Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕ ΣΤΗ ΝΟΡΒΗΓΙΑ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙ

Η Αλεξάνδρα Καρρά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής στην Αθήνα, μέχρι που αποφάσισε να αφήσει την Ελλάδα, με στόχο ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό.

Ήταν Μάρτιος του 2014 όταν εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Νορβηγία, μαζί με τον τότε σύντροφο και πλέον σύζυγό της, ο οποίος είχε πάει πρώτος στη σκανδιναβική χώρα, λίγους μήνες πριν την άφιξή της για την ακρίβεια.

Μετά από 10 χρόνια στη Νορβηγία και έχοντας δημιουργήσει οικογένεια εκεί, η ίδια μιλά στο NEWS 24/7 για το πώς βιώνει τη μετανάστευση σε μια τόσο διαφορετική χώρα σε σχέση με την Ελλάδα, για το βιοτικό επίπεδο, τις δυσκολίες, τα προνόμια, τα καλά και τα κακά της χώρας που επέλεξε να ζήσει.

Ακόμη, αναφέρεται στις διαφορές της νορβηγικής κουλτούρας σε σχέση με την ελληνική, στις αλήθειες και στους μύθους που περιβάλλουν τη ζωή σε μια χώρα στην οποία ίσως θα πρέπει να περάσουν εβδομάδες για να δεις τον ήλιο και η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει τους -25 βαθμούς Κελσίου.

Άραγε, η Αλεξάνδρα ζει μια χαλαρή και ξέγνοιαστη ζωή στη Νορβηγία; Νιώθει τα άγχη που βιώνει ένας άνθρωπος που ζει σήμερα στην Ελλάδα; Προβληματίζεται κι εκείνη για το πώς θα βγει ο μήνας, για το αν θα βρει γιατρό σε δημόσιο νοσοκομείο, για την ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ;

Ας απαντήσει η ίδια.

Πες μου δυο λόγια για το πού μεγάλωσες και για τη ζωή στην Ελλάδα, πριν μεταναστεύσεις στη Νορβηγία.

Γεννήθηκα στην Αλβανία και ήρθα στην Ελλάδα στα 5 μου. Έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου στη Βούλα Αττικής. Στην Ελλάδα δούλευα για χρόνια σε κέντρο αισθητικής, αλλά και στον χώρο της εστίασης. Έπειτα, δούλεψα στην επιχείρηση του συντρόφου μου, ένα ανθοπωλείο, το οποίο λόγω της κρίσης έκλεισε.

Οπότε, τον Σεπτέμβριο του 2013 ο σύντροφός μου έφυγε από την Ελλάδα για τη Νορβηγία, με στόχο μια καλύτερη ζωή. Όταν βγάζεις 23 ευρώ την ημέρα και είσαι νέος, η απόφαση να φύγεις δεν είναι και τόσο δύσκολη.

Ο σύντροφός μου, φτάνοντας στη Νορβηγία, βρήκε δουλειά, σπίτι, έφτιαξε την κατάσταση και λίγους μήνες μετά ανέβηκα κι εγώ πάνω. Ήμουν 23 ετών.

Σήμερα, εργάζομαι ως υπάλληλος σε ξενοδοχείο, ενώ ταυτόχρονα απασχολούμαι και ως βοηθός σε παιδικό σταθμό.

Ποια ήταν τα πρώτα συναισθήματα που ένιωσες όταν έφτασες στη Νορβηγία;

Όταν ήρθα στη Νορβηγία ήμουν αρκετά ενθουσιασμένη. Ήταν Μάρτιος του 2014. Είχε πάρα πολύ χιόνι εδώ. Μου έκανε εντύπωση το πόσο διαφορετική είναι η ζωή, αλλά ήμουν πολύ χαρούμενη γιατί θα έβλεπα τον άνθρωπό μου μετά από 6 μήνες.

Κάθε αρχή και δύσκολη θα έλεγα. Στην αρχή ήταν περίεργα, αλλά μπορούσες να διακρίνεις πως το βιοτικό επίπεδο και ο σεβασμός στα εργασιακά δικαιώματα είναι αλλού…

Λίγα χρόνια μετά έμεινα έγκυος. Πλέον έχουμε δύο παιδάκια, έχουν γεννηθεί και τα δύο στη Νορβηγία. Έχουν ένα καλό σύστημα εδώ σε ό,τι έχει να κάνει με τις οικογένειες, υπάρχει μεγάλη στήριξη. Τα σχολεία είναι εξαιρετικά, η ζωή κυλά ήρεμα, δεν έχεις τις έγνοιες που έχεις στην Ελλάδα.

“Είναι πάρα πολύ σημαντικό να μην αγχώνεσαι ότι θα χάσεις τη δουλειά σου”

Όταν έχεις παιδιά στη Νορβηγία, σου δίνεται ένα σημαντικό μηνιαίο επίδομα, δεν θα αγχωθείς αν θα κάτσεις στο σπίτι με το παιδί σου. Η άδεια μητρότητας ήταν έναν χρόνο με 100% πληρωμή του μισθού.

Επιπλέον, στη Νορβηγία δεν θα αγχωθείς ότι θα χάσεις τη δουλειάς σου επειδή έκανες παιδί, δεν φοβάσαι ότι θα πάρεις τηλέφωνο τον εργοδότη σου για να του πεις ότι το παιδί σου είναι άρρωστο και θα σου πει “βρες τρόπο να έρθεις”. Θα κάτσεις όσο καιρό σε χρειάζεται το παιδί σου. Το ίδιο ισχύει και για τον σύζυγο. Γιατί εδώ υπάρχει ισότητα.

Και στη Νορβηγία υπάρχουν εργοδότες που θα προσπαθήσουν να σε εκμεταλλευτούν, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, καμία σχέση με την Ελλάδα. Γενικά, κυλάει ήρεμα η ζωή εδώ. Αυτό νομίζω πως με έχει κρατήσει. Το μόνο που με χαλάει είναι οι δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Στη Νορβηγία, εσύ και η οικογένειά σου έχετε δικαίωμα ψήφου και συμμετοχής στα κοινά;

Μπορείς να ψηφίσεις στις δημοτικές εκλογές. Δηλαδή εδώ στον δήμο που είμαστε κοντά στο Όσλο, μπορούμε να ψηφίσουμε. Πρέπει να κλείσεις πέντε χρόνια διαμονής σε έναν δήμο για να αποκτήσεις δικαίωμα ψήφου.

Έχετε μάθει τη γλώσσα οικογενειακώς;

Έχουμε μάθει τη γλώσσα, φυσικά. Αν γνωρίζεις αγγλικά, είναι αρκετά εύκολο να μάθεις νορβηγικά. Δεν είναι και τρομερή η γραμματική τους, αλλά επειδή με ρωτάει πάρα πολύς κόσμος πώς να μάθει τη γλώσσα, πιστεύω ότι το καλύτερο “σχολείο” είναι όταν θα βρεις δουλειά. Προσωπικά, για να κατανοήσω καλύτερα και πιο εύκολα τη γλώσσα έκανα πρακτική σε παιδικό σταθμό και έτσι την έμαθα σχετικά γρήγορα.

Ένας άλλος τρόπος είναι από τα παιδιά και σίγουρα από την τηλεόραση. Παιδικά βιβλία, τέτοια πράγματα. Τα παιδιά μου μιλάνε νορβηγικά άπταιστα, αγγλικά και ελληνικά. Δεν πάνε σε ελληνικό σχολείο, οπότε μιλάνε λίγο σαν αμερικανάκια, με προφορά!

Πόσο χαώδεις είναι οι διαφορές στην κοινωνία και στις υποδομές Ελλάδας – Νορβηγίας;

Είναι πάρα πολύ μεγάλες οι διαφορές. Στους δρόμους, στα πεζοδρόμια, στις υποδομές, στην καθαριότητα στους δημόσιους χώρους. Και δεν συγκρίνω κέντρο Αθήνας. Μιλάω για “καλές” περιοχές. Μιλάω για Γλυφάδα, για Ελληνικό που κυκλοφορούσα αρκετά.

Ζώντας στη Νορβηγία, μου φαίνεται αδιανόητο όταν έρχομαι στην Ελλάδα που βλέπω ένα χάος, όλα τα αυτοκίνητα πάνω στο πεζοδρόμιο.

Έχει τύχει να έρθω με τα μωρά και δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω το πεζοδρόμιο με το καρότσι. Στον δρόμο έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, μήπως σε πατήσουν και φοβάσαι και ότι θα σε βρίσουν αν αντιδράσεις και πεις το αυτονόητο.

Και τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς;

Στην Ελλάδα γνωρίζουμε πολύ καλά τι συμβαίνει. Τι ΜΜΜ έχουμε.. Δεν χρειάζεται να το πω εγώ…  Στη Νορβηγία όλα λειτουργούν ρολόι. Πάρα πολύ σημαντικό. Ναι μεν είναι ακριβά τα εισιτήρια, αλλά είναι όλα στην ώρα τους. Είναι στην εντέλεια, πεντακάθαρα, καινούργια.

Και ναι, νομίζω πως είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι δεν θα κάτσεις να περιμένεις δύο ώρες ένα λεωφορείο και πως το λεωφορείο στο οποίο θα μπεις θα είναι καθαρό και ασφαλές.

“Ο κρατικός μηχανισμός της χώρας είναι υποδειγματικός”

Έχουμε πάρα πολύ χιόνι στη Νορβηγία και όλη μέρα οι άνθρωποι καθαρίζουν το χιόνι. Υπάρχει φοβερή οργάνωση από το κράτος, αλλά και οι πολίτες βάζουμε το λιθαράκι μας. Μην περιμένεις δηλαδή να τα κάνουν όλα οι άλλοι. Εννοείται ότι πολλές φορές μπορεί να γίνουνε λάθη, γιατί μιλάμε για ακραίες καταστάσεις.

Πώς είναι οι Νορβηγοί απέναντι στους Έλληνες και γενικότερα απέναντι στους μετανάστες;

Με τους Έλληνες είναι τρελαμένοι, γιατί τους αρέσει πολύ η Ελλάδα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει Νορβηγός που να μην έχει ταξιδέψει στην Ελλάδα. Είναι πάρα πολλοί που έχουν και σπίτια και εξοχικά σε ελληνικά νησιά, στην Κρήτη ειδικά. Τρελαίνονται για την Ελλάδα.

“Μέχρι και οι Νορβηγοί βρίσκουν ακριβή την Ελλάδα”

Τα τελευταία δύο χρόνια, ωστόσο, παρατηρώ ότι οι Νορβηγοί δεν προτιμούν την Ελλάδα για τις διακοπές τους, λόγω ακρίβειας, ενώ θέλουν να την επισκεφθούν. Προτιμούν, δηλαδή, να πάνε σε χώρες που είναι πιο οικονομικά, όπως Τουρκία, Αλβανία, Ισπανία. Δηλαδή και ο Νορβηγός που έχει λεφτά, δεν είναι βλάκας. Θα σκεφτεί πού θα δώσει τα λεφτά του.

Και όσον αφορά γενικά τους μετανάστες, δεν θα έλεγα ότι είναι ρατσιστές. Άλλωστε, είναι ενσωματωμένοι όλοι στην κοινωνία. Είναι πάρα πολύ ευγενικοί άνθρωποι, τυπικοί.

“Δεν χώνουν τη μύτη τους πουθενά. Δεν τους νοιάζει τι κάνει ο γείτονας”

Και παρόλο που θεωρούν πολλοί πως αν ζεις στη Νορβηγία είσαι μέσα στο σπίτι όλη την ημέρα και δεν κάνεις τίποτα άλλο πέρα από το να δουλεύεις, έχω να πως ότι οι Νορβηγοί είναι συνεχώς σε ταξίδια, εκδρομές. Μπορεί να μην βγαίνουν έξω και να τα σπάνε μέχρι το πρωί, αλλά είναι συνεχώς στη φύση, σε δάση, λίμνες, στη θάλασσα.

Μιας και μίλησες για κοινωνική ζωή, θα σε πάω στην επόμενη ερώτηση, στο αν βλέπεις τον ήλιο, αν έχεις κατάθλιψη, αν υποφέρεις… Όλα τα στερεοτυπικά που ακούς συνεχώς.

Όχι, δεν έχω κατάθλιψη… Και να σου πω σχετικά με αυτό, επειδή μου το ρωτάνε στα σοβαρά πολλές φορές και το έχουν κάνει καραμέλα, η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή ασθένεια και είναι πολύ άσχημο να το ακούς αυτό συνεχώς, επειδή κάποιοι άνθρωποι πραγματικά υποφέρουν από αυτή την ασθένεια, όχι επειδή δεν βλέπουν τόσο συχνά τον ήλιο, ούτε επειδή χιονίζει επί μήνες.

Σίγουρα το κλίμα της Ελλάδας δεν το έχουμε εδώ, καμία σχέση. Εννοείται ότι μπορεί να κάνεις να δεις δυο βδομάδες τον ήλιο, αλλά είναι θέμα συνήθειας. Κάποιος μπορεί να επηρεάζεται, εμένα δε με επηρεάζει.

Δεν ξέρω, δεν έχω ακούσει ότι κάποιος είναι χάλια ψυχολογικά λόγω του καιρού. Άλλωστε, στη Νορβηγία έχουμε πάρα πολλές άδειες, αργίες, χειμερινές διακοπές για τα παιδιά, φθινοπωρινές διακοπές.

Εδώ οι άνθρωποι είναι με μια βαλίτσα στο χέρι και πάνε κάθε τρεις και λίγο διακοπές. Δηλαδή αυτό το πράγμα που λένε ότι οι Νορβηγοί είναι όλη την ημέρα κλεισμένοι στο σπίτι είναι μεγάλο ψέμα.

Μίλησέ μου για την ενασχόλησή σου με τα social media και τη σύγκριση που κάνεις ανάμεσα σε Ελλάδα και Νορβηγία.

Όλο αυτό ξεκίνησε με ένα βίντεο με κάτι ντομάτες που είχα πάρει όταν είχα έρθει πρόσφατα στην Ελλάδα. 14 ευρώ, 4 ντομάτες κάτι τέτοιο. Και από εκεί ξεκίνησε η ενασχόληση με το διαδίκτυο. Άρχισαν οι άνθρωποι να με ρωτούν για τη ζωή στη Νορβηγία, για τις τιμές, για το πώς περνάω εδώ. Στην αρχή δηλαδή το έκανα για πλάκα, αλλά τώρα μ’ αρέσει όλο αυτό, επειδή με κάνει να είμαι ενεργή. Είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε όλοι για τα κακά της εκάστοτε κοινωνίας. Είτε πρόκειται για την ελληνική, είτε για τη νορβηγική.

Μίλησέ μου για το σύστημα υγείας στη Νορβηγία.

Το νορβηγικό σύστημα υγείας είναι αρκετά περίπλοκο. Δεν είναι όπως στην Ελλάδα, που μπορείς να πας σε έναν γιατρό και να περιμένεις για να μπεις και να σε εξετάσει. Στη Νορβηγία πας πρώτα στον προσωπικό σου γιατρό. Αν κρίνει ο γιατρός ότι χρειάζεται να πας στο νοσοκομείο, μόνο τότε θα σε πάνε.  Πρώτα πας στον προσωπικό σου γιατρό. Κι αν δεν πας στον γιατρό σου, επειδή δεν έχει ραντεβού, θα πας στο Κέντρο Υγείας. Η κάθε περιοχή έχει ένα Κέντρο Υγείας. Υπάρχει μια μικρή ταλαιπωρία, αλλά νομίζω πως το βιώνω έτσι επειδή στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει αυτό το σύστημα υγείας.

Δεν μπορώ δηλαδή να πάω μόνη στα επείγοντα, όπως στην Ελλάδα. Ξέρεις, έχουμε πάρα πολύ καλούς γιατρούς στην Ελλάδα. Αυτό που δεν έχουμε είναι ένα οργανωμένο σύστημα υγείας.

“Εννοείται πως δεν συγκρίνονται τα δύο δημόσια συστήματα υγείας”

Τα νορβηγικά νοσοκομεία είναι σαν πεντάστερα ξενοδοχεία. Καθαριότητα, προσοχή, σεβασμός, ηρεμία. Εγώ γέννησα δύο παιδιά και δεν πλήρωσα ούτε ένα ευρώ. Θα μου πεις “πληρώνεις φόρους”. Και στην Ελλάδα πληρώνεις φόρους, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα.  

Στη Νορβηγία, μια εγκυμονούσα έχει δωρεάν μαία από την πρώτη μέρα που μένει έγκυος. Υπάρχει ένα σύστημα, ένα πρόγραμμα. Δηλαδή την 6η εβδομάδα θα κάνεις αυτό, τη 12η αυτό, οι εξετάσεις σου είναι όλες προγραμματισμένες χωρίς να χρειάζεται να κάνεις τίποτα, χωρίς να αγχώνεσαι για τίποτα και χωρίς να πληρώσεις.

Καλά όλα αυτά, αλλά τι γίνεται με την ακρίβεια; Βγαίνει ο μήνας…;

Η Νορβηγία είναι μια πολύ ακριβή χώρα. Η αλήθεια είναι αυτή. Αλλά ποιο είναι το σημαντικό εδώ; Ότι τα είδη πρώτης ανάγκης είναι πάρα πολύ οικονομικά γιατί είναι πράγματα που χρειάζεται κάθε σπίτι. Τα τσιγάρα και το αλκοόλ είναι πολύ ακριβά στη Νορβηγία, αλλά δεν είναι κάτι το αναγκαίο. Δηλαδή μπορείς να επιβιώσεις και χωρίς αυτά… Χωρίς γάλα, αλεύρι, λάδι, οδοντόκρεμα, πάνες, φρούτα και λαχανικά δεν μπορείς να επιβιώσεις.

Πριν από μια πενταετία, όταν πήγαινα στην Ελλάδα γέμιζα τη βαλίτσα με πάνες για τα μωρά, γιατί στη Νορβηγία είχαν 3 ευρώ και στην Ελλάδα 18. Ακραίο δεν είναι;

Οπότε, ναι η Νορβηγία είναι μια ακριβή χώρα, αλλά τις βασικές ανάγκες τις έχουν όλοι, κάτι που δεν ισχύει πια στην Ελλάδα.

“Πληρώνω φόρους και έχω καθαρούς δρόμους και πεζοδρόμια…”

Όσον αφορά τους φόρους, κι αυτοί είναι υψηλοί, αλλά πληρώνω φόρους και έχω καθαρούς δρόμους και πεζοδρόμια, έχω παροχές, υγεία, ασφάλεια. Η εγκληματικότητα είναι πολύ χαμηλή και ξέρεις ότι οι φόροι σου κάπου θα πάνε, δεν θα πάνε τα λεφτά σου σε πολιτικούς και μίζες.

Στη Νορβηγία, δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει, να παρκάρει όπου θέλει, να πετά σκουπίδια και να παρεμποδίζει τον διπλανό του. Δεν γίνεται να το κάνεις αυτό εδώ.

“Όταν επισκεπτόμαστε την Ελλάδα, τα παιδιά μου παθαίνουν πολιτισμικό σοκ”

Για ποιο λόγο είναι η μπανάνα στον δρόμο πεταμένη, με ρωτάνε τα παιδιά μου; Γιατί έχει σκουπίδια, τσίχλες και τσιγάρα στα πεζοδρόμια; Γιατί δεν μπορούμε να περπατήσουμε ανάμεσα στα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα;

Στη Νορβηγία, μία φορά την εβδομάδα έχουν σαν μάθημα στο σχολείο να πάνε και να μαζεύουν σκουπίδια από τους δρόμους. Παίρνουν σακουλίτσες και πάνε. Τίποτα δεν έχει στους δρόμους, αλλά κατάλαβες τώρα, το κάνουν ως διαπαιδαγώγηση…

Η λέξη-κλειδί για μια υγιή, ισότιμη και ισορροπημένη κοινωνία είναι η “συνέπεια”. Αν δεν έχεις συνέπειες για τις πράξεις σου, θα επικρατεί μόνο μπάχαλο…