“Ρόμα”, Λάνθιμος ή “Black Panther”; Οι προβλέψεις για τα φετινά Όσκαρ 2019

Μια οσκαρική χρονιά γεμάτη ασυνήθιστα πολλές μπλοκμπάστερ ταινίες, ένα μπαράζ ανόητων -μετέπειτα ακυρωμένων- αποφάσεων της Ακαδημίας, και την προοπτική μερικών ιστορικών ρεκόρ, φτάνει στην κορύφωσή της.

Αυτή την Κυριακή το βράδυ, η 91η τελετή των Όσκαρ θα μας φέρει αντιμέτωπους με πρωτόγνωρες καταστάσεις. Πράγματα που πιθανώς να συμβούν: Το πρώτο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας για streaming ταινία. Η πρώτη φορά που Καλύτερη Ταινία και Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία έχουν ίδιο νικητή. Δύο διαφορετικές υπερηρωικές ταινίες μπορεί να φύγουν με σημαντικά Όσκαρ. Ταινία γυρισμένη από έναν Έλληνα σκηνοθέτη ενδέχεται να κερδίσει κάμποσα βραβεία.  Ο δεύτερος μαύρος ηθοποιός μετά τον Ντενζέλ Ουάσινγκτον μπορεί να κερδίσει δεύτερο Όσκαρ ερμηνείας.

Μπόνους πόντοι για το ότι όλα τα Σωματεία φέτος βράβευσαν άλλη ταινία. Συχνά η διαδικασία είναι βαρετή επειδή ξέρουμε όλους τους νικητές, ενώ φέτος υπάρχει μια κάποια αβεβαιότητα. Εν τάχει, να πούμε τι βράβευσε με το μεγάλο του βραβείο το κάθε Σωματείο, γιατί θα το χρειαστούμε παρακάτω. Ηθοποιοί (το μεγαλύτερο όλων): “Black Panther”. Σκηνοθέτες: “Roma”. Σεναριογράφοι: “Θα Μπορούσες Ποτέ να με Συγχωρέσεις;” και “Eighth Grade” (καμία από τις δύο δεν είναι καν υποψήφιες για Καλύτερη Ταινία). Παραγωγοί: “Το Πράσινο Βιβλίο”. Μοντέρ: “Η Ευνοούμενη” και “Bohemian Rhapsody”. Κι επίσης BAFTA (“Roma”) και Χρυσές Σφαίρες (“Bohemian Rhapsody”, “Το Πράσινο Βιβλίο”). Καλά ξεμπερδέματα.

Ας τα βάλουμε λοιπόν όλα σε μια σειρά. Και για να μη χαθούμε, ας πάμε ανά κατηγορία, προβλέποντας τους πιθανότερους νικητές.

ΤΑΙΝΙΑ

“BlacKkKlansman”, “Black Panther”, “Bohemian Rhapsody”, “Η Ευνοούμενη”, “Το Πράσινο Βιβλίο”, “Ρόμα”, “Ένα Αστέρι Γεννιέται”, “VICE: Ο Δεύτερος στην Ιεραρχία”

Αρχικά, μια υπενθύμιση για τον ξεχωριστό τρόπο με τον οποίο βγαίνει νικητής σε αυτήν και μόνο την κατηγορία. Σε όλες τις υπόλοιπες, ό,τι κερδίσει τις περισσότερες ψήφους, παίρνει το βραβεία. Εδώ, οι ψηφοφόροι βάζουν σε κατάταξη όσες από τις ταινίες κρίνουν άξιες και το βραβείο παίρνει όποια συγκεντρώσει το 50% + 1 ψήφο όλων των ψηφοδελτίων. Για μια πιο αναλυτική επεξήγηση, δείτε αυτό το άρθρο όπου περιλαμβάνεται και πρακτικό παράδειγμα. Αλλά η σύντομη βερσιόν είναι πως στο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας δεν αρκεί να είσαι η ταινία με τους περισσότερους παθιασμένους φανς, αλλά εκείνη με την περισσότερη συνολική αναγνώριση. Όλα τα άλλα Όσκαρ κερδίζονται από όσους έχουν τα περισσότερα #1. Ετούτο εδώ, από ό,τι έχει τα περισσότερα #2 και #3. Έτσι κέρδισε ας πούμε το “Moonlight” πριν 2 χρόνια, επειδή προφανώς κανείς δε θα το είχε εκτός της 3άδας του.

Με αυτά κατά νου, πώς προσεγγίζουμε την φετινή κούρσα. Το μεγάλο φαβορί είναι φυσικά το ‘Roma’ (10 υποψηφιότητες, βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης, τοπ διάκριση στη Βενετία, νίκες στα BAFTA και στο Σωματείο Σκηνοθετών, σχεδόν απόλυτη αναγνώριση από την κριτική, τεράστια καμπάνια από Netflix) όμως το μεγάλο ερωτηματικό είναι αν η βιομηχανία είναι έτοιμη να υπερπηδήσει το εμπόδιο του brand name “Netflix”. Αυτός είναι ίσως ο παράγοντας που κάνει αρκετό κόσμο στην Ακαδημία να μην ψηφίσει καθόλου την ταινία σε αυτήν και μόνο την κατηγορία, σαν μποϊκοτάζ κάπως, στερώντας πολύτιμες #2 και #3 ψήφους. Και με δεδομένο πως όλα τα σωματεία φέτος βράβευσαν διαφορετική ταινία, το περιθώριο σίγουρα υπάρχει για την έκπληξη.

Το “Πράσινο Βιβλίο” λογίζεται ως δεύτερο φαβορί από τους περισσότερους κι από τα στοιχήματα, αλλά έχει θεωρηθεί τρομερά διχαστική ταινία στην Αμερική, κι οι ταινίες που διχάζουν δεν κερδίζουν Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Το “Black Panther” είναι πολύ πιθανό (και με τις αποδόσεις που δίνει δεν είναι κακό σαν χαμηλού κόστους/υψηλής απόδοσης στοίχημα) αλλά έχει ένα παρόμοιο ψυχολογικό εμπόδιο ανάλογο του “Ρόμα”, πως είναι υπερηρωική ταινία. Το “Vice” δεν έχει στήριξη, η “Ευνοούμενη” δεν έχει κερδίσει κανένα μεγάλο βραβείο, το “A Star Is Born” έχει αποδώσει πολύ χαμηλότερα του αναμενόμενου, άρα… “Bohemian Rhapsody”; Η καμπάνια της ταινίας έχει με έναν μαγικό τρόπο καταφέρει να κινηθεί γύρω από το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης είναι ένας παιδόφιλος βιαστής, άρθρο-καταπέλτης εναντίον του οποίου βγήκε στη δημοσιότητα μόλις πριν λίγες βδομάδες, οπότε πραγματικά τίποτα δε θα με εκπλήξει σε αυτό το σημείο. Όμως ίσως είναι το αθόρυβο “BlacKkKlansman” που μπορεί να εκμεταλλευτεί το ψηφοροικό φορμάτ της κατηγορίας, τη διάσπαση των ψήφων και την συνολική στήριξη στο έργο του σκηνοθέτη Σπάικ Λι, κάνοντας ένα φετινό “Moonlight”.

Αλλά αν όλα αυτά είναι τα πιθανά σενάρια για το πώς μπορεί να αναδειχθεί κάθε σχεδόν υποψήφια ταινία σε οσκαρικό θριαμβευτή, ίσως τελικά η λύση να είναι η πιο απλή, αυτή που στέκεται εξαρχής μπροστά στα μάτια μας. Το “Roma” είναι η ταινία που από τη στιγμή που εμφανίστηκε στη Βενετία ξέραμε πως θα κερδίσει στη Βενετία και μετά ξέραμε πως θα κερδίσει στα Όσκαρ, και τώρα φτάσαμε στα Όσκαρ, άπαντες στη βιομηχανία θαυμάζουν και την ταινία και τον σκηνοθέτη της, οπότε ιδού το αποτέλεσμα. Το “Ρόμα” θα κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

Α’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

Ολίβια Κόλμαν, “Η Ευνοούμενη”, Lady Gaga, “Ένα Αστέρι Γεννιέται”, Μελίσα ΜακΚάρθι, “Θα Μπορούσες Ποτέ να με Συγχωρέσεις;”, Γιαλίτσα Απαρίσιο, “Ρόμα”, Γκλεν Κλόουζ, “Η Σύζυγος”

Δεν είναι σπάνια αυτά τα Όσκαρ που στην ουσία είναι τιμητικά, όπως του Τζεφ Μπρίτζες για το “Crazy Heart” ας πούμε, όπου το πιθανότερο είναι πως τα μέλη της Ακαδημίας δεν έχουν καν δει την εν λόγω ταινία, απλά έχει κάπως συλλογικά αποφασιστεί πως “φέτος θα το δώσουμε στην Γκλεν Κλόουζ”. Το περίεργο είναι πως φέτος που αποφασίστηκε πως θα συμβεί κάτι τέτοιο, είναι μια χρονιά με αληθινά δυνατές ερμηνείες, είτε αληθινά αποκαλυπτικές (η Ολίβια Κόλμαν, θρύλος στην Αγγλία αλλά αποκάλυψη για το Χόλιγουντ), είτε από διάσημες σταρ σε μια αληθινή ευκαιρία των Όσκαρ να δημιουργήσουν μια εμβληματική στιγμή (η Lady Gaga να κερδίζει Όσκαρ ερμηνείας… και να το αξίζει!), είτε από αληθινά εξαιρετικές ερμηνείες γνωστών σταρ ή φρέσκων προσώπων (ΜακΚάρθι και Απαρίσιο, αμφότερες σπουδαίες στις ταινίες τους).

Οπότε θέλω να πω, δεν είναι περίεργο που η Ακαδημία αποφάσισε πως φέτος θα είναι η χρονιά της Γκλεν Κλόουζ, μετά από 7 υποψηφιότητες, (μετά χαράς κιόλας, η γυναίκα είναι σπουδαία ηθοποιός) το περίεργο είναι πως το αποφάσισε σε μια από τις αληθινά δυνατότερες κατηγορίες Α’ Γυναικείου που έχουμε δει εδώ και χρόνια, την ώρα που η Κλόουζ έρχεται στην τελετή με μια σοκαριστικά ασήμαντη ταινία που κανείς απολύτως δεν πρόκειται ποτέ να θυμάται. Όμως αυτή είναι η φετινή γραμμή, κι αν και η ανατροπή από την Κόλμαν (που πήρε το BAFTA) δεν θα πρέπει να αποκλειστεί τελείως ως ενδεχόμενο, το μεγάλο φαβορί είναι η Κλόουζ.

Α΄ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Κρίστιαν Μπέιλ, “VICE: Ο Δεύτερος στην Ιεραρχία”, Μπράντλεϊ Κούπερ, “Ένα Αστέρι Γεννιέται”, Γουίλεμ Νταφόε, “Στην Πύλη της Αιωνιότητας”, Βίγκο Μόρτενσεν, “Το Πράσινο Βιβλίο”, Ράμι Μάλεκ, “Bohemian Rhapsody”

Η κούρσα εδώ είναι ανάμεσα στον Μάλεκ και τον Μπέιλ, αμφότεροι μεταμφιεσμένοι σε αυτού του είδους τις “μιμούμαι πειστικά κάποιον διάσημο” ερμηνείες που αρέσουν πολύ στην Ακαδημία. Ο Μάλεκ, που έχει κερδίσει όλα τα σημαντικά βραβεία στον δρόμο για το Όσκαρ, έχει καταφέρει χάρη στην επιδέξια καμπάνια για την ταινία, να τα κάνει όλα χωρίς να αναφερθεί ποτέ το όνομα του σκηνοθέτη Μπράιαν Σίνγκερ, και όλα δείχνουν πως το ίδιο θα συμβεί και τη βραδιά των Όσκαρ. Ο Μπέιλ νιώθω πως θεωρείται αντίπαλον δέος μόνο εξ ανάγκης- στην πραγματικότητα η κατηγορία είναι κλειδωμένη. Ο Μπράντλεϊ Κούπερ φυσικά έχει πέσει θύμα ιστορικής αδικίας, αλλά είναι βέβαιο πως κάποια στιγμή στο μέλλον θα παίξει κι εκείνος σε κάποια βιογραφία για να κερδίσει το δικό του Όσκαρ.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

Γιώργος Λάνθιμος, “Η Ευνοούμενη”, Αλφόνσο Κουαρόν, “Ρόμα”, Σπάικ Λι, “BlacKkKlansman”, Άνταμ ΜακΚέι, “Vice”, Πάβελ Παβλικόφσκι, “Ψυχρός Πόλεμος”

Εδώ τα πράγματα μοιάζουν πεντακάθαρα. Ο Κουαρόν, που έχει ήδη κερδίσει ένα Όσκαρ Σκηνοθεσίας με την προηγούμενη ταινία του (“Gravity”), έχει πάρει φέτος το βραβείο του Σωματείου Σκηνοθετών, τη Χρυσή Σφαίρα και το BAFTA σκηνοθεσίας. Δεν υπάρχει καμία ρεαλιστική ένδειξη πως μπορεί με κάποιο τρόπο να χάσει αυτό το Όσκαρ. Θα γίνει έτσι το 5ο Όσκαρ Σκηνοθεσίας τα τελευταία 6 χρόνια που απονέμεται σε Μεξικάνο σκηνοθέτη: Ανάμεσα στα Όσκαρ του για “Gravity” και “Ρόμα” έχουν μεσολαβήσει δύο διαδοχικές νίκες του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου (“Birdman”, “The Revenant”) και μία του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο (“Η Μορφή του Νερού”). Μόνη νίκη εκτός των τριών αμίγκος, εκείνη του Ντάμιαν Σαζέλ για το “La La Land”.

Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ

Μαχέρσαλα Άλι, “Το Πράσινο Βιβλίο”, Άνταμ Ντράιβερ, “BlacKkKlansman”, Σαμ Έλιοτ, “Ένα Αστέρι Γεννιέται”, Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ, “Θα Μπορούσες Ποτέ να με Συγχωρέσεις;”, Σαμ Ρόκγουελ, “Vice”

Το “Πράσινο Βιβλίο” έχει μεγάλη στήριξη αλλά μπροστά στα πυρά που το στόχευσαν, φαίνεται πως θα ακολουθήσει μια οδό αντίστοιχη με το περσινό φιλμ που έτυχε παρόμοιας πορείας, τις “Τρεις Πινακίδες”. Φαβορί αρχικά για σχεδόν τα πάντα, στη διαδρομή αποδείχθηκε ακραία διχαστικό, και τελικά βραβεύτηκε με τα πιο φαινομενικά άκακα βραβεία που μπορεί να πάρει μια ταινία, τα ερμηνευτικά. Η μία εκδοχή λοιπόν είναι πως η Ακαδημία θα πεισμώσει και θα δώσει στο “Βιβλίο” Β’ Ρόλο, Σενάριο και ακόμα και ταινία. Η άλλη είναι πως θα επανεξετάσει λίγο την κατάσταση και θα τιμήσει την ταινία με τον πιο ασφαλή και σίγουρο τρόπο, με το ερμηνευτικό Όσκαρ ενός παγκόσμια αγαπητού ηθοποιού. Σε κάθε περίπτωση, είναι από τα πιο σίγουρα Όσκαρ της βραδιάς.

Αν έχει αντίπαλο, είναι ο Ρίτσαρντ Γκραντ, που εκτός από θαυμάσιος στην ταινία του, κάνει και τρομερά ζωηρή και ευχάριστη καμπάνια εδώ και μήνες την ώρα που ο Άλι σχεδόν νιώθεις πως δε θέλει καν να κερδίσει. Σε άλλη χρονιά ο Γκραντ θα ήταν φαβορί, φέτος θα περιοριστεί απλά στο ρόλο του αξιολάτρευτου αουτσάιντερ.

Β’ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ

Έιμι Άνταμς, “Vice”, Ρετζίνα Κινγκ, “Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει”, Έμμα Στόουν, “Η Ευνοούμενη”, Μαρίνα ντε Ταβίρα, “Ρόμα”, Ρέιτσελ Βάις, “Η Ευνοούμενη”

Κι οι 4 ερμηνευτικές κατηγορίες έχουν τα φαβορί τους αλλά ετούτη είναι η πιο ανοιχτή, σχετικά. Η Ρετζίνα Κινγκ απολαμβάνει του θαυμασμού της βιομηχανίας εδώ και χρόνια και φέτος είναι η ευκαιρία να φανεί αυτό στην πράξη, οπότε από την πρώτη στιγμή είχε μια αόριστη αύρα φαβορί. Το σοκ ήρθε όταν δεν προτάθηκε καν για το αντίστοιχο βραβείο του Σωματείου Ηθοποιών, όμως κι εκείνη που τελικά το πήρε (Έμιλι Μπλαντ για το “Quiet Place”) δεν είναι καν υποψήφια για Όσκαρ. Αυτό αν μη τι άλλο φανερώνει πόσο ανοιχτή είναι η κατηγορία.

Η Κινγκ έχει πάρει τη Χρυσή Σφαίρα αλλά δεν βρέθηκε ούτε στα SAG ούτε στα BAFTA. Η Ρέιτσελ Βάις από την άλλη, κέρδισε το BAFTA όμως έχασε το SAG όπου θεωρητικά έπαιζε χωρίς την μεγάλη της αντίπαλο. Ταυτόχρονα, στην κατηγορία βρίσκεται η μονίμως προτεινόμενη Έιμι Άνταμς, μια μελλοντική Γκλεν Κλόουζ δηλαδή, και η Μαρίνα ντε Ταβίρα του “Ρόμα” (που απολαμβάνει καθολική στήριξη) με την Έμμα Στόουν, πρόσφατη νικήτρια στον Α’ Γυναικείο. Κυριολεκτικά θα μπορούσε να κερδίσει οποιοσδήποτε από τις 5 και δε θα με σόκαρε. Η Ρετζίνα Κινγκ παίρνει το μικρό προβάδισμα, αλλα η Βάις μοιάζει εξίσου πιθανή νικήτρια, σε αυτό το σημείο.

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

“First Reformed”, “Η Ευνοούμενη”, “Το Πράσινο Βιβλίο”, “Ρόμα”, “Vice”

Αν το “Πράσινο Βιβλίο” κερδίσει εδώ, τότε ετοιμαστείτε για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Ο Πολ Σρέιντερ κάνει σκληρή καμπάνια και είναι θρύλος που δεν έχει κερδίσει ποτέ, φτάνοντας στα φετινά Όσκαρ με την αγαπημένη ταινία της φετινής κριτικής. Όμως η πραγματικότητα εδώ λέει πως μάλλον η “Ευνοούμενη” θα φύγει με το βραβείο. Είναι μια ταινία με 10 υποψηφιότητες, όπου σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες που θα χάσει θα είναι -υποπτεύομαι- 2η επιλογή, οπότε εδώ είναι πραγματικά η μεγάλη ευκαιρία, για ένα πολύ αστείο σενάριο που έτσι κι αλλιώς είναι γεμάτο πνεύμα, ατάκες, αιχμή, και φοβερές στιγμές χαρακτήρων.

ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

“BlacKkKlansman”, “Η Μπαλάντα του Μπάστερ Σκραγκς”, “Ένα Αστέρι Γεννιέται”, “Θα Μπορούσες Ποτέ να με Συγχωρέσεις;”, “Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει”

Από τις πιο ανοιχτές μεγάλες κατηγορίες. Το “BlacKkKlansman” είναι το φαβορί, παρουσιάζοντας την ρεαλιστικότερη ευκαιρία για βράβευση του Σπάικ Λι, ο οποίος δεν έχει κερδίσει ποτέ ανταγωνιστικό Όσκαρ (παρά μόνο τιμητικό). Δεν είναι πάντως σίγουρο, μιας κι εκτός του BAFTA δεν έχει κερδίσει τίποτα άλλο στην πορεία. Το “Θα Μπορούσες Ποτέ να με Συγχωρέσεις;” κέρδισε το Σωματείο Σεναριογράφων και είναι μια άξια χαμηλών τόνων ταινία για την ίδια την τέχνη της συγγραφής. Έχει 3 γερές υποψηφιότητες Όσκαρ, οπότε άρεσε στην Ακαδημία, και άρα μπορεί να κάνει την έκπληξη. Την ίδια στιγμή, βρίσκεται εδώ κι ο Μπάρι Τζένκινς (που κέρδισε την ίδια αυτή κατηγορία πριν 2 χρόνια με το “Moonlight”) διασκευάζοντας έργο του σπουδαίο Τζέιμς Μπόλντουιν, για μια ταινία που έχει τους θαυμαστές της στην Ακαδημία, πετυχαίνοντας επίσης 3 υποψηφιότητες. Κανένα από αυτά τα τρία ενδεχόμενα δε θα έπρεπε να απορριφθεί.

Όμως όταν τα πράγματα είναι τόσο κοντινά, αξίζει να θυμόμαστε πως οι κατηγορίες των Σεναρίων είναι συχνότατα εκεί όπου επιβραβεύονται οι άξιες ταινίες ή οι σημαντικοί δημιουργοί, που για τον όποιο λόγο ή συγκυρία δεν πρόκειται να κερδίσουν ένα από τα δύο μεγάλα βραβεία. Σε αυτή την περίπτωση, το “BlacKkKlansman” κι ο Σπάικ Λι έχουν το προβάδισμα.

ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΤΑΙΝΙΑ

“Καπερναούμ”, “Ψυχρός Πόλεμος”, “Never Look Away”, “Ρόμα”, “Κλέφτες Καταστημάτων”

Σε μια χρονιά που στο μέλλον θα θεωρείται ιστορικής σημασίας για το μη αγγλόφωνο φιλμ, είναι περίεργο που η συγκεκριμένη κατηγορία είναι και μια από τις λιγότερο ανταγωνιστικές, λόγω της παρουσίας του “Ρόμα”. Από την άλλη, σε μια τόσο σπουδαία χρονιά για το μη αγγλόφωνο φιλμ, είναι ίσως και συμβολικά δίκαιο το γεγονός ότι το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας μάλλον θα απονεμηθεί σε ένα όντως ξενόγλωσσο φιλμ. Το “Ρόμα” θα γράψει, όλα δείχνουν, ιστορία.

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

“Free Solo”, “RBG”, “Hale County This Morning, This Evening”, “Minding the Gap”, “Of Fathers and Sons”

Όλα δείχνουν πως εδώ έχουμε κούρσα ανάμεσα στο “Free Solo” (μια εντυπωσιακή ιστορία αναρρίχησης του National Geographic που είναι και το πιο εύκολα προσβάσιμο από όλα τα υποψήφια, μια πάρα πολύ σημαντική συνθήκη) και στο “RBG”, για τη ζωή και το έργο και τη σημασία της Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, του προοδευτικότερου μέλους του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ. Το δεύτερο φιλμ απολαμβάνει μεγάλη στήριξη μιας και έχει προταθεί ακόμα και για το Όσκαρ Τραγουδιού. Ντοκιμαντέρ τεράστιας πολιτικής δήλωσης το οποίο η Ακαδημία στηρίζει τόσο πολύ που προτείνει μέχρι και για Τραγούδι; Τι μας θυμίζουν όλα αυτά; Το βραβευμένο με το Όσκαρ “Inconvenient Truth” και τον Αλ Γκορ, θα πω, και γι’αυτό μες στην αμφιβολία γέρνω προς το “RBG”.

ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ

“Οι Απίθανοι 2”, “Isle of Dogs”, “Μιράι”, “Spider-Man: Μέσα στο Αραχνο-σύμπαν”, “Ραλφ Εναντίον Ίντερνετ”

Όπως συμβαίνει και με την κατηγορία του ξενόγλωσσου, έτσι και στο animation έχουμε μια απίστευτη χρονιά που έχει δώσει ως αποτέλεσμα ένα από τα εντυπωσιακότερα ρόστερ υποψηφιοτήτων στην ιστορία της κατηγορίας (έχουμε anime και stop-motion και Pixar, και Disney και υπερήρωες), τόσο εντυπωσιακό που είναι υποψήφια ταινία του Γουές Άντερσον και παίζει κι ο ίδιος να το έχει ξεχάσει. Κι όπως και με την κατηγορία του ξενόγλωσσου, έτσι κι εδώ δεν έχει σημασία: Το “Αραχνο-σύμπαν”, μια από τις σημαντικότερες animation ταινίες εδώ και δεκαετίες, έχει σαρώσει όλα τα προ-οσκαρικά βραβεία, έχει αγκαλιαστεί από την κριτική ως μελλοντικό classic και από τη χολιγουντιανή βιομηχανία ως παράθυρο στο μέλλον, και την Κυριακή το βράδυ θα κερδίσει το αναμφίβολα δικαιότερο Όσκαρ της βραδιάς.

ΜΟΝΤΑΖ

“Bohemian Rhapsody”, “BlacKkKlansman”, “Η Ευνοούμενη”, “Το Πράσινο Βιβλίο”, “Vice”

Το “Bohemian Rhapsody” κέρδισε το Σωματείο των Μοντέρ βασιζόμενο σε μια αφήγηση που έχει να κάνει λιγότερο με την τεχνική του αρτιότητα (πολλά κλιπάκια που κυκλοφορούν στα social media το τελευταίο διάστημα το κάνουν εμφανές και στο πιο απαίδευτο μάτι πως μιλάμε για μια ταινία όχι απαραίτητα καλά μονταρισμένη αλλά σίγουρα ΠΟΛΥ μονταρισμένη) όσο με την πεποίθηση πως ο μοντέρ Τζον Ότμαν κατάφερε να πάρει υλικό από δύο διαφορετικούς σκηνοθέτες εν μέσω μιας χαοτικής παραγωγής και να συνθέσει από αυτό ένα μπλοκμπάστερ που αγαπήθηκε από το κοινό και το οποίο ως αποτέλεσμα θαυμάζει η βιομηχανία. Είναι όλα αυτά αρκετός λόγος να πάρει το Όσκαρ;

Βασικός του αντίπαλος θεωρείται εδώ το “Vice”, άλλη μια ταινία εξωφρενικά μονταρισμένη, οπότε ίσως και να μην έχει ιδιαίτερη σημασία. Η δουλειά που έγινε στο “Vice” είναι σίγουρα πιο φωναχτή, πιο εφετζίδικη, του “Rhapsody” πιο πολυσυζητημένη. Μακάρι να μπορούσαμε να ελπίζουμε εδώ σε μια έκπληξη από το “BlacKkKlansman” ή από τον Γιώργο Μαυροψαρίδη για την “Ευνοούμενη” (που επίσης βραβεύτηκε από το Σωματείο των Μοντέρ) αλλά κατά τα φαινόμενα θα πάει σε μια από τις άλλες δύο ταινίες. Κλίνω ελαφρώς προς το “Vice”.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

“Ψυχρός Πόλεμος”, “Η Ευνοούμενη”, “Ρόμα”, “Never Look Away”, “Ένα Αστέρι Γεννιέται”

3 από τις 5 ταινίες εδώ είναι μη αγγλόφωνες, ένα σχεδόν σοκαριστικό στατιστικό, σίγουρα ευχάριστο πάντως. Από αυτές, το “Ρόμα” και ο “Ψυχρός Πόλεμος” (του οποίου ο Λούκας Ζαλ είχε προταθεί και για το “Ida” του ίδιου σκηνοθέτη) έχουν το προβάδισμα ως εντυπωσιακές, εικαστικά άρτιες προτάσεις σε -πάντα το εκτιμά αυτό η Ακαδημία- ασπρόμαυρο. Σε άλλη χρονιά, ο “Ψυχρός Πόλεμος” θα το είχε στο τσεπάκι, αλλά στη χρονιά του “Ρόμα” ο τεχνικός εντυπωσιασμός μιας ταινίας-φαβορί για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας πάντα έχει το προβάδισμα στις μικρότερες κατηγορίες. Ο Κουαρόν μπορεί να γίνει ο πρώτος σκηνοθέτης στην ιστορία των Όσκαρ που θα πάρει το βραβείο για τη διεύθυνση φωτογραφίας μιας δικής του ταινίας.

ΜΟΥΣΙΚΗ

“BlacKkKlansman”, “Black Panther”, “Αν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει”, “Isle of Dogs”, “Η Μέρι Πόπινς Επιστρέφει”

Με την απουσία του “First Man”, που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα και γράφτηκε από τον προ διετίας νικητή με το “La La Land”, η κατηγορία είναι ανοιχτή. Τα “BlacKkKlansman” και “Black Panther” έχουν το πλεονέκτημα της υποψηφιότητας Καλύτερης Ταινίας, αλλά ειδικά σε ετούτη την κατηγορία, είναι πολύ πιο εύκολο από ό,τι αλλού ένας ψηφοφόρος να κινηθεί εντελώς ανεξάρτητα από λοιπές τάσεις. Για τον πολύ απλό ότι η μουσική είναι από μόνη της μια ιδιαίτερη περίπτωση, που μπορεί να σε παρασύρει έξω από κάθε πλαίσιο λογικής. Σε μια χρονιά λοιπόν όπου απουσιάζει κάποιο τρανταχτό φαβορί, ή κάποιο όνομα τύπου Ένιο Μορικόνε ή Αλεξάντερ Ντεσπλά, νιώθω πως τα περισσότερα μέλη απλώς θα έψαξαν στα γρήγορα να ακούσουν ένα μικρό δείγμα από το κάθε μουσικό score. Δεν ξέρω, ίσως να είναι αφελής ή συναισθηματικός αυτή τη στιγμή, αλλά σε μια τέτοια συνθήκη, δεν ξέρω πώς γίνεται να ακούσει κανείς έστω στα βιαστικά αυτό το score και να μην ψηφίσει Νίκολας Μπριτέλ και “Οδό Μπιλ”.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

“All the Stars” (“Black Panther”), “I’ll Fight” (“RBG”), “Shallow” (“Ένα Αστέρι Γεννιέται”), “The Place Where Lost Things Go” (“Η Μέρι Πόπινς Επιστρέφει”), “When a Cowboy Trades His Spurs for Wings” (“Η Μπαλάντα του Μπάστερ Σκραγκς”)

Σε κάποια φάση η Ακαδημία αποφάσισε πως το “Shallow” θα ήταν το μοναδικό και αρκετό Όσκαρ που θα έδινε στο “Ένα Αστέρι Γεννιέται”, δεν συμφωνώ με αυτό το επικείμενο σνομπάρισμα, αλλά οφείλω να το σεβαστώ. Οπότε ετούτο εδώ είναι ίσως το πιο σίγουρο Όσκαρ της βραδιάς.

ΣΚΗΝΙΚΑ

“Η Ευνοούμενη”, “Black Panther”, “First Man”, “Η Μέρι Πόπινς Επιστρέφει”, “Ρόμα”

ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ

“Η Ευνοούμενη”, “Η Μπαλάντα του Μπάστερ Σκραγκς”, “Black Panther”, “Η Μέρι Πόπινς Επιστρέφει”, “Mary Queen of Scots”

Τα βάζω μαζί γιατί είναι οι δύο εικαστικές κατηγορίες στις οποίες θα γίνει μάχη ανάμεσα στην “Ευνοούμενη” και στο “Black Panther”. Μια κωμωδία εποχής και μια αφροφουτουριστική υπερηρωική περιπέτεια διαγωνίζονται για τα ίδια βραβεία; Φυσικά. Η “Ευνοούμενη”, που κέρδισε και τα δύο αυτά βραβεία στα BAFTA, έχει το πλεονέκτημα της ασφάλειας, μιας και είναι πιο γνώριμη και αναμενόμενη η απονομή Όσκαρ σε μια τέτοια ταινία- κι επιπλέον με 10 υποψηφιότητες συνολικά, έχει ευρύτερη στήριξη. (Κι άλλο μπόνους, στα Κουστούμια είναι υποψήφιο με τη θρυλική Σάντι Πάουελ, ήδη βραβευμένη 3 φορές με Όσκαρ.)

Όμως το “Black Panther” από την πρώτη στιγμή φαινόταν πως θα αναγνωριστεί σε τεράστιο βαθμό χάρη στη δύναμή του σε αυτούς τους δύο τομείς, καθώς ανασύστησε στη μεγάλη οθόνη χρώματα και επιρροές αφροφουτουριστικής αισθητικής, φέρνοντας κάτι εντελώς καινούριο στο mainstream μπλοκμπάστερ, σε μια ταινία που ίσως να μην είναι τόσο ευρύτερα οσκαρική όσο η “Ευνοούμενη”, αλλά που έχει πετύχει ήδη τις δικές της ιστορικές οσκαρικές πρωτιές. Η μάχη ανάμεσα στις δύο ταινίες θα είναι μεγάλη και -πρέπει πραγματικά να το τονίσουμε αυτό- είναι κι οι δύο άξιες πιθανές νικήτριες και στις δύο κατηγορίες. Αν πρέπει να διαλέξω, θα πάω με το αρχικό μου ένστικτο με το που είδα το “Black Panther”, πως θα κερδίσει το Όσκαρ Κουστουμιών, αφήνοντας το έτερο βραβείο για την “Ευνοούμενη”. Αλλά οποιοσδήποτε συνδυασμών νικών ανάμεσα σε αυτές τις δύο ταινίες, θα είναι απολύτως φυσιολογικός, και σχεδόν εξίσου δίκαιος.

ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ

“Εκδικητές: Ο Πόλεμος της Αιωνιότητας”, “Christopher Robin”, “Ready Player One”, “First Man”, “Solo: A Star Wars Story”

Αντίθετα με ό,τι πιθανώς να περιμένε κανείς ενστικτωδώς, αυτή η κατηγορία στην πραγματικότητα σπάνια πάει σε υπερηρωικά μπλοκμπάστερ. Τελευταίο ήταν το “Spider-Man 2” πριν 15 χρόνια. Αντιθέτως, την κατηγορία κερδίζουν συχνά ταινίες τύπου “Ex Machina”, “Blade Runner 2049”, “Interstellar”, “Gravity”, δηλαδή ταινίες κριτικής αποδοχής με sci-fi στοιχεία. Ο φετινός τέτοιος εκπρόσωπος εδώ είναι το “First Man”, κάτι που το κάνει το λογικό φαβορί.

Όμως η απουσία ευρύτερης στήριξης για την ταινία, σε συνδυασμό με τη φαινομενική φετινή διάθεση της Ακαδημίας να αφήσει για τα καλά πίσω το φόβο της υπερηρωικής ταμπέλας (με το “Αραχνο-σύμπαν” σχεδόν σίγουρο Όσκαρ και το “Black Panther” υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας), ίσως σημαίνει πως οι “Εκδικητές” έχουν εδώ σημαντική πιθανότητα νίκης, ειδικά με τη δεδομένη απουσία του “Black Panther” από την κατηγορία. Σε ένα περίεργο φετινό πεδίο (με σκανδαλώδεις απουσίες όπως του “Aquaman”), και με δεδομένο το ευρύτερο κλίμα, ίσως είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δοθεί για πρώτη φορά το συγκεκριμένο βραβεία σε ταινία της Marvel. Είναι κοντινό, αλλά θα διαλέξω “Avengers”.

ΗΧΗΤΙΚΟ ΜΟΝΤΑΖ

“Black Panther”, “First Man”, “Ρόμα”, “Bohemian Rhapsody”, “A Quiet Place”

ΗΧΗΤΙΚΟ ΜΙΞΑΖ

“Black Panther”, “First Man”, “Ρόμα”, “Bohemian Rhapsody”, “Ένα Αστέρι Γεννιέται”

Οι δύο αγαπημένες κατηγορίες όλων των θεατών, οι δύο “ήχοι” που κάθε φορά όλοι αναρωτιόμαστε τι διαφορά έχουν. Χοντρά-χοντρά, το Μοντάζ αφορά τη δημιουργία των ήχων, ενώ το Μιξάζ το πώς οι ήχοι αυτοί διανέμονται μες στην ταινία. Στο Μιξάζ ευνοούνται οι ταινίες με προφανές ηχητικό βάρος, όπως είναι φέτος τα δύο μιούζικαλ της κατηγορίας. Ανάμεσα στα δύο, το “Bohemian Rhapsody” έχει τη μεγαλύτερη στήριξη εντός της Ακαδημίας, και είναι το φαβορί. Στο Μοντάζ, μια κατηγορία την οποία ΠΟΤΕ δεν έχει κερδίσει μουσικό φιλμ, το φυσιολογικό φαβορί θα ήταν το “First Man”, μια ταινία που βασίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά στο ηχητικό της τοπίο. Δεν θα είναι καθόλου απίθανο να κερδίσει όντως, αλλά νιώθω πως ένα μπλοκμπάστερ δράσης σαν το “Black Panther”, ειδικά από τη στιγμή που είναι προτεινόμενο για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, είναι το επικρατέστερο για τη νίκη.

ΜΑΚΙΓΙΑΖ

“Border”, “Mary Queen of Scots”, “Vice”

Το πλεονέκτημα που έχει σε μια τέτοια κατηγορία η μοναδική ταινία με υποψηφιότητας για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, είναι δυστυχώς δυσθεώρητο. Λέω δυστυχώς επειδή στο “Border” είναι τόσο καλή η δουλειά που έχει γίνει στο μακιγιάζ, που θα πιστέψεις πως ένα τρολ μπορεί να ερωτευτεί και να κάνει σεξ. Όχι, αλήθεια, είναι μια σουηδική ταινία για την ερωτική ζωή ενός τρολ, που είναι υποψήφιο για Όσκαρ Μακιγιάζ, τόσο εντυπωσιακό είναι το μακιγιάζ σε αυτή την ταινία. Αλλά το “Vice” θα κερδίσει φυσικά επειδή διάσημοι παίζουν άλλους διάσημους.

ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

“Animal Behaviour”, “Bao” , “Late Afternoon”, “One Small Step”, “Weekends”

ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΤΑΙΝΙΑ

“Detainment”, “Fauve”, “Marguerite”, “Mother”, “Skin”

ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

“A Night at the Garden”, “Black Sheep”, “End Game”, “Lifeboat”, “Period. End of Sentence.”

Τέλος οι κατηγορίες μικρού μήκους. Η κινουμένων σχεδίων μοιάζει η πιο σίγουρη, καθώς το “Bao” της Pixar (που παίχτηκε μαζί με τους “Απίθανους 2”) εκτός από το δεδομένο πιξαρικό πλεονέκτημα, είναι και μια πραγματικά αξέχαστη ταινία. Στο ντοκιμαντέρ το προβάδισμα έχουν οι δύο παραγωγές του Netflix, “End Game” και “Period” σε ένα πεδίο γενικά πολύ δυνατό, με ταινίες πολύ ισχυρής θεματικής. Το “Period” έχει νομίζω το μικρό προβάδισμα καθώς αφορά την ιστορία ενδυνάμωσης γυναικών από την Ινδιά, και σε συνδυασμό με την προσβασιμότητα λόγω Netflix, έχει μια επιπλέον ώθηση. Πιο ανοιχτή από τις τρεις μοιάζει η μικρού μήκους ταινία, όπου όλες προσφέρουν μια ματιά σε εξαντλητικά σκληρές θεματικές, κι ίσως γι’αυτό το “Marguerite”, μια σχετικά πιο ευχάριστη ιστορία για μια ηλικιωμένη γυναίκα, ξεχωρίσει από όλα τα υπόλοιπα.