Άρθρο του Κώστα Ευθυμίου: ‘Κατάληψη της τοπικής αυτοδιοίκησης’

Του Κώστα Ευθυμίου

Κατάληψη. Αυτή είναι η λέξη που περιγράφει καλύτερα τα κίνητρα και τις μύχιες στοχεύσεις των σημερινών κυβερνώντων. Η λέξη που σκιαγραφεί το βιογραφικό πολλών και μάλιστα των κυριότερων εξ αυτών.

Η κατάληψη ως πρακτική αποτέλεσε τις 4 τελευταίες 10ετίες την κυριότερη έκφραση του αριστερού αγώνα στα μείζονα αστικά κέντρα. Στα σχολεία, στις δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οργανωμένες από την αριστερά καταλήψεις αποτέλεσαν της μήτρες ανάδειξης νέων αριστερών «αγωνιστών» και το στίβο μάχης για την αγωνιστική εγρήγορση των παλιών.

Η κατάληψη είναι εξ ορισμού παράνομη ενέργεια. Ωστόσο, η επικράτηση της αριστερής ιδεολογίας μεταπολιτευτικά έχει ελαστικοποιήσει το κράτος δικαίου, ώστε θυμικά να ανέχεται χωρίς αντίδραση τις αναγκαίες για την επιβίωση της αριστεράς έκνομες συμπεριφορές.

Ως κυβέρνηση πλέον, η αριστερά του κ. Τσίπρα δεν χρειάζεται να καταφεύγει σε έκνομες καταλήψεις. Έχοντας τη νομοθετική πρωτοβουλία, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να νομοθετήσει το «νέο Καλλικράτη», με τον οποίο θα επιχειρήσει νόμιμη κατάληψη της εξουσίας στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Σύμφωνα με τις διαρροές για το σχέδιο του νέου Καλλικράτη, αναμένονται σημαντικές αλλαγές. Προφανώς κάποιες θα είναι θετικές. Ωστόσο, η πρόβλεψη για άμεση ανάμειξη τοπικών (λαϊκών) συνελεύσεων στις διαδικασίες λήψης και εφαρμογής αποφάσεων στο εσωτερικό κάθε δήμου είναι ύπουλη και απειλητική. Επικαλούμενοι την άμεση κοινωνική συμμετοχή και την ανάγκη να ενισχυθεί το αίσθημα εγγύτητας των πολιτών προς το θεσμό της αυτοδιοίκησης, οι κυβερνώντες ανοίγουν κερκόπορτα για «κατάληψη» της εξουσίας στους δήμους.

Κάποιος θα μπορούσε λογικά να ισχυριστεί ότι μια τέτοια εξέλιξη προάγει τη δημοκρατία. Ωστόσο, μετά από 40 «αγωνιστικά» χρόνια καταστροφικής κατάληψης της λογικής, γνωρίζουμε πλέον στο πετσί μας ότι στην Ελλάδα οι «λαϊκές συνελεύσεις» και κάθε μορφής «συλλογικότητες» δεν προκύπτουν μέσα από την κοινωνία ή το λαό. Αντίθετα, διαμορφώνονται μέσα από τις ετοιμοπόλεμες αριστερές εφεδρείες. Λειτουργούν με σαφείς πολιτικές εντολές και στοχεύσεις. Αυτοχαρακτηρίζονται ψευδεπίγραφα «λαϊκές» ή «συλλογικότητες» για να ενδυθούν τον απαραίτητο δημοκρατικό μανδύα. Εκμεταλλεύονται την εγγενή απροθυμία της αστικής πλειοψηφίας να καταφύγει σε μαζικές αντίστοιχες συναθροίσεις, με αποτέλεσμα να κατορθώνουν – έυκολα – να παρουσιάζονται οι ίδιες ως κοινωνικές πλειοψηφίες. Καταφέρνουν σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης να κρατούν ομήρους το κράτος, την οικονομία και τη λογική, έχοντας στο ενεργητικό τους μεγάλες «νίκες» εναντίον επενδυτικών προσπαθειών. Καταφέρνουν πάντα την Κατάληψη.

Στη χώρα μας, η δράση των «λαϊκών συνελεύσεων» και κάθε μορφής «συλλογικοτήτων» δεν εμφορείται από δημοκρατικές ανησυχίες ή από πίστη στο Κράτος Δικαίου. Το ακριβώς αντίθετο: διαμορφώνεται από τη διάθεση για ανατροπή του Κράτους Δικαίου και του Συντάγματος και επικράτηση της σοσιαλιστικής επανάστασης. Άλλωστε, για όποιον έχει μπει στη διαδικασία να κατανοήσει την αλληλουχία οικοδόμησης της ουτοπικής κομμουνιστικής κοινωνίας, καθίσταται σαφές ότι οι έννοιες της πολιτικής και της δημοκρατίας χάνουν τη σημασία τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, η πρόθεση της κυβέρνησης Συριζα – Ανελ να επιτρέψει την ανάμειξη τοπικών λαϊκών συνελεύσεων στη λειτουργία των δήμων δεν είναι καθόλου αθώα. Γνωρίζοντας ότι μειοψηφεί σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, ο Σύριζα θα προσπαθήσει με αυτή τη ρύθμιση να ανατρέψει τη σημασία της αντιπροσωπευτικής ψήφου των αυτοδιοικητικών εκλογών και να διαχειρίζεται δια της πλαγίας οδού την αυτοδιοικητική εξουσία. Η συγκεκριμένη ρύθμιση, αν τελικά ισχύσει όπως διαρρέει, θα οδηγήσει τους δήμους σε ουσιαστική αδυναμία λήψης απόφασης για κάθε σημαντικό ζήτημα. Καθώς η αστική πλειοψηφία απέχει από συναθροίσεις και δεν κινητοποιείται για μαζικές δράσεις, ο χώρος της «λαϊκής συνέλευσης» θα μένει προνομιακό πεδίο για τις πρακτικά μειοψηφούσες – αλλά πάντα σε εγρήγορση και αγωνιστική ετοιμότητα – αριστερές ομάδες. Τα δημοτικά συμβούλια θα καταστούν όμηροι αυτών των ομάδων και οι δήμοι θα έχουν πρακτικά περάσει σε χέρια «συνελεύσεων».

Τέλος, όπως είθισται να διαστρεβλώνονται όλα από την αριστερά του κ. Τσίπρα, η προφανής παραποίηση της δημοκρατίας θα παρουσιαστεί και θα σερβιριστεί ως η πλέον δημοκρατική πρόταση. Τόση δημοκρατία, μέχρι τη στιγμή που δεν θα χρειάζονται πλέον εκλογές…

*Ο Κώστας Ευθυμίου είναι επιχειρηματίας ΑΠΕ, σύμβουλος ενεργειακών επενδύσεων, μέλος της Ομάδας Σύνταξης Κυβερνητικού Προγράμματος της ΝΔ για την Ενέργεια. Διετέλεσε Δ/ντης Γραφείου Υφυπουργού Ανάπτυξης αρμόδιου για θέματα Ενέργειας (2004-2006), διετέλεσε μέλος ΔΣ της ΔΕΠΑ.