Συντήρηση σχολείων: Τα λίγα χρήματα ξοδεύονται χωρίς αποτελεσματικό έλεγχο

Η υπόθεση της ασφάλειας και της συντήρησης των σχολικών κτιρίων (πολλές παραμέτρους της οποίας έχει αναδείξει το NEWS 24/7 τα τελευταία χρόνια) έχει πολλές απολήξεις που συνήθως δεν έρχονται στο φως της δημοσιότητας.

Μία από αυτές είναι και η καθαρά οικονομική. Η συντήρηση, όπου και και αν γίνεται, δεν γίνεται φυσικά δωρεάν. Αντιθέτως στοιχίζει στο ελληνικό δημόσιο γι’ αυτό και η πρόοδος των σχετικών εργασιών θα έπρεπε συνεχώς να ελέγχεται και να πιστοποιείται από κρατικούς λειτουργούς.

Το πρόσφατο περιστατικό στα Φιλιατρά, με την κατάρρευση μέρους της οροφής σε αίθουσα του 1ου δημοτικού σχολείου της πόλης, αποδεικνύει ότι το ελληνικό δημόσιο και οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης θα πρέπει να διανύσουν ακόμα αρκετά δρόμο έτσι ώστε το χρήμα των φορολογούμενων να πιάνει πραγματικά τόπο.

Η συντήρηση του 1ου δημοτικού σχολείου Φιλιατρών εντάχθηκε σε έργο το οποίο δόθηκε με διαγωνισμό σε συγκεκριμένη τεχνική εταιρία. Η συνολική αξία της σύμβασης (που υπογράφηκε τον Οκτώβριο του 2024) έφτασε τα 96,581, 97 ευρώ συν το ΦΠΑ ο οποίος ανέρχεται σε 24%. Ολο το ποσό που θα εκταμιεύσει το ελληνικό δημόσιο για το έργο αγγίζει τα 120.000 ευρώ. Διόλου ευκαταφρόνητο ποσό αν και οι ανάγκες βέβαια είναι σαφώς μεγαλύτερες.

Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι ο ανάδοχος του έργου επικράτησε στο διαγωνισμό δίνοντας έκπτωση… 0,02% αλλά και το γεγονός ότι το έργο “έσπασε” τελικά σε τοπικό υπεργολάβο. Αυτές είναι συνήθεις πρακτικές που γίνονται υπό την ανοχή των Δήμων.

Εντοπίζουμε το ενδιαφέρον μας στην πορεία του έργου και στην επίβλεψή του. Την 1η Απριλίου του 2025 στη Διαύγεια ανεβαίνει έγγραφο με αριθμό πρωτοκόλλου 3599/267 με το οποίο ο Δήμος Τριφυλίας αποφασίζει μείωση των εγγυήσεων λόγω αποδεκτών επιμετρήσεων, δηλαδή αρχίζει να πληρώνει τον ανάδοχο με βάση τους όρους της σύμβασης αφού έχει διαπιστώσει ότι το έργο εξελίσσεται ομαλά.

Στις 29 Απριλίου όμως λαμβάνει χώρα το περιστατικό της κατάρρευσης τμημάτος της οροφής (το οποίο έγινε απόγευμα καθημερινής ημέρας, ώρα κατά την οποία το σχολείο ευτυχώς δεν βρισκόταν σε λειτουργία).

Αυτομάτως προκύπτει το ερώτημα: Με ποιο κριτήριο αποφασίστηκε να πληρωθεί, τμηματικά έστω, ο ανάδοχος του έργου (άρα και ο υπεργολάβος ο οποίος ουσιαστικά κάνει τις εργασίες); Και ποια ακριβώς θα είναι η πορεία των πληρωμών της σύμβασης μετά την κατασκευαστική αστοχία της 29ης Απριλίου;

Η Διδασκαλική Ομοσπονδία αλλά και η ΟΛΜΕ έχουν ουκ ολίγες φορές ισχυριστεί ότι το κυριότερο πρόβλημα που αφορά αυτού του είδους τις συμβάσεις συντήρησης των σχολικών κτιρίων έχει να κάνει με την επίβλεψη της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας των έργων.

Η περίπτωση των Φιλιατρών καταδεικνύει ότι αυτή η διαδικασία δεν γίνεται με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Ούτε οι κατασκευές αποδεικνύονται στέρεες και ποιοτικές, ούτε η σωματική ακεραιότητα μαθητών, διδκασκόντων και λοιπών εργαζόμενων προστατεύεται αποτελεσματικά.

Συμπέρασμα: Τα (λίγα) χρήματα που δίνονται από την κεντρική διοίκηση στους Δήμους για τα σχολεία ξοδεύονται χωρίς ιδιαίτερη προσοχή και χωρίς λογοδοσία.