ΣΥΡΙΖΑ: Ο μεγάλος προβληματισμος για τη διαχειριση της πανδημιας

Στην πρώτη φάση της εξέλιξης της πανδημίας, ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε πολύ χαμηλά τα ντεσιμπέλ της κριτικής του για την υγειονομική διαχείριση από την πλευρά της κυβέρνησης. 

Κατά το κοινώς λεγόμενο έβαλε πλάτη, περιοριζόμενος σε απλές παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν με τη σοβαρότητα και νηφαλιότητα του αρμόδιου τομεάρχη (και πρώην Υπουργού Υγεία), Ανδρέα Ξανθού. 

Η ίδια πρόθεση υπάρχει και για το δεύτερο κύμα το οποίο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και στη χώρα μας. Ομως αυτή τη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει αντιφατικά μηνύματα, κυρίως σε ότι αφορά τη σχέση της κυβέρνησης με την επιτροπή των λοιμοξιολόγων. 

Και τα μηνύματα είναι τόσο αντιφατικά που στην Κουμουνδούρου σκέφτονται ότι τις αμέσως επόμενες ημέρες θα υποχρεωθούν να κλιμακώσουν την κριτική τους για τους κυβερνητικούς χειρισμούς. 

Στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει προβληματισμός για μία σειρά από θέματα που συνοψίζονται κυρίως στα εξής: Στο άναρχο άνοιγμα του τουρισμού, στην κυβερνητική απόφαση για τη μη υποχρεωτικότητα της μάσκας σε κλειστούς χώρους και εμπορικά κέντρα και στις αλλοπρόσαλες ρυθμίσεις για την εστίαση. 

Πάνω από όλα όμως υπογραμμίζουν το γεγονός ότι ο Σωτήρης Τσιόδρας, η φιγούρα του οποίου δέσποζε κατά την αντιμετώπιση της πρώτης φάσης της πανδημίας, έχει πλέον φανερά αποστασιοποιηθεί. Πρόκειται για γεγονός που στην Κουμουνδούρου σχολιάζεται ποικιλοτρόπως, έστω και αν τα σχόλια μένουν, προς το παρόν, στο επίπεδο του off the record. 

Τα πρώτα πάντως προειδοποιητικά πυρά ήρθαν, πολύ προσεκτικά διατυπωμένα, από τον Ανδρέα Ξανθό αλλά και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. 

Ο πρώτος, στις 6 προτάσεις που κατέθεσε στις αρχές της εβδομάδας, τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει “πλήρης διαφάνεια για την επιδημιολογική εικόνα της πανδημίας στη χώρα με αναλυτική παρουσίαση δεδομένων”. Πίσω από τις γραμμές υπάρχει ένα σαφές υπονοούμενο για την ποιότητα των στοιχείων που παρέχονται. 

Ο πρόεδρος του κόμματος, από την πλευρά του, μίλησε (από τη Ζάκυνθο) για έλλειμμα ηγεσίας στα υπουργεία Υγείας και Τουρισμού. Είναι, πλέον, κάτι παραπάνω από φανερή η γραμμή πλεύσης, έστω και αν η ένταση της κριτικής, προσώρας, δεν ξεφεύγει.