Ανοίγει ο δρόμος για ομιλία των Ολυμπιονικών μας στη Βουλή

Τηλεφωνική επικοινωνία είχαν ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης και ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, μετά την πρόταση του πρώτου για ομιλία των Ολυμπιονικών μας στο κοινοβούλιο της χώρας.

Οι δύο άνδρες συνηθίζουν άλλωστε να έχουν τηλεφωνικές επαφές. Ο Σταύρος Θεοδωράκης, με ανάρτηση του στο Facebook, ζητούσε σχετικά, ζητώντας οι αθλητές να κληθούν να μιλήσουν για την προσπάθειά τους αλλά και τις λύσεις που προτείνουν: “Τόσα και τόσα έχουμε ακούσει από το βήμα της Βουλής, να ακούσουμε κι αυτούς που αυτό το καλοκαίρι μας έκαναν υπερήφανους. Θα είναι χρήσιμο για όλους μας. Ξανά μπράβο παιδιά”.

Από τη δική του μεριά ο κ. Βούτσης εμφανίστηκε θετικός και ανέφερε πως θα αναζητηθεί ο θεσμικός τρόπος για να πραγματοποιηθεί η ομιλία, όταν ανοίξει και πάλι η Βουλή.

Θυμίζουμε πως η χώρα μας κατέκτησε έξι μετάλλια, κατακτώντας την 24η θέση της γενικής κατάταξης, με έξι αθλητές μας να διακρίνονται, χαρίζοντας μας μεγάλες στιγμές συγκίνησης λόγω των υπεράνθρωπων προσπαθειών τους κόντρα σε όλες τις προβλέψεις και τις αντιξοότητες της εποχής.

Πρόκειται για την 5η καλύτερη συγκομιδή στην ιστορία της χώρας μας στους Αγώνες μετά τα 16 της Αθήνας (2004), τα 13 του Σίδνεϊ (2000), τα 8 της Ατλάντα (1996) και φυσικά τα 50 των πρώτων αγώνων το 1896 στην Αθήνα.

Συνολικά οι αθλητές και οι αθλήτριες μας έχουν κατακτήσει 121 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, εκ των οποίων τα 33 είναι χρυσά, τα 45 ασημένια και τα 43 χάλκινα, σε 15 διαφορετικά αθλήματα.

Αναλυτικά το κείμενο του Σταύρου Θεοδωράκη με το αίτημα του, παρακάτω:

“Μπράβο, λοιπόν, ξανά στην Κορακάκη, στον Πετρούνια, στον Γιαννιώτη, στους Μάντη και Καγιαλή, στη Στεφανίδη. Οι επιτυχίες τους είναι βάλσαμο στις πληγές μιας κοινωνίας που πηγαίνει – εδώ και χρόνια – από ήττα σε ήττα. Όπως μπράβο και σε όλες τις αθλήτριες και τους αθλητές μας που πήγαν στο Ρίο και έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.

Ας το παραδεχτούμε. Τις στιγμές που οι «δικοί μας» κατακτούσαν το μετάλλιο όλοι νιώθαμε ένα σκίρτημα. Ακόμη και οι πιο μίζεροι χαμογελάγανε. Εντάξει, οι Ολυμπιακοί έχουν και ντόπες και ίντριγκες και παιχνίδια εξουσίας. Αλλά και η Άννα, ο Λευτέρης, ο Σπύρος, ο Παναγιώτης, ο Παύλος, η Κατερίνα είναι «γείτονές» μας, «συγγενείς» μας, «φίλοι» μας. Με τον ίδιο ήλιο ξυπνάγαμε, τις ίδιες έγνοιες είχαμε άρα και η νίκη τους είναι και λίγο δική μας νίκη. Φαντασίωση; Μπορεί και ναι. Αλλά ποιος είπε ότι υπάρχει ζωή χωρίς φαντασιώσεις; Και οι βραζιλιάνοι καλά τα κατάφεραν. Παρά τις ανισότητες, τη φτώχεια και τη λατινοαμερικάνικη ανοργανωσιά τα προβλήματα τελικά ήταν πολύ λιγότερα από αυτά που προφήτευσαν κάποιοι ξιπασμένοι σχολιαστές. Και συγχωρέσανε και τους 4 Αμερικανούς κολυμβητές που κατήγγειλαν ληστεία εις βάρος τους για να καλύψουν τους βανδαλισμούς που έκαναν πάνω στο μεθύσι τους. «Παιδιά είναι, ας τους δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία» είπαν και ήταν πολυ ωραίο. Το θέμα είναι, βέβαια, αν η Βραζιλία αρπάξει τη δική της ευκαιρία και με αφορμή τους Ολυμπιακούς καλυτερεύσει η ζωή για τα εκατομμύρια των «απόκληρων» της χώρας. Εμείς, πριν 12 χρόνια, την ευκαιρία τη χάσαμε. Την ανάσα αισιοδοξίας που μας έδωσαν οι Ολυμπιακοί αγώνες το 2004 την αφήσαμε να… σαπίσει μαζί με τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Αντί να πατήσουμε στην αυτοπεποίθηση που μας έδινε μια παγκόσμια διοργάνωση και να αλλάξουμε τη χώρα, είδαμε τους Ολυμπιακούς σαν ένα πάρτι κραιπάλης και το πρωί ξυπνήσαμε με ένα hangover και άδειες τσέπες.

Τέλος πάντων, ας μην επεκταθώ. Ξανά μπράβο στα «γειτονάκια μας». Και προτείνω το εξής: Να τους παραχωρήσουμε το βήμα της Βουλής μια μέρα τώρα τον Σεπτέμβρη να μας μιλήσουν όλοι τους διαδοχικά για την προσπάθειά τους. Όχι συναισθηματικούς δεκάρικους και πατριωτικές κορώνες αλλά αλήθειες που θα είναι απαραίτητες στην κοινωνία. Τι είναι αυτό που τους κινητοποίησε; Πως έκαναν την σπίθα φλόγα; Τι χρειάζεται για να πρωταγωνιστείς σε παγκόσμιο επίπεδο; Πώς πέφτουν και ξανασηκώνονται; Και να ακούσουν και οι κυβερνώντες τα προβλήματα που αντιμετώπισαν, τις λύσεις που προτείνουν, τις ιδέες που έχουν για να φέρουν κι άλλα παιδιά στον αθλητισμό. Τώρα που το γράφω συνειδητοποιώ ότι είναι η σωστή στιγμή. Να τους ακούσουμε! Θα το προτείνουμε λοιπόν και επισήμως στον πρόεδρο της Βουλής. Τόσα και τόσα έχουμε ακούσει από το βήμα της Βουλής, να ακούσουμε κι αυτούς που αυτό το καλοκαίρι μας έκαναν υπερήφανους. Θα είναι χρήσιμο για όλους μας. Ξανά μπράβο παιδιά!”.

Κορακάκης στο Facebook: Ο έπαινος ταιριάζει σε όσους αγωνίζονται

Τους αθλητές και τις αθλήτριες της Ελλάδας, που έδωσαν τη μεγάλη τους μάχη τους στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο, συνεχάρη μέσω ανάρτησης στο προφίλ του στο Facebook και ο πατέρας της Άννας Κορακάκη, Τάσος, γράφοντας:

“Θέλω να συγχαρώ όλους τους αθλητές που αγωνίστηκαν στο Ρίο για την τιτάνια προσπάθεια τους! Να τους ευχηθώ υγεία και καλή συνέχεια στους επόμενους αγώνες τους. Ο έπαινος ταιριάζει σε όσους βρίσκονται μέσα στους αγωνιστικούς χώρους!

Το πνεύμα του αθλητή έχει μάλλον εκφραστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσα από τα λόγια του Θεόδωρου Ρούζβελτ που είπε: Δεν είναι ο κριτής εκείνος που έχει σημασία, ούτε εκείνος που επισημαίνει πως ο δυνατός παραπάτησε ή σε ποιο σημείο θα μπορούσε κάτι να είχε γίνει καλύτερα.

Ο έπαινος ταιριάζει σε όσους βρίσκονται μέσα στον στίβο. Σε εκείνους που αγωνίζονται γενναία, που αποτυγχάνουν και δεν τα καταφέρνουν ξανά και ξανά.

Σε εκείνους που νιώθουν ενθουσιασμό και αφοσίωση, που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα γνωρίσουν στο τέλος τον θρίαμβο του υψηλού επιτεύγματος και που, στην χειρότερη περίπτωση, αν αποτύχουν, τουλάχιστον θα έχουν αποτύχει σε στιγμές μεγάλης τόλμης.

Η θέση τους δεν θα είναι ποτέ πια ανάμεσα σε εκείνες τις δειλές ψυχές που δεν γνωρίζουν μήτε τη νίκη, μήτε την ήττα”.