Δύο τραγούδια, δύο φωνές, μια κοινή ψυχή: Ο Κώστας Φασουλάς συναντά τη νέα γενιά στο άλμπουμ “Οι Άνθρωποι Μέσα Μου”

Δύο φρέσκα τραγούδια – Δυο Κουβέντες και Το Δέντρο – από τον κύκλο τραγουδιών Οι Άνθρωποι Μέσα Μου κυκλοφόρησαν σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και μάς συστήνουν τη Μαρία Αλαμανή και τον Λάμπρο Βασιλείου. Δύο νέοι ερμηνευτές με ειλικρίνεια, εκφραστικότητα και ουσία τραγουδούν Κώστα Φασουλά και, κάπως έτσι, ο λόγος και η μουσική ενώνονται σε ένα εγχείρημα όπου το τραγούδι επιστρέφει στις ρίζες του: στον άνθρωπο.

Ο στιχουργός Κώστας Φασουλάς συγκεντρώνει στίχους του που μελοποιούνται από σπουδαίους συνθέτες όπως οι Θέμης Καραμουρατίδης, Γιάννης Μήτσης, Νίκος Ξυδάκης, Χρήστος Νικολόπουλος, Χρυσόστομος Καραντωνίου, Γιώργος Καζαντζής, Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης και Παντελής Θαλασσινός. Την ενορχήστρωση επιμελείται ο Λεωνίδας Πετρόπουλος, προσδίδοντας ηχητική ταυτότητα στην καλλιτεχνική αυτή συνάντηση.

Ο Κώστας Φασουλάς αναφέρει για τη συνεργασία του με τους δύο νέους καλλιτέχνες: “Κώστας Φασουλάς: Είναι στοιχείο της τέχνης, η απόσταση ανάμεσα στο ρίσκο και τη βεβαιότητα. Και είναι κομμάτι της προσωπικής μου αγωνίας, οι συναντήσεις μου με νέα πρόσωπα, αυτά που επανατοποθετούν μέσα μου την γοητεία του άγνωστου”.

Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση των δύο καλλιτεχνών στο άκουσμα της συνεργασίας με τον Κώστα Φασουλά; Η Μαρία Αλαμανή σημειώνει: “Καταρχάς, το ονειρευόμουν καιρό πριν να συναντηθούν οι δρόμοι μας. Και ακόμα, ζω το όνειρο. Τσιμπιέμαι και χοροπηδάω στον καναπέ απ΄ τη χαρά μου. Δεν είχα άγχος. Είχα μια γλυκιά αγωνία. Νομίζω πως αυτή η συνεργασία με βρήκε σε μία στιγμή που ολοκλήρωνα τις σπουδές μου – έχω μόλις πάρει το πτυχίο μου, και είμαι πανέτοιμη να βουτήξω στο τραγούδι. Στον Κώστα έχω τυφλή εμπιστοσύνη, οπότε ήμουν σίγουρη και για τον εαυτό μου και για το αποτέλεσμα”.

Και ο Λάμπρος Βασιλείου συνεχίζει: Μεγάλη χαρά και τιμή. Σίγουρα υπήρχε ένα άγχος κι αυτό γιατί ένας ερμηνευτής έχει το καθήκον να ¨μεταφράσει¨ σε μελωδία το βίωμα του στιχουργού, γιατί ο στίχος αυτό ειναι, βίωμα και έμπνευση, αλλά ταυτόχρονα υπήρχε η σιγουριά ότι κάτι καλό θα βγει από αυτή την σύμπραξη και νομίζω ότι το τελικό αποτέλεσμα μας δικαίωσε.

Τι θα ακούσουμε στον Σταυρό του Νότου τη Δευτέρα 12 Μαΐου;

Ο Λάμπρος Βασιλείου σημειώνει πως “θα ακούσουμε ωραία τραγούδια. Στο άλμπουμ αυτό, που θα παρουσιάσουμε στον Σταυρό του Νότου, συμμετέχει πέρα από εμένα και μια πολύ σπουδαία νέα φωνή, η Μαρία Αλαμανή. Θα συμπράξουμε στην σκηνή με την Μαρία, καθώς και με έξι εξαιρετικούς μουσικούς. Το νέο άλμπουμ με τίτλο,¨Οι άνθρωποι μέσα μου¨, περιέχει εννέα τραγούδια τα οποία υπογράφει στιχουργικά ο Κώστας Φασουλάς και συνθετικά σπουδαίοι τραγουδοποιοί όπως ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Γιώργος Καζαντζής, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Θέμης Καραμουρατίδης, Γιάννης Μήτσης κ.α. Το νέο αυτό άλμπουμ είναι παραγωγή της εταιρίας LEAP”.

Και η Μαρία Αλαμανή προσθέτει: “θα ακούσουμε μία προγραμματάρα, που έχει επιμεληθεί για’μας ο Κώστας Φασουλάς. Είναι κομμάτια που έχουμε όλοι τραγουδήσει δυνατά και παθιασμένα, που μας έχουν κάνει παρέα στις στιγμές μας.
Μέσα σε αυτό, θα εντάξουμε το άλμπουμ μας ‘Οι άνθρωποι μέσα μου΄. Θα είναι η παρθενική του εμφάνιση μπροστά σε κοινό – και ανυπομονώ”.

Μαρία Αλαμανή: Οι άνθρωποι επιστρέφουν στο λαϊκό τραγούδι σαν να είναι η ζεστασιά του σπιτιού τους

Αυτό είναι πρώτο τραγούδι της Μαρίας με τον Θέμη Καραμουρατίδη. Πώς νιώθει που συνεργάστηκε για αυτόν τον δίσκο με τόσους μεγάλους συνθέτες; “Νιώθω σαν να έχω κερδίσει το λαχείο. Πρώτο τραγούδι με τον Θέμη. Ο άνθρωπος είναι μάγος. Με ξεκλείδωσε με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Δε περιγράφω άλλο! Χαχα. Αλλά τι να πω, και για τον Νίκο Ξυδάκη; Τον περιέχω από παιδί. Είναι για΄μένα μύθος και σημείο αναφοράς μου. Ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης και ο Χρυσόστομος Καραντωνίου μου χαρίσανε δύο υπέροχα κομμάτια και τους ευχαριστώ από καρδιάς για την εμπιστοσύνη” απαντα.

Και συνεχίζει μιλώντας για το τι επιλέγει να τραγουδά: “Δε μ’ αρέσουν οι ταμπέλες στο τραγούδι. Επιλέγω να τραγουδάω ό,τι αγαπώ. Είναι αποτέλεσμα της προσωπικής μου αισθητικής, που ξεκινάει από τα πρώτα μου ακούσματα. Από τον παππού μου που έπαιζε Τσιτσάνη και Ζαμπέτα στο μπουζούκι του, τη χορωδία Rosarte που ήταν το πρώτο μουσικό μου σχολείο, το Μουσικό Σχολείο Αλίμου του οποίου είμαι απόφοιτη αλλά και ό,τι με ενθουσιάζει μουσικά. Μπορεί να είναι μία άρια αντίκα, ένα τραγούδι της πίστας, ένα κομμάτι του Δράμα Κωμικού, μια κομματάρα του Leonard Cohen, ένα δημοτικό μας τραγούδι. Η μουσική είναι μία…”

Πώς έχει διαμορφωθεί το καλλιτεχνικό τοπίο και ο διαφορετικός τρόπος που αναδεικνύεται πλέον ένα τραγούδι, νιώθεις ότι μειώνει ή αυξάνει τις ευκαιρίες σε έναν νέο καλλιτέχνη; Η Μαρία Αλαμανή αναφέρει: “Είναι μια μεγάλη κουβέντα αυτή. Το να είσαι νέος καλλιτέχνης, έτσι κι αλλιώς, είναι μια δύσκολη πίστα στη χώρα μας. Δυστυχώς για εμάς, ο δρόμος του να δείξεις ποιος είσαι καλλιτεχνικά, έχει πολλά εμπόδια. Όμως, επιλέγω να μη στέκομαι σε αυτά, γιατί τα εμπόδια είναι για να τα ξεπερνάμε.
Θέλω να πιστεύω πως ό,τι είναι φωτεινό – θα βρει το δρόμο του, αργά ή γρήγορα|.

Και ταλαλήγει μιλώντας για τη θέση του λαϊκού τραγουδιού σήμερα “Το λαϊκό τραγούδι σ’αυτό τον τόπο, θα εμφανίζεται πάντα με νέο πρόσωπο.
Πιστεύω ότι θα παίρνει συνεχώς τη θέση του στη ζωή μας, γιατί είναι αναπόσπαστο κομμάτι του μουσικού μας πολιτισμού. Δε θεωρώ ότι κινδυνεύει. Αντίθετα, νιώθω ότι οι άνθρωποι επιστρέφουν σε αυτό, σαν να είναι η ζεστασιά του σπιτιού τους”.

Λάμπρος Βασιλείου: “Η μουσική δεν μπορεί να ξεφύγει από την όραση”

Σταθερός σε προσεκτικές επιλογές, με καθαρά λαϊκό χαρακτήρα ο Λάμπρος Βασιλείου σχολιάζει το αν υπάρχει αυτή τη στιγμή νέος κόσμος που μπορεί να συνδεθεί με αυτά τα ακούσματα: “Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω αύτα τα τραγούδια ως λαϊκά. Γενικά δε μου αρέσουν ιδιαίτερα οι ταμπέλες που συνηθίζει να βάζει ο κόσμος, ούτε στον ερμηνευτή, ούτε στα τραγούδια που ερμηνεύει. Τον μόνο διαχωρισμό που μπορώ να κάνω στα τραγούδια είναι αν κάποιο είναι καλό ή κακό, σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια. Ο κόσμος θα ανταποκριθεί και θα αγαπήσει οποιοδήποτε τραγούδι έχει έμπνευση και του δημιουργεί όμορφα και έντονα συναισθήματα”.

Το μπουζούκι μπήκε στη ζωή του από οκτώ χρονών. Ήταν λοιπόν προδιαγεγραμμένη η πορεία του ή ήρθε αργότερα η απόφαση να ασχοληθεί με τη μουσική; “Δεν ξέρω αν μπορώ να πω οτι ήταν προδιαγεγραμμένη. Το μόνο που μπορώ να απαντήσω με σιγουριά είναι ότι όταν έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου το μπουζούκι, ένιωθα ότι ανοιγόταν ένας ανεξερεύνητος κόσμος για μένα, ο κόσμος της μουσικής. Φανταστείτε για ένα τόσο μικρό παιδί πόσο περίεργο ήταν και συνάμα συναρπαστικό. Με το τραγούδι ασχολήθηκα πολύ αργότερα, όταν πλέον ήμουν ενήλικας. Επίσης ήταν μια συναρπαστική διαδικασία όταν ξεκίνησα να τραγουδάω, γιατί καλώς ή κακώς τα μάτια των ακροατών πέφτουν κυρίως στον τραγουδιστή και δεν είναι μια εύκολα διαχειρίσιμη κατάσταση, ειδικά όταν είσαι σε μικρή ηλικία” αναφέρει.

.

Εικόνα – μουσική. Συνένοχοι της επιτυχίας ή δύο αντίθετοι δρόμοι, έναν από τους οποίους πρέπει να επιλέξει ένας νέος καλλιτέχνης: “Πιστεύω ότι η όραση είναι η πιο έντονη αίσθηση που έχει ο άνθρωπος. Είναι λογικό λοιπόν, ιδιαίτερα στην εποχή της υπερπληροφόρησης αλλά και της παραπληροφόρησης, ο κόσμος να δίνει μεγάλη σημασία στην εικόνα, και εάν θες την άποψη μου, πολύ καλά κάνει. Από αυτό προφανώς δεν μπορεί να ξεφύγει και η μουσική. Το ζήτημα είναι να υπάρχει μια ισορροπία στην κρίση του θεατή και ακροατή, το ένα να μην επισκιάζει το άλλο και να μπορεί να τα διαχωρίζει”.

Τι άφησε στον Λάμπρο Βασιλείου η συνεργασία με τόσο σπουδαία ονόματα της μουσικής σκηνής; Πώς ήταν στο studio με τον Γιάννη Μήτση; “Καταρχάς, όταν ξεκινούσα τον ανηφορικό δρόμο του τραγουδιού δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα μου εμπιστεύονταν τα τραγούδια τους άνθρωποι που άκουγα και θαύμαζα απο μικρός. Πέρα απο την ηθική ικανοποίηση που πήρα με αυτές τις συνεργασίες, το σημαντικοτερο που αποκόμισα ήταν η ωρίμανση και η εμπειρία μέσα απο την διαδικασία των ηχογραφήσεων στο στούντιο. Όσον αφορά τον Γιάννη Μήτση (ο συνθέτης του τραγουδιού «το Δέντρο») μπορεί να μην ήταν σαν φυσική παρουσία εκεί την περιόδο της ηχογραφησης του κομματιού, λόγω υποχρεώσεων, αλλά έιχαμε συχνή επικοινωνία καθόλη την εξέλιξη της ηχογράφησης του τραγουδιού και οι συμβουλές του ήταν κάτι παραπάνω απο ευεργετικές”.