Μετακλητοί υπάλληλοι: Το χαρτί της νομιμότητας επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ

Απάντηση για τις θέσεις των μετακλητών και ειδικών συμβούλων, έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωσή του, επισημαίνοντας ότι οι διορισμοί είναι νόμιμοι και προσωρινοί. Σχετικά τοποθετείται και ο Γραμματέας της Νεολαίας, μέλη της οικογένειας του οποίου φέρονται να έχουν λάβει θέσεις στο Μαξίμου, ενώ σχετική παρέμβαση έκανε και η εκπρόσωπος του κόμματος Ράνια Σβίγγου.

Η επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που εκδόθηκε το μεσημέρι της Τρίτης, και αναφέρει μεταξύ άλλων: “Οι θέσεις των μετακλητών υπαλλήλων και των ειδικών συμβούλων είναι από το νόμο προσωρινές. Δεν συνιστούν μόνιμους διορισμούς στο Δημόσιο. Τα πρόσωπα που στελεχώνουν τις θέσεις αυτές επιλέγονται από τον εκάστοτε πρωθυπουργό και τους εκάστοτε υπουργούς. Η θητεία τους ολοκληρώνεται μόλις ολοκληρωθεί και η θητεία του πολιτικού προσώπου που τους τοποθέτησε. Οι μόνοι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν προσληφθεί από την παρούσα κυβέρνηση είναι αυτοί που απολύθηκαν αντισυνταγματικά από την κυβέρνηση Σαμαρά, υπό την αιγίδα του τότε υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος, εκτός των άλλων, είχε διορίσει 51(!) μετακλητούς υπαλλήλους στο υπουργικό του γραφείο”.

Η επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ:

“Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ για τις θέσεις μετακλητών υπαλλήλων και ειδικών συμβούλων

Με προεξάρχουσα τη Νέα Δημοκρατία και πιστούς συνοδοιπόρους τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, ολόκληρο το παλιό σύστημα επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ με λάσπη και συκοφαντίες .

Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν τα εξής: Οι θέσεις των μετακλητών υπαλλήλων και των ειδικών συμβούλων είναι από το νόμο προσωρινές. Δεν συνιστούν μόνιμους διορισμούς στο Δημόσιο. Τα πρόσωπα που στελεχώνουν τις θέσεις αυτές επιλέγονται από τον εκάστοτε πρωθυπουργό και τους εκάστοτε υπουργούς. Η θητεία τους ολοκληρώνεται μόλις ολοκληρωθεί και η θητεία του πολιτικού προσώπου που τους τοποθέτησε. Οι μόνοι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν προσληφθεί από την παρούσα κυβέρνηση είναι αυτοί που απολύθηκαν αντισυνταγματικά από την κυβέρνηση Σαμαρά, υπό την αιγίδα του τότε υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος, εκτός των άλλων, είχε διορίσει 51(!) μετακλητούς υπαλλήλους στο υπουργικό του γραφείο.

Είναι προκλητικό να μιλούν οι αρχιτέκτονες του πελατειακού κράτους για ρουσφέτια, όταν οι ίδιοι απαξίωναν συστηματικά κάθε έννοια αξιοκρατίας στη δημόσια διοίκηση, διορίζοντας μόνιμους δημοσίους υπάλληλους τα “δικά τους παιδιά” χωρίς κανένα κριτήριο. Είναι προσβλητικό για τους πολίτες να μιλούν για αύξηση των μετακλητών στα υπουργεία, όταν μία από τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης ήταν με νόμο να τους μειώσει.

Είναι απαράδεκτο να μιλάει η ΝΔ για τους διοικητές των νοσοκομείων όταν για πρώτη φορά η επιλογή τους έγινε με απολύτως αξιοκρατικά κριτήρια από επιτροπή στην οποία μετείχαν και στελέχη του κόμματος της.

Είναι προφανές, εν όψει και της αδειοδότησης των τηλεοπτικών συχνοτήτων, πως η διαπλοκή παίζει τα ρέστα της. Θα τα χάσει κι αυτά”.

Παρέμβαση Σβίγγου

Η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Σβίγκου σε παρέμβαση στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ ανέφερε ότι υπάρχει “ειδικός νόμος από το 1991 με βάση τον οποίο τοποθετούνται στα πολιτικά γραφεία των υπουργών και των υφυπουργών προσωρινοί μετακλητοί υπάλληλοι και ειδικοί σύμβουλοι. Πρόκειται για πολιτικές και όχι υπηρεσιακές θέσεις, προσλαμβάνονται από τους αντίστοιχους υπουργούς, η θητεία τους λήγει αυτοδικαίως με τη θητεία του υπουργού ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο αποφασίσει ο υπουργός”.

“Δεν πρόκειται για διορισμούς στο Δημόσιο, πρόκειται για προσωρινές θέσεις, όπου όλοι οι υπουργοί, από την ψήφιση αυτού του νόμου, διορίζουν άτομα της απόλυτης εμπιστοσύνης τους. Μπορώ να σας πω μάλιστα, ότι πολλοί από αυτούς δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ”, είπε η κ. Σβίγκου.

“Έτσι όπως μιλάτε (περί διορισμών), φαίνεται σαν να έχουν προσληφθεί αυτοί οι άνθρωποι στο Δημόσιο, ενώ γνωρίζετε πολύ καλά ότι είναι τοποθετημένοι για το συγκεκριμένο χρονικό όριο της θητείας του υπουργού”, ανέφερε.

Πρόσθεσε ότι δεν έγινε καμία αναφορά στην επελθούσα μείωση, με νόμο από την πρώτη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, του αριθμού των μετακλητών υπαλλήλων και των ειδικών συμβούλων που δικαιούνται τα υπουργεία κατά 25%”, όπως ουδεμία αναφορά έγινε, όπως είπε, στο ότι “ο κ. Μητσοτάκης είχε 51 συμβούλους στο υπουργείο του” ενώ ανέφερε στην συνέχεια “και μιλάτε για δήθεν διορισμούς του γραμματέα της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ;”.

“Οι ανακοινώσεις αυτές είναι το μνημόσυνο του ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς”, αναφέρει η Συγγρού απαντώντας στον ΣΥΡΙΖΑ.

Το χρονικό της υπόθεσης

Το ζήτημα άρχισε να ανακινείται, μετά από ρεπορτάζ της εφημερίδας “Πρώτο Θέμα”, σχετικά με τους διορισμούς συγγενών και μίας φίλης του γραμματέα της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ Ιάσονα Σχινά-Παπαδόπουλου σε υπουργικά γραφεία και το Μαξίμου.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, ο αδερφός του νεαρού γ.γ. της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ διορίστηκε στο Γραφείο του Πρωθυπουργού, η μητέρα του στο γραφείο του υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξάνθου, μία 25χρονη στενή του φίλη, μέλος επίσης της Νεολαίας, στο πολιτικό γραφείο του αναπληρωτή Υγείας Παύλου Πολάκη, ενώ ο πατέρας του εργάζεται στο ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, “Στο Κόκκινο”.

Αμέσως μετά τη δημοσίευση του σχετικού ρεπορτάζ, ο Ιάσονας Σχινάς-Παπαδόπουλος απάντησε με μια ανάρτηση του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, με τίτλο: “Τους ρουφιάνους δεν τους φοβηθήκαμε ποτέ. Κατάλαβες Πρώτο Φλέμα”;. “Ποτέ δεν ζητήσαμε, ποτέ δεν περιμέναμε ανταμοιβή, το κόμμα μας ζήτησε να βάλουμε πλάτη και βάλαμε, γιατί αυτό είναι το σωστό, γιατί πάντα στην Αριστερά χρωστάμε και δεν μας χρωστάει”, σημείωνε στο πρώτο κείμενο του.

Για να αναφέρει μεταξύ άλλων: “ο αδερφός μου 10 χρόνια κοντά εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα και τώρα εκεί που πρέπει να βοηθήσει κι αυτός βοηθάει… Ποτέ δεν ζητήσαμε, ποτέ δεν περιμέναμε ανταμοιβή, το κόμμα μάς ζήτησε να βάλουμε πλάτη και βάλαμε, γιατί αυτό είναι το σωστό, γιατί πάντα στην αριστερά χρωστάμε και δεν μας χρωστάει… Και δεν θα απολογηθώ σε κανέναν ούτε για τις ρίζες μου, ούτε για την οικογένειά μου. Γιατί αυτή είναι η ιστορία μου, γραμμένη σε λίγες γραμμές, γιατί αυτή δεν είναι μόνο η δικιά μου ιστορία, γιατί δεν είδαμε φως και μπήκαμε, γιατί υπάρχουν πολλοί σαν εμάς, πάρα πολλοί με τις δικές τους ιστορίες, τις δικές τους κοινές ιστορίες… Έχω γνωρίσει πολλούς και πολλές συντρόφους και συντρόφισσες με ιστορίες πολύ πιο βαριές από τη δικιά μου… Και είμαι περήφανος και νιώθω ευγνωμοσύνη για κάθε σύντροφο και συντρόφισσα που στέκομαι στο πλάι τους και αγωνίζομαι μαζί τους απέναντι σε κάθε λογής… Πρώτο Φλέμα. Μπροστά στη ρουφιανιά και τον κιτρινισμό στέκομαι περήφανος και τους γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια. Κατάλαβες ρουφιάνε;”.

Σε νέο κείμενο του στην εφημερίδα “Αυγή”, ο Σχινάς-Παπαδόπουλος γράφει:

“Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν μερικά πράγματα. Οι μόνοι διορισμοί που ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να κάνει στο δημόσιο στον ένα χρόνο διακυβέρνησης του είναι οι απολυμένοι της κυβέρνησης Σαμαρά και αυτό μετά από αγώνες του λαού και σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Από εκεί και πέρα, σε ό,τι αφορά τη συγκρότηση του αμιγώς κυβερνητικού μηχανισμού, οφείλω να είμαι ξεκάθαρος. Θεωρώ προφανή και απολύτως θεμιτή την τοποθέτηση σε αυτόν, ανθρώπων που πιστεύουν στο πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, το έχουν επεξεργαστεί, παλεύουν για αυτό και έχουν τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα για να το φέρουν εις πέρας. Τα ΦΕΚ τοποθέτησης προσώπων λοιπόν που οι δημοσιογράφοι της διαπλοκής έφεραν στο προσκήνιο και μέσα σε αυτά συμπεριλαμβάνονται ονόματα μελών της οικογενείας μου δεν είναι τίποτα περισσότερο από τοποθετήσεις ορισμένου χρόνου και έχουν ημερομηνία λήξης την εκάστοτε εκλογική διαδικασία γιατί πολύ απλά πρόκειται για πολιτικές-μετακλητές θέσεις (οι οποίες έχουν μειωθεί κατά 25% από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) και όχι για μόνιμους διορισμούς σε κάποια υπηρεσία ή οργανισμό. Κανένας διορισμός λοιπόν, κανένα ρουσφέτι”.

Η πρώτη ανακοίνωση του Ιάσωνα Σχινά-Παπαδόπουλου μέσω Facebook, όπως ακριβώς αναρτήθηκε:

“Όταν ήμουν μικρός τα χρόνια της ευημερίας στην Ελλάδα θυμάμαι τους γονείς μου να μου λένε για την αριστερά, για το κίνημα, για τις ρίζες μας και πως δεν πρέπει να ξεχνάμε από που προερχόμαστε. Τότε ήμουν 10 χρονών και ακούγαμε το άξιον εστί και μου έλεγαν ιστορίες.Για την γιαγιά μου, την περήφανη επονήτισσα, βασανισμένη από τους χίτες στο χωριό της, που φθάνει σήμερα τα 90 και με καλημερίζει κάθε πρωί. Για τον προπάππο μου, που είχα την τύχη να τον γνωρίσω, δικαστή του ΕΑΜ και για τον παππού μου, αντάρτη στον Δημοκρατικό Στρατό που γλύτωσε την εκτέλεση στο τσακ αφού τον συλλάβανε τις μέρες της ήττας. Και μετά ώντας παππάς στην Αμαλιάδα οι φασίστες του λέγαν πως θα τον ξυρίσουν γιατί ήταν τραγόπαππας-κομμουνιστής και έπρεπε να φύγει να πάει αλλού, και δώστους δυσμενείς μεταθὲσεις από τους ιεροκήρυκες της αγάπης. Και θυμάμαι την μάνα μου να μου λέει πως της μάθαινε αντάρτικα στα κρυφά όταν ήταν ακόμη μωρό κι αυτός φορούσε ράσα και πως οι ανταρτες όταν χώρευαν στα βουνά γινότανε σεισμός.

Για τον δολοφονημένο θείο του πατέρα μου από φασίστες κάπου στα βουνά της ηλείας, το μάθαμε προφατα σε ένα βιβλίο και δεν ήξεραν καν που θάφτηκε και εαν θάφτηκε και το χειρότερο εαν έπρεπε να το πούμε στο αδερφό του. Για τον θείο-παππού Θοδωρή και τα μακρονήσια, την εξορία, τις κλειστές πόρτες μετά για δουλειά, γιατί αν ήσουν αριστερός σε κυνηγούσαν χωρίς αύριο και δεν είχες δικαίωμα να ταίσεις τα παιδά σου.

Για τις εκδρομές της ΕΔΑ μου μίλαγε ο πατέρας μου όταν ήταν αυτός μικρό παιδάκι, για το αντρίωμα του στο Πολυτεχνείο, στην ΟΜΛΕ, στη δικτατορία, για την δράση του στο δυναμικό φοιτητικό κίνημα, για την ΕΦΕΕ, για τον 815, τον Κουμή και την Καννελοπούλου, για την ΠΠΣΠ, για το ΚΚΕ-ΜΛ, για το χημείο, για τα όνειρα της τότε εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς… Εκεί γνώρισε και τον άνθρωπο της ζωής του, την Μητέρα μου που τον αντέχει κοντά 40 χρόνια…

Πάντα θυμάμαι πως και οι φίλοι των γονιών μου κάπου εκεί γύρναγαν στους αγώνες, στους δρόμους, άλλοι στην ΚΝΕ, άλλοι στον Ρήγα και άλλοι έξω από την βουλή και κάπου γύρναγε και η απογοήτευση, η ήττα, η ανασφάλεια. Γιατί κάποιοι πήγαν σπίτια τους, άλλοι όχι και το πράγμα προχωράει. Και δούλεψαν και έφτιαξαν οικογένεια και ποτέ δεν ζήτησαν λεφτά ούτε από τους ΠΑΣΟΚΟΥΣ ούτε από τους δεξιούς. Γιατί είναι αυτοδημιούργητοι και δεν χρωστάνε σε κανέναν και γι αυτό είμαι περήφανος…

Και κάπου το 2006, 18 χρονών εγώ τότε, πρίν μία δεκαετία, ο αδερφός μου, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ μου λέει για το Δίκτυο, το άρθρο 16, τον αγώνα που έπρεπε να δώσουμε, και δίπλα μας στο δρόμο και τοτε και η μάνα μου και ο πατέρας μου (παρόλο που μια ζωή χοντρός είχε αρχίσει να κουράζεται στο περπάτημα και δεν άντεχε πολλά, πολλά).

Μετά στην Νεολαία ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, στον ΔΕΚΕΜΒΡΗ, στις πλατείες και δώσ του δακρυγόνο και ξύλο και η μάνα μου να τρέχει στα κρατητήρια να βγάζει κόσμο, και ο αδερφός μου δίπλα πάντα εκεί να με ζυμώνει να μου αγοράζει βιβλία για τον ΜΑΡΞ και να μου εξηγεί το κεφάλαιο και τεχνικά ώντας εκτός από αριστερός και τεχνοκράτης και πάντα τον ζήλευα γι αυτό…Γιατί ποτέ δεν έμενε στη θεωρία. Δεν θα ξεχάσω όταν έμεινε για 2 μήνες στο κρεβάτι επειδή αρρώστηκε από την κούραση επειδή κάθε μέρα ήταν στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ…

Και ο καιρός έτρεχε και έμαθα για το Φορουμ το 05, για την νέα αριστερά της νίκης, για το οτί εμείς πρέπει να δικαιώσουμε τα όνειρα και τους πόθους των ηττημένων, όχι μόνο αυτών από τους οποίους εγώ προέρχομαι αλλά για όλους όσους δίνανε την ζωή τους με αυταπάρνηση και με θυσία μία ζωή χωρίς να λογαριάζουν τίποτα.

Και έτσι περνάνε 10 χρόνια συναρπαστικά στα οποία δώσαμε το είναι μας, τη ζωή μας ολόκληρη, χωρίς να λογαριάζουμε λεφτά, εργατοώρες, την υγεία μας, χωρίς ποτέ να περιμέναμε πως το 12 θα έτριζε συθέμελα ο τόπος και μετά τον Γενάρη, μετά τον Ιούλη. Και μετά για εμάς η πρώτη ήττα και κουβέντα με τους συτρόφους, κουβέντα στην ΟΒΑ του σπιτιού μου και μαθαίνουμε και σήμερα να είμαστε εδώ στα δύσκολα, βάζοντας το κεφάλι μας σε έναν βαθύ κουβά με σκατά, δεν ζητάμε τίποτα απο κανέναν, δεν θα ζητήσουμε ποτέ…Ο καθένας με την δική του πορεία, με την δική του ιστορία με δικούς τους αγώνες, χωρίς φιλοδοξιες να γίνουμε κάποιοι. Πάντα για τό κόμμα, μόνο για το κόμμα, για κανέναν ρουφιάνο, για κανένα αφεντικό και σε αυτούς δεν θα απολογηθώ ούτε εγώ ούτε η οικογένεια μου. Γιατί ο καθένας έχει επιλέξει να βάλει πλατη για να μην χάσουμε συλλογικά, βάζει πλάτη για να αλλάξει αυτή η βρωμιά που υπάρχει γύρω μας και μας πνίγει. Και η μάνα μου 30 χρόνια μαχόμενη δικηγόρος δεν περίμενε τον ΣΥΡΙΖΑ για να ζήσει, γιατί ο πατέρας μου τόσα χρόνια δουλειά, δουλειά, δουλειά από τα 16 στην οικοδομή κόλλαγε ένσημα, μετά πούλαγε βιβλία για να ζήσει και μετά στα λεξικά, στην Καθημερινή, στο flash και θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο αλλά αυτό δεν έχει νόημα… Ποτέ όμως κρατικοδίαιτοι…

Κι ο αδερφός μου 10 χρόνια κοντά εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα και τώρα εκεί που πρέπει να βοηθήσει κι αυτός βοηθάει… Ποτέ δεν ζητήσαμε, ποτέ δεν περιμέναμε ανταμοιβή, το κόμμα μας ζήτησε να βάλουμε πλάτη και βάλαμε, γιατί αυτό είναι το σωστό, γιατί πάντα στην αριστερά χρωστάμε και δεν μας χρωστάει…Και δεν θα απολογηθώ σε κανέναν ούτε για τις ριζες μου, ούτε για την οικογένεια μου, γιατί αυτή είναι η ιστορία μου, γραμμένη σε λιγες γραμμές, γιατί αυτή δεν είναι μόνο η δικιά μου ιστορία, γιατι δεν είδαμε φως και μπήκαμε, γιατί υπάρχουν πολλοί σαν εμάς, πάρα πολλοί με τις δικές τους ιστορίες, τις δικές τους κοινές ιστορίες… Έχω γνωρίσει πολλούς και πολλές συντρόφους και συντρόφισσες με ιστορίες πολύ πιο βαριές από την δικιά μου… Και είμαι περήφανος και νιώθω ευγνωμοσύνη για κάθε σύντροφο και συντρόφισσα που στέκομαι στο πλάι του και αγωνίζομαι μαζί του απέναντι σε κάθε λογής πρώτο Φλέμα. Μπροστά στη ρουφιανιά και τον κιτρινισμό στέκομαι περήφανος και τους γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια,

Κατάλαβες ρουφιάνε;”.