Πεθαίνοντας για το όνειρο της Ιερουσαλήμ

Ο Alex Kane ζει στο Brooklyn. Των ΗΠΑ. Έχει masters στη δημοσιογραφία και δεύτερο πτυχίο στην ιστορία και τις ατομικές ελευθερίες της Μέσης Ανατολής, από το New York University. Κυρίως ασχολείται με τα δεδομένα της μάχης μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστίνιων. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί στα Ha’aretz, The Intercept, VICE, the Los Angeles Review of Books και στο Al Jazeera.

Έχουν περάσει επτά εβδομάδες από την πρώτη συγκέντρωση Παλαιστίνιων στη Γάζα, στο πλαίσιο της “παρέλασης της μεγάλης επιστροφής”. Στόχος τους ήταν να επικεντρώσουν την προσοχή του κόσμου “σε αυτό που ζουν 1.8 εκατομμύρια άνθρωποι του παράκτιου θύλακα. Ισραηλινοί στρατιώτες απάντησαν με σφαίρες σε αυτές τις διαμαρτυρίες“, με τους νεκρούς να ‘χουν ξεπεράσει τους 90 και τους τραυματίες να είναι περισσότεροι από δέκα, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας της Γάζας.

Στη λίστα με τους νεκρούς υπάρχουν παιδιά λίγων μηνών, ανήλικα, άνθρωποι που μόλις πρόλαβαν να ενηλικιωθούν, ενώ οι μεγαλύτεροι ήταν 39 χρόνων. Ο στρατός του Ισραήλ χρησιμοποιεί αυτόματα όπλα και δακρυγόνα για να αντιμετωπίσει τους διαδηλωτές, οι οποίοι απαιτούν το δικαίωμα στην επιστροφή των εδαφών τους. Οι διαδηλωτές απαντούν με σφεντόνες. Δείτε όμως, πώς άλλαξε η γεωγραφία μέσα στα χρόνια, στο gif που ακολουθεί ή στη σελίδα της Peace Now.

Όπως επισημαίνεται ωστόσο, από το 1979 σε επίσημα έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών, η αποίκιση των Ισραηλινών στην Παλαιστίνη είναι παράνομη. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζεται έως και τη σήμερον ημέρα.

Τη Δευτέρα (14/5) και ενώ οι Ισραηλινοί πανηγύριζαν για την απόφαση του Donald Trump να μετακινήσει την Πρεσβεία της Αμερικής στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, οι Παλαιστίνιοι συνέχισαν τις διαμαρτυρίες. Αυτή τη φορά τόνισαν και ότι με τη συγκεκριμένη απόφαση των ΗΠΑ γινόταν πια ξεκάθαρο πως υποστηρίζεται η πολιτική του Ισραήλ, ως προς την απομάκρυνση των Παλαιστίνιων από την πόλη. Οι Παλαιστίνιοι επιμένουν και ότι αυτό που έκαναν οι ΗΠΑ είναι εναντίον των διεθνών νόμων.

Η Ιερουσαλήμ είναι το όνειρο, ο λόγος που τα κάνουμε όλα

Ο Kane μίλησε με έναν εκ των διαδηλωτών, την Intimaa Alsdudi -ακτιβίστρια και ερευνήτρια με αντικείμενο την εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης, από το 1948, απόφοιτο του Rutgers University στο New Jersey. Την άκουσε να εξηγεί τι γίνεται κοντά στο στρατιωτικό εμπόδιο μεταξύ της λωρίδας και του Ισραήλ. Την ρώτησε και γιατί οι Παλαιστίνιοι συνεχίζουν τις διαδηλώσεις, ενώπιον μιας θανατηφόρας καταστολής, αλλά και το λόγο που η Ιερουσαλήμ είναι σημαντική για τους Παλαιστίνιους στη Γάζα.

“Η Ιερουσαλήμ είναι το όνειρο. Έχω ως στόχο ζωής να την επισκεφτώ. Είναι πρωτεύουσα μας, για όλες τις αραβικές χώρες. Μέρος της πολιτικής και της θρησκευτικής ταυτότητας. Το επίκεντρο του σκοπού μας” εξήγησε η Intimaa, προσθέτοντας ότι “τα τελευταία 70 χρόνια οι δυνάμεις του Ισραήλ έχουν εκδιώξει περισσότερους από 200.000 Παλαιστίνιους προς τη Γάζα. Περιμένουμε τη διεθνή κοινότητα να κάνει κάτι. Εκείνη δεν ασχολείται και έτσι φτάσαμε στην επανάσταση των προσφύγων στη Gaza -τα 2/3 όσων ζούμε εκεί, είμαστε πρόσφυγες”.

Ανέφερε και την απόφαση της 11ης Δεκεμβρίου του 1948, στην οποία ορίζονταν οι αρχές για την τελική συμφωνία και την επιστροφή των Παλαιστίνιων στα σπίτια τους. “Ζούμε υπό καθεστώς κατοχής για περισσότερα από 10 χρόνια. Το ηλεκτρικό είναι το ελάχιστο, όπως και το νερό και ενώ βλέπουμε τα σπίτια μας, δεν μπορούμε να πάμε σε αυτά”. Τόνισε ότι “αυτή είναι η πρώτη φορά που όλη η κοινότητα έφτασε στην περιοχή κοντά στο στρατιωτικό μπλόκο που χωρίζει τη Γάζα από το Ισραήλ. Οι γυναίκες μαγειρεύουν, τα παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο, διαβάζουν βιβλία, οι έφηβοι χαρτιά. Ζούμε σε σκηνές και το πιο όμορφο πράγμα είναι ότι έχουμε οπτική επαφή με τη γη μας”.

Έχει μικρότερα αδέλφια και όλα μετέχουν στις διαδηλώσεις. “Ναι, φοβάμαι μην σκοτωθούν, γιατί οι snipers του Ισραήλ δεν λογαριάζουν τίποτα. Δεν τους νοιάζει αν έχουν απέναντι τους μικρούς σε ηλικία ανθρώπους ή γέρους. Είπα στους δικούς μου να μην πλησιάζουν στο φράχτη”.

Όσοι έφτασαν κοντά, δολοφονήθηκαν. Μεταξύ τους ήταν ο Fadi Abu Selmi (και όχι Abu Saleh όπως έγραψαν τα περισσότερα δίκτυα). H φωτογραφία του, με τη σφεντόνα, στο αμαξίδιο εναντίον των Ισραηλινών στρατιωτών έγινε viral την περασμένη εβδομάδα. Τη Δευτέρα (14/5) τον σκότωσαν.

O Alex Kane δημοσίευσε νέες πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες “ο στρατός του Ισραήλ λαμβάνει 1.3 δισεκατομμύρια δολάρια βοήθεια από τον αμερικανικό στρατό. Χρήματα που δίνουν οι πολίτες των ΗΠΑ. Οι νόμοι που υπάρχουν στην Αμερική απαγορεύουν τη χρήση οπλισμού αυτού εναντίον άοπλων διαδηλωτών, εντός των συνόρων της συγκεκριμένης χώρας. Εκτός μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Οι Ισραηλινοί φυσικά, και έχουν ενεργοποιήσει την προπαγάνδα και τονίζουν “η περιοχή θα ζήσει την ειρήνη όταν οι Παλαιστίνιοι σταματήσουν να πολεμούν το δικαίωμα των Ισραηλινών να υπάρξουν και δεχθούν την αλήθεια: ότι δεν είναι μάρτυρες και πως αυτός δεν είναι πόλεμος”.

Για το τέλος, σας παρουσιάζουμε τον Mohammed Khalil, έναν 17χρονο που έπαιζε ποδόσφαιρο και είχε ως στόχο να χρησιμοποιήσει το σπορ ως όχημα για να διεκδικήσει τη ζωή του. Στις διαμαρτυρίες της 30ης Μαρτίου έγινε αυτό.

Προστέθηκε στη λίστα των περισσότερων από 3.500 Παλαιστίνιων που έχουν χάσει μέλη του σώματος τους, από πλαστικές σφαίρες και θραύσματα. Ο Mohammed έκανε πέντε επεμβάσεις, για να σώσει το πόδι του, αλλά δεν κατέστη δυνατό.