Η χώρα του Da Capo

Η χώρα του Da Capo

Απίθανη χώρα. Με το 20% των φορολογούμενων να πληρώνει το 80% των φόρων και το Da Capo, προσφέροντας καφέ στους ισχυρούς της πόλης, να παρανομεί για να αυξήσει τα κέρδη του κλέβοντας ρεύμα από τη χρεοκοπημένη ΔΕΗ μιας χρεοκοπημένης χώρας

Δεν υπάρχει μεγαλοπαράγοντας ή αυλικός του που να μην έχει πιει καφέ στο Da Capo. Περνώντας από την πλατεία Κολωνακίου θα έβλεπες στο θρυλικό στέκι της ελίτ πολιτικούς, επιχειρηματίες, μιντιάρχες, μεγαλοδημοσιογράφους, τηλεπερσόνες και κάθε είδους κοσμικούς. Ο ένας έφερνε τον άλλο. Πήγαιναν για να δουν και για να τους δουν, για να δείξουν και για να δειχτούν. Το καφέ των ντιλαρισμάτων και των νταραβεριών, της χαράς της εξουσίας και της οικονομικής υπεροχής, το καφέ των πάνω και των εκλεκτών, των αεράτων και αεριτζήδων, των άνετων και ωραίων που ξέρουν από καλή ζωή και δυνατό εσπρέσο.

Πίσω από τη λαμπερή βιτρίνα του Da Capo η απατεωνιά. Ρευματοκλοπή για τουλάχιστον πέντε χρόνια, με ζημιά για τη ΔΕΗ γύρω στις 40.000 ευρώ το λιγότερο. Και θα συνέχιζαν αν ένα συνεργείο του ΔΕΔΔΗΕ δεν ανακάλυπτε τυχαία το κόλπο, κάνοντας μια εργασία ρουτίνας σε κοντινό μετρητή ρεύματος. Ετσι, από σύμπτωση, το πάρτυ θα τελειώσει και ο ιδιοκτήτης θα σταματήσει να κλέβει ενέργεια για να εξυπηρετήσει τους εύπορους πελάτες του που κάποιοι από αυτούς τον σέβονται, τον αναγνωρίζουν, ίσως και τον συμπαθούν ή τον στηρίζουν.

Οχι ότι δεν συμβαίνουν αυτά. Κάθε άλλο. Αυτά συμβαίνουν. Τα έχουμε δει στο Namos της Μυκόνου και σε άλλους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς. Να ρέει άφθονο το χρήμα και για να γίνει ακόμη πιο άφθονο να χρησιμοποιούνται κάθε είδους πατέντες για φοροαποφυγή, φοροκλοπή, εξαπάτηση των ασφαλιστικών ταμείων, παράκαμψη του κράτους και των υποχρεώσεων απέναντί του.

Σε ένα κυκλαδίτικο νησί που βούλιαζε από κόσμο, το καλοκαίρι, ειδοποιήθηκε ο ιδιοκτήτης της παραλιακής ταβέρνας ότι πλησιάζουν οι ελεγκτές. Μέσα σε λίγα λεπτά η θάλασσα, στα ρηχά, γέμισε από αδήλωτους υπαλλήλους που πήγαν για υποχρεωτικό μπάνιο μέχρι να ολοκληρωθεί ο έλεγχος. Αλλοι έμπαιναν με τη μπλούζα, κάποιοι δεν πρόλαβαν ούτε να βγάλουν τα παπούτσια τους, ήταν και μια αλλοδαπή που δεν ήξερε μπάνιο κι έκλαιγε από το φόβο της.

Φέτος μάθαμε, άλλωστε, ότι πολλές ταμειακές μηχανές είναι συνδεδεμένες με λογαριασμούς στο εξωτερικό. Παίρνεις εσύ την απόδειξη και νομίζεις πως κάτι κάνεις αλλά τα ευρώ φεύγουν κατευθείαν έξω, γιατί έχουμε και capital controls.

Ωραία είναι η συζήτηση για την τόνωση της επιχειρηματικότητας και τους φόρους που πρέπει να μειωθούν για να έρθει η ανάπτυξη. Ωραία θα ήταν και μια άλλη συζήτηση, αυτή που δεν γίνεται, για το ποια επιχειρηματικότητα και ποια ανάπτυξη, με ποιους και για ποιους.

Απίθανη χώρα. Με το 20% των φορολογούμενων να πληρώνει το 80% των φόρων και το Da Capo, προσφέροντας καφέ στους ισχυρούς της πόλης, να παρανομεί για να αυξήσει τα κέρδη του κλέβοντας ρεύμα από τη χρεοκοπημένη ΔΕΗ μιας χρεοκοπημένης χώρας που χρεοκόπησε και επειδή έχει μια παρασιτική κρατικοδίαιτη ελίτ, εθισμένη στα μονοπώλια, κάποιες φορές στην ανομία και σε έναν καπιταλισμό με κλειστές δομές για την προστασία λίγων ντόπιων που μπορεί να κάνουν μεγάλη ζωή έχοντας πτωχευμένες εταιρείες και να αγωνιούν για τα κόκκινα δάνειά τους όσο και για το σκάφος του διπλανού που είναι μεγαλύτερο από το δικό τους.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα