Ποιο είναι το αντικείμενο που χάνουμε πιο συχνά στο σπίτι

Όταν σε κάθε στιγμή της ημέρας κάνουμε 2-3 πράγματα μαζί και σκεφτόμαστε άλλα τόσα, είναι λογικό να μην είμαστε απόλυτα συγκεντρωμένοι σε ό,τι κάνουμε.

Και δη όταν πρόκειται για μηχανικές κινήσεις.

Για παράδειγμα, ανοίγουμε με το κλειδί την πόρτα του σπιτιού και μετά κάπου το ακουμπάμε.

Συνήθως στην είσοδο έχουμε κάτι (ένα έπιπλο, ένα διακοσμητικό πιάτο πάνω σε αυτό κ.α.) που προορίζεται για αυτήν τη ‘δουλειά’.

Εν τούτοις, όπως πατάμε το πόδι μας στο σπίτι μπορεί να αντικρίζουν τα μάτια μας μια κρίση που πρέπει να τακτοποιήσουμε άμεσα (να τσακώνονται τα παιδιά, να ‘χουν κάνει μια ζημιά τα σκυλιά κλπ) ή να έχουμε κυριευτεί από μια τεράστια σωματική ανάγκη (βλ. να τρέξουμε προς την τουαλέτα) ή να έχουμε μια πολύ σοβαρή συζήτηση -που μας απορροφά- στο τηλέφωνο.

Οπότε αφήνουμε κάπου τα κλειδιά, όπως επικεντρωνόμαστε στην προτεραιότητα της στιγμής.

Μετά κάνουμε τους ντετέκτιβ Κλουζό, προσπαθώντας να θυμηθούμε -βήμα προς βήμα- όσα κάναμε από την στιγμή που πατήσαμε το πόδι μας στο σπίτι, μήπως και εντοπίσουμε τα κλειδιά.

Δεν χρειάζεται να εκνευριζόμαστε ή να αυτομαστιγωνόμαστε.

Έκθεση του 2022 αποκάλυψε πως ο μέσος άνθρωπος χάνει (ξεχνά πού τα έχει βάλει ή δεν τα ξαναβρίσκει ποτέ) 9 πράγματα μέσα στην κάθε ημέρα.

Ένα από τα SOS για όσα ακολουθούν του “μα πού το έβαλα;” αφορά μελέτη που ‘χει αποκαλύψει πως το πιο κοινό μέρος όπου βρίσκουμε ό,τι δεν ξέρουμε πού έχουμε βάλει μέσα στο σπίτι, είναι η κουζίνα (εκεί εντοπίζεται το 40% των αντικειμένων που αναζητάμε).

Τι αναζητούμε όμως, γενικά και ειδικότερα.

Περνάμε 6.5 μήνες της ζωής μας ψάχνοντας τα πράγματα μας

Σε μελέτη που έκανε η IKEA υπολογίστηκε πως ξοδεύουμε περίπου 5.000 ώρες από τη ζωή μας, αναζητώντας πράγματα μέσα στο σπίτι μας.

Στην έρευνα που έγινε στην Ισπανία διαπιστώθηκαν τα εξής.

• Το 48% των πολιτών χάνουν κάτι μια φορά την εβδομάδα.
• Το 1/3 χάνει τουλάχιστον 3, στο ίδιο διάστημα.
• Ο μέσος χρόνος που ξοδεύουν στην αναζήτηση είναι από 1 έως 10 λεπτά.
• Αν κάνετε την πρόσθεση, βγαίνουν περισσότεροι από 6.5 μήνες από τη ζωή μας.
• Ένας στους 2 νιώθουν στρες και άγχος, όταν συνειδητοποιούν πως έχουν χάσει κάτι και αρχίζουν να το αναζητούν. Ο πανικός προκύπτει όταν προσπαθούμε να θυμηθούμε πού έχουμε βάλει τα κλειδιά μας ή το κινητό.

Στο Νο1 της συγκεκριμένης λίστας ήταν τα γυαλιά (ηλίου και μυωπίας ή πρεσβυωπίας ή υπερμετρωπίας). Στο Νο2 ήταν τα στυλό και στο Νο3 βρέθηκαν μαζί το κινητό, τα κλειδιά, οι φορτιστές και άλλα αξεσουάρ.

Στους λόγους για τις ελλείψεις στην οργάνωση που οδηγεί στην αιώνια αναζήτηση, αναφέρθηκαν η έλλειψη χρόνου (36%), η έλλειψη ενδιαφέροντος για την αποτελεσματική οργάνωση (25%) και το πόσο περίπλοκο είναι να οργανώνεις όσα πράγματα έχει ένα σπίτι (22%).

Ποιο αντικείμενο μας βασανίζει όλους περισσότερο

Μελέτη που έγινε στις ΗΠΑ ενημέρωσε πως το 71% ψάχνει το τηλεχειριστήριο τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα.

Το 33% έχει θέμα με το κινητό, το 28% με τα κλειδιά του σπιτιού και του αυτοκινήτου, το 27% με τα γυαλιά, το 24% με τα παπούτσια και το 20% με τα πορτοφόλια και τις τσάντες.

Κατά μέσο όρο οι κάτοικοι αυτής της χώρας αφιερώνουν 2.5 ημέρες το χρόνο σε αυτές τις αναζητήσεις.

Ο μέσος χρόνος αναζήτησης και εξεύρεσης του αντικειμένου που δεν θυμόμαστε που το βάλαμε αλλά το χρειαζόμαστε εκτιμάται στα 5 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα.

Το ρεκόρ το ‘χουν τα κλειδιά του σπιτιού -αντικείμενο που βάσει μελέτης αναζητούν περισσότεροι και οι Βρετανοί-, με χρόνο αναζήτησης μεγαλύτερο των 15 λεπτών -σε μια προσπάθεια.

Όλα τα αντικείμενα που εξαφανίζονται είναι μικρά και φορητά, άρα επιρρεπή στο να τα παραπετάξουμε κάπου. Να τα αφήσουμε δηλαδή, σε σημείο που δεν είναι αυτό το οποίο έχουμε ορίσει για να γλιτώσουμε τον εαυτό μας από την περιπέτεια της αναζήτησης.

Ο λόγος για τον οποίο συχνά τοποθετούμε λάθος ή χάνουμε αυτά τα αντικείμενα μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Όπως η απόσπαση της προσοχής, το άγχος ή απλώς βιαζόμαστε.

Πώς ο εγκέφαλος γίνεται ‘εχθρός’

Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι καλωδιωμένος να φιλτράρει επαναλαμβανόμενες ή καθημερινές εργασίες (είναι αυτό που λέμε πως κάνουμε κάτι μηχανικά), κάτι που ‘διευκολύνει’ το να ξεχνάμε πού βάζουμε τα κλειδιά ή το τηλέφωνό μας, αν δεν είμαστε συγκεντρωμένοι στην στιγμή.

Επίσης, ο εγκέφαλός μας τείνει να αποθηκεύει πληροφορίες καλύτερα, όταν τις συσχετίζουμε με ένα συγκεκριμένο περιβάλλον ή τοποθεσία.

Αν λοιπόν, δεν βάζουμε τα κλειδιά στο καθορισμένο μέρος (πολύ περισσότερο αν δεν έχουμε καθορισμένο μέρος), γίνεται πιο δύσκολο να θυμηθούμε πού τα αφήσαμε.

Ως εκ τούτου, βοηθά να έχουμε ορίσει συγκεκριμένα σημεία για τα κλειδιά και το κινητό (σκεφτείτε πως χρειάζονται μόνο 25 ημέρες για να αναπτύξουμε μια συνήθεια) ή να γράφουμε τις κινήσεις μας (κάποιοι ‘τραβούν’ και φωτογραφίες) ή να δίνουμε ένα παραπάνω δευτερόλεπτο όταν ακουμπάμε κάπου τα ‘επίμαχα’ αντικείμενα, ώστε να μπορούμε μετά να θυμηθούμε πιο εύκολα πού είναι. Κοινώς, να παίρνουμε μια ανάσα.

Δεν βοηθά κάπου να βρίζουμε τον εαυτό μας και να σιχτιρίζουμε. Ζούμε κάτι που το ζουν όλοι στον πλανήτη. Δηλαδή, δεν έχουμε κάτι. Οι αναζητήσεις εν τω μεταξύ, αυξάνονται όσο μεγαλώνουμε, καθώς αλλάζει ο εγκέφαλος με τα χρόνια. Αν γίνει πολύ τακτικό το φαινόμενο, είναι χρήσιμο να επισκεφτούμε έναν γιατρό.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις