομικοί επισκέφτηκαν τον ύποπτο και προφασιζόμενοι πως συγκεντρώνουν στοιχεία για το γενεαλογικό του δέντρο, τον έπεισαν να τους δώσει δείγμα σάλιου. Η αναζήτηση έβγαλε το όνομα του Liu. Τότε προέκυψε ένα άλλο θέμα: ήταν δυνατόν ο δολοφόνος να είναι ο γνωστός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων της επαρχίας Anhui;

Βλέπεις, ο εν λόγω είχε κυκλοφορήσει, στη δεκαετία του 2000, σειρά από βιβλία, με θέμα το έγκλημα.

Εκτιμάται πως έχουν δημοσιευθεί 2.000.000 δικές του λέξεις. Ήταν μέλος της China Writer’s Association και βραβευμένος, ενώ τον κάλεσαν και σε σεμινάριο για να εξηγήσει την προσέγγιση του προς τη ζωή και τη συγγραφή. Τα τελευταία χρόνια ήταν ο διευθυντής, σε σχολικό περιοδικό. Η ανάγνωση των βιβλίων του, τους έπεισε πως είχαν βρει το δολοφόνο.

Στο εισαγωγικό σημείωμα της δουλειάς του, με τίτλο ”The Guilty Secret” ο συγγραφέας είχε περιγράψει τη διάθεση του να γράψει μια ιστορία, γεμάτη σασπένς, για μια συγγραφέα που διαφεύγει της σύλληψης, παρ’ ότι έχει διαπράξει σειρά εγκλημάτων.

“Η ιδέα μου ήλθε, αφού προηγουμένως διάβασα μυθιστορήματα με ντετέκτιβ και ενώ είδα τηλεοπτικές σειρές και ταινίες με εγκλήματα”, είχε προσθέσει, πριν καταλήξει στο “ο πρώτος τίτλος που μου έρχεται είναι “The beautiful writer who killed”. Η αλήθεια ήταν κάπως διαφορετική. Δεν τα είχε δει. Τα είχε κάνει, με τις αρχές να επισημαίνουν πως η μέθοδος του εγκλήματος ήταν πολύ άγρια.

Επιτέλους μπορώ να αισθανθώ ελεύθερος

Δυο ημέρες μετά την ταυτοποίηση, τον συνέλαβαν. Εκείνος είχε ήδη έτοιμο ένα γράμμα, με παραλήπτη τη γυναίκα του. “Περίμενα αυτήν την ημέρα 20 χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα ζούσα φοβισμένος. Επιτέλους λυτρώθηκα” της είχε γράψει, “τώρα μπορώ να αισθανθώ ελεύθερος από το πνευματικό μαρτύριο που είχα για τόσο καιρό”. Αποκάλυψε και ότι τα πρώτα δέκα χρόνια δεν μπορούσε να κοιμηθεί τα βράδια, εξαιτίας όσων είχε κάνει και σταδιακά έχανε την όραση του. Όταν του ζήτησαν γενετικό υλικό “είχα καταλάβει πως αυτήν τη φορά μάλλον δεν θα τη γλιτώσω”.

Συνελήφθη και ο 64χρονος, πια, Wang, με τον οποίον ήταν φίλοι από παιδιά. Παραδέχθηκαν πως είχαν πάει στο Hostel για να βγάλουν εύκολο χρήμα, με κλοπές, ώσπου τους “έπιασε” ένας πελάτης -την ώρα που του έπαιρναν τα χρήματα- και έγινε ό,τι έγινε.

Ο Liu δεν είναι ο πρώτος συγγραφέας που έγραψε για τα εγκλήματα του. Θα επανέλθουμε στο ζήτημα, σε εύθετο χρόνο.