Το παράδειγμα του Σαμαρά

“Η χρήση του όρου αυτού είναι αδόκιμη, τόσο πολιτικά όσο και νομικά. Ανήκει στη σημειολογία και φρασεολογία ακροδεξιών πολιτικών χώρων με ξενοφοβικές συμπεριφορές και μίσος προς τη διαφορετικότητα. Προσβάλλει το τεκμήριο αθωότητας και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων στους οποίους αναφέρεται. Ως εκ τούτου δεν πρέπει να έχει καμία θέση στον δημόσιο λόγο και ιδίως στη φρασεολογία του Δημοσίου” αναφέρουν μεταξύ άλλων  12 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε ερώτησή τους για τη χρήση του όρου “λαθρομετανάστευση”, που χρησιμοποιείται σε κείμενο διαβούλευσης του ΥΠΕΘΑ.

Απευθύνονται προς τον υπουργό Άμυνας κ. Πάνο Καμμένο, υπολογίζοντας πιθανότατα ότι ο ίδιος έχει τη διάθεση  να κατανοήσει ότι δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι.

Η επιλογή του κ. Καμμένου, να κινείται στον χώρο της ψεκασμένης ακροδεξιάς αφενός δεν είναι κάτι καινούργιο, έστω και αν για ψηφοθηρικούς λόγους έχει τους τελευταίους μήνες αυξήσει τους ψεκασμούς με σπρέι πατριδοκαπηλίας.

Η χρήση αυτής της λέξης, δεν είναι καθόλου τυχαία επιλογή. Να θυμίσουμε ότι τον όρο “λαθρομετανάστευση”, τον είχε χρησιμοποιήσει πολλές φορές δημόσια ως πρωθυπουργός ο Αντώνης Σαμαράς, με στόχους παρόμοιους με του Πάνου Καμμένου και με προφανή αδιαφορία για τη νομιμοποίηση της φρασεολογίας που χρησιμοποιούν οι κήρυκες του μίσους και οι εχθροί της δημοκρατίας.

Ήταν γνωστό από την αρχή της συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ότι υπήρχαν τεράστιες ιδεολογικές διαφορές και ότι ο στόχος της σύμπραξης ήταν η έξοδος από τα μνημόνια και η κάθαρση. Το γιατί δεν επελέγη άλλος εταίρος, είναι εύκολο να το κατανοήσει κανείς. Η κυβέρνηση θα είχε πέσει τουλάχιστον 4-5 φορές.

Ο υπουργός Άμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ κράτησε το λόγο του, ως προς τη στήριξη της κυβέρνησης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν συνέχισε να ψαρεύει ψήφους στα σκοτεινά νερά της ακροδεξιάς ή ότι με τη στάση του για τη συμφωνία των Πρεσπών δεν έχει δημιουργήσει συνθήκες κυβερνητικής αστάθειας.

Ανοίγει μάλιστα μια ρωγμή στον πολιτικό χρόνο και συνδιαλέγεται με τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Πέρα από το ότι και οι δύο θεωρούν ότι υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι και συνειδητά στρώνουν το δρόμο στην ακροδεξιά, τους ενώνει και η στάση τους στο Μακεδονικό.

Ο Αντώνης Σαμαράς  εμπόδισε την λύση πριν 25 χρόνια, ρίχνοντας την κυβέρνηση και ο Πάνος Καμμένος υπόσχεται ότι θα εμποδίσει την λύση σήμερα, κάνοντας ό,τι χρειαστεί για να το πετύχει. Τα περί πατρίδας είναι απλώς το συνοδευτικό του πολιτικού οπορτουνισμού τους.

Και οι δύο άλλωστε έχουν αποδείξει ότι όταν πρόκειται για το συμφέρον τους και την διάσωση της πολιτικής τους καριέρας είναι ιδιαίτερα δημιουργικοί και ικανοί. Ικανοί για όλα.