Αντώνης Κοτσακάς: Πριν Να Είναι Αργά – Ανασύνθεση Τώρα

Όλες οι έρευνες της κοινής γνώμης αποδεικνύουν αυτό που όλοι διαπιστώνουμε στις καθημερινές μας επαφές.

Τόσο η εκλογική όσο και η κομματική βάση των σχηματισμών του προοδευτικού αριστερού χώρου, κατά πλειοψηφία απαιτούν ανασύνθεση.

Οι πολίτες έχουν στείλει τα μηνύματα. Οι ηγεσίες όμως έχουν αλλά προτάγματα! Αν επιμείνουν οι συνέπειες θα τους εκπλήξουν…

Οι πολίτες αναζητούν κοινά αποδεκτή προγραμματική πρόταση και διέξοδο κυβερνησιμότητας.

Ας κρατήσει ο κάθε φορέας όχι μόνο την αυτοτέλεια του αλλά και τις ιδεολογικές του θέσεις. Δεν ενδιαφέρουν τους πολίτες οι εσωτερικές ισορροπίες των κομμάτων ούτε οι αγωνίες για ρόλους και θέσεις των στελεχών.

Ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε άλλη μια τετραετία συντηρητικής διακυβέρνησης είναι ορατός.

Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο οι συστημικές δυνάμεις, να αιφνιδιάσουν με πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Η κρίση αξιών που διαπερνά την κοινωνία και η επίγνωση της δυστοπίας την οποία ζούμε κατατείνει στο να διαμορφωθούν νέες πολιτικές ταυτότητες με απρόβλεπτες συνέπειες…

Οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν στις ηγετικές ομάδες την επιθυμία τους. Αν όμως οι ηγετικές ομάδες συνεχίσουν να πορεύονται με στερεοτυπικές αντιλήψεις περασμένων δεκαετιών θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο.

Ο κόσμος άλλαξε. (επιστήμη, τεχνολογία). Έχουμε και νέες διαιρετικές τομές εκτός από την εργασία-κεφάλαιο.

Όμως μεγάλο μέρος των ηγεσιών διακρίνεται από ένα ιδιότυπο πολιτικό συντηρητισμό. Επιμένουν να πορεύονται βαδίζοντας την πεπατημένη. Επιμένουν μόνο σε καταγγελτισμό, απέναντι στον κυβερνητισμό και οι όποιες πρωτοβουλίες τους δεν πείθουν για όραμα και προοπτική!

Το σύστημα προσπαθεί να περιορίσει την αντιπαράθεση στο ποιος μπορεί να είναι ικανότερος διαχειριστής της κρίσης.

Εμείς πρέπει να αντιτάξουμε το όραμα, τις αξίες και την εναλλακτική πολιτική. Ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι αναζητούν έκφραση της αγωνίας και των αδιέξοδων τους.Οι πολίτες για να συμμετέχουν και να ενεργοποιηθούν απαιτούν διέξοδο κυβερνησιμότητας. (αποχή 60%)

Την περίοδο των ευρωεκλογών και πριν απ αυτές προτείναμε την ανασύνθεση του ευρύτερου προοδευτικού αριστερού χώρου. Έχουν γίνει αρκετές εκδηλώσεις και έχει κατατεθεί στον δημόσιο διάλογο οδικός χάρτης. Φαίνεται ότι προσκρούει στην αγωνία για ρόλους, θέσεις και στις προσωπικές στρατηγικές των στελεχών. Στις πολιτικές εκδηλώσεις που έγιναν ανά την Ελλάδα οι συμμετοχή ήταν μεγάλη. Συμμετείχαν επώνυμα και μη στελέχη των τοπικών κοινωνιών από όλα τα κόμματα.Το αγωνιώδες μήνυμα που εξέπεμπαν ήταν: «επιτέλους κάντε κάτι»…

Τα κόμματα δείχνουν σαν να έχουν αποδεχθεί την ήττα τους και απλά διαγκωνίζονται για τη σειρά κατάταξης μεταξύ δεύτερης και πέμπτης θέσης.

Τώρα είναι η ώρα για συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και ανάληψη ευθυνών.

Μπορεί και πρέπει να συγκροτηθεί κατ αρχήν ομάδα πρωτοβουλίας από όσους συμφωνούν, μπορούν και θέλουν. Θα είναι ανοιχτή για συμμετοχή και όσων το επιλέξουν στην πορεία.

Απαραίτητα όμως πρέπει να συμμετέχουν πέρα από τα πολιτικά στελέχη (κόμματα, κινήματα, συλλογικότητες) και στελέχη από μαζικούς φορείς και παραγωγικές τάξεις. Προφανώς, και τα στελέχη που θα συμμετέχουν θα εκφράζουν τον εαυτό τους.

Επιτέλους ας απαντήσουμε στο αγωνιώδες ερωτηματικό:

Όχι μετά τον Μητσοτάκη ποιος, αλλά μετά τον Μητσοτακη πως;

Το καινούργιο δύσκολο να γεννηθεί και το ξεπερασμένο αντιστέκεται…