Οι συνθέσεις τους για την εποχή τους; Πρωτοποριακές! Οι στίχοι τους; Συγκινησιακά φορτισμένοι από όλες τις πλευρές. Τα εξώφυλλά τους; Εξόχως πρωτοποριακά
Ο λόγος για τους Pink Floyd, το βρετανικό συγκρότημα που έχει αφήσει τη δική του σφραγίδα στην ιστορία της μουσικής. Υπολογίζεται ότι έχουν πουλήσει γύρω στα 74,5 εκ. άλμπουμ στις Η.Π.Α. και πάνω από 300 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως και συγκαταλέγονται έτσι στα πιο επιτυχημένα, εμπορικά, ροκ συγκροτήματα όλων των εποχών.
Για το συγκρότημα αυτό θα μπορούσαμε να γράψουμε χιλιάδες επί χιλιάδων λέξεων, καθώς ιδιαίτερα για τις γενιές του '70 και του '80 ήταν αυτό που καθόρισε με έναν τρόπο την εφηβεία τους.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '60, οι Pink Floyd έχαιραν μίας σχετικής επιτυχίας, ως ψυχεδελική μπάντα με ηγέτη τον Σιντ Μπάρετ (Syd Barrett). Η ασταθής συμπεριφορά του ωστόσο, που οφειλόταν σε αλόγιστη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών, ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον κιθαρίστα Ντέιβιντ Γκίλμορ (David Gilmour). Το 1973, το συγκρότημα γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με τον δίσκο "The Dark Side of the Moon" και συνέχισε να απολαμβάνει της αποδοχής του κοινού μέχρι και τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία "The Wall". Τεράστια ανταπόκριση στο κοινό είχε και το άλμπουμ "Wish You Were Here" (1975), το οποίο ήταν αφιερωμένο στον ιδρυτή του συγκροτήματος Σιντ Μπάρετ, αλλά και το "Animals" (1977).
Το 1985, (λίγο μετά τον δίσκο "The Final Cut") ο μπασίστας και τραγουδιστής του γκρουπ Ρότζερ Γουότερς (Roger Waters) αποχώρησε από το συγκρότημα και κυνήγησε δικαστικά τους υπόλοιπους, όταν αυτοί συνέχισαν τους δίσκους και τις συναυλίες, διατηρώντας το όνομα Pink Floyd. Τελικά επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός, ο οποίος τους επέτρεψε τη χρήση του ονόματος και των περισσοτέρων τραγουδιών.
Τον Ιανουάριο του 1993, ο Γκίλμορ, ο Μέισον, ο Ράιτ και ο μπασίστας Γκάι Πρατ μπήκαν στα "Brittania Row Studios" για να ηχογραφήσουν το επόμενο τους άλμπουμ. Τον Μάρτιο του 1994, κυκλοφόρησε το "The Division Bell", σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των τσαρτ, παγκοσμίως. Ο δίσκος περιείχε το πρώτο κομμάτι κατά το οποίο τα κύρια φωνητικά ανέλαβε ο Ρικ Ράιτ μετά το "Wish You Were Here" του 1975. Το συγκρότημα κέρδισε το πρώτο του βραβείο Γκράμι με το τραγούδι "Marooned" στην κατηγορία της καλύτερης ροκ ορχηστρικής εκτέλεσης. Οι επιτυχίες δεν σταματούσαν, οι περιοδείες τους ήταν αδιάκοπες μέχρι το 1994. Φυσικά όμως όπως τα περισσότερα επιτυχημένα συγκροτήματα, έτσι και οι Pink Floyd, κάνανε το διάλειμμα τους.
Έντεκα χρόνια μετά, το συγκρότημα επανενώθηκε (δηλαδή επέστρεψε προσωρινά ο Γουότερς) στη μεγαλύτερη σε όγκο συναυλία των Pink Floyd, η οποία έγινε στο Λονδίνο, στις 2 Ιουλίου 2005 ("London Live 8 concert"). Σε συνέντευξη του, στις 2 Φεβρουαρίου του 2006, στην ιταλική εφημερίδα "La Repubblica", ο Γκίλμορ δήλωσε ότι το γκρουπ δεν θα κυκλοφορήσει νέο υλικό παρόλο που ορισμένα από τα μέλη του σκοπεύουν να ακολουθήσουν σόλο πορεία ή ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους σε επόμενες δουλειές τους.
Από τότε ο Ρότζερ Γουότερς (συνήθως μαζί με τον Νικ Μέισον) και ο Ντέιβιντ Γκίλμορ (με τον Ρίτσαρντ Ράιτ) περιοδεύουν ξεχωριστά, παίζοντας τραγούδια από την προσωπική τους δισκογραφία, αλλά κυρίως, επανεκτελώντας τα ιστορικά τραγούδια, που δημιούργησαν ως συγκρότημα. Η πιθανότητα άλλης επανένωσης δεν είχε αποκλειστεί ούτε από τον Μέισον ούτε τον Γκίλμορ, ωστόσο κάτι τέτοιο κατέστη αμφίβολο με τον θάνατο του Ράιτ από καρκίνο στις 15 Σεπτεμβρίου 2008.