Η ευκαιρία του Μητσοτάκη να βάλει τον πρωθυπουργό στα δίχτυα

Με ποδοσφαιρικούς όρους ο Αλέξης Τσίπρας κράτησε το «μηδέν» στη Θεσσαλονίκη, σε όλα τα επίπεδα. Κοινώς δεν χρειάστηκε να μαζέψει τη μπάλα από τα δίχτυα του. Όχι τόσο γιατί έπαιξε καλή άμυνα, όσο γιατί το παιχνίδι ήταν φιλικό. Γενικά δεν πιέστηκε ο πρωθυπουργός και κάποιες «φάσεις», λιγοστές είναι αλήθεια, που παρουσίασαν ενδιαφέρον, εικάζω ότι ήταν δουλεμένες στην προπόνηση.

Η φυσική κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή την περίοδο ο πρωθυπουργός, φάνηκε στο πρώτο επίσημο παιχνίδι εκτός έδρας. Στο Ευρωκοινοβούλιο, με λιγοστούς ευρωβουλευτές- θεατές στα έδρανα, αλλά με σκληρό pressing που εκνεύρισε τον πρωθυπουργό. Κι αυτό φάνηκε στον τρόπο που αντέδρασε όταν ο Ισπανός ευρωβουλευτής είπε όσα δεν τόλμησαν να τον ρωτήσουν οι δημοσιογράφοι στη συνέντευξη τύπου στο Βελλίδειο.

Είναι αλήθεια ότι ο πρωθυπουργός κοπιάζει να διαγράψει απ’ τη μνήμη του το πρώτο εξάμηνο της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και όσοι κατά καιρούς του θυμίζουν ότι τότε χάθηκαν μερικά δισεκατομμύρια ευρώ, ότι εξ αιτίας της 17ωρης διαπραγμάτευσης φορτωθήκαμε ένα τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο, capital controls κλπ, εκνευρίζεται και φωνάζει «κυρία, κυρία, αυτοί το κάνανε». Οι Σαμαροβενιζέλοι τότε και ο Μητσοτάκης τώρα, που εφόσον κερδίσει στις εκλογές θα πεινάσουμε. Ούτε ο Τοτός δεν αφηγείται τόσο ευρηματικά ανέκδοτα.

Τέλος πάντων, οι εμφανίσεις του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ και στο Στρασβούργο, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι είναι ντεφορμέ. Αγνώριστος σε όλα τα επίπεδα. Κακή κυκλοφορία της μπάλας, λανθασμένες μεταβιβάσεις, μετεγγραφές από τα κάτω ράφια και σε όλα αυτά και κακή ψυχολογία. Είναι προφανές ότι έχει πλήρη εικόνα της πραγματικότητας και γνωρίζοντας πλέον ότι χάνει το πρωτάθλημα, παίζει αντιαθλητικά κοιτώντας διαρκώς το χρονόμετρο. Αν μπορούσε θα διέκοπτε ακόμα και το παιχνίδι προκειμένου να μη χάσει. Γι αυτό και όταν του είπε ο Πονς ότι έχει αλλάξει, εκνευρίστηκε γιατί αποκαλύφθηκε αυτό που και ο ίδιος αισθάνεται. Πως δεν είναι πια ο Αλέξης Τσίπρας που ταλαιπωρούσε την αντίπαλη άμυνα.

Με βάση όλα τα παραπάνω ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανεβαίνει να παίξει μπάλα στο ίδιο γήπεδο που έχασε τη μπάλα ο Αλέξης Τσίπρας. Το παιχνίδι δεν είναι εύκολο και σε καμία περίπτωση ο πρόεδρος της ΝΔ πάει να κάνει περίπατο. Παρ’ όλα αυτά έχει την ευκαιρία να βάλει τον πρωθυπουργό στα δίχτυα. Αρκεί να παίξει για τους Έλληνες και να κερδίζει με το παιχνίδι του τις καρδιές τους. Γιατί είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, αυτόν τον αντίπαλο δεν τον κερδίζεις μόνο με τη λογική. Πολύ απλά η κατοχή της μπάλας, τομέας που αναμφισβήτητα υπερτερεί ο Μητσοτάκης, δεν διασφαλίζει απαραίτητα ευρεία νίκη. Εν ολίγοις ο κόσμος δεν θέλει να ακούσει από τον Μητσοτάκη αυτό που δεν άκουσε από τον Τσίπρα. Θέλει να ακούσει αυτό που δεν θα περίμενε ότι θα άκουγε από τον Μητσοτάκη.