ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΣΟΥ

Οι γάτες και οι σκύλοι δεν είναι πια απλώς κατοικίδια. Είναι μέλη της οικογένειας – τουλάχιστον για πολλούς millennials. Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο που όλο και περισσότεροι επιθυμούν να τα έχουν μαζί τους και στις διακοπές. Η ταξιδιωτική βιομηχανία φαίνεται να προσαρμόζεται: ξενοδοχεία που δηλώνουν “pet-friendly”, πλοία με ειδικές καμπίνες, ακόμα και αεροπορικές εταιρείες που επιτρέπουν τη μεταφορά κατοικίδιων. Όμως, όλα αυτά έχουν κόστος – οικονομικό, πρακτικό και συχνά ψυχολογικό.

Όταν δεν υπάρχει υποστήριξη από φίλους ή συγγενείς για τη φροντίδα του ζώου κατά την απουσία του ιδιοκτήτη, η πανσιόν αποτελεί μία από τις εναλλακτικές. Σε έναν τέτοιο χώρο, όπως το Cats & Dogs, η διαμονή για έναν σκύλο κοστίζει 25 ευρώ συν ΦΠΑ τη βραδιά (σύνολο 31 ευρώ) και περιλαμβάνει δωρεάν ξηρά τροφή. Αντίστοιχα, για μια γάτα, το κόστος ανέρχεται σε 18 ευρώ + ΦΠΑ (22,32 ευρώ).

Παροχές όπως ατομικά δωμάτια, προαυλισμός, περίπατοι με προσωπικό και αυξημένη φροντίδα περιλαμβάνονται στην τιμή.

Υπάρχει και υπηρεσία μεταφοράς με κόστος 30 ευρώ ανά διαδρομή. Οι τιμές αυξάνονται εάν πρόκειται για περισσότερα ζώα ή μεγαλύτερη διάρκεια φιλοξενίας.

Η Ιωάννα, που έχει έναν μεγαλόσωμο σκύλο 34 κιλών, εξηγεί πως δεν τον παίρνει μαζί της στις διακοπές λόγω δυσκολίας μεταφοράς, καθώς δεν διαθέτει δικό της όχημα. Επιλέγει να τον αφήνει στο σπίτι, με τη βοήθεια της μητέρας της.

«Με δυσκολεύει πολύ, αλλά δεν θέλω να τον πάρω από το σπίτι, που είναι και ο χώρος δεν αναγνωρίζει. Το σύστημα δεν είναι φιλικό για κηδεμόνες μεγαλόσωμων σκύλων – τα πάντα εξαρτώνται από τη διάθεση του ξενοδόχου», λέει. «Ακόμα και στον δρόμο, συναντώ ανθρώπους που φοβούνται, απομακρύνονται όταν μας βλέπουν».

Αν επιλέξεις να πάρεις τον σκύλο μαζί σου, το πρώτο κόστος είναι η μεταφορά. Το ζώο πρέπει να έχει βιβλιάριο υγείας που είναι ουσιαστικά το διαβατήριο για να επιβιβαστεί σε πλοίο, λεωφορείο ή αεροπλάνο. Στην Aegean, το κόστος ξεκινά από 35 ευρώ και ανεβαίνει, ανάλογα με το μέγεθος και τον προορισμό. Οι μικρόσωμοι σκύλοι μπορούν να ταξιδέψουν στην καμπίνα, ενώ οι μεγαλύτεροι τοποθετούνται στον χώρο αποσκευών.

Η Ζωή Δημητρίου αφηγείται ότι την πρώτη φορά που οργάνωσε διακοπές ούσα κηδεμόνας ζώου, προτίμησε να αφήσει τον σκύλο της στους γονείς της στη Θεσσαλονίκη, ταξιδεύοντας οδικώς από την Αθήνα. Όμως, με την αύξηση του γενικότερου κόστους ζωής και μετά το δυστύχημα στα Τέμπη, απέκλεισε αυτή τη λύση.

«Τώρα, αν δεν μπορεί να με πάει ο σύζυγός μου, ο μόνος τρόπος είναι με το αεροπλάνο. Το κόστος για ένα Σαββατοκύριακο ξεκινά από 170 ευρώ για μένα και τον σκύλο μου, συν ταξί. Και τελικά, κατάλαβα ότι ο σκύλος μου δεν έχει καν άνεση στην πτήση, είναι στριμωγμένος. Ο χώρος έχει μικρύνει», λέει.

Τα κόστη γίνονται ακόμα υψηλότερα στο εξωτερικό. Η Μαριλού Παντάκη (γνωστή και ως Madame Ginger), ταξίδεψε με τον σκύλο της στη Νάπολη και πλήρωσε 1.000 ευρώ για ειδική καμπίνα στο πλοίο, ώστε να αποφύγει την παραμονή του σε κλουβί. Όπως λέει, στην Ιταλία οι συνθήκες είναι πολύ πιο φιλικές:

«Όλα τα ξενοδοχεία δέχονται ζώα με μια απλή χρέωση 50 ευρώ για καθαρισμό. Προτιμώ να πληρώσω κάτι έξτρα παρά να μην τον δεχτούν καθόλου». Ανάλογη εμπειρία είχε και στην Ελλάδα, σε ξενώνα στη Φθιώτιδα, με επιπλέον χρέωση 30 ευρώ.

Στη χώρα μας, οι χρεώσεις στα ξενοδοχεία για κατοικίδια κυμαίνονται συνήθως από 30 έως 50 ευρώ την ημέρα, κυρίως λόγω αυξημένου κόστους καθαριότητας. Όπως επισημαίνουν ξενοδόχοι, χρειάζεται διπλάσιος χρόνος για να καθαριστεί ένα δωμάτιο που έχει φιλοξενήσει σκύλο, ειδικά αν υπάρχουν πολλά υφάσματα, όπως κουρτίνες και ταπετσαρίες.

Κι όμως, όπως σημειώνει η Ζωή, «πολλά δωμάτια στην Ελλάδα δεν πληρούν καν τις στοιχειώδεις προδιαγραφές – αλλά κατά τα άλλα δηλώνουν ότι δεν δέχονται κατοικίδια».

Η ίδια σχεδιάζει φέτος για πρώτη φορά να πάρει τον σκύλο της μαζί στις διακοπές, αφού δεν μπορεί να τον αφήσει αλλού.

«Μείωσα τον προϋπολογισμό μου, έβρισκα οικονομικά δωμάτια στην Ίο, αλλά μόλις έβαζα φίλτρο “δεκτά κατοικίδια”, έμεναν ελάχιστα. Μου είπαν να μην τον αφήσω ποτέ μόνο του στο δωμάτιο, να μην ανέβει στο κρεβάτι, και να τον βγάζω βόλτα με 40 βαθμούς. Θεωρούν ότι κάτι κάνεις λάθος αν έχεις τον σκύλο σου μαζί».

Η σύγκριση με το εξωτερικό είναι αναπόφευκτη.

«Στην Ιταλία, πρώτα σερβίρουν νερό στον σκύλο και μετά στον άνθρωπο. Στη Ζυρίχη, βγάζεις εισιτήριο στο τρένο και απλώς επιβιβάζεσαι. Εδώ, ακόμα δίνουμε μάχη για τα αυτονόητα».

Παρόλα αυτά, όπως σχολιάζει η ίδια, «υπάρχουν και κηδεμόνες που δεν τους αξίζει το ζώο τους. Για όλους όσοι όμως αντιλαμβάνονται την κηδεμονία ενός ζώου ως δια βίου δέσμευση, το ζητούμενο είναι να μας αντιμετωπίζουν με σεβασμό και ίσα δικαιώματα. Από το μέσο μεταφοράς μέχρι το ξενοδοχείο και την ταβέρνα.